Ιούδ.α:3 Αγαπητοί, επειδή καταβάλλω πάσαν σπουδήν να σας γράψω περί της κοινής σωτηρίας, έλαβον ανάγκην να σας γράψω, προτρέπων εις το να αγωνίζησθε δια την πίστιν, ήτις άπαξ παρεδόθη εις τους αγίους.

Σάββατο 16 Ιουλίου 2016

Μήπως το «θέλεις σωθή, συ και ο οίκός σου», (Πράξ.ις:31) σημαίνει ότι αν σωθώ εγώ, θα είναι σωσμένη και η οικογένειά μου;

Ορισμένοι θέλουν να αποδείξουν από αυτό το κείμενο, ότι όταν η κεφαλή μιας οικογένειας πιστεύει, μπορεί να είναι σίγουρος ότι θα ακολουθήσει και η οικογένειά του στην πίστη. Δεν υπάρχει καμία τέτοια υπόσχεση εδώ. Αν διαβάσεις προσεκτικά αυτά τα εδάφια θα δεις ότι η προσφορά της σωτηρίας δια της εις τον Ιησού πίστεως, προσφέρθηκε στον δεσμοφύλακα και σε όλη του την οικογένεια. Το μήνυμα της σωτηρίας κηρύχθηκε στον δεσμοφύλακα, και σε όλη του την οικογένεια. Το μήνυμα της σωτηρίας έγινε πιστευτό από τον δεσμοφύλακα και όλη του την οικογένεια. Και όπως ο δεσμοφύλακας δήλωσε την πίστη του με τη βάπτισή του, το ίδιο και οι άλλοι στην οικογένειά του. Η προσφορά ήταν για τον δεσμοφύλακα και όλη την οικογένειά του. Η αποδοχή αυτής της προσφοράς ήταν από τον δεσμοφύλακα και όλη του την οικογένεια, αλλά δεν υπάρχει καμία εγγύηση ότι αυτό θα γίνεται πάντα έτσι.


Ο Παύλος κηρύττει το Ευαγγέλιο στον δεσμοφύλακα των Φιλίππων. Του λέει ότι αν πιστέψει στον Κύριο Ιησού Χριστό σαν Σωτήρα του, θα σωθεί. Ωστόσο, αυτή η προσφορά δεν είναι μόνο γι’ αυτόν, αλλά και για όλη του την οικογένεια. 

Αν πιστέψουν στον Κύριο Ιησού Χριστό, θα σωθούν κι αυτοί. Η υπόσχεση δεν ήταν ότι αν αυτός σαν κεφαλή της οικογένειάς του σωθεί, ολόκληρη η οικογένειά του θα σωθεί με τη δική του πίστη!

Παρατηρήστε ότι στο εδάφιο 32 ο Λουκάς αναφέρει ότι ο Παύλος και ο Σίλας κήρυξαν το «λόγο του Κυρίου» στον ίδιο και προς πάντας τους εν τη οικία αυτού. Το εδ.34 μας πληροφορεί στη συνέχεια, ότι ο δεσμοφύλακας πίστεψε μαζί με ολόκληρο το σπιτικό του.

Προσέξτε αυτά τα λόγια στον Ιερεμ.λα:29-31 «Εν ταις ημέραις εκείναις δεν θέλουσι λέγει πλέον, Οι πατέρες έφαγον όμφακα και οι οδόντες των τέκνων ημωδίασαν αλλ' έκαστος θέλει αποθνήσκει διά την ανομίαν αυτού· πας άνθρωπος, όστις φάγη τον όμφακα, τούτου οι οδόντες θέλουσιν αιμωδιάσει. Ιδού, έρχονται ημέραι, λέγει Κύριος, και θέλω κάμει προς τον οίκον Ισραήλ και προς τον οίκον Ιούδα διαθήκην νέαν».

Το Ιεζεκιήλ ιη είναι ίσως ακόμα πιο εμφατικό, διαχωρίζοντας το πεπρωμένο του γονέα και του παιδιού. Ένας ευσεβής γονέας μπορεί να έχει ένα ασεβές (μη σωσμένο) παιδί. Ένας ασεβής γονέας μπορεί να έχει ένα πιστό παιδί.

Στην Α’ Κορ.ζ:14 διαβάζουμε ότι ο άπιστος σύζυγος «αγιάζεται» από τον πιστό σύζυγο, αλλά έχετε υπόψη ότι ονομάζεται ακόμα άπιστος. Το ζήτημα εδώ δεν είναι η σωτηρία ενός μέλους της οικογένειας από την πίστη του άλλου, αλλά το προνομιακό καθεστώς και την ευλογία που έχει ο άπιστος όταν ζει στο σπίτι ενός πιστού. Οι ευλογίες του Θεού διασκορπίζονται και στην υπόλοιπη οικογένεια, αλλά αυτό δεν περιλαμβάνει την ευλογία της σωτηρίας. Προχωρώντας ο Παύλος, ρωτάει στο εδ.16, «Διότι τι εξεύρεις, γύναι, αν μέλλης να σώσης τον άνδρα; ή τι εξεύρεις, άνερ, αν μέλλης να σώσης την γυναίκα;».

Όλα αυτά τα είπαμε για να δείξουμε ότι η Αγία Γραφή έχει μια πολύ συνεπή απάντηση στην ερώτηση του τίτλου μας. Κάθε άνθρωπος είναι χαμένος, εξαιτίας των αμαρτιών του, και σώζεται όταν εμπιστευτεί τον Ιησού Χριστό για τη σωτηρία του. Γι' αυτό ο Κύριός μας μιλάει για «μίσος» πατέρα, μητέρας και αδελφών:

Λουκ.ιδ:26-27 Εάν τις έρχηται προς εμέ και δεν μισή τον πατέρα αυτού και την μητέρα και την γυναίκα και τα τέκνα και τους αδελφούς και τας αδελφάς, έτι δε και την εαυτού ζωήν, δεν δύναται να ήναι μαθητής μου. Και όστις δεν βαστάζει τον σταυρόν αυτού και έρχεται οπίσω μου, δεν δύναται να ήναι μαθητής μου.

Πρέπει να Τον αγαπήσουμε, να Τον υπακούσουμε και να Τον υπηρετήσουμε, πάνω από κάθε τι άλλο, συμπεριλαμβανομένων των πιο κοντινών μας.