Σημείωση:
Ο ρόλος της περιτομής και του χριστιανικού βαπτίσματος.
Τα εδάφια Ρωμ.β:25-29 δεν σημαίνουν ότι η
περιτομή δεν ήταν απαραίτητη για τους Ιουδαίους που ήταν κάτω από την Παλιά
Διαθήκη. Αν ένας Ιουδαίος άντρας δεν ήταν περιτετμημένος, αποκοπτόταν από τους
υπόλοιπους, δεν μπορούσε να συμμετάσχει στον εορτασμό του Πάσχα, και ήταν
υποκείμενος στη θεία ποινή του θανάτου (Γέν.ιζ:10, 14, Έξοδ.δ:24-26, ιβ:43-44,
Ι.Ναυή ε:2-9). Αν ένας Ιουδαίος αρνιόταν να περιτμηθεί, ουσιαστικά δήλωνε
απιστία και ανυπακοή, αλλά και η περιτομή από μόνη της δεν εγγυόταν ότι είχε
την απαιτούμενη πίστη υπακοής για να σωθεί. Επιπλέον, ο Θεός τιμούσε την πίστη
υπακοής των απερίτμητων Εθνικών, στους οποίους δεν είχε δώσει εντολή περιτομής.
Στη Νέα Διαθήκη, ο Θεός κατάργησε την απαίτηση φυσικής περιτομής (Γαλ.ε:6,
ς:15). Σήμερα σωζόμαστε με την υπακοή της πίστης – με την περιτομή της καρδιάς,
όχι με φυσική περιτομή.






































