Ματθ.κδ:6-7 αλλά δεν είναι έτι το τέλος.

Το Ματθ.κδ:6 λέει, «Θέλετε δε ακούσει πολέμους και φήμας πολέμων· προσέχετε μη ταραχθήτε· επειδή πάντα ταύτα πρέπει να γείνωσιν, αλλά δεν είναι έτι το τέλος».

ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΤΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ.

Δεδομένου ότι οι πόλεμοι και οι φήμες των πολέμων πρέπει να γίνουν, υπάρχει μια τάση να πιστεύουμε ότι το τέλος σηματοδοτείται από αυτούς, αλλά κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει. Στην πραγματικότητα, αυτή η προειδοποίηση έχει αγνοηθεί σε όλη την ιστορία της εκκλησίας. Πολύ συχνά πολλοί πίστευαν ότι λόγω των στρατιωτικών συγκρούσεων, το τέλος έχει έρθει. Με τον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας στον οποίο εμπλέκονται σήμερα οι Ηνωμένες Πολιτείες και το Ισραήλ, ορισμένοι μπορεί να μπουν στον πειρασμό να σκεφτούν ότι αυτό είναι ένα σημάδι του τέλους. Αν και πιστεύω ότι είμαστε κοντά στο τέλος της οικονομίας της εκκλησίας, δεν είναι για τον λόγο αυτό. Που αναφέρεται το «δεν είναι έτι το τέλος;».

Μπαρ Κοχβά

O Τρίτος Ιουδαїκός Πόλεμος(132-135)(" מרד בר כוכבא ", Εξέγερση του Μπαρ Κοχβά) ήταν η τελευταία θρησκευτική εξέγερση των Ιουδαίων εναντίον της Ρώμης.

Ο μεγάλος νομοδιδάσκαλος Ακιβά μπεν Ιωσήφ έπεισε το Συμβούλιο της Ιαμνείας να κηρύξει την επανάσταση εναντίον των Ρωμαίων και να αναθέσει την ηγεσία της στον Σίμωνα μπεν Κοσεβά (γιο του Κοσεβά). Στο πρόσωπο του Σίμωνα ο μεγάλος διδάσκαλος αναγνώρισε τον πολυαναμενόμενο Μεσσία που η άφιξη του προαναγγέλλεται στο βιβλίο των Αριθμών (Κεφ 24,εδ 17): «...ανατέλειν άστρον εξ’ Ιακώβ...» κάνοντας μια παράφραση του πατρικού ονόματος του Σίμωνα από Κοσεβά σε Κοχβά που στα αραμαϊκά σημαίνει «αστέρας» (έτσι το όνομα Σίμων μπεν Κοσεβά έγινε στα αραμαϊκά Σίμων μπαρ Κοχβά που στα ελληνικά μεταφράζεται Σίμων υιός του Αστέρος).

ΙΣΤΟΡΙΑ - Μια άλλη άποψη

Ο ΚΥΡΙΟΣ ΤΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ

Τα έθνη προετοιμάζονται για ένα μεγάλο πόλεμο. Πολυάριθμοι στρατοί εκπαιδεύονται και εξοπλίζονται, έτοιμοι για μάχη. Τα εργοστάσια δουλεύουν πυρετωδώς, φτιάχνοντας όπλα, φυσίγγια, τανκ, αυτοκίνητα, αεροπλάνα, μάσκες αερίων, ρούχα και κάθε είδους πολεμικές προμήθειες. Τα κράτη μετράνε τα αποθέματα λαδιού, βενζίνης και άλλων ζωτικών αναγκαίων. Καινούρια θανατηφόρα όπλα επινοούνται για ξηρά, θάλασσα και αέρα. Τα έθνη είναι γεμάτα μίσος και φόβο. Κανείς δεν ξέρει πού θα πέσει το επόμενο δυνατό ράπισμα.

Η κρίση έρχεται πάνω στα έθνη με τη μορφή του πιο αιματοβαμμένου παγκόσμιου πολέμου. Ο προφήτης Ιωήλ μιλάει για μια τρομακτική σφαγή που γρήγορα θα έρθει πάνω σ’ όλο τον πλανεμένο κόσμο (Ιωήλ γ:1-14). 

ΙΣΤΟΡΙΑ - Μια άλλη άποψη

Η ΑΡΧΗ ΤΩΝ ΘΛΙΨΕΩΝ

Τα κράτη της Ευρώπης σχημάτισαν συμμαχίες για να συγκρατήσουν δυνατούς και φιλόδοξους αντίπαλους ν’ αυξήσουν πάρα πολύ σε δύναμη. Το 1882, η Γερμανία η Αυστρία η Ουγγαρία και η Ιταλία έφτιαξαν την Τριπλή Συμμαχία. Για ν’ αντισταθμίσουν αυτή τη δύναμη, η Αγγλία η Γαλλία και η Ρωσία έφτιαξαν τη δική τους Τριπλή Συμμαχία το 1907.

Η Γερμανία άρχισε να ενδιαφέρεται και να έχει απαιτήσεις στην Μεσοποταμία (την παλιά Βαβυλωνία), θέλοντας να ελέγχει τη σιδηροδρομική γραμμή που θα ένωνε το Βερολίνο στη Γερμανία με τη Βαγδάτη. Η προτεινόμενη γραμμή θα περνούσε μέσα απ’ τη Γερμανία, Αυστρο-Ουγγαρία, Σερβία, Βουλγαρία, Κωνσταντινούπολη κι από κει μέσω της Μικράς Ασίας θα έφτανε μέχρι κάτω τη Βαγδάτη στον ποταμό Τίγρη. Η Αυστρο-Ουγγαρία, η Βουλγαρία και η Τουρκία ήταν σύμμαχοι της Γερμανίας. Μόνο η μικρή Σερβία στεκόταν σαν εμπόδιο. Ανάμεσα στην Αυστρία και τη Σερβία δημιουργήθηκαν προβλήματα όταν ο διάδοχος του Αυστριακού θρόνου πυροβολήθηκε από ένα Σέρβο φοιτητή και ο πόλεμος δεν άργησε να ξεσπάσει (28 Ιουλίου 1914). Η Ρωσία ήρθε σε βοήθεια της Σερβίας, η Γερμανία στάθηκε στο πλευρό της Αυστρίας και η Γαλλία πήγε με το μέρος της Ρωσίας. Η Γερμανία εισέβαλε στο Βέλγιο για να επιτεθεί στη Γαλλία. Αυτό έβαλε και την Αγγλία στον πόλεμο στο πλευρό της Γαλλίας και των συμμάχων της. Ιακ.δ:1-4

ο "ιερός" Αυγουστίνος και οι πολεμοκάπηλοι

"..Οι σταυροφορίες είχαν αιτιολογηθεί θεολογικά με τις ιδεοληψίες του "ιερού" Αυγουστίνου περί «δίκαιου πολέμου» (bellum iustum). Κατά τη θεωρία του Αυγουστίνου, ένας πόλεμος έπρεπε να πληρεί 3 χαρακτηριστικά για να θεωρείται «δίκαιος και θεάρεστος»:

1.  Ο πόλεμος πρέπει να έχει κηρυχθεί από νομιμοποιημένη αρχή, κάποιον κοσμικό ή εκκλησιαστικό ηγεμόνα! Έτσι αποκλείονται οι λαϊκές επαναστάσεις που καταλήγουν σε πόλεμο, ως μη θεάρεστες.

2.  Ένας πόλεμος μπορεί να κηρυχθεί για «δίκαιο αίτιο»(iusta causa) που στηρίζεται σε κάποια αδικοπραξία του αντιπάλου. 

Ερωτήματα που υποβάλλουν οι σκεπτικιστές για το Θεό της Παλαιάς Διαθήκης (1)

Το να είναι κανείς σκεπτικιστής δεν είναι λάθος. Απεναντίας, εκείνοι που είναι υπερβολικά εύπιστοι, μπορεί στο τέλος να το μετανιώνουν οικτρά.

Οι άνθρωποι που δέχονται τα πάντα χωρίς συζήτηση, καταλήγουν συνήθως να μέμφονται τον εαυτό τους  για το γεγονός ότι υπήρξαν  τόσο επιπόλαιοι.

Δεν είναι λάθος, λοιπόν, να είναι κάποιος σκεπτικιστής, όσο αφορά στη Βίβλο. Κανείς δεν είναι υποχρεωμένος να τη δέχεται με κλειστά μάτια. Στο κάτω κάτω, εάν αυτή δεν μπορεί να αντέξει στην καλόπιστη έρευνα, τότε δεν αξίζει τον κόπο να την εμπιστευόμαστε. Ο Θεός που είπε: «Ελάτε τώρα και ας διαδικαστούμε» (Ησαΐας α:18), είναι Αυτός, επίσης, που μας προσκαλεί να χρησιμοποιήσουμε την καρδιά και το νου μας και να αποφασίσουμε εάν η Αγία Γραφή είναι ή όχι ο εμπνευσμένος λόγος Του.

 

Είναι οι μέρες μας το Τέλος;

Πιστεύω θα συμφωνήσετε μαζί μου ότι η ερμηνεία των γεγονότων των ημερών μας δεν είναι απλή και εύκολη υπόθεση.

Υπάρχουν μηνύματα, τάσεις, εξελίξεις, που οπωσδήποτε κάπου οδηγούν. Όμως το να αποτυπώσει κανείς το ακριβές στίγμα των ημερών μας είναι δουλειά σοβαρή και υπεύθυνη.