Εβρ.α:6 Και ας προσκυνήσωσιν εις αυτόν πάντες οι
άγγελοι του Θεού. Αυτό είναι προφητεία. Ο Χριστός μπήκε για πρώτη φορά στην
οικουμένη όταν γεννήθηκε στη Βηθλεέμ. Τότε όμως δεν τον προσκύνησαν όλοι οι
άγγελοι. Μπορεί να έψαλαν μερικοί στον ουρανό και να ήταν εκεί οι βοσκοί και
σοφοί που ήρθαν για να προσκυνήσουν.
Ο Χριστός θα ξαναέρθει στην οικουμένη στη δεύτερη Του έλευση
με τα στρατεύματα των αγίων, και τα πόδια Του θα πατήσουν πάνω στο όρος των
Ελαιών και αυτό θα σχιστεί στα δύο. Θα έρθει σαν ο βασιλιάς των βασιλιάδων και
ο Κύριος των Κυρίων. Τότε είναι που θα τον προσκυνήσουν όλοι οι άγγελοι κι όλοι
οι άνθρωποι. Οι άγγελοι βέβαια δεν προσκυνάνε ανθρώπους, αλλά εδώ προσκυνάνε
τον Κύριο όπως τον βλέπουμε στην Αποκ.ιθ:11-16.
Αυτός είναι το αρνίο, ο λόγος, ο μεσίτης αλλά και ο Βασιλιάς
των Βασιλιάδων. Γιατί μέσα στον άνθρωπο Ιησού Χριστό κατοικεί όλο το πλήρωμα
της θεότητας σωματικά.
Εβρ.α:7 Συγκρίνει
εδώ την ανθρώπινη φύση του Χριστού με τη φύση των αγγέλων, αλλά και τη θεϊκή
φύση του Χριστού με τους αγγέλους, γιατί πολλοί έλεγαν και πίστευαν ότι ο
Χριστός ήταν άγγελος. Αυτό που νομίζουν και οι Μ. Τ. Ι σήμερα. Αλλά εδώ λέει: Ο ποιών τους αγγέλους αυτού πνεύματα.
Και ο Χριστός στο Λουκ.κδ:38-59 είπε ότι το πνεύμα, σάρκα και οστά δεν έχει. Οι
άγγελοι είναι λειτουργοί του Θεού.
Βλέπουν κάθε μέρα το πρόσωπο του Θεού για καθένα από εμάς.
Και είναι δυνατόν ένα άτομο, να το υπηρετούν πολλοί άγγελοι, ανάλογα με την
ανάγκη. Το Χριστό μετά τον πειρασμό στην έρημο ήρθαν άγγελοι και Τον
υπηρετούσαν. Οι άγγελοι είναι διαφορετική δημιουργία. Ίσως πει κανείς ότι όταν
άγγελοι επισκέφτηκαν τον Αβραάμ, δεν κάθισαν και έφαγαν και ήπιαν; Ναι, έγινε
αυτό. Ο άγγελος μπορεί να πάρει μορφή ανθρώπου, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι
είναι σάρκα και αίμα. Και αυτό γίνεται (να τρώει αφού δεν έχει στομάχι) με τον ίδιο
τρόπο που ο Χριστός η ο Πέτρος περπάτησαν πάνω στα κύματα. Είναι η επέμβαση του
Θεού που λέγεται θαύμα.
Λένε οι Μ. Τ. Ι. ότι στη Γεν. ς:1 άγγελοι είδαν τις
θυγατέρες των ανθρώπων, ήλθαν σε επαφή, και απ’ αυτή την συνουσία προήρθαν οι
γίγαντες. Τι δουλειά όμως έχει το Πνεύμα με την σάρκα; Όπως όταν βλέπουμε ένα
ψάρι δεν μας κάνει άλλη αίσθηση παρά να το φάμε, η βλέποντας ένα λουλούδι δεν
δημιουργεί άλλα αισθήματα παρά ότι είναι ωραίο λουλούδι. Αν δεις όμως μια
όμορφη κοπέλα, εκεί υπάρχει κάτι άλλο γιατί είναι η ίδια δημιουργία. Ενώ εμείς
με τους αγγέλους δεν είμαστε ίδια δημιουργία. Από το λόγο του Θεού, το πνεύμα
δεν έχει εξουσία να έρθει σε επαφή με τη σάρκα.
Κάτι παρόμοιο πίστευαν και οι αρχαίοι Έλληνες. Ο Δίας ήρθε
σε επαφή με τη μητέρα του Ηρακλή και βγήκε ο «ημίθεος» Ηρακλής. Τέτοιες ιστορίες
υπήρχαν πάρα πολλές μεταξύ των ειδωλολατρών, αλλά πουθενά μέσα στο λόγο του
Θεού. Και τι θα γινόταν αν είχαν αυτή την εξουσία τα πνεύματα του σκότους, ο
Σατανάς να έρχεται σε επαφή με τους ανθρώπους; Θα δημιουργούσε τέρατα.
Εβρ.α:8 Μιλάει
για τον Υιό αλλά λέει «ο θρόνος σου ω Θεέ».
Ο Θεός είναι ο Γιάχβε ο Πατέρας. Μιλάει για το θρόνο του Θεού, που βλέπει ο Ιεζεκ.α:26.
Ο Θεός δεν έχει μορφή η σχήμα, αλλά τώρα πήρε ένα σχήμα, κι αυτό είναι του
Ιησού Χριστού.
Σκήπτρο: η σιδηρά ράβδος που θα συντρίψει όλους τους
εναντίους σαν τα σκεύη του κεραμέα. Είναι αυτή η βασιλεία που βλέπει ο
Δανιήλ σαν βράχο να ξεκολλά, να χτυπά την εικόνα και να την διαλύει
Ευθύτητος: Θα υπάρχει ευθύτητα και δικαιοσύνη στην κρίση. Όχι
όπως στους ανθρώπους που πάντα υπάρχει κάποιο παραθυράκι, κάποιο μέσο για να
ξεγλιστράς.
Εβρ.α:9 Ο Χριστός
αγάπησε τη δικαιοσύνη και μίσησε την ανομία.
Βλέπουμε ότι συνέχεια μας δείχνει εδώ ο λόγος του Θεού την ανθρώπινη
και την θεϊκή φύση του Χριστού. Τη φανέρωση του Θεού εν σαρκί, που είναι ο
Χριστός.
Εβρ.α:10 εδώ βλέπει
τον Πατέρα Θεό γιατί Αυτός που θεμελίωσε τη γη είναι ο Πατέρας. Η αιτία όμως
όλης της δημιουργίας είναι ο Χριστός και η εκκλησία.
Ο Θεός για να κάνει όλα όσα έκανε, είχε ένα σχέδιο. Πριν κάνει
ο Θεός οτιδήποτε άλλο, η πρώτη σκέψη και ο πρώτος στόχος ήταν η εκκλησία. Έτσι
ο Θεός βλέποντάς τα όλα από την αρχή μέχρι το τέλος αποφάσισε να φτιάξει τη Γή
για να κατοικήσει ο άνθρωπος, να αναπτυχτεί, να ψάξει να βρει το Θεό. Να γίνει
σαν κι Αυτόν, και να τον πάρει μετά Αυτός κοντά Του. Η βάση όμως όλων αυτών
είναι ο λόγος. Η αιτία είναι ο Χριστός. Γι’ αυτό λέει: δι’ αυτού εποίησε και τους αιώνας (α:2)
Μ’ αυτή την έννοια βλέπει τον Ιησού σαν Δημιουργό. Σαν αιτία
της δημιουργίας.
