Η απάντηση του Παύλου στον δεσμοφύλακα των Φιλίππων.

Υπάρχει μόνο άλλη μια περίπτωση στην εκκλησία της Καινής Διαθήκης, όπου τίθεται κατ’ ευθείαν το ερώτημα, «Τι πρέπει να κάνω για να σωθώ;».

Στις Πράξ.ις αναφέρεται η φυλάκιση του Παύλου και του Σίλα στους Φιλίππους της Μακεδονίας επειδή κήρυτταν το Ευαγγέλιο. Τα μεσάνυχτα, ο Παύλος και ο Σίλας προσευχήθηκαν και έψαλαν στον Θεό. Ξαφνικά, ένας σεισμός έσεισε την φυλακή και οι πόρτες άνοιξαν. Όταν ξύπνησε ο δεσμοφύλακας και κατάλαβε τι είχε γίνει, φαντάστηκε ότι όλοι οι κρατούμενοι θα είχαν δραπετεύσει και αναλογιζόμενος τι θα του συμβεί, αποφάσισε ν’ αυτοκτονήσει. Την ώρα όμως που τράβηξε το σπαθί του, ο Παύλος φώναξε: «Μη πράξης μηδέν κακόν εις σεαυτόν διότι πάντες είμεθα εδώ» (Πράξ.ις:28).

Η ΜΕΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΔΕΣΜΟΦΥΛΑΚΑ

Πράξ.ις:14-40

Α.  Η ΠΡΩΤΗ ΠΙΣΤΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ

Η πρώτη Ευρωπαία πιστή ήταν η Λυδία, η οποία ζούσε στους Φιλίππους, μια πόλη της Μακεδονίας, που βρίσκεται περίπου 14,5 χλμ. μακριά απ’ τη θάλασσα. Ήταν η πρώτη πόλη της Ευρώπης στην οποία κήρυξε ο Παύλος. Μια όμορφη εκκλησία αυξήθηκε εκεί προς την οποία ο Παύλος έγραψε την επιστολή του προς Φιλιππησίους.

Η παροικία των Ιουδαίων στους Φιλίππους ήταν πολύ μικρή. Καθώς δεν υπήρχαν οι απαραίτητοι δέκα άντρες ώστε να σχηματίσουν μια συναγωγή, οι Ιουδαίοι τελούσαν τη λατρεία τους κάθε Σάββατο στην ύπαιθρο στις όχθες του ποταμού. Ανάμεσα τους ήταν η Λυδία, μια Ιουδαία προσήλυτη από τα Θυάτειρα. Τα Θυάτειρα ήταν γνωστά για τις βαφικές τους τέχνες και η Λυδία πουλούσε βαφές και είδη βαφής.  Προφανώς, η Λυδία ήταν μια κυρία αξιόλογης οικονομικής κατάστασης.

Η ΜΕΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΔΕΣΜΟΦΥΛΑΚΑ

Πράξ.ις:14-40


Α.  Η ΠΡΩΤΗ ΠΙΣΤΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ
 

Η πρώτη Ευρωπαία πιστή ήταν η Λυδία, η οποία ζούσε στους Φιλίππους, μια πόλη της Μακεδονίας, που βρίσκεται περίπου 14,5 χλμ. μακριά απ’ τη θάλασσα. Ήταν η πρώτη πόλη της Ευρώπης στην οποία κήρυξε ο Παύλος. Μια όμορφη εκκλησία αυξήθηκε εκεί προς την οποία ο Παύλος έγραψε την επιστολή του προς Φιλιππησίους.
 

Η παροικία των Ιουδαίων στους Φιλίππους ήταν πολύ μικρή. Καθώς δεν υπήρχαν οι απαραίτητοι δέκα άντρες ώστε να σχηματίσουν μια συναγωγή, οι Ιουδαίοι τελούσαν τη λατρεία τους κάθε Σάββατο στην ύπαιθρο στις όχθες του ποταμού. Ανάμεσα τους ήταν η Λυδία, μια Ιουδαία προσήλυτη από τα Θυάτειρα. Τα Θυάτειρα ήταν γνωστά για τις βαφικές τους τέχνες και η Λυδία πουλούσε βαφές και είδη βαφής. Προφανώς, η Λυδία ήταν μια κυρία αξιόλογης οικονομικής κατάστασης.
 

Μήπως το «θέλεις σωθή, συ και ο οίκός σου», (Πράξ.ις:31) σημαίνει ότι αν σωθώ εγώ, θα είναι σωσμένη και η οικογένειά μου;

Ορισμένοι θέλουν να αποδείξουν από αυτό το κείμενο, ότι όταν η κεφαλή μιας οικογένειας πιστεύει, μπορεί να είναι σίγουρος ότι θα ακολουθήσει και η οικογένειά του στην πίστη. Δεν υπάρχει καμία τέτοια υπόσχεση εδώ. Αν διαβάσεις προσεκτικά αυτά τα εδάφια θα δεις ότι η προσφορά της σωτηρίας δια της εις τον Ιησού πίστεως, προσφέρθηκε στον δεσμοφύλακα και σε όλη του την οικογένεια. Το μήνυμα της σωτηρίας κηρύχθηκε στον δεσμοφύλακα, και σε όλη του την οικογένεια. Το μήνυμα της σωτηρίας έγινε πιστευτό από τον δεσμοφύλακα και όλη του την οικογένεια. Και όπως ο δεσμοφύλακας δήλωσε την πίστη του με τη βάπτισή του, το ίδιο και οι άλλοι στην οικογένειά του. Η προσφορά ήταν για τον δεσμοφύλακα και όλη την οικογένειά του. Η αποδοχή αυτής της προσφοράς ήταν από τον δεσμοφύλακα και όλη του την οικογένεια, αλλά δεν υπάρχει καμία εγγύηση ότι αυτό θα γίνεται πάντα έτσι.

Η απάντηση του Παύλου στο δεσμοφύλακα των Φιλίππων.

Υπάρχει μόνο άλλη μια περίπτωση στην εκκλησία της Καινής Διαθήκης, όπου τίθεται κατ’ ευθείαν το ερώτημα, «Τι πρέπει να κάνω για να σωθώ;». Στις Πράξ.ις αναφέρεται η φυλάκιση του Παύλου και του Σίλα στους Φιλίππους της Μακεδονίας επειδή κήρυτταν το Ευαγγέλιο. Τα μεσάνυχτα, ο Παύλος κι ο Σίλας προσευχήθηκαν και έψαλαν στο Θεό. Ξαφνικά, ένας σεισμός έσεισε τη φυλακή και οι πόρτες άνοιξαν. Όταν ξύπνησε ο δεσμοφύλακας και κατάλαβε τι είχε γίνει, φαντάστηκε ότι όλοι οι κρατούμενοι θα είχαν δραπετεύσει και αναλογιζόμενος τι θα του συμβεί, αποφάσισε ν’ αυτοκτονήσει. Την ώρα όμως που τράβηξε το σπαθί του, ο Παύλος φώναξε: «Μη πράξης μηδέν κακόν εις σεαυτόν διότι πάντες είμεθα εδώ» (Πράξ.ις:28). Όταν το άκουσε αυτό ο δεσμοφύλακας, ζήτησε φως και πήγε να το επιβεβαιώσει ο ίδιος. Τρέμοντας, έπεσε στα πόδια του Παύλου και του Σίλα, ίσως επειδή κατάλαβε ότι εξαιτίας τους έγινε ο σεισμός, τους έβγαλε έξω και τους ρώτησε: «Κύριοι, τι πρέπει να κάμω δια να σωθώ;» (Πράξ.ις:30).

ΠΡΑΞΕΙΣ ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ - Η μεταστροφή του δεσμοφύλακα

Πράξ.ις:14-40

Α.  Η ΠΡΩΤΗ ΠΙΣΤΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ

Η πρώτη Ευρωπαία πιστή ήταν η Λυδία, η οποία ζούσε στους Φιλίππους, μια πόλη της Μακεδονίας, που βρίσκεται περίπου 14. 5 χλμ. μακριά απ’ τη θάλασσα. Ήταν η πρώτη πόλη της Ευρώπης στην οποία κήρυξε ο Παύλος. Μια όμορφη εκκλησία αυξήθηκε εκεί προς την οποία ο Παύλος έγραψε την επιστολή του προς Φιλιππησίους.

Η παροικία των Ιουδαίων στους Φιλίππους ήταν πολύ μικρή. Καθώς δεν υπήρχαν οι απαραίτητοι δέκα άντρες ώστε να σχηματίσουν μια συναγωγή, οι Ιουδαίοι τελούσαν τη λατρεία τους κάθε Σάββατο στην ύπαιθρο στις όχθες του ποταμού. Ανάμεσα τους ήταν η Λυδία, μια Ιουδαία προσήλυτη από τα Θυάτειρα. Τα Θυάτειρα ήταν γνωστά για τις βαφικές τους τέχνες και η Λυδία πουλούσε βαφές και είδη βαφής. Προφανώς, η Λυδία ήταν μια κυρία αξιόλογης οικονομικής κατάστασης.

Το Σάββατο ο Παύλος συνάντησε την ομάδα των γυναικών στην όχθη του ποταμού και κήρυξε το ευαγγέλιο σ’ αυτές. Παρόλο που η Λυδία ήταν μια δίκαιη γυναίκα, είχε ακόμη ανάγκη σωτηρίας. Άκουσε το λόγο του Θεού κι ο Κύριος άνοιξε την καρδιά της. Γενικά, σκεφτόμαστε ένα άτομο ν’ ανοίγει τις πόρτες της καρδιάς του και ν’ αφήνει τον Σωτήρα να εισέλθει. Στην περίπτωση αυτή ο Ίδιος ο Κύριος άνοιξε την καρδιά της Λυδίας. Μετά αυτή βαπτίστηκε μαζί με την οικογένεια της.