Όπως είδαμε μέχρι τώρα, ο νηπιοβαπτισμός δεν είναι έγκυρος κι ούτε πρόκειται ποτέ να αναγνωριστεί, εφόσον το μωρό δεν έχει συνείδηση πίστης. Μερικοί λένε ότι ο Θεός δίνει πίστη στο νήπιο, προκειμένου να νομιμοποιήσουν αυτό το βάπτισμα. Ωστόσο, εφόσον ο Θεός είναι η απόλυτη πηγή της πίστης, ο άνθρωπος είναι υπεύθυνος όσο αφορά στην χρήση αυτής της πίστης, έχοντας την ελευθερία της εκλογής να κάνει κάτι ή να μην το κάνει.
Σώζουσα πίστη είναι η συνειδητή και εκούσια ανταπόκριση στον Θεό. Η Βίβλος όταν μιλάει για βάπτισμα, αναφέρεται μόνο σε πιστούς (Μάρκ.ις:16, Πράξ.η:37) και σε όσους έχουν μετανοήσει (Λουκ.γ:8, Πράξ.β:38). Τα μωρά δεν μπορούν ούτε να πιστέψουν ούτε να μετανοήσουν, αλλά ούτε υπάρχουν παραδείγματα νηπιοβαπτισμού μέσα στον λόγο του Θεού.