Α. Η ΤΡΙΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΗ
Η επιστολή
αυτή είχε γραφτεί από τον απόστολο Ιωάννη περίπου τον ίδιο καιρό με τις δύο
πρώτες του επιστολές.
Αυτή ήταν ένα
πολύ προσωπικό γράμμα προς τον Γάϊο, που έδινε έμφαση στο καθήκον της
φιλοξενίας και προειδοποιούσε κατά του κίνδυνου της άρχουσας ηγεσίας. Στο
γράμμα αυτό ο Ιωάννης επαίνεσε τον Γάϊο για τη φιλοξενία του προς τους Χριστιανούς
εργάτες (του Κυρίου) και κατήγγειλε την αφιλόξενη στάση του Διοτρεφή.
Β. ΓΑΪΟΣ
Το όνομα
“Γάϊος” ήταν πολύ συνηθισμένο στην Καινή Διαθήκη. Μπορούμε να αναγνωρίσουμε
ακόμη τρεις άντρες με αυτό το όνομα:
1.
Γάϊος της Κορίνθου (Ρωμ.ις:23, Α΄Κορ.α:14)
2.
Γάϊος της Μακεδονίας (Πράξ.ιθ:29)
3.
Γάϊος της Δέρβης (Πράξ.κ:4-5)
Ο Γάϊος, προς
τον οποίο είχε γραφτεί το γράμμα αυτό δεν ήταν κάποιος από αυτούς. Φαινομενικά
ήταν κάποιος από τους προσήλυτους (ακόλουθους) του Ιωάννη, γιατί ο Ιωάννης τον
αποκαλούσε ένα από τα παιδιά του (εδ. 4). Τρεις φορές στα πρώτα πέντε εδάφια, ο
Ιωάννης τον αποκάλεσε “αγαπητό”. Αυτό αποκαλύπτει την αγάπη που έτρεφε ο Ιωάννης
γι’ αυτόν τον άνθρωπο. Ήταν ένας πιστός άνθρωπος με τη φήμη μιας καλοσύνης στην
πράξη.
Γ. ΔΙΟΤΡΕΦΗΣ
Ο άνθρωπος
αυτός ήταν αρχηγός μιας τοπικής συνάθροισης. Δεν δέχτηκε την εξουσία του
Ιωάννη, ούτε υποδέχτηκε και τις περιοδεύουσες ιεραποστολές. Δεν υπάρχει καμία
νύξη, ότι ο άνθρωπος αυτός είχε λάθος διδασκαλία. Εικονίζεται σαν ένας δυνατός
και κυρίαρχος ηγέτης, ο οποίος επιθύμησε πάρα πολύ να έχει την υπεροχή. Αυτήν
την προσωπική του επιθυμία για την εξουσία καταδίκασε ο Ιωάννης.
Δ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ
Ο τρίτος
χαρακτήρας της επιστολής αυτής είναι ο Δημήτριος. Λίγα πράγματα λέγονται γι’
αυτόν τον άνθρωπο. Ο Ιωάννης τον επαίνεσε και είπε, ότι όλοι έδιναν καλή
μαρτυρία γι’ αυτόν. Δεν γνωρίζουμε, αν ήταν ο αργυροκόπος, προσχωρημένος τώρα
στην πίστη (προσήλυτος), ο οποίος αναφέρεται στις Πράξεις ιθ:24. Το να πάρουμε
σαν δεδομένο, ότι ήταν ο ίδιος άνθρωπος θα ήταν μια απλή εικασία.
Ε. Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΓΑΪΟ
Γ΄ Ιωάννου 2: “Αγαπητέ, κατά πάντα εύχομαι να ευοδούσαι
και να υγιαίνης, καθώς ευοδούται η ψυχή σου.”
Ο Ιωάννης
γνώριζε, ότι η ψυχή του Γάϊου ευημερούσε και, ότι ήταν ένας πνευματικός άνθρωπος.
Γι’ αυτό μπορούσε να προσευχηθεί με τέτοιο τρόπο, ώστε να ευημερήσει να
υγιαίνει όπως η ψυχή του ευημερούσε. Η προσευχή αυτή θα μπορούσε να μας πει,
ότι δεν είναι κακό να ευημερούμε στις επαγγελματικές μας υποθέσεις. Εάν
ευημερούσε ο Γάϊος, ο πλούτος του θα φυλασσόταν αφιερωμένος στο έργο του Θεού.
Αυτό είναι κάτι επιθυμητό.
Ο μελετητής
της Βίβλου θα έπρεπε να σταματήσει εδώ και να θέσει στον εαυτό του το εξής
ερώτημα: θα μπορούσε κάποιος να κάνει για μένα την ίδια προσευχή; Είναι η ψυχή μου αρκετά ευημερούσα ώστε να
επιθυμώ να υγιαίνω στον ίδιο βαθμό;
ΣΤ. ΤΟ ΚΑΘΗΚΟΝ ΓΙΑ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑ
Στην
αρχαιότητα η φιλοξενία ήταν ιερό καθήκον. Η φιλοξενία ήταν μια αρετή, στην
οποία δινόταν επανειλημμένα έμφαση. Ο επίσκοπος πρέπει να είναι δοσμένος στην
φιλοξενία (Α΄Τιμ.γ:2). Στον Τίτο είπε (ο Παύλος) να είναι φιλόξενος (Τίτον
α:8). Σε μια χήρα μπορούσε μόνο τότε να αποδοθεί τιμή, αν έδειχνε φιλόξενη
(Α΄Τιμ.ε:10). Οι Ρωμαίοι έπρεπε να επιδοθούν στη φιλοξενία (Ρωμ.ιβ:13).
Το σπίτι του
Χριστιανού ήταν ένα μέρος ανοιχτής πόρτας και καλωσορίσματος με αγάπη. Η
φιλοξενία είναι μια θαυμάσια διακονία, ιδιαίτερα όταν επεκτείνεται στη
διακονία. Ο Ιωάννης ανέφερε εκείνους, οι οποίοι κήρυτταν στο όνομα του Ιησού
και οι οποίοι δεν έλαβαν τίποτα από τους εθνικούς (μη σωσμένους) (εδ. 7).
Τέτοιοι διάκονοι άξιζαν την ενθάρρυνση. Όλοι όσοι διακόνησαν σ’ αυτούς θα ήταν
συνεργοί στην αλήθεια (εδ. 8).
Ζ. Η ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑ ΤΟΥ ΔΙΟΤΡΕΦΗ
Η λέξη
“φιλοπρωτεύων” δεν εμφανίζεται πουθενά αλλού στην Καινή Διαθήκη. Η αμαρτία του
Διοτρέφη ήταν η υπερήφανη φιλοδοξία του. Επιθυμούσε σφοδρά δύναμη και εξουσία.
Αμφισβήτησε την εξουσία του Ιωάννη. Ο λόγος του ήταν πονηρός και χωρίς νόημα. Η
λέξη “φλυαρών” σημαίνει, να λες ανοησίες. Αυτός δεν χρησιμοποιούσε μόνο υβριστική
γλώσσα κατά του Ιωάννη, αλλά αρνιόταν να υποδεχτεί (καλωσορίσει) τους
ταξιδιώτες διακόνους και εμπόδισε και άλλους να το κάνουν. Όταν μερικοί από
τους Χριστιανούς προσπάθησαν να δείξουν φιλόξενοι σ’ εκείνους τους
περιοδεύοντες κήρυκες, ο Διοτρέφης προσπάθησε να τους εκβάλλει από την
εκκλησία.
Ο Ιωάννης
συμβούλεψε τον Γάϊο να μην ακολουθεί αυτό το κακό παράδειγμα, αλλά να ακολουθεί
το καλό (εδ. 11).
Φαινομενικά ο
Ιωάννης είχε γράψει ένα γράμμα στην εκκλησία, αλλά ο Διοτρέφης είχε αρνηθεί να
επιτρέψει τη δημοσίευση του. Ο Ιωάννης είπε, ότι θα τον αντιμετώπιζε όταν θα
τον έβλεπε.
Η. Ο ΕΠΑΙΝΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΔΗΜΗΤΡΙΟ
Πόσο
αναζωογονητικό είναι το να διαβάζουμε τα λόγια επαίνου του Ιωάννη για τον
Δημήτριο. Η καλοσύνη του Δημήτριου είναι όλο και πιο αξιοσημείωτη καθώς
αντιπαρατάσσεται στην υπερηφάνεια του Διοτρέφη. Υπάρχουν τρεις πηγές, οι οποίες
μαρτυρούν την καλή ομολογία για τον Δημήτριο:
1.
Όλοι οι άνθρωποι
2.
Η αλήθεια
3.
Ο Ιωάννης και οι μετ’ αυτού.
