Ήταν ο άνθρωπος, πού έκανε ένα ενδιαφέρον πείραμα, αλλά το πείραμα απέτυχε. Ήταν ο άνθρωπος, που προσπάθησε να κερδίσει και τους δυο κόσμους και τους έχασε και τους δυο.
Δεν ανήκε στο λαό του Θεού, ήταν έξω από τον κύκλο της διαθήκης του Κυρίου. Είχε όμως μια στενή, ζωντανή επαφή με τον κόσμο του Θεού. Στη Μεσοποταμία, όπου κατοικούσε, μέσα σε μια θάλασσα ειδωλολατρών, το σπίτι του Βαλαάμ ήταν ένα νησάκι της λατρείας του ενός και αληθινού Θεού. Ο κόσμος του Θεού με κάθε τρόπο έδειχνε την εύνοιά του στον Βαλαάμ.
Φορέας των αγγελμάτων του ουρανού έγινε ο Βαλαάμ και στα δικά του τα χείλη δόθηκε το προνόμιο να προφέρουν μια από τις πιο ωραίες προφητείες για την έλευση του Χριστού: «θα τον δω, αλλά όχι τώρα. Θα τον θεωρήσω, άλλα όχι από κοντά. Άστρο θ’ ανατείλει από τον Ιακώβ και σκήπτρο θα αναστηθεί στον Ισραήλ» (κδ:17). Το τονίζουμε αυτό, για να πάρουμε την αρμόζουσα προοπτική της θλιβερής ιστορίας αυτού του ανθρώπου.





































