ΔΟΛΙΟΦΘΟΡΕΙΣ ΕΡΓΑΖΟΝΤΑΙ ΜΕΣΑ ΣΤΙΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΕΣ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ

Ποιοι και τι είναι αυτοί οι "δολιοφθορείς;"

«Δολιοφθορέας» είναι κάποιος που σκόπιμα αλλάζει τις βασικές διδασκαλίες της πίστης, έτσι ώστε η αλλαγή της συμπεριφοράς να οδηγήσει σε νέα θρησκευτική, κοινωνική, πολιτιστική ταυτότητα και τρόπο συμπεριφοράς.

Οι αλλαγές που επέρχονται από έναν ή περισσότερους δολιοφθορείς μπορούν να βεβαιωθούν, να τεκμηριωθούν, να μελετηθούν πνευματικά, και οι τεχνικές διαστροφής μπορούν να εφαρμοστούν έτσι ώστε να φαίνεται ότι είναι σύμφωνες με το θέλημα του Θεού."

Ιστορία του πρώτου δολιοφθορέα:

Ο πρώτος δολιοφθορέας ήταν ο διάβολος, ο οποίος μπήκε στον κήπο της Εδέμ για να αλλάξει την πνευματική ένωση ανάμεσα στο Θεό και τον άνθρωπο, και ανάμεσα στους δύο συζύγους. Τώρα εμείς πρέπει να αναλύσουμε πως οι αλλαγές αυτές συνέβησαν με την πλάνη, με τις ψεύτικες υποσχέσεις, και με την υποτιθέμενη απελευθέρωση, αποδεκτή στο Θεό, στο σημείο που δεν θα πέθαιναν όπως τους είχε προειδοποιήσει.  

Ρίζα αυτής της αλλαγής ήταν η αξίωση του διαβόλου, ότι δεν πρέπει να μένεις στα «παλιά». Έτσι πρότεινε και εξήγησε ένα καινούριο τρόπο ζωής. Η Εύα αποδέχτηκε την «οριζόμενη από την ίδια ζωή» του δολιοφθορέα αντί να παραμείνει στον παράδεισο με άγνωστο μέλλον.

Δεχόμενη την υπόσχεση του θεού της «νέας εποχής» και την προτεινόμενη επαναστατική συμπεριφορά, ο δολιοφθορέας τρύπησε το πνευματικό κάλυμμα κι έτσι εμφανίστηκε η πρώτη αμαρτία και καταδίκη.  Όταν η αμαρτία τους έκανε να φοβηθούν και τους ανάγκασε να χρησιμοποιήσουν φύλα συκιάς για να «κρυφτούν» από την παρουσία Θεού, παρατηρούμε πώς οι δολιοφθορείς δημιουργούν ενότητα εκεί όπου δεν υπάρχει κοινωνία με το Θεό. Ο Αδάμ και η Εύα ήταν ενωμένοι, αλλά ο Θεός δεν ήταν μέρος της νέας ανθρώπινης θρησκείας.

Όταν ο Θεός τους κάλεσε, έτρεξαν και προσπάθησαν να φύγουν. Θέλησαν να είναι μακριά από το Θεό καθώς κρυβόταν από φόβο. Ξέρουμε, ότι η δύναμη του ψέματος μπορεί να νικηθεί μόνο  με τη δύναμη της αλήθειας! Μόνο η αλήθεια και η πραγματική αγάπη για την αλήθεια, όπως εκδηλώνεται από το Θεό, μπορούν να νικήσουν τα ψέματα και το έργο των δολιοφθορέων.

Μπορούμε να ανιχνεύσουμε τα αποτελέσματα του ψέματος του δολιοφθορέα, μέσα από τη γενεαλογία του Αδάμ. Ο Κάιν γίνεται δολοφόνος. Οι απόγονοί του βαδίζουν σε μεγάλες αμαρτίες. Αυξάνει η αμαρτία. Βλέπουμε να αυξάνει η ζήλια, το μίσος, οι φόνοι, η μοιχεία, η πορνεία όλων των ειδών, η εκπόρνευση παιδιών, γυναικών και ανδρών, ανθρώπινες θυσίες, γύμνια, ειδωλολατρία, λατρεία του φιδιού σαν Θεό της σοφίας, λατρεία του ήλιου, καταστροφή του γάμου και της οικογένειας, οικοδόμηση ειδωλολατρικών ναών, και η απόλυτη απόρριψη του αληθινού Θεού και των οδών Του.

Ο κατακλυσμός ανέλαβε όλους αυτούς που ακολούθησαν τον δολιοφθορέα.

Στη Βαβυλώνα, κάτω από την επιδέξια ηγεσία του Νεμβρώδ, βρίσκουμε μια αναβίωση όλων όσων υπήρχαν πριν από τον κατακλυσμό, με νεότερες φιλοσοφίες και θρησκευτικές τελετές. Ο «ισχυρός κυνηγός ενώπιον του Κυρίου» (Γέν.ι:9) θέλησε να επαναφέρει το προ του Κατακλυσμού θρησκευτικό σύστημα. Θα γινόταν ο ίδιος και η σύζυγός του Σεμίραμις ο ποιμένας θεός και θεά ποιμένισα, αυτής της νέας θρησκείας. Αποκατέστησε τον πανθεϊσμό. Το μοντέρνο στυλ του «ποιμένα και της συζύγου ποιμένισας», έχει εδώ την προέλευσή του. Όταν ο Θεός καλεί ένα άντρα για να ποιμάνει την εκκλησία Του, το χρίσμα είναι στον άντρα, όχι και στη γυναίκα του!!

Εφευρέθηκε το νέο σύστημα της αποκρυφιστικής ζωδιακής θρησκείας της μαντείας (δαιμονική μορφή της προφητείας), μαζί με βαθύτερες σατανικές επαφές και τελετουργίες. Αναβίωσαν οι ανθρωποθυσίες. Το «Μυστήριο Βαβυλών» έγινε η έδρα όλων των κακών. Απ’ αυτή την κοιτίδα της καταδίκης και του θανάτου, οι δολιοφθορείς σκορπίστηκαν σε όλη τη γη. Όπου συναντούσαν ένα άνθρωπο του Θεού, προσπαθούσαν είτε να τον διαφθείρουν είτε να τον σκοτώσουν. Η ανάπτυξη του Ισραήλ με ένα μοναδικό τρόπο ώστε να προστατευτεί μέχρι να πληθύνουν, είναι ένα από τα μυστήρια της ιστορίας της Παλαιάς Διαθήκης.

Ο Ισραήλ έγινε η προσωποποίηση του λαού του Θεού, σε αντίθεση με τα παιδιά του διαβόλου. Εδώ έχουμε τα δύο σπέρματα της θρησκευτικής σύγκρουσης. Δεν είναι δύο φυσικές γραμμές σπέρματος μέσα στην ανθρωπότητα, αλλά δύο σπέρματα ως προς τις θρησκευτικές πρακτικές, συμπεριφορές, τάξη, και πίστη. Ο Ισραήλ ήταν ο εκλεκτός λαός του Θεού για να φανερώσει το φως της αρετής, της αγιότητας, και της αλήθειας.

Δεν έπρεπε να αναμιχθούν ή να ενωθούν με τα ειδωλολατρικά έθνη. Έπρεπε να παραμείνουν ξεχωρισμένοι. Ο Θεός τους έδωσε τους νόμους και τα διατάγματα Του κι έτσι τους φθόνησαν όλα τα Έθνη, επειδή τους ζήλευαν. Έπρεπε να ήταν το κεφάλι και όχι η ουρά (πρώτοι και όχι το τελευταίοι). Αλλά ο Μωυσής, είδε πριν το θάνατό του ότι δολιοφθορείς θα εμφανίζονταν και θα οδηγούσαν το λαό του Θεού στην ειδωλολατρία.

Θα εγκατέλειπαν τους τρόπους του Κυρίου του Θεού τους, όταν θα ευημερούσαν στη ζωή τους. Αυτό συνέβη όπως είχε προβλέψει ο Μωυσής. Όμως, από τις τέσσερις γωνίες της χώρας, σηκώθηκαν προφήτες. Άνδρες ζηλωτές που αγαπούσαν την αλήθεια. Άνδρες που είχαν εξουσία από το Θεό. Προσπάθησαν να επιστρέψουν το λαό πίσω στο Θεό και να καταστρέψουν το έργο των δολιοφθορέων. Δυστυχώς, δεν τα κατάφεραν να φέρουν τους απελευθερωμένους Εβραίους πίσω, στην πρότερη σχέση τους με το Θεό.

Τελικά οι δολιοφθορείς ήταν η αιτία που οι Ισραηλίτες έχασαν το έθνος τους, και το ναό τους. Το έργο των δολιοφθορέων πέτυχε. Αλλά ο Θεός δεν τελείωσε. Υπήρχε ακόμη ένα μικρό υπόλοιπο Εβραίων, Ισραηλίτες που είχαν αρνηθεί να συμβιβαστούν. Αυτοί οι Μεσσιανικοί Εβραίοι, βασίστηκαν σε μεγάλο βαθμό στα λόγια των προφητών ότι ο Σηλώ θα έρθει, θα έρθει ο Λυτρωτής, ο Μεσσίας θα έρθει.... κι έτσι περίμεναν με πίστη.

Ο Ιησούς γεννήθηκε μέσα σ’ ένα κόσμο όπου όλα τα κόλπα και τα εργαλεία των δολιοφθορέων ήταν σε πλήρη εξέλιξη. Από τη Βαβυλώνα στην Αίγυπτο, στη Ρώμη και στην Ελλάδα, ακόμη και στο συμβούλιο του ναού στην Ιερουσαλήμ, οι δολιοφθορείς ήταν οχυρωμένοι και εργαζόταν σε κοινωνικό και θρησκευτικό επίπεδο.

Αλλά μια καινούρια μέρα είχε έρθει, είχε ανατείλει ο αστέρας ο ορθρινός, ένα έθνος θα γεννιόταν σε μια στιγμή, και μέσα από το σκοτάδι των 400 σιωπηλών ετών του Νόμου, φως έλαμψε.

Η παλαιά τάξη πραγμάτων και η θρησκεία δεν ακολούθησαν την παλινόρθωση. Η λατρεία στο ναό, ελεγχόμενη από τους μυστικιστές της Καμπάλα, έμεινε πίσω σε σχέση με την απολύτρωση. Ο ναός είχε γίνει κρησφύγετο κλεφτών. Ο ιερέας και οι θρησκευτικοί ηγέτες είχαν τελείως διαφθαρεί. Κανένας προφήτης δεν μπορούσε να τους αλλάξει αυτούς. Όλα έπρεπε να καταστραφούν και να γκρεμιστούν. Ούτε μία πέτρα δεν έπρεπε να μείνει πάνω σε άλλη.

Ο Ιησούς τους είπε ανοιχτά ότι η Βασιλεία θα τους αφαιρούταν και θα δινόταν σε άλλους. Τους είπε ξεκάθαρα ότι δεν θα γινόταν  δεκτοί στη νέα Βασιλεία εκτός εάν μετανοούσαν και βαπτιζόταν. Μιλούσε ο Βασιλιάς, το σπέρμα του Δαβίδ, ο Γιος του Θεού, ο Άρχων της ειρήνης. Οι δολιοφθορείς έπιασαν γρήγορα δουλειά για να καταστρέψουν τον Ιησού και τη Βασιλεία Του, την εκκλησία. Είχαν αλλάξει τον Ισραήλ αλλά δεν θα άλλαζαν τον Ιησού ή τους αποστόλους. Εδώ απέτυχαν.

Εκκλησία, ο νέος στόχος των δολιοφθορέων:

Η εκκλησία γεννήθηκε την ημέρα της Πεντηκοστής, όπου 3.120 άτομα από τις 12 φυλές του Ισραήλ, έγιναν τα πρώτα μέλη της εκκλησίας της Καινής Διαθήκης. Αυτή η εκκλησία, αυτοί που είχαν κληθεί έξω απ’ όλα αυτά, δεν θα δέχονταν τις αποτυχημένες πρακτικές του παρελθόντος. Θα κρατούσαν τους δολιοφθορείς έξω από τις γραμμές τους. Θα έβαζαν σε εφαρμογή αυστηρές απαιτήσεις για όσους θα ήθελαν να υπηρετήσουν την εκκλησία. Κανένας άνθρωπος δεν θα μπορούσε να αξιώσει ότι έχει την κλήση του Θεού, χωρίς δεύτερη μαρτυρία επαλήθευσης από ένα άλλο άνθρωπο του Θεού.

Κανένας δεν μπορούσε να βαφτιστεί μόνος του, να τοποθετηθεί στη διακονία μόνος του, να χρίσει τον εαυτό του, να διοριστεί σαν ποιμένας για παράδειγμα, να σφετεριστεί μια θέση, να βγει έξω και ν’ αρχίσει να κηρύττει, εκτός αν στάλθηκε από ένα αναγνωρισμένο άνθρωπο του Θεού ή από το σώμα των εργατών. Ναι, για να προστατευτεί η εκκλησία, οι άνθρωποι του Θεού τοποθετούνταν στο σώμα όπως ο Θεός καθόρισε, με την επίθεση των χειρών άλλων ανδρών του Θεού. Κανένας δεν υπαγόρευε στους άλλους ποια θέση θα του άρεσε να έχει στο σώμα.

Κανείς δεν επιτρεπόταν να αλλάξει τη διδασκαλία, την πίστη, την πρακτική, τη συμπεριφορά ή την τάξη. Οι νέοι πιστοί ήταν περιορισμένοι, μέχρι να ωριμάσουν και να καταλάβουν το Βιβλικό τοπίο, ποια ήταν η μάχη και όλα τα σχετικά θέματα με αυτήν. Έπρεπε να αγωνιστούν για την πίστη που παραδόθηκε μια φορά στους αγίους.

Κατά τη διάρκεια της ζωής των αποστόλων, διάφοροι δολιοφθορείς δαιμονικά κινούμενοι, επιχείρησαν να παρεισφρήσουν ανάμεσα σε αδαείς, προσποιούμενοι ότι είναι απόστολοι, προφήτες, ποιμένες, δάσκαλοι, και Ευαγγελιστές. Προσπάθησαν να σπείρουν ήρα ανάμεσα στο στάρι.

Βλέποντας ότι πολλοί ψευδοδιδάσκαλοι γινόταν αποδεκτοί, οι απόστολοι προειδοποίησαν τις συναθροίσεις των πιστών: Α’ Θεσ.ε:12 «Σας παρακαλούμεν δε, αδελφοί, να γνωρίζητε τους όσοι κοπιάζουσι μεταξύ σας και είναι προεστώτές σας εν Κυρίω και σας νουθετούσι».

Αυτή η οδηγία δόθηκε για να προσέχουν οι πιστοί και να μην επιτρέπουν στον καθένα να τους δίνει πνευματικές συμβουλές. Αυτό έπρεπε να γίνεται από άνδρες αγιότητας, ευσέβειας αποδεδειγμένου χαρακτήρα, άνδρες των οποίων η αρετή ήταν αδιαμφισβήτητη. Ενώ ήρθαν στο προσκήνιο πολλοί δολιοφθορείς, και πολλές διαστροφές σκόρπισαν ανάμεσα στις εκκλησίες, ένα υπόλοιπο δραπέτευσε από αυτές τις δογματικές διαστροφές.

Κατά τη διάρκεια των μετα-αποστολικών χρόνων το υπόλοιπο αυτό συνέχισε τη διαδρομή μέχρι τις μέρες μας, σήμερα. Είναι γνωστό με διάφορα ονόματα που δόθηκαν από τους εχθρούς τους, εν τούτοις κρατήθηκε στο Μονοθεϊσμό, στη σωτηρία όπως περιγράφεται στις Πράξ.β:38, καθώς και στην άγια ζωή.

Αποκατάσταση της πρώτης εκκλησίας και άφιξη των δολιοφθορέων:

Γύρω στα 1800 κάποιοι άρχισαν να αναζητούν τα παλιά μονοπάτια και την αποκατάσταση της πρώτης αποστολικής Εκκλησίας. Αρνήθηκαν να δεχτούν την κρατική ή την προτεσταντική εκκλησία που ήταν το αποτέλεσμα των δολιοφθορέων και των διάφορων αποστασιών. Άρχισαν να αποκαθιστούν τις διδασκαλίες, που οι δολιοφθορείς είχαν αλλάξει.

Ερεύνησαν τις ανθρώπινες παραδόσεις και τελετουργίες που είχαν επινοηθεί και προστεθεί στις πρακτικές της εκκλησίας.  Τις συνέκριναν με την Αγία Γραφή και ιδιαίτερα με την Καινή Διαθήκη και δεν μπόρεσαν να βρουν κοινά σημεία.

Άρχισε μια αργή διαδικασία αναζήτησης και εύρεσης. Καθώς άρχισαν να βρίσκουν διαστροφές και στρεβλώσεις, αντιτάχθηκαν και τις αντικατέστησαν με την αλήθεια. Βρήκαν τις αληθινές Βιβλικές διδασκαλίες, αυτές που οι διαστροφείς είχαν προσπαθήσει να αλλάξουν. Αυτό το κίνημα αποκατάστασης μεταφέρθηκε από την Ευρώπη στις Ηνωμένες Πολιτείες. Αρχίζοντας με την αναζωπύρωση της Ουαλίας, μετά στην Τοπέκα, στο Κάνσας και στη συνέχεια στην οδό Αζούσα. Μια πείνα για την αποκατάσταση της αποστολικής εκκλησίας σάρωνε τον κόσμο.

Η πρώτη και βασική αποκατάσταση ήταν το βάπτισμα του Αγίου Πνεύματος. Με την αποδοχή και πάλι του Άγιου Πνεύματος, της γλωσσολαλιάς, των χαρισμάτων του Πνεύματος όπως αυτά είναι καταγεγραμμένα στην Καινή Διαθήκη, μια σωστή εκκλησία των έσχατων καιρών άρχισε να δημιουργείται. Το βάπτισμα του Αγίου Πνεύματος οδήγησε στην αποκατάσταση της Μονότητας του Θεού, απέναντι σε κάθε είδους πολυθεϊσμό.

Ο αγιασμός δεν ήταν απλά ένα θέμα συζήτησης, αλλά πρακτική καθημερινότητα. Η κοσμικότητα απορρίφθηκε, σαν τρόπος ζωής των μη σωσμένων, και σε πολλές περιπτώσεις θεωρείτο σαν ευθεία επανάσταση κατά της διδασκαλίας της εκκλησίας και της Αγίας Γραφής.

Είναι λυπηρό το γεγονός,  ότι οι δολιοφθορείς οδήγησαν πολλές αποστολικές εκκλησίες στον Πεντηκοστιανισμό, όπου σήμερα μπορούμε να  διακρίνουμε το πνεύμα της Λαοδίκειας. Αυτό που δεν προσέχτηκε στις φλογερές μέρες της αποστολικής αποκατάστασης ήταν η άνοδος των δολιοφθορέων που τώρα ονομάζονται προοδευτικοί.

Οι πιστοί της εκκλησίας ήταν σε μεγάλο βαθμό αγράμματοι, φτωχοί, με βασική εργασία τη γεωργία, την εξόρυξη άνθρακα ή γενικά ανειδίκευτο εργατικό δυναμικό.

Δεν ήταν εξοικειωμένοι με αυτές τις διαδικασίες που τώρα τις αναγνωρίζουμε σαν πράξεις δολιοφθοράς. Είδαν αυτούς που απέρριπταν τις βασικές διδασκαλίες, τη διακονία και την εξουσία του ποιμένα σαν ταραχοποιούς και αποστάτες. Δεν διέκριναν ότι αυτοί οι άνθρωποι ήταν δολιοφθορείς, με σκοπό να αλλάξουν την Εκκλησία και να την φέρουν πίσω στις θρησκευτικές αποστασίες από τις οποίες προήλθαν.

Έτσι, αυτοί οι «φορείς της αλλαγής», άρχισαν να δουλεύουν σιγά-σιγά ανάμεσα στους χριστιανούς πείθοντας τους να αλλάξουν τον αγιασμό με την κοσμικότητα. Το δούλεψαν αυτό για περίπου 30 χρόνια. Μόλις ο αγιασμός χαρακτηρίστηκε «θρησκεία των έργων» «Σωτηρία με βάση τις επιδόσεις» και «νομικισμός», οι «πράκτορες» ήταν σε θέση να εκφοβίζουν και να εξαναγκάζουν τους ποιμένες και τα μέλη εκκλησιών σε άτακτη φυγή στη χαρισματική κίνηση και την απελευθερωμένη θρησκευτική νοοτροπία «κάνε ότι θέλεις».

Τελικά, οι «φορείς της αλλαγής» έπεισαν πολλούς ότι οι τριαδικοί πρέπει να είναι ευπρόσδεκτοι, δεν είναι και τόσο σημαντικό που έχουν μια διαφορετική ερμηνεία για τη θεότητα, δεν είναι και τόσο ψεύτικη αυτή η διδασκαλία ώστε να δημιουργούνται χωρίσματα μεταξύ μας. Μπορούμε να έχουμε κοινές συναθροίσεις, αυτό που πρέπει να μας ενώνει είναι ότι ο Θεός είναι αγάπη, άσχετα με το πόσα πρόσωπα ή υποστάσεις έχει, δεν θα τα χαλάσουμε εκεί!

Σιγά-σιγά άρχισαν να απαιτούν, το σχέδιο της σωτηρίας να αλλάξει από τις τρεις πράξεις πίστης που βλέπουμε στις Πράξ.β:38 σε μία πράξη πίστης, στην αποδοχή του Κυρίου Ιησού Χριστού σαν προσωπικό σωτήρα (Ιωάν.γ:16). Πολλές εκκλησίες αποδέχτηκαν αυτή την αλλαγή, και σήμερα κορδώνονται για τον κόσμο που έχουν στις συναθροίσεις τους. Οι δύο διδασκαλίες που έκαναν τους χριστιανούς «εκκλησία», «νύφη», άλλαξαν από τους «πράκτορες της αλλαγής». Δεν θα σταματήσουν μέχρι η Λαοδίκεια δουλεύοντας να πάρει τον πλήρη έλεγχο, και η πόρτα κλείσει στα μούτρα όλων αυτών που τους προειδοποιούσαν ότι έχουν πετάξει έξω τον Ιησού. Αλλά ο Ιησούς θέλει φανή εις χαράν τους, εκείνοι δε θέλουσι καταισχυνθή (Ης.ξς:5).

Τι θέλουν ν’ αλλάξουν οι δολιοφθορείς στην εκκλησία;

1)    Το σχέδιο της σωτηρίας από το Πράξ.β:38 στο Ιωάν.γ:16

2) Το σημείο ότι κάποιος είναι βαπτισμένος με Πνεύμα άγιο είναι η γλωσσολαλιά, με ένα άτομο που επειδή έχει ένα ή δύο χαρακτηριστικά του καρπού του Πνεύματος, ότι είναι βαπτισμένο στο Πνεύμα.

3) Τη διδασκαλία της Μονότητας του Θεού σε μια χαλαρή αποδοχή 2 ή 3 προσώπων μέσα στη θεότητα.

4)    Τον αυτόνομο, μη δεχόμενο εξωτερικές επιδράσεις, κλειστό, περιορισμένο σε λίγους χριστιανικό άμβωνα, σε ανοιχτό σε όλους «που μιλάνε για τον Κύριο», άσχετα με το τι πιστεύουν.

5)   Τη θέση μας όσο αφορά στη θέση της γυναίκας στη διακονία, στην αποδοχή γυναικών σαν κήρυκες, ποιμένες, δασκάλους, καθώς και τους ομοφυλοφιλικούς γάμους.

6)    Τα πρότυπα αγιασμού που είναι καταγεγραμμένα μέσα στο λόγο του Θεού σαν αναχρονιστικά, με αποτέλεσμα οι πιστοί να ντύνονται όπως θέλουν και να πηγαίνουν όπου θέλουν.

7)    Την χρήση των καθορισμένων φαρμάκων με αποδοχή των ομοιοπαθητικών και άλλων μορφών φαρμάκων της Νέας Εποχής.

8)    Την πίστη μας ότι είμαστε ο εκλεκτός λαός του Θεού, σε αποδοχή όλων των «πιστών» άσχετα με την άποψη που έχουν για το πρόσωπο του Χριστού.

9)    Τη μουσική του Πνεύματος με Rock, Hip Hop, Rap, και εξωφρενικό «beat» από τα ντραμς.

10)   Την άποψή μας όσο αφορά στις ειδωλολατρικές γιορτές (Χριστούγεννα-Πάσχα) σε αποδοχή όλων αυτών των εορταστικών εκδηλώσεων.

11)  Την άρνησή μας σε κάθε απόκρυφη μορφή γιόγκα, διαλογισμού και ασκήσεων της Νέας Εποχής με αποδοχή όλων αυτών.

12)    Την άποψή μας ότι οι νέοι εργάτες πρέπει να μαθητεύουν μέσα στην εκκλησία, σε αντάρτες που νομίζουν ότι είναι στο ίδιο επίπεδο με τους ώριμους άντρες του Θεού, με αποτέλεσμα να αυτοχρίονται  σε απόστολους, προφήτες, ευαγγελιστές και δασκάλους και να απαιτούν την αποδοχή τους στο σώμα.

13)    Τις εκκλησίες μας από μέρος όπου οι ψυχές μπορούν να βρουν μια διέξοδο για τον ουρανό, σε κέντρα αναψυχής με ανάλογες εγκαταστάσεις και εξοπλισμό.

14) Τους πιστούς από αξιαγάπητα μέλη που αγαπάνε την αλήθεια σε πικρόχολους «πιστούς» που τολμούν να λένε στους άλλους ότι είναι αποστάτες, αυτοί και η εκκλησία τους.

Ο ρόλος του δολιοφθορέα είναι να αρχίσει μια συστηματική αναδιάρθρωση της εκκλησίας στη διδασκαλία, την πίστη, τις πρακτικές, στη συμπεριφορά, και την τάξη. Αν κάποιος αντιστέκεται σ’ αυτά πρέπει να φύγει. Πρέπει να αφαιρεθούν όλα τα εμπόδια για να έρθει η αλλαγή. Οι δολιοφθορείς και οι συνεργάτες τους πρέπει να διαλέξουν νέους ανθρώπους που θα δέχονται τις αλλαγές, θα είναι συνεργάσιμοι και θα τους τοποθετήσουν σε θέσεις εξουσίας.

Το τελικό αποτέλεσμα είναι μια καινούρια εκκλησία που απευθύνεται στις μάζες όπου τα ταλέντα του καθένα ή τα υποτιθέμενα χαρίσματα θα χρησιμοποιηθούν σε αρμονία με τα σχέδιά τους. Το αποτέλεσμα: μια αποστατημένη εκκλησία.

Τι είναι αυτό που οι δολιοφθορείς θέλουν να κάνουν στην εκκλησία; Θέλουν οι αλλαγές που προτείνουν να είναι αποδεκτές κάτω από το προσωπείο της αγάπης, δηλαδή να δεχτούμε τις αλλαγές που έχουν έρθει και αρνηθούμε να μειώνουμε ο ένας τον άλλο λόγω διαφορών στα καθιερωμένα.

Οι «φορείς της αλλαγής» μπήκαν στην εκκλησία με νέα μουσική για να προσελκύσουν τη νεολαία στον κόσμο που του αρέσει το ίδιο στυλ.

Οι «φορείς της αλλαγής» έφεραν το rock n roll, rock, hip hop μέσα στην εκκλησία. Που θα καταλήξει όλο αυτό; Λυπάμαι, αλλά στην πλειοψηφία των εκκλησιών, δεν θα τελειώσει. Αυτό θα συνεχίσει και θα γίνεται χειρότερο και χειρότερο μέχρι η αγάπη των πολλών να ψυχρανθεί.

Καθώς πλησιάζουμε στο τέλος και η αμαρτία αφθονεί γύρω μας, είναι  ώρα τα μέλη της εκκλησίας να ξεσηκωθούν και να σταματήσουν αυτούς τους απατεώνες και τα σχέδιά τους να καταστρέψουν την Εκκλησία.

Είναι καιρός να αρνηθούμε ποιμένες που δεν στέκονται για τα πρότυπα και την αλήθεια. Ήρθε η ώρα να καθαρίσουμε τον οίκο του Θεού και να αποκαταστήσουμε την αγιότητά του. Είναι καιρός να κλαδέψουμε το αμπέλι και να καθαρίσουμε τα κλαδιά κι αν φύγουν λίγοι ή πολλοί, ας φύγουν. Είναι καλύτερο να έχουμε οκτώ στο πλοίο που θέλουν να σωθούν παρά πλήθος που δεν το νοιάζει αν πάει στην κόλαση. Πρέπει να σταματήσουμε το έργο των δολιοφθορέων τώρα!

Αυτοί, δεν μπορούν να λειτουργήσουν σε μια εκκλησία όπου ο ποιμένας αρνείται να βάλει στην άκρη τις διδασκαλίες και να δεχτεί τη Νέα Εποχή, τον οικουμενισμό, απόκρυφες πρακτικές, την κοσμικότητα και το συμβιβασμό. Ο ποιμένας που δεν κατευθύνεται από τα χρήματα, που δεν φουσκώνει το εγώ του από το πλήθος των μελών, αλλά φροντίζει να οδηγήσει στην αλήθεια αυτούς που αγαπούν το Θεό και έχουν σωθεί σύμφωνα με το ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού, είναι πραγματικός υπηρέτης του Θεού σ’ αυτές τις έσχατες μέρες.

Αυτοί οι νεωτεριστές δεν θα γίνουν δεκτοί σε μια πραγματική Εκκλησία. Όταν εμφανίζονται, προσπαθούν να προκαλέσουν τον ποιμένα ή τα μέλη να ξεφύγουν από τη στενόμυαλη άποψη των πεποιθήσεών τους, και να τους δεχτούμε όλους. Το ψέμα ότι «όλα πρέπει να αλλάξουν», επειδή οι παλαιοί τρόποι δεν είναι πλέον αποδεκτοί, πρέπει να απορριφθεί.