Να σου γίνει συνήθεια, ιδιαίτερα να είναι το
πρώτο πράγμα το πρωί και το τελευταίο το βράδυ (Ψαλμ.νε:17).
Να θυμάσαι ότι η προσευχή είναι επικοινωνία
διπλής κατεύθυνσης με το Θεό: Να μένεις με φυσικότητα και ν’ ακούς.
Μπορούμε να μιλήσουμε με τον Κύριο οποιαδήποτε
ώρα, οπουδήποτε, σε οποιαδήποτε θέση κι όπως αισθανόμαστε.
Να προσεύχεσαι συνέχεια (Λουκ.ιη:1 Α’Θεσ.ε:17), με πίστη (Εβρ.ια:6, Μαρκ.ια:24),
εν πνεύματι (Ρωμ.η:26, Ιουδ.20), σύμφωνα με το θέλημα του Θεού (Α’Ιωαν.ε:14),
ένθερμα από μια καθαρή καρδιά (Ιακ.ε:16), με επιμονή (Λουκ.ια:8), για
συγκεκριμένα πράγματα με ευχαριστία (Φιλιπ.δ:6-7) και βέβαια στο όνομα του
Ιησού (Ιωαν.ιδ:14).
Η προσευχή του Κυρίου είναι ένα καλό «μοντέλο»
(Ματθ.ς:6-13).
Και μην ξεχνάς, ο μόνος τρόπος να μάθεις να
προσεύχεσαι, είναι η προσευχή!
