Αυτή τη φορά δε θα σου πω
πως ο θεός σε αγαπάει. Ίσως το έχεις ακούσει αυτό πολλές φορές και το έχεις
προσπεράσει. Δε θα σου πω ακόμα ότι ο Θεός μπορεί να σου χαρίσει απαντήσεις σε
όλες τις ανάγκες της ζωής σου. Κι αυτό ίσως το γνωρίζεις και σε αφήνει αδιάφορο.
Αυτή τη φορά θέλω να σου πω κάτι πολύτιμο που ίσως δεν το
ξέρεις, ούτε το φαντάζεσαι. Ο Θεός σε θέλει! Ναι, εσένα κι εμένα ο Κύριος
του ουρανού και της γης μας θέλει. Μας αναζητά, μας ψάχνει γιατί Του λείπουμε.
Μας φωνάζει, μας καλεί γιατί μας έχει χάσει και θέλει να γυρίσουμε σ' Αυτόν απ'
όπου ξεκινήσαμε.
Ίσως δεν το έχουμε σκεφτεί ποτέ, αλλά έχουμε μέσα μας ο
καθένας ένα "κομμάτι" από τον ίδιο το Θεό, γιατί Αυτός θέλησε και μας
το έδωσε από τον εαυτό Του, το φύτεψε μέσα μας. Δεν είναι τυχαίο που ο άνθρωπος
μεγαλούργησε, ανέβηκε και ανεβαίνει, διερευνά βάθη, κατακτά απάτητες κορφές
γνώσης και δύναμης. Είναι μοναδικά και θαυμαστά προικισμένος από τον ίδιο το
Δημιουργό του. Όμως εδώ είναι που το έδαφος έγινε ολισθηρό και στήθηκε μια
επικίνδυνη παγίδα για τον άνθρωπο. Ένιωσε τον εαυτό του ικανό και σοφό αρκετά
και νόμισε πως μπορεί να σταθεί μόνος του και με τα δικά του φτερά να
κατακτήσει τους ορίζοντες της σοφίας του Θεού. Ταυτόχρονα θεώρησε την παρουσία
του Θεού περιοριστική και άχρηστη. Έτσι έγινε και φύγαμε όλοι μας μακριά από
το Θεό, Του είπαμε ένα πελώριο "ΟΧΙ" και Του το λέμε κάθε μέρα με τις
πράξεις και τις επιλογές μας.
Όμως την ίδια ώρα ο Θεός μάς θέλει, μας καλεί να
επιστρέψουμε σ' Αυτόν, γεμάτος πόνο και αγωνία για μας. Μας θέλει γιατί είναι ο
Δημιουργός Θεός μας, ο Πατέρας μας κι έχουμε κάτι από τον εαυτό Του πάνω μας
και μέσα μας. Μας θέλει κοντά Του γιατί γι αυτό μας έπλασε, για να μοιράζεται
μαζί μας τη δόξα Του, το μεγαλείο Του, τον Ουρανό Του. Αλλά μας θέλει και για
κάτι ακόμα. Γνωρίζει πολύ καλά πως μακριά Του είμαστε καταδικασμένοι να
αποτύχουμε. Χωρίς το φως Του, τη σοφία Του, την οδηγία Του, θα ζήσουμε μια
ζωή σε λάθος κατεύθυνση, θα αυτοκτονούμε κάθε μέρα, με σίγουρη κατάληξη τον
αιώνιο θάνατο. Μήπως είναι τυχαίο που γεμίσαμε το δροσερό νεράκι στο ποτήρι μας
με καρκινογόνο κάδμιο και υδράργυρο; Μήπως είναι τυχαίο που τα πνευμόνια μας
μαστιγώνονται καθημερινά με τα μονοξείδια και τα διοξείδια της χημείας μας; Και
τα ξέρει όλα αυτά ο Θεός, τα ήξερε ήδη πριν γίνουν, γνώριζε πού θα μας
οδηγούσαν οι δρόμοι των εγωιστικών επιλογών μας.
Για τον πεσμένο, τον ξεστρατισμένο αμαρτωλό άνθρωπο έστειλε
στο σταυρό τού Γολγοθά φορτωμένο με τις αμαρτίες μας να πεθάνει σκληρά
ταπεινωμένος το Γιο Του, τον Ιησού Χριστό, να πληρώσει το χρέος της αμαρτίας
μας μπροστά στα μάτια της αγιότητας και της δικαιοσύνης του Θεού. Και
ξέρεις γιατί; Γιατί μας θέλει, μας αποζητά. Του λείπουμε, μας αγαπάει και ξέρει
πως μακριά Του είμαστε χαμένοι και πεθαίνουμε ό,τι κι αν κάνουμε. Γι' αυτό έχει
ετοιμάσει τα πάντα για την επιστροφή της σωτηρίας μας, αρκεί να θελήσουμε με
ταπείνωση, με μετάνοια και πίστη να Τον δεχθούμε Κύριό μας και Θεό μας.
Ας προσέξουμε τούτο το σημείο ."Πιστεύω στο Θεό.., πιστεύω
στο έργο του σταυρού και της ανάστασης του Ιησού Χριστού" δε σημαίνει απλά
τα δέχομαι, ή "..δεν έχω αντίρρηση" ή τα "ασπάζομαι όλα
αυτά...", αλλά ταυτίζομαι μαζί τους, τα αγκαλιάζω με τη καρδιά μου,
γίνονται μέσα μου δύναμη λύτρωσης από την αμαρτία, δύναμη μεταμόρφωσης.
Όταν ο άνθρωπος επιστρέψει
στο Θεό, δια της πίστεως στο λυτρωτικό έργο του Ιησού Χριστού, βρίσκει την
αρμονία, την ικανοποίηση, την ειρήνη και τη χαρά, που γι' αυτήν πλάστηκε.
Ο Θεός έχει δοξασμένο σκοπό εάν Τον θελήσουμε Κύριο στη ζωή μας. Θα μας
ξαναχτίσει καινούριους, αναγεννημένους ανθρώπους, θα μας καθαρίσει, θα μας
αγιάσει και θα μορφώσει μέσα μας τον Ιησού Χριστό ώστε να μη ζούμε πια εμείς,
να μη ζούμε για τον εαυτό μας (Β' Κορίνθιους ε:15) αλλά να ζήσουμε ένα θαύμα
καινούριας, πραγματικά ουράνιας ζωής από τώρα και αιώνια στην παρουσία Του, στη
δόξα Του, στη βασιλεία Του. Άνοιξε και διάβασε με πίστη μια Καινή Διαθήκη
για να δεις και μόνος σου πόση ομορφιά έχει μέσα της η αγάπη του Θεού για σένα.
Τώρα ξέρεις γιατί ο Θεός σε θέλει, σε ψάχνει με αγάπη και
πόνο. Ίσως να ξέρεις και το γιατί εσύ δεν Τον θέλεις, ή δεν Τον θέλησες
ακόμα... Μη συνεχίσεις όμως αυτό το δρόμο της αδιαφορίας, της απιστίας, γιατί
είναι δρόμος αιώνιας απώλειας.
