Το βιβλίο των αριθμών 27

ΔΕΚΑΤΟ ΕΒΔΟΜΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ

Η ράβδος του Ααρών

Αυτό το κεφάλαιο, μαζί με το επόμενο, σχηματίζουν ένα ξεχωριστό μέρος που μας παρουσιάζονται η αρχή, οι ευθύνες και τα προνόμια της ιερατείας. Αυτή, είναι θεία διάταξη: «Καί ουδείς λαμβάνει τήν τιμήν ταύτην εις έαυτόν, αλλ' ο καλούμενος υπό τού Θεού, καθώς καί ο Ααρών» (Εβρ.ε:4). Αυτό ακριβώς θα δούμε στο κεφάλαιο που εξετάζουμε.

ιζ:1-13 Ο Κορέ γόγγυσε κατά του Μωυσή και του Ααρών και ο Θεός αμέσως αποκατέστησε την εξουσία του Μωυσή και έμμεσα του Ααρών.

Τώρα θέλει να αποκαταστήσει άμεσα και τον Ααρών μέσα στις συνειδήσεις του λαού Ισραήλ. Οι γογγυσμοί να σταματήσουν μια για πάντα και κανείς να μη μπορεί πλέον να κατηγορήσει τον αρχιερέα του Θεού ότι τα θέλει όλα δικά του.

Η υπόθεση αφήνεται αποκλειστικά στα χέρια του Θεού. Η ιερατεία θεμελιώθηκε πάνω στην πολύτιμη χάρη του Θεού που μπορεί να βγάλει ζωή από το θάνατο. Οι 12 ράβδοι, όλες στην ίδια κατάσταση, τοποθετούνται μπροστά στον Κύριο. Εκεί, μέσα στο αγιαστήριο, θα ρυθμιζόταν το θέμα της ιερατείας με τρόπο ώστε να μη χρειάζεται να ανακινηθεί στο μέλλον.

Η ράβδος του Μωυσή ήταν το σημείο της δύναμης και της εξουσίας. Η ράβδος του Ααρών ήταν το σημείο της χάρης που «ζωοποιεί τους νεκρούς» και «καλεί τα μη όντα σε όντα». Η δύναμη ή η εξουσία μόνη της δεν μπορούσε να οδηγήσει το λαό μέσα στην έρημο. Η δύναμη μπορούσε να εκμηδενίσει το στασιαστή, η εξουσία μπορούσε να χτυπήσει τον αμαρτωλό, αλλά το έλεος και η χάρη ήταν απαραίτητα σε μια συναγωγή που είχε ανάγκες γιατί αποτελείτο από αμαρτωλούς ανθρώπους με αδυναμίες. Η χάρη που έκανε να βγουν αμύγδαλα από ένα ξερό ξύλο, μπορούσε κατά τον ίδιο τρόπο να φέρει τον Ισραήλ δια μέσου της ερήμου στη γη της επαγγελίας. Η ράβδος της εξουσίας μπορούσε να απομακρύνει τους γογγυστές, αλλά η ράβδος της χάρης μπορούσε να κάνει να καταπαύσουν οι γογγυσμοί.

Το ίδιο συμβαίνει και σήμερα μέσα στην εκκλησία: κάθε υπηρεσία είναι καρπός της χάρης του Θεού, είναι ένα χάρισμα της κεφαλής της, του Ιησού Χριστού όπως λέει ο απόστολος Παύλος «Παύλος απόστολος ουχί από ανθρώπων, ουδέ δι' ανθρώπου, αλλά διά  Ιησού Χριστού…..» (Γαλ.α:1). Ας το προσέξουμε αυτό, ο Κύριος είναι η μοναδική πηγή από την οποία απορρέει κάθε εξουσία, με κανένα τρόπο δεν είναι από ανθρώπων (Α΄ Κορ.ιβ & ιδ, Εφες.δ:7-12). «Αλλά τώρα ο Θεός έθεσε τά μέλη έν έκαστον αυτών εις τό σώμα καθώς ηθέλησεν» (Α΄ Κορ.ιβ:18).

μαρτύριο: η κιβωτός της Διαθήκης, γιατί εκεί μέσα ήταν τα μαρτύρια του Θεού.

Ο άπιστος είναι σίγουρο ότι θα αμφισβητήσει και θα περιγελάσει αυτό το γεγονός (πως είναι δυνατόν να γίνει αυτό, είναι αντίθετο με τους νόμους της φύσης). Όμως, το παιδί του Θεού, καλά θα κάνει να μη δέχεται ερωτήσεις όταν ο Θεός έχει μιλήσει για κάτι. Βλέπουμε αυτό το γεγονός να συμβαίνει θαυμαστά στη ζωή του Ιησού: Όταν ο διάβολος προσπάθησε να Τον πειράξει με αμφιβολία «Εάν είσαι υιός του Θεού…», ο Κύριος δεν αρχίζει να του εξηγεί πως είναι ο Γιος του Θεού, αλλά λέει τι είναι γραμμένο μέσα στο λόγο του Θεού!

Εδ.10 δια να μη αποθάνωσι Βλέπουμε ότι όποιος συνεχίζει να γογγύζει, πεθαίνει ως προς το Θεό, αποκόπτεται από το Πνεύμα του Θεού. Η καρδιά του πλανάται, δεν δέχεται αυτό που ο Θεός δίνει εκεί, στρέφεται αλλού και πεθαίνει πνευματικά.

Α' Κορ.ια:26-30 Ο απόστολος Παύλος μιλώντας για το δείπνο του Κυρίου λέει ότι πολλοί αποθνήσκουν επειδή δεν διακρίνουν σωστά το σώμα του Κυρίου, και ακριβώς αυτό έκανε εδώ ο Κορέ, δεν διέκρινε σωστά το σώμα του Κυρίου και πέθανε.

Ο Μωυσής, και ο κάθε «Μωυσής» δεν είναι κάποιος που με τα δόντια προσπαθεί να κρατήσει κάποια θέση (πρόεδρος) σε κάποιο σωματείο ή λέσχη.

Όλοι είμαστε μέρος του λαού του Θεού που βρίσκεται πάνω σ' όλο το πρόσωπο της γης. Είμαστε κάτω από την παιδεία και τη φροντίδα του Κυρίου Ιησού Χριστού. Αυτός είναι που έχει την εξουσία μέσα σε κάθε συνάθροιση πιστών.

Εδ.12,13 Επειδή δεν μετανόησαν για τις αμαρτίες τους και τους γογγυσμούς τους, μόλις πλησίαζαν τη σκηνή του Κυρίου πέθαιναν. Όπως παραπάνω, όταν έχεις κάνει κάποια αμαρτία και δεν μετανοείς γι' αυτήν αλλάζοντας και ενεργώντας τελείως διαφορετικά από πριν, αλλά βαδίζεις το στραβό εγωιστικό δρόμο, ο Θεός θα έλθει αντιμέτωπος μ' εσένα για να σε ταρακουνήσει μήπως και συνέλθεις απ’ αυτό το φρόνημα.

Εδώ ο Θεός ήθελε να τους δώσει να καταλάβουν ότι υπηρετούν ένα Θεό που είναι Άγιος, δεν κάνει συμβιβασμούς ούτε εμπαίζεται.

ΤΥΠΟΙ: Από τις 12 ράβδους άνθισε μόνο του Ααρών. Συμβολίζει τον Ιησού Χριστό ο οποίος μόνο έχει ζωή, όλοι οι υπόλοιποι είμαστε κάτω από την ποινή του θανάτου.

Συμβολίζει την ανάσταση του   Χριστού και τη νίκη Του στο θάνατο. Όταν κόβεις μια ράβδο από το δέντρο, την αποκόπτεις από τη ζωή, όμως ο Χριστός έζησε. Είναι ο μέγας αρχιερέας μας στο διηνεκές (Εβρ ζ:24). Όχι μόνο άνθισε, αλλά έκαμε και αμύγδαλα. Ο καρπός της ανάστασης του Χριστού (Εφες.δ:8).

Ο Χριστός είναι το πρωτογέννημα εκ των νεκρών. Ο πρώτος καρπός, το πρώτο αμύγ­δαλο. Και τώρα, η διακονία Του φέρνει μεγαλύτερο καρπό στις αναστημένες ψυχές μας.

Όπως ο Θεός εδραίωσε τον Ααρών σαν αρχιερέα, έτσι εδραίωσε και το Χριστό σαν τον Μέγα Αρχιερέα (Πράξ.β:30).. Η Ανάσταση είναι η απόδειξη ότι ο Ιη­σούς είναι ο Μεσσίας. Ο Θεός απέδειξε ότι ο Χριστός είναι ο εκλεκτός Του.

Όταν ο Θεός μας βρίσκει είμαστε ξερά ξύλα δίχως ίχνος ζωής πάνω μας, αποκομμένοι από το δένδρο της ζωής. Ερχόμαστε όμως και στεκόμαστε μπροστά στην παρουσία του Θεού, στην κιβωτό της Διαθήκης, κι εκεί γίνεται ένα θαύμα: ξαφνικά ανθίζουμε και βγάζουμε καρπούς.