«Ο ενθουσιασμός χωρίς λογικό, είναι άλογο χωρίς χαλινάρι»

Πραγματικά, η γνώση είναι το χαλινάρι που σταθμίζει τον ενθουσιασμό και τον κατευθύνει σε έξοχες πρωτοπορίες και μνημειώδη μεγαλουργήματα. Όταν όμως η γνώση αυτή λείψει, τότε ο ενθουσιασμός αστάθμιστος, τυφλός και μωρός, σαν ένα αχαλίνωτο αφηνιασμένο άλογο, κλωτσάει, καταπατεί, καταστρέφει. Κι όσο αληθεύει ότι καμιά αληθινά μεγάλη πράξη δεν έγινε χωρίς ενθουσιασμό, άλλο τόσο είναι αλήθεια πως ο ενθουσιασμός αυτός είναι η πιο επικίνδυνη δύναμη, όταν δεν ελέγχεται και δεν σταθμίζεται απ’ το λογικό και τη γνώση.

Κάτι ανάλογο συμβαίνει και στο έργο του Χριστού, μ’ εκείνους ιδιαίτερα που για πρώτη φορά δοκιμάζουν «να βάλουν το χέρι στο άροτρο» (Λουκ.θ:62). 

Είναι ενθουσιώδεις νέοι, που νομίζουν ότι επειδή πίστεψαν και μόλις πίστεψαν στο Χριστό, είναι έτοιμοι και κατάλληλοι για το έργο του άμβωνα, του δασκάλου, του ιεραπόστολου κτλ.

Όχι νέε μου, μια αναγεννημένη ψυχή κι ένας ενθουσιασμός, όσο ειλικρινής και μεγάλος και να’ ναι, δεν είναι ποτέ αρκετά και μόνα εφόδια για ένα εργάτη του Ευαγγελίου. Μπορεί να σου παρέχουν το δικαίωμα, που είναι καθήκον σου, να δίνεις τη μαρτυρία σου σαν λυτρωμένος, μα δε σε κάνουν εργάτη.

Πρωταρχικά χρειάζεσαι να σε καλέσει ο Θεός γι’ αυτή τη δουλειά!! 

Χρειάζεται και η γνώση, η κατάρτιση, η επισταμένη μελέτη και εμβάθυνση στο λόγο του Θεού. Μη βιάζεσαι λοιπόν. Τον ενθουσιασμό σου συγκράτησέ τον, ή καλύτερα κατεύθυνέ τον αλλού, στην όσο το δυνατόν ολόπλευρη κατάρτισή σου στις αλήθειες του Θεού. Φτιάξε, σαν άλλος Παύλος και συ στη ζωή σου μια Αραβία, ένα σταθμό περισυλλογής, κατάρτισης και προσευχής.

Έτσι, με τον ενθουσιασμό της λυτρωμένης σου ψυχής, κατευθυνόμενο απ’ το χαλινάρι της γνώσης σου για το Θεό, θα μπορέσεις να βοηθήσεις κι όχι να ζημιώσεις το έργο του Κυρίου σου. Μη ξεχνάς: «Δεν υπάρχει τίποτα τρομερότερο από την αμάθεια εν ενεργεία»!