Α. Η περίοδος
της εκκλησίας των Θυάτειρων είναι 606-1517 μ.Χ. Η πρώτη αληθινή Παποκρατία
άρχισε να «βασιλεύει» γύρω στο 606 μ.Χ. Το 1517 άρχισε να προβάλλεται σταθερά η
κίνηση της Μεταρρύθμισης με το Μαρτίνο Λούθηρο και ο Θεός άρχισε να βγάζει το
λαό Του μέσα από τα σκοτάδια του Παπισμού. Ο Ιησούς λοιπόν μιλά στους
Χριστιανούς αυτής της περιόδου που την ονομάζει Θυάτειρα.
Β. ΘΥΑΤΕΙΡΑ έχει
2 πιθανές ερμηνείες: 1) «κυριαρχία από γυναίκα» 2) «θυγατέρα της Τύρου».
Γ. Η αποκάλυψη
του Ιησού γι’ αυτή την περίοδο της εκκλησίας είναι:
Σαν ο Υιός του Θεού που έχει οφθαλμούς σαν φλόγα πυρός και οι πόδες Του όμοιοι με χαλκολίβανο. Στην Αποκ.α: ο Ιησούς ονομάζεται Υιός του ανθρώπου φανερώνοντας ότι Αυτός είναι ο Αρχιερέας, ο Μεσίτης και το παράδειγμά μας. Εδώ όμως μιλά για τον Εαυτό Του σαν ο Υιός του Θεού.
Ψαλμ.β:7: «Υιός μου είσαι σύ Εγώ σήμερον σε εγέννησα». Σαν Υιός του
Θεού λοιπόν ο Ιησούς έχει την εξουσία του Θεού Πατέρα.
Στην περίοδο
αυτή των Θυάτειρων, ο Πάπας έκανε τις τερατώδεις δηλώσεις, ότι είχε τη θέση του
Θεού απέναντι στους ανθρώπους, ότι ήταν αντιπρόσωπος του Θεού, ή αντιπρόσωπος
του Χριστού στη γη κι ακόμη ότι είχε εξουσία στον ουρανό και στην κόλαση
(πουργατόριο).
Ο Ιησούς
τονίζει εδώ ότι είναι «ο Υιός του Θεού». Το λέει αυτό γιατί σ’ αυτή την περίοδο
η εκκλησία ανάμιξε πλήρως το λόγο του Θεού με τις ειδωλολατρικές φιλοσοφίες. Η
αληθινή διδασκαλία για τη φύση του Θεού και τη σχέση με τον Υιό Του διαστρεβλώθηκε,
καταστράφηκε και έπεσε το βαθύ σκοτάδι των σκοτεινών αιώνων τόσο στην Ανατολή
όσο και στην Δύση. Ο Ιησούς όμως έχει οφθαλμούς σαν φλόγα πυρός, έτσι ο Θεός ο
οποίος κατοικεί πλήρως μέσα στον Υιό Του βλέπει τα ψεύδη και τη σαπίλα στην
ψευδοεκκλησία και λέει ότι σας γνωρίζω πλήρως με κάθε λεπτομέρεια, βλέπω τα
πάντα με τα μάτια της δικαιοσύνης και της κρίσης μου, θα κρίνω το κάθε τι απ’
αυτά που γίνονται. Τίποτα δεν μένει απαρατήρητο.
Ακόμη ο θεός
Απόλλων ήταν θεός της φωτιάς όπως νόμιζαν, έτσι ο Ιησούς παρουσιάζεται με τους
πύρινους οφθαλμούς για να δείξει ότι Αυτός είναι ο Κριτής.
Ένας άλλος
λόγος που ο Ιησούς φανερώνεται έτσι είναι γιατί ο θεός Απόλλων θεωρείτο θεός
μαντείας και προφητείας. Όλες οι ιέρειες των Δελφών ή άλλων μαντείων έλεγαν ότι
έπαιρναν τη δύναμη να βλέπουν το μέλλον από τον Πύθιο Απόλλωνα. Ο Ιησούς όμως
μας λέει ότι μόνο Εκείνος γνωρίζει και βλέπει το μέλλον, ότι από τα πύρινα
μάτια Του, τίποτε δεν μπορεί να κρυφτεί γιατί μπροστά Του τα πάντα είναι γυμνά
και τετραχηλισμένα.
Δ. και οι πόδες αυτού όμοιοι χαλκολιβάνω
Είναι η ίδια
εικόνα που περιγράφεται στο α:15 όπου είπαμε ότι ο χαλκολίβανος είναι ένα
αστραφτερό κράμα χαλκού που απαστράπτει από καθαρότητα και λευκάδα όταν
θερμανθεί μέσα στο καμίνι. Έτσι βλέπουμε τον Ιησού να περπατά εδώ κάτω στη γη,
πάντοτε αγνός, καθαρός, χωρίς συμβιβασμούς και αναμίξεις με τα μολυσμένα συστήματα
του κόσμου και τη θρησκεία των ειδώλων.
Αυτή ακριβώς η
καθαρότητα και ο τέλειος αγιασμός του Ιησού θα κρίνουν όλους αυτούς που δεν
στέκουν στο δύσκολο αλλά σίγουρο δρόμο που χάραξε Αυτός, αλλά λοξοδρομούν σε
συμβιβασμούς με τα είδωλα και τα διεφθαρμένα συστήματα του κόσμου. Εδώ
αναφέρεται πρώτα η εκκλησία σαν σύνολο και μετά όλοι οι μεγιστάνες Πάπες, Πατριάρχες
κτλ. Απ’ ότι διαβάζουμε στην εκκλησιαστική ιστορία της Ανατ. & Δυτ.
εκκλησίας, δεν βλέπουμε τίποτε άλλο παρά ανθρώπους να αμαρτάνουν χονδροειδώς
και σκανδαλωδώς με το να ανακηρύσσουν τους εαυτούς τους Πάπες, Πατριάρχες, αρχιεπισκόπους
και να χρησιμοποιούν το Ευαγγέλιο σαν μέσο συρροής δύναμης στους εαυτούς τους,
τόσο πολιτικής όσο και θρησκευτικής.
Ε. Σύντομη
ιστορία της πόλης των Θυάτειρων
1. Θεμελιώθηκε από τον Μ. Αλέξανδρο αφού νίκησε τους Πέρσες και κατάκτησε
τη Μ. Ασία.
2. Ήταν μια πόλη σταυροδρόμι χτισμένη σε πεδιάδα μεταξύ δύο ποταμών.
3. Ήταν έδρα της λατρείας του θεού Απόλλωνα. Υπήρχε ναός της Άρτεμης
(Αστάρτη).
4. Είχε συντεχνίες βαφής ενδυμάτων, βυρσοδεψίας, κατασκευής χαλιών,
αγγειοπλαστικής και μεταλλουργίας. Πραξ.ις:14 η Λυδία που πίστεψε στο κήρυγμα
του Παύλου ήταν πωλήτρια πορφύρας και ήταν από τα Θυάτειρα. Ήταν η πρώτη που
πίστεψε στην Ευρώπη.
5. Η πόλη των Θυάτειρων συνδέεται εδώ με την Τύρο και την Ιεζάβελ. Η Ιεζάβελ
ήταν πριγκίπισσα της Τύρου ή της Σιδώνας. Ήταν κόρη του Εθβάαλ (Α’ Βασ.ις:29)
βασιλιά της Σιδώνας. Όμως η Σιδώνα και η Τύρος ήταν πολύ συγγενικές πόλεις. Η
Ιεζάβελ ήταν γυναίκα του Αχαάβ, βασιλιά του Ισραήλ. Ήταν αυτή που σαν ιέρεια
του Βάαλ είχε εισαγάγει στον Ισραήλ την λατρεία της Αστάρτης. Ήταν γυναίκα με
ηγετικά προσόντα, ακόμα και πάνω στον άνδρα της τον οποίο έκανε ότι ήθελε. Είχε
σκοτώσει πάρα πολλούς προφήτες του Θεού (προσπάθησε να σκοτώσει τον Ηλία) και
στον καιρό της οι πιστοί κρυβόταν από φόβο.
