Ιούδ.α:3 Αγαπητοί, επειδή καταβάλλω πάσαν σπουδήν να σας γράψω περί της κοινής σωτηρίας, έλαβον ανάγκην να σας γράψω, προτρέπων εις το να αγωνίζησθε δια την πίστιν, ήτις άπαξ παρεδόθη εις τους αγίους.

Κυριακή 13 Απριλίου 2014

ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ - A' Ιωάννου (2)



Α. ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΡΙΤΟ

1. Η Ελπίδα του Καθαρισμού
Α΄ Ιωάννου γ:1-3
Η πιο αγιαστική επιρροή στη ζωή ενός πιστού είναι η ελπίδα, ότι θα δει τον Ιησού. Η αγάπη του Θεού μας επέτρεψε να γνωρίσουμε, ότι είμαστε γιοι του Θεού, αλλά δεν γνωρίζουμε ολοκληρωτικά, τι πρόκειται να είμαστε. Όμως, γνωρίζουμε, ότι θα δούμε τον Ιησού και ότι θα είμαστε όμοιοι με Αυτόν. Αυτή είναι η ελπίδα της Εκκλησίας, και έχει μια τρομακτική επιρροή καθαρισμού (αγιασμού) στη ζωή του κάθε αγίου.

2. Υποχρέωση για καθαρισμό
Α΄ Ιωάννου γ:4-8
Στο εδάφιο 4 δίνεται ένας ορισμός της αμαρτίας: “Αμαρτία είναι η ανομία”. Ο διάβολος αμάρτησε από την αρχή και ο άνθρωπος, ο οποίος εμμένει στην αμαρτία είναι από το διάβολο. Ο λόγος, που ο Ιησούς Χριστός ήρθε στον κόσμο, ήταν να καταστρέψει τα έργα του διαβόλου. Ο Ιησούς ήρθε να σηκώσει τις αμαρτίες μας. Γι’ αυτό, δεν μπορεί κάποιος να εμμένει στον Χριστό και συγχρόνως να εμμένει στην αμαρτία - Ο δίκαιος θα ζει δίκαια, όπως ο Ιησούς Χριστός είναι δίκαιος - Δεν υπάρχει καμία εναλλακτική σ’ αυτήν την αρχή της αλήθειας.

3. Ο άνθρωπος, ο οποίος δεν μπορεί να αμαρτήσει

Α΄ Ιωάννου γ:9 : “Πας όστις εγεννήθη εκ του Θεού, αμαρτίαν δεν πράττει, διότι σπέρμα αυτού μένει εν αυτώ, και δεν δύναται να αμαρτάνει, διότι εγεννήθη εκ του Θεού.”
Αυτό δεν αναφέρεται σε μια ατομική πράξη αμαρτίας αλλά μάλλον στην συνηθισμένη πρακτική της αμαρτίας. Ο άνθρωπος, ο οποίος έχει γεννηθεί από το Θεό, έχει τη φύση του Θεού να εμμένει μέσα του. Σαν τέτοιος, είναι αδύνατο σ’ αυτόν να εμμένει στην αμαρτία και συγχρόνως να μένει το σπέρμα του Θεού μέσα του. Ή είναι παιδί του διαβόλου, ή γιος του Θεού. Σαν παιδί του Θεού, η φύση του Θεού δεν του επιτρέπει να ζει μια ζωή αμαρτίας.

4. Χαρακτηριστικά των παιδιών του Θεού.
Α΄ Ιωάννου γ:10-17
Εδώ γίνεται μια σύγκριση μεταξύ των παιδιών του Θεού και των παιδιών του διαβόλου:

Τα παιδιά του Θεού:
·     Αγαπούν τους αδελφούς (εδ.14).
·     Βάζουν τις ψυχές τους υπέρ των αδελφών (εδ.16).
·     Έχουν σπλάχνα οικτιρμών για τους αδελφούς, που βρίσκονται σε ανάγκη (εδ.17).

Τα παιδιά του Διαβόλου:
·     Δεν αγαπούν τον αδελφό τους (εδ.10).
·     Μένουν στον θάνατο (εδ.14).
·     Μισούν τον αδελφό τους και είναι ανθρωποκτόνοι (εδ.15).
·     Κλείνουν τα σπλάχνα τους (εδ.17).
Επίσης, όπως ο Κάιν μισούσε τον Άβελ εξαιτίας των δίκαιων έργων του, έτσι ο κόσμος μισεί τα παιδιά του Θεού. Δεν πρέπει να μας εκπλήσσει αυτό.

5. Η αληθινή δοκιμή
Α΄ Ιωάννου γ:18-24
Η αληθινή δοκιμή είναι, ότι αγαπάμε, όχι με λόγο, αλλά με έργο και αλήθεια. Εάν φυλάσσουμε τις εντολές του και κάνουμε εκείνα, τα οποία ευχαριστούν Εκείνον, ξέρουμε ότι Εκείνος μένει μέσα μας και θα απαντήσει τις προσευχές μας (εδ.22). Δεν μπορούμε να εμπιστευόμαστε πάντα τις καρδιές μας. Μερικές φορές οι καρδιές μας μας κατακρίνουν, αλλά σε τέτοιες περιπτώσεις πρέπει να θυμόμαστε, ότι ο Θεός είναι μεγαλύτερος από τις καρδιές μας και γνωρίζει τα πάντα. Με το να αγαπάμε με έργο και αλήθεια, οι καρδιές μας θα στερεωθούν και θα έχουμε παρρησία προς το Θεό (εδ.21).

Β. ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΕΤΑΡΤΟ

1. Ψευδοπροφήτες.
Α΄ Ιωάννου δ:1-6
Υπάρχουν πολλοί ψευδοδιδάσκαλοι. Αυτοί οι ψευδοδιδάσκαλοι θα αποκαλυφτούν από τα λάθη, που διδάσκουν και το λανθασμένο πνεύμα, που τους εξουσιάζει. Το τεστ αφορά στην αλήθεια της ενσάρκωσης και της θεότητας του Ιησού. Κάθε πνεύμα, το οποίο δεν ομολογεί τη θεότητα του Ιησού είναι του κόσμου και είναι το πνεύμα του αντίχριστου. Κάθε ένας, ο οποίος ομολογεί την αλήθεια της ενσάρκωσης είναι από το Θεό. Ο κόσμος ακούει αυτές τις ψευδοδιδασκαλίες επειδή έχει ένα συγγενές πνεύμα. Τα παιδιά του Θεού δεν έχουν να φοβηθούν τίποτα απ’ αυτούς τους ψευδοδιδασκάλους και τα λανθασμένα πνεύματα, γιατί Αυτός, ο οποίος κατοικεί μέσα στις καρδιές μας είναι μεγαλύτερος από τις δυνάμεις του σκότους στον κόσμο.

2. Αγάπη
Α΄ Ιωάννου δ:7-21
Το υπόλοιπο του κεφαλαίου 4 αναφέρεται στην αγάπη. Δύο φορές δήλωσε ο Ιωάννης, ότι ο Θεός είναι αγάπη (εδ.8 & 16). Η αγάπη του Θεού αποδείχτηκε με το θάνατο του Χριστού στον σταυρό, ώστε να έχουμε ζωή αιώνια. Ο Θεός μας αγάπησε πριν Τον αγαπήσουμε εμείς, και εμείς Τον αγαπάμε, επειδή Αυτός πρώτος μας αγάπησε (εδ.19). Στο εδάφιο 18 η αγάπη έρχεται σε αντίθεση με το φόβο. Η πραγματική απόδειξη, ότι ο άνθρωπος αγαπά το Θεό, είναι ότι αγαπά τον αδελφό του. Εάν μισεί τον αδελφό του και λέει, ότι αγαπά το Θεό, είναι ψεύτης.

Γ. ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΕΜΠΤΟ

1. Η απόδειξη της αγάπης μας.
Α΄ Ιωάννου ε:1-3
Κάθε ένας, ο οποίος αγαπά το Θεό θα αγαπά επίσης κι αυτούς, οι οποίοι γεννήθηκαν από το Θεό. Η πραγματική απόδειξη του ότι αγαπάμε το Θεό, είναι ότι θα φυλάττουμε τις εντολές Του. Οι εντολές του Θεού δεν είναι καταπιεστικές και θα φυλάττονται από όλους όσους Τον αγαπούν.

3. Η νίκη της πίστης
Α΄ Ιωάννου ε:4-5
Καθένας, που έχει γεννηθεί από το Θεό, νικά τον κόσμο. Η δύναμη, η οποία μας δίνει τη νίκη είναι η πίστη, την οποία έχουμε στη θεότητα του Ιησού. Το άτομο, το οποίο νικά τον κόσμο είναι αυτό, που πιστεύει στη θεότητα του Ιησού.

3. Οι μάρτυρες στη γη και στον ουρανό.
Α΄ Ιωάννου ε:6-9
Όταν οι στρατιώτες κέντησαν την πλευρά του Κυρίου μας στον σταυρό έτρεξε αίμα και νερό (Ιωάν.ιθ:34). Όπως ακριβώς η Εύα πλάστηκε από την πλευρά του Αδάμ, έτσι και η εκκλησία γεννήθηκε από αίμα και νερό από την πλευρά του Χριστού.
Στα εδάφια αυτά ονομάζονται τρία στοιχεία, τα οποία μαρτυρούν στη σωτηρία μας: Πνεύμα, νερό και αίμα. Ο Ιωάννης δήλωσε ότι τα τρία αυτά συμφωνούν. Όλα ομολογούν το ίδιο πράγμα.

4. Η μαρτυρία του Πνεύματος
Α΄ Ιωάννου ε:10:  “Οστις πιστεύει εις τον Υιόν του Θεού, έχει την μαρτυρίαν εν εαυτώ, όστις δεν πιστεύει εις τον Θεόν, έκαμεν αυτόν ψεύστην, διότι δεν επίστευσεν εις την μαρτυρίαν, την οποίαν εμαρτύρησεν ο Θεός περί του Υιού αυτού.”
Το παιδί του Θεού έχει τη μαρτυρία μέσα του. Το Άγιο Πνεύμα μαρτυρεί στο πνεύμα μας, ότι γεννηθήκαμε από το Θεό (Ρωμ.η:16)

5. «Ζωή εν τω Υιώ»
Α΄ Ιωάννου ε:11-13
Η αλήθεια, ότι η αιώνια Ζωή είναι «εν τω Υιώ» είναι πολύ σημαντική. Στον επίλογο του κεφαλαίου αυτού διαβάζουμε: «Ούτος είναι ο αληθινός Θεός, και η ζωή η αιώνιος» (εδ.20).
Το γεγονός είναι, ότι όποιος έχει τον Υιό έχει ζωή αιώνια. Εάν η παρουσία του Χριστού αποσυρθεί από τη ζωή κάποιου, τότε αυτός δεν έχει αιώνια ζωή. Δεν είναι δυνατό να κατέχει κάποιος την αιώνια ζωή και συγχρόνως να εμμένει σε εκούσια παρανομία.

6. Βεβαιότητα ότι θ’ απαντηθεί η προσευχή
Α΄ Ιωάννου ε:14-15
Υπάρχει μια οριστική βεβαιότητα ότι θ’ απαντηθεί η προσευχή όταν κάποιος προσεύχεται σύμφωνα με το θέλημα του Θεού. Ο Θεός ακούει το παιδί Του, όταν προσεύχεται σύμφωνα με το θέλημα Του. Εάν ο Θεός ακούει, θα απαντήσει κιόλας.

7. Αμαρτία θανάσιμη
Α΄ Ιωάννου ε:16-17
Υπάρχει μια θανάσιμη αμαρτία, η οποία είναι ασυγχώρητη αμαρτία. Η βλασφημία κατά του Αγίου Πνεύματος δεν μπορεί να συγχωρηθεί (Ματθ.ιβ:31-32). Είναι χάσιμο χρόνου να προσευχόμαστε για ένα άτομο, το οποίο έχει διαπράξει αυτή την αμαρτία.
Εάν το Άγιο Πνεύμα βάζει βάρος σε ένα άτομο, ώστε αυτό να προσευχηθεί, τότε είναι πιθανό, ότι δεν έχει διαπράξει αυτή την αμαρτία. Μας λένε να προσευχηθούμε για τον αδελφό μας, ο οποίος μπορεί μεν να έχει αμαρτήσει, αλλά η αμαρτία του δε δεν είναι θανάσιμη. Ο Θεός θα ακούσει, και θα του δώσει ζωή. Αυτό είναι ένα ακόμη δυνατό απόσπασμα της Γραφής, το οποίο αποκαλύπτει το σφάλμα της άνευ όρων αιώνιας ασφάλειας.

8. Η Γνώση του πιστού
Α΄ Ιωάννου ε:18-20
Εδώ αναφέρονται τέσσερα πράγματα, τα οποία γνωρίζει ο πιστός:
1.  Πας ο γεννηθείς εκ του Θεού, δεν αμαρτάνει”.
2.  Εκ του Θεού είμεθα και ο κόσμος όλος εν τω πονηρώ κείται”.
3.  Ο Ιησούς ήλθε, και έδωκεν εις ημάς νόησιν”.
4.  «Είμεθα εν Ιησού Χριστώ, ούτος είναι ο αληθινός Θεό»ς.

9. Επίλογος
Α΄ Ιωάννου ε:21: “Τεκνία, φυλάξατε εαυτούς από των ειδώλων. Αμήν.”
Ο Ιωάννης κλείνει την επιστολή του με μια νουθεσία κατά της ειδωλολατρίας. Οτιδήποτε παίρνει τη θέση του Θεού στις καρδιές μας, γίνεται είδωλο. Πρέπει να φυλασσόμαστε από κάθε τι τέτοιας φύσης.