Ιούδ.α:3 Αγαπητοί, επειδή καταβάλλω πάσαν σπουδήν να σας γράψω περί της κοινής σωτηρίας, έλαβον ανάγκην να σας γράψω, προτρέπων εις το να αγωνίζησθε δια την πίστιν, ήτις άπαξ παρεδόθη εις τους αγίους.

Σάββατο 2 Ιουλίου 2016

Τι δεν πρέπει να κάνεις!



Τελευταία κυκλοφόρησε ένα κείμενο με τίτλο: «Πότε είναι η ώρα να φύγεις από μια εκκλησία», που περιέχει μερικές καλές συμβουλές. Υπάρχει όμως και η άλλη πλευρά αυτού του «κέρματος», που είναι: «Τι ΔΕΝ πρέπει να κάνεις όταν άτομα φεύγουν από την εκκλησία σου».

Είτε είσαι εργάτης ή απλά ένα μέλος, είναι απογοητευτικό να δεις κάποιον να φεύγει από την τοπική σου εκκλησία. Αλλά υπάρχει ένας σωστός τρόπος και ένας λάθος τρόπος να χειριστείς αυτές τις καταστάσεις. Θα δούμε πέντε πράγματα που δεν πρέπει να κάνεις όταν άνθρωποι φεύγουν από την εκκλησία σου.


1. Μη κρατάς τον ποιμένα σου στο σκοτάδι. Όταν κάποιος φεύγει, ιδιαίτερα αν είχε κάποια διακονία, δεν πρέπει να κρατήσει το λόγο της αποχώρησης μυστικό από τον ποιμένα του. Παραλείποντας να δώσει κάποια εξήγηση - ή απλά δίνοντας μια στερεότυπη απάντηση - γιατί κάποιος με μια θέση στην εκκλησία φεύγει ξαφνικά, μπορεί να βλάψει το ηθικό των πιστών. Πρέπει να υπάρχει ένα επίπεδο ειλικρίνειας και διαφάνειας μεταξύ των βασικών εργατών, διαφορετικά θα εμφανιστούν ρίζες δυσπιστίας. Δεν είναι απαραίτητο να το πεις σε όλη τη συνάθροιση, αλλά οι βασικοί εργάτες πρέπει να προσευχηθούν μαζί για το θέμα (Πράξ.ιε:6).

2. Μην κάνεις υποθέσεις. Όταν άνθρωποι φεύγουν από την εκκλησία, αυτό μπορεί να οδηγήσει σε συζητήσεις, υποθέσεις και συμπεράσματα ανάμεσα σους πιστούς. Αυτά είναι επικίνδυνα πράγματα. Αν ο ποιμένας δεν δώσει μια εξήγηση γιατί ένα άτομο στη διακονία έφυγε (μερικά πράγματα είναι καλύτερα να μένουν σε προσωπικό επίπεδο), έχεις δύο επιλογές: μπορείς να ρωτήσεις ο ίδιος το άτομο αυτό ή μπορείς να το αφήσεις. Αλλά μην κάθεσαι με τους φίλους σου προσπαθώντας να καταλάβετε γιατί έφυγε, κάτι που τυπικά οδηγεί σε πολυλογία και υποθέσεις, και η Αγία Γραφή δεν έχει να πει καλά λόγια για την πολυλογία. Θυμηθείτε τι είπε ο Παροιμιαστής: «Εν τη πολυλογία δεν λείπει αμαρτία· αλλ' όστις κρατεί τα χείλη αυτού, είναι συνετός» (Παρ.ι:19).

3. Μη διαδίδεις φήμες. Οι πιθανολογίες μπορεί να οδηγήσουν σε κουτσομπολιά και το κουτσομπολιό ρίχνει λάδι στη φωτιά. Αν κάποιος σε πλησιάζει με διάθεση κουτσομπολιού, πες του ότι δεν θέλεις να τα ακούσεις. Διόρθωσέ τον με αγάπη. Στην Έξ.κγ:1 λέει, «Δεν θέλεις διαδώσει ψευδή φήμην· δεν θέλεις συμφωνήσει μετά του αδίκου διά να γείνης ψευδομάρτυς».

Ακόμα κι αν ξέρεις ότι η φήμη είναι αλήθεια, θα πρέπει να κατευθύνεις την ενέργειά σου σε προσευχή, όχι σε κουτσομπολιά. Ο Παύλος έγραψε, «Μηδείς λόγος σαπρός ας μη εξέρχηται εκ του στόματός σας, αλλ' όστις είναι καλός προς οικοδομήν της χρείας, διά να δώση χάριν εις τους ακούοντας» (Εφες.δ:29). Ένας καλός τρόπος για να κάνεις κάποιον να σταματήσει να κουτσομπολεύει είναι να του προτείνεις αμέσως να προσευχηθείτε για εκείνον που έφυγε. Συνήθως, αυτό σταματά την κουβέντα.

4. Μη τον χρωματίζεις σαν εχθρό. Η θέση κάποιων εκκλησιών είναι να θεωρούν τα μέλη που φεύγουν εχθρούς. Μερικές μάλιστα τους καταριούνται μόλις βγουν από την πόρτα της εκκλησίας, και απαιτούν να μην υπάρχει επαφή με το άτομο που έφυγε. Βέβαια, υπάρχουν περιπτώσεις που έτσι πρέπει να γίνει, αλλά αν δεν υπάρχει λόγος, καλό είναι να μη διακοπεί η επικοινωνία. Είμαστε όλοι μέλη της Βασιλείας του Θεού. Αν κάποιος φεύγοντας, προσπαθεί να σύρει μαζί του και άλλα μέλη από την εκκλησία, είναι κατανοητό γιατί η ηγεσία και το εκκλησίασμα πρέπει να είναι επιφυλακτικοί. Αυτό είναι σοφία. Αλλά όπως και να είναι, πρέπει να περπατάμε με αγάπη, κι αυτό περιλαμβάνει τα λόγια μας. «Ευλογείτε τους καταδιώκοντας υμάς, ευλογείτε και μη καταράσθε» (Ρωμ.ιβ:14).

5. Μη γκρεμίζεις γέφυρες. Όταν κάποιος φεύγει από την εκκλησία, αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι πρέπει να τελειώσει και η σχέση. Ποτέ δεν ξέρεις τι συνέργειες μπορεί να συμβούν μεταξύ σας ή τι θα φέρει η επόμενη σεζόν.

Άνθρωποι που ρέπουν σε λάθος πνεύματα και δεν μετανοούν, άνθρωποι που αμαρτάνουν συνεχόμενα χωρίς διάθεση εγκατάλειψης της αμαρτίας τους, άτομα που συνεχώς αναπαράγουν διαμάχες και χωρίσματα... είναι σαν τα ζιζάνια στον αγρό της εκκλησίας. Αν δεν θα μετανοήσουν, συνήθως είναι καλύτερα να φεύγουν γιατί «ολίγη ζύμη κάμνει όλον το φύραμα ένζυμον».

Η αμαρτία εξαπλώνεται σαν τη φωτιά. Αλλά και πάλι δεν θα πρέπει να γίνονται υποθέσεις, να διαδίδονται φήμες, να χρωματίζονται άνθρωποι σαν εχθροί ή να γκρεμίζουμε γέφυρες, όταν φεύγουν. Σας διαβεβαιώνω ότι μπορείτε να περπατήσετε με σοφία και αγάπη, ταυτόχρονα. Αμήν.