ΟΙ ΑΝΕΝΤΑΧΤΟΙ

Ξανά προεκλογική περίοδος, απ’ ότι λένε κάποιοι, και το δίχτυ των υποψήφιων προσπαθεί να πιάσει κυρίως μια κατηγορία ανθρώπων. Όχι βέβαια αυτούς που ανήκουν στο αντίθετο κόμμα. Αυτοί, σταθερά και φανατισμένα ανήκουν σ’ έναν πολιτικό χώρο κι ευκολότερα μετακινείς το Λυκαβηττό από τη θέση του, παρά αυτούς. Κι αυτό δεν είναι πάντοτε η πλειοψηφία του εκλογικού σώματος. Οι πολλοί, αυτοί που κάθε κομματάρχης με κάθε τρόπο προσπαθεί να κερδίσει, είναι... οι ανένταχτοι κι αναποφάσιστοι. Οι αμφιρρέποντες. «Οι περιφερόμενοι με πάντα άνεμον» μπαλκονιού. Οι αβέβαιοι, ως την είσοδο του εκλογικού τους τμήματος. Κι αυτοί είναι πολλοί. Όχι στον πολιτικό τομέα μόνον, μα και στον πνευματικό. Ιδιαίτερα, σ’ αυτόν. Ας τους συναντήσουμε κι ας τους γνωρίσουμε.

ΜΕΤΑΞΥ ΔΥΟ ΦΡΟΝΗΜΑΤΩΝ

Το ποσοστό των αναποφάσιστων και ανένταχτων στη ζωή δεν είναι μικρό, ώστε να το θεωρήσουμε αμελητέο και ανάξιο λόγου. Συχνά, αποτελεί την πλειοψηφία. Είναι οι πιο πολλοί αυτοί που βαδίζουνε διατακτικοί, άβουλοι και διχασμένου ανάμεσα πίστης και απιστίας, ευσέβειας και κοσμικότητας. Καρδιές τούτες που κατά κάποιο τρόπο αγαπούν το Θεό, μα που και ο κόσμος τις ελκύει δυνατά. Κυριακάτικο κοστούμι γι' αυτούς ο χριστιανισμός, που στη διάρκεια της εβδομάδας μένει κρεμασμένο στο ντουλάπι.

Που θα βρω μια σωστή εκκλησία;

Υπάρχουν κάποιοι, που χρόνια τώρα ψάχνουν να βρουν μια καλή και σωστή εκκλησία να μπουν μέσα (γιατί αυτοί είναι τόσο καλοί και τόσο σωστοί που οι υπάρχουσες δεν τους κάνουν), με αποτέλεσμα μα μην βρίσκουν.