Η ΘΕΟΤΗΤΑ
ΙΙ. ΟΙ ΑΠΟΣΤΟΛΟΙ
ΔΙΑΚΗΡΥΞΑΝ ΟΤΙ:
1. Ο Χριστός είναι ο Θεός:
·
Ο Θωμάς είπε: «Ο
Κύριός μου και ο Θεός μου» (Ιωαν.κ:28)
·
Ο Παύλος είπε ότι ο Χριστός είναι «ο ών επί πάντων Θεός ευλογητός εις τους αιώνας»
(Ρωμ.θ:5).
·
«Ο Θεός
εφανερώθη εν σαρκί» (Α’ Τιμ.γ:16).
·
Ο Ιωάννης είπε για τον Ιησού Χριστό: «ούτος είναι ο αληθινός Θεός και η ζωή η
αιώνιος» (Α’ Ιωαν.ε:20).
·
«Ο θρόνος σου ώ Θεέ, είναι εις τον αιώνα του αιώνος» (Εβρ.α:8).
·
Ο Ιούδας λέει ότι ο Σωτήρας μας είναι «ο μόνος σοφός Θεός» (Ιουδ.25).
·
Ο Παύλος λέει ότι προσμένουμε «την μακαρίαν ελπίδα και επιφάνειαν της δόξης του μεγάλου Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού» (Τιτ.β:13). Μερικοί έχουν προσπαθήσει
να δουν δύο πρόσωπα σ΄ αυτό το εδάφιο, το ένα είναι ο μεγάλος Θεός και το άλλο
ο Σωτήρας. Όμως το εδ.14 βάζει τα πράγματα στη θέση τους, ότι δηλαδή ο μεγάλος
Θεός και ο Σωτήρας είναι το ίδιο πρόσωπο, γιατί λέει «όστις έδωκεν εαυτόν (όχι εαυτούς) υπέρ ημών, δια να μας λυτρώση (όχι λυτρώσουν) από πάσης ανομίας»
2. Ο Χριστός είναι άνθρωπος:
· Ο Πέτρος λέει ότι ο Ιησούς ήταν «άνδρας αποδεδειγμένος από το Θεό» (Πραξ.β:22).
· «Διότι προσδιώρισεν ημέραν, εν ή μέλλει να κρίνη την οικουμένην εν
δικαιοσύνη διά ανδρός τον οποίον διώρισε, και έδωκεν εις πάντας βεβαίωσιν περί
τούτου, αναστήσας αυτόν εκ νεκρών» (Πραξ.ιζ:31).
·
Ο Παύλος μιλάει για τη «δωρεά της χάριτος του ενός ανθρώπου, Ιησού Χριστού, ....» (Ρωμ.ε:15).
·
«Διότι ο θάνατος ήλθε δι’ ανθρώπου, ούτω και δι’ ανθρώπου η ανάστασις
των νεκρών» (Α’ Κορ.ιε:21).
· «Διότι είναι είς Θεός, είς και μεσίτης Θεού και ανθρώπων, άνθρωπος
Χριστός Ιησούς, όστις έδωκεν εαυτόν αντίλυτρον υπέρ πάντων, μαρτυρίαν γενομένην
εν ωρισμένοις καιροίς» (Α’ Τιμ.β:5).
3. Ο Χριστός είναι ο Θεός και άνθρωπος:
·
«Ιδού, η παρθένος θέλει συλλάβει και θέλει γεννήσει υιόν, (ανθρώπινη φύση) και θέλουσι
καλέσει το όνομα αυτού ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ, (θεότητα) το οποίον μεθερμηνευόμενον είναι, Μεθ’ ημών ο Θεός» (Ματθ.α:23).
·
Ο δεύτερος άνθρωπος (ανθρώπινη φύση), ο Κύριος εξ ουρανού (θεότητα). (Α΄ Κορ.ιε:47).
ΙΙΙ. Ο ΙΔΙΟΣ Ο
ΙΗΣΟΥΣ ΔΙΑΚΗΡΥΞΕ:
1. Ότι είναι ο Θεός
·
Κάποτε είπε: «Πριν
γείνη ο Αβραάμ ΕΓΩ ΕΙΜΙ» (Ιωαν.η:58).
·
«Όστις είδεν εμέ, είδε τον Πατέρα» (Ιωαν.ιδ:9).
·
«Εγώ είμαι το Α και το Ω, αρχή και τέλος, λέγει ο Κύριος, ο Ων και ο Ην
και ο Ερχόμενος, ο Παντοκράτωρ». (Αποκ.α:8).
·
«Εγώ είμαι ο πρώτος και ο έσχατος» (Αποκ.α:17). Σύγκρινε αυτό το εδάφιο με
το Ησ.μδ:6.
·
«Ο νικών θέλει κληρονομήσει τα πάντα, και θέλω είσθαι εις αυτόν Θεός,
και αυτός θέλει είσθαι εις εμέ υιός» (Αποκ.κα:7). Αν ο νικών θα είναι γιος
του Ιησού, αυτό σημαίνει ότι ο Ιησούς θα είναι ο Πατέρας του.
2. Ότι είναι άνθρωπος:
Περίπου 80 φορές
στην Καινή Διαθήκη ο Ιησούς ονομάζει τον εαυτό του «Ο Υιός του ανθρώπου».
3. Ότι είναι ο Θεός και άνθρωπος:
·
«Εγώ και ο Πατήρ έν ήμεθα» (Ιωαν.ι:30).
·
«Ο Πατήρ είναι εν εμοί και εγώ εν αυτώ» (Ιωαν.ι:38).
·
«Πιστεύετέ μοι ότι εγώ είμαι εν
τω Πατρί και ο Πατήρ είναι εν εμοί» (Ιωαν.ιδ:11).
·
«Εν εκείνη τη ημέρα σείς θέλετε γνωρίσει, ότι εγώ είμαι εν τω Πατρί μου
και σείς εν εμοί, και εγώ εν υμίν» (Ιωαν.ιδ:20).
·
«Εγώ είμαι η ρίζα και το γένος του Δαβίδ» (Αποκ.κβ:16).
IV. ΑΛΛΑ
ΕΔΑΦΙΑ:
1. Η θεότητα του Ιησού Χριστού είναι
άναρχη και αιώνια:
·
«Ο Ιησούς Χριστός είναι ο αυτός χθές και σήμερον και εις τους αιώνας» (Εβρ.ιγ:8).
·
«Και σύ, Βηθλεέμ Εφραθά, η μικρά ώστε να ήσαι μεταξύ των χιλιάδων του
Ιούδα, εκ σου θέλει εξέλθει εις εμέ ανήρ δια να ήναι ηγούμενος εν τω Ισραήλ του
οποίου αι έξοδοι είναι απ’ αρχής, από ημερών αιώνος» (Μιχ.ε:2).
2. Ο Χριστός είναι ο Θεός εξαιτίας των τίτλων που Του αποδίδονται:
·
Ο Άγιος και Δίκαιος (Πραξ.γ:14).
·
Ο Δίκαιος
(Πραξ.ζ:52).
·
Ο Βασιλεύς των βασιλευόντων και Κύριος των
κυριευόντων (Α’ Τιμ.ς:15 Αποκ.ιζ:14).
·
Ο Κύριος της δόξας (Α’ Κορ.β:8).
·
Ο αρχηγός της ζωής (Πραξ.γ:15).
3. Ο Χριστός είναι άνθρωπος:
·
Γεννήθηκε από γυναίκα (Γαλ.δ:4).
·
Έγινε όμοιος με τους ανθρώπους (Φιλιπ.β:7).
·
Προέκοπτε (Λουκ.β:52).
·
Πείνασε (Ματθ.δ:2).
·
Κουράστηκε (ιωαν.δ:6).
·
Πειράστηκε (Ματθ.δ:2).
·
Ίδρωσε (Λουκ.κβ:44).
·
Δάκρυσε (Ιωαν.ια:35).
·
Πέθανε (Ιωαν.ιθ:33).
·
Τον έθαψαν (Ιωαν.ιθ:42).
4. Η διπλή φύση του αποδεικνύεται απ’ τις πράξεις Του:
Σαν άνθρωπος
έκλαψε στον τάφο του Λάζαρου, αλλά σαν ο Θεός τον ανάστησε (Ιωαν.ια:35,44). Σαν άνθρωπος πέθανε (Ιωαν.ιθ:33) αλλά σαν ο Θεός ανάστησε το σώμα του απ’ τον τάφο (Ιωαν.β:19-21).
5. Η διπλή φύση Του αποδεικνύεται απ’ τα λόγια Του:
Σαν άνθρωπος είπε: «ο Πατήρ μου είναι μεγαλήτερός μου» (Ιωαν.ιδ:28). Σαν ο Θεός είπε: ¨Εγώ είμαι η ανάστασις και η ζωή» (Ιωαν.ια:25). Σαν άνθρωπος είπε: «Μέλλει ο Υιός του ανθρώπου να παραδοθή εις
χείρας ανθρώπων και θέλουσι θανατώσει αυτόν» (Ματθ.ιζ:22,23). Σαν ο Θεός είπε: «Χαλάσατε τον ναόν τούτον, και διά τριών ημερών θέλω εγείρει αυτόν»
(Ιωαν.β:19).
Αυτή την αλήθεια
ίσως μπορέσουμε να την καταλάβουμε καλλίτερα όταν σκεφτούμε ότι ένας άνθρωπος,
αν κι έχει σώμα και πνεύμα, παραμένει, ωστόσο, ένα πρόσωπο. Όταν κάποιος λέει:
«Είμαι άρρωστος» συνήθως αναφέρεται στο σώμα του, αλλά όταν λέει: «Είμαι
χαρούμενος» όλοι ξέρουμε ότι αναφέρεται στο πνεύμα του. Το ίδιο και ο Ιησούς,
άλλες φορές μιλούσε σαν άνθρωπος και άλλες μιλούσε σαν Θεός ή μιλούσε ο Θεός
που κατοικούσε μέσα Του. Αυτή η αλήθεια είναι το θαυμαστό κλειδί που ξεκλειδώνει
και αποκαλύπτει το μυστήριο της θεότητας στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού. Κολ.β:8-9. Ο Παύλος λέει πολύ καθαρά
εδώ, ότι όλο το πλήρωμα της θεότητας κατοικεί σωματικά στον άνθρωπο Ιησού Χριστό.
Αποδείξαμε ότι ο
Ιησούς είχε διπλή φύση, ήταν συγχρόνως τέλειος άνθρωπος και ο Θεός. Δεν
χρειάζεται ν’ αποδείξουμε ότι υπάρχει μόνο ένας Θεός, γιατί όλη η Γραφή, απ’ τη
Γένεση μέχρι την Αποκάλυψη, το διακηρύττει. ‘Άλλωστε αν κάποιος πιστεύει κάτι
άλλο, αυτόματα συγκαταλέγεται στους ειδωλολάτρες.
