Η ΘΕΟΤΗΤΑ
Η θεία και η
ανθρώπινη φύση, στο πρόσωπο του Χριστού είναι ενωμένες. Έτσι, ο Ιησούς είναι ο
Θεός και άνθρωπος. Αυτό το αποδεικνύουν οι προφήτες, οι απόστολοι, αλλά και ο
ίδιος ο Ιησούς.
Ι. ΟΙ ΠΡΟΦΗΤΕΣ
ΔΙΑΚΗΡΥΞΑΝ ΟΤΙ:
1. Ο Χριστός είναι ο Θεός.
·
«Ιδού, ο Θεός (Ελοχίμ) σας
θέλει ελθεί....αυτός θέλει ελθεί και θέλει σας σώσει. Τότε οι οφθαλμοί των
τυφλών θέλουσιν ανοιχθή, και τα ώτα των κωφών θέλουσιν ακούσει. Τότε ο χωλός
θέλει πηδά ως έλαφος και η γλώσσα του μογιλάλου θέλει ψάλλει» (Ησ.λε:4-6). Σύγκρινε αυτό, με την
ερώτηση που ο Ιωάννης ο Βαπτιστής έστειλε τους μαθητές του να κάνουν στον Ιησού
και με την απάντηση που τους έδωσε: «Σύ
είσαι ο ερχόμενος, ή άλλον προσδοκώμεν»; Η απάντηση ήταν: «Υπάγετε και απαγγείλατε προς τον Ιωάννην
όσα ακούετε και βλέπετε, τυφλοί αναβλέπουσι, και χωλοί περιπατούσι, λεπροί
καθαρίζονται και κωφοί ακούουσι...» (Ματθ.ια:3,5).
·
«Φωνή βοώντος εν τη ερήμω, Ετοιμάσατε την οδόν του Κυρίου (ΓΙΑΧΒΕ) ευθείας κάμετε εν τη
ερήμω τας τρίβους του Θεού (Ελοχίμ) ημών (Ησ.μ:3). «Ιδού,
εγώ αποστέλλω τον άγγελόν μου και θέλει κατασκευάσει την οδόν έμπροσθέν
μου...λέγει ο Κύριος των δυνάμεων (ΓΙΑΧΒΕ ΣΑΒΑΩΘ)» (Μαλαχ.γ:1). Σύγκρινε αυτά τα εδάφια με την ομολογία του Ιωάννη στο
Ματθ.γ:3.
·
«Ιδού, ούτος είναι ο Θεός ημών, περιμείναμεν αυτόν, και θέλει σώσει
ημάς, ούτος είναι ο Κύριος (ΓΙΑΧΒΕ) ....θέλομεν χαρή και ευφρανθή εν τη σωτηρία
αυτού» (Ησ.κε:9).
·
«Διότι ο ανήρ σου είναι ο ποιητής σου, το όνομα αυτού είναι ο Κύριος των
δυνάμεων (ΓΙΑΧΒΕ ΣΑΒΑΩΘ) και ο Λυτρωτής σου είναι ο Άγιος του Ισραήλ, αυτός θέλει
ονομασθή Ο Θεός πάσης της γης» (Ησ.νδ:5).
Σύγκρινε με Εφεσ.ε:30-32 Ματθ.θ:15
Αποκ.ιθ:7 όπου ο Χριστός ονομάζεται σύζυγος και νυμφίος.
2. Ο Χριστός είναι άνθρωπος.
·
«Καταπεφρονημένος και απερριμένος υπό των ανθρώπων, ΑΝΘΡΩΠΟΣ θλίψεων και
δόκιμος ασθενείας και ως άνθρωπος από του οποίου αποστρέφει τις το πρόσωπον, κατεφρονήθη
και ως ουδέν ελογίσθημεν αυτόν. Αυτός τωόντι τας ασθενείας ημών εβάστασε και
τας θλίψεις ημών επεφορτίσθη. Ημείς δε ενομίσαμεν αυτόν τετραυματισμένον,
πεπληγωμένον υπό Θεού και τεταλαιπωρημένον. Αλλ’ αυτός ετραυματίσθη δια τας
παραβάσεις ημών, εταλαιπωρήθη δια τας ανομίας ημών, η τιμωρία ήτις έφερε την
ειρήνην ημών ήτο έπ’ αυτόν και δια των πληγών αυτού ημείς ιάθημεν. Πάντες ημείς
επλανήθημεν ως πρόβατα, εστράφημεν έκαστος εις την οδόν αυτού και ο Κύριος
έθεσεν επ’ αυτόν την ανομίαν πάντων ημών. Αυτός ήτο κατατεθλιμμένος και
βεβασανισμένος, αλλά δεν ήνοιξε το στόμα αυτού, εφέρθη ως αρνίον επί σφαγήν, και ως πρόβατον έμπροσθεν του
κείροντος αυτό άφωνον, ούτω δεν ήνοιξε το στόμα αυτού. Από καταθλίψεως και
κρίσεως ανηρπάχθη την δε γενεάν αυτού τις θέλει διηγηθή; διότι εσηκώθη από της
γης των ζώντων, δια τας παραβάσεις του λαού μου ετραυματίσθη. Και ο τάφος αυτού
διωρίσθη μετά των κακούργων, πλήν εις τον θάνατον αυτού εστάθη μετά του
πλουσίου διότι δεν έκαμεν ανομίαν, ουδέ ευρέθη δόλος εν τω στόματι αυτού». (Ησ.νγ:3-9).
3. Ο Χριστός είναι Θεός και άνθρωπος.
·
«Ιδού, η παρθένος θέλει συλλάβει και γεννήσει υιόν (ανθρώπινη φύση) και θέλει
καλεσθή το όνομα αυτού Εμμανουήλ (θεότητα, γιατί σημαίνει ο Θεός μαζί μας
Ματθ.α:23). (Ησ.ζ:14).
·
Διότι παιδίον εγεννήθη εις ημάς, υιός εδόθη εις ημάς (ανθρώπινη
φύση)....και το όνομα αυτού θέλει καλεσθή Θαυμαστός, Σύμβουλος, ΘΕΟΣ ΙΣΧΥΡΟΣ (ΕΛ ΓΚΙΜΠΟΡ), ΑΙΩΝΙΟΣ ΠΑΤΕΡΑΣ
(θεότητα). (Ησ.θ:6).
·
Ιδού, έρχονται ημέραι, λέγει Κύριος, και θέλω ανεγείρει εις τον Δαβίδ
βλαστόν δίκαιον (ανθρ. φύση) ....και
τούτο είναι το όνομα αυτού με το οποίον θέλει ονομασθή, Ο ΚΥΡΙΟΣ Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ
ΗΜΩΝ (ΓΙΑΧΒΕ ΤΣΙΚΕΝΤΟΥ) (Ιερ.κγ:5,6).
