Ας παρακολουθήσουμε μια στιχομυθία ανάμεσα σε ένα ανδρόγυνο, στην εποχή του Χριστού. Ας ονομάσουμε τον άνδρα Αράμ και τη γυναίκα Ρουθ.
—Γιατί, Αράμ, μαζεύεις τις καρέκλες; Θα δώσεις αυτές και θα πάρεις άλλες;
—Όχι, Ρουθ. Τις πουλάω. Δε θα πάρω άλλες.
—Καταλαβαίνω. Δε φτάνουν για τη συντήρηση μας τα λεφτά που παίρνεις. Πουλάς τις καρέκλες για πιο αναγκαία πράγματα. Δεν πειράζει, Αράμ. Θα βολευτούμε. Εσύ να ’σαι καλά. Υγεία να υπάρχει και τα ξανακάνουμε.
—Ξέρεις, Ρουθ, και άλλα πράγματα έχω πουλήσει στον άνθρωπο που ήρθε μαζί μου.
