Η Ουράνια Γλώσσα

Έχετε ταξιδέψει ποτέ σε μια χώρα, όπου η γλώσσα είναι διαφορετική από τη δική σας; Μπορεί να μάθετε λίγο τη γλώσσα και ακόμα να είστε σε θέση να καταλαβαίνετε όσα λένε και να γνωστοποιείτε τις ανάγκες σας.

Αλλά τι χαρά, όταν διερχόμενος από ένα πολυσύχναστο δρόμο, μακριά από την πατρίδα, ακούς κάποιον να μιλάει τη δική σου γλώσσα! Αυτόματα αυτοσυστήνεστε και για μια στιγμή μιλάτε σαν παλιοί φίλοι. «Από πού είσαι;» «Τι κάνεις εδώ σ’ αυτή τη χώρα;» «Τι εντυπώσεις έχεις από αυτό τον τόπο;» - Αυτές είναι μερικές ερωτήσεις που μπορεί να κάνεις.

Για μας, η γλώσσα μας είναι ωραία. Οι πιο τρυφερές μας αναμνήσεις σχηματίστηκαν από τη γλώσσα που ακούγαμε τους γονείς και τους φίλους μας να χρησιμοποιούν. Η γλώσσα τους βρίσκεται μέσα στην καρδία μας.

Κάθε παιδί του Θεού, που ξαναγεννιέται από το Άγιο Πνεύμα του Θεού είναι ένας ξένος σ' αυτόν τον κόσμο. Η επικοινωνία γίνεται με τρόπο αδέξιο και ανεπαρκή. Δεν μπορούμε να δοξολογούμε τον Ουράνιο Πατέρα μας αρκετά με μια γήινη γλώσσα μόνο, ούτε και να μεταδώσουμε το μήνυμα της καρδιάς και της ψυχής μας σ' αυτούς που δεν έχουν γευθεί την καλοσύνη του Θεού. Ο Θεός μας έχει δώσει μια γλώσσα, μια ουράνια γλώσσα, με την οποία συνομιλούμε με Εκείνον. Ναι, ο Θεός καταλαβαίνει και μιλάει τη γλώσσα μας, αλλά όταν θέλει να μεταδώσει ουράνια γνώση στο πνεύμα μας, διαλέγει τη γλώσσα του Αγίου Πνεύματος.

Αυτή η «άλλη γλώσσα» ή «άγνωστη γλώσσα» πρώτα φανερώθηκε την ημέρα της Πεντηκοστής, λίγες μέρες μετά από την ανάληψη του Ιησού Χριστού. Κατά την ημέρα αυτής της Εβραϊκής γιορτής (της Πεντηκοστής) το Άγιο Πνεύμα του Θεού ξεχύθηκε πάνω στους πιστούς.

Πράξ.β:4 και επλήσθησαν άπαντες Πνεύματος Αγίου, και ήρχισαν να λαλώσι ξένας γλώσσας, καθώς το Πνεύμα έδιδεν εις αυτούς να λαλώσιν.

Αυτή η ουράνια γλώσσα μαρτύρησε την παρουσία του Αγίου Πνεύματος του Θεού παντού, όπου ξεχύθηκε το Πνεύμα. Αφού πέρασαν μερικά χρόνια από την έκχυση του Αγίου Πνεύματος στην Ιερουσαλήμ, διαβάζουμε πως ένας Ρωμαίος και η οικογένειά του έλαβαν το Άγιο Πνεύμα. Οι Ιουδαίοι που ακολουθούσαν τον απόστολο Πέτρο - που κήρυξε στο Ρωμαίο στρατιωτικό έμειναν κατάπληκτοι επειδή η δωρεά του Αγίου Πνεύματος είχε εκχυθεί και πάνω στους Εθνικούς.

Τους άκουσαν να μιλούν σε γλώσσες και να υμνούν το Θεό. 

Πράξ.ι:45-48 «Και εξεπλάγησαν οι εκ περιτομής πιστοί, όσοι ήλθον μετά του Πέτρου, ότι η δωρεά του Αγίου Πνεύματος εξεχύθη και επί τα έθνη· διότι ήκουον αυτούς λαλούντας γλώσσας και μεγαλύνοντας τον Θεόν. Τότε απεκρίθη ο Πέτρος· Μήπως δύναταί τις να εμποδίση το ύδωρ, ώστε να μη βαπτισθώσιν ούτοι, οίτινες έλαβον το Πνεύμα το Άγιον καθώς και ημείς; Και προσέταξεν αυτούς να βαπτισθώσιν εις το όνομα του Κυρίου. Τότε παρεκάλεσαν αυτόν να διαμείνη ημέρας τινάς».

Άλλη μια τέτοια περίπτωση βρίσκουμε στις Πράξεις ιθ:6 - «Και αφού ο Παύλος επέθηκεν επ' αυτών τας χείρας, ήλθε το Πνεύμα το Άγιον επ' αυτούς, και ελάλουν γλώσσας και προεφήτευον». - Ο Θεός είχε δώσει στα παιδιά Του τη γλώσσα της Βασιλείας Του. Αυτές οι ουράνιες γλώσσες αποδεικνύουν ότι ο πιστός έχει λάβει το βάπτισμα του Αγίου Πνεύματος.

Υπάρχουν όμως και άλλοι πρακτικοί σκοποί γι’ αυτές, όπως εξηγεί ο απ. Παύλος στην επιστολή του προς Κορινθίους οι οποίοι είχαν ενθουσιαστεί τόσο πολύ για τη χρήση του χαρίσματος των γλωσσών στην εκκλησία που χρειάζονταν διόρθωση. Είχαν ενθαρρύνει τη χρήση της «άγνωστης γλώσσας» χωρίς να προσεύχονται για χάρισμα ερμηνείας. Ας διαβάσουμε την προτροπή του Παύλου στην πρώτη του επιστολή προς Κορινθίους, κεφάλαιο 14.

1) Διότι εκείνος που γλωσσολαλεί στην προσευχή δεν μιλάει προς τους ανθρώπους, αλλά προς το Θεό. (εδ.2)

2) Λέγει δε μυστήρια κατ' έμπνευση. (εδ.2)

3) Εκείνος που γλωσσολαλεί οικοδομεί τον εαυτό του, ενώ εκείνος που προφητεύει οικοδομεί την εκκλησία. (εδ.5)

4) Ο απ. Παύλος επιθυμούσε όλοι να μιλούν άλλες γλώσσες. (εδ.5)

5) Ο απ. Παύλος επιθυμούσε κάποιος να ερμηνεύει κάθε μήνυμα του Αγίου Πνεύματος προς την εκκλησία. (εδ.13)

6) Όποιος προσεύχεται σε τέτοια γλώσσα, το πνεύμα του προσεύχεται, αλλά ο νους του μένει άκαρπος.(εδ.13)

7) Ο απ. Παύλος προσευχόταν με το Πνεύμα, δηλαδή στην άλλη γλώσσα, έψαλλε με το Πνεύμα και ευλογήθηκε από το Πνεύμα. Αλλά προσευχόταν και έψαλλε και με το νου, δηλαδή, στη γήινη του γλώσσα, ώστε να οικοδομεί τους άλλους στην εκκλησία. (εδ.14-17)

8) Ο Παύλος ευχαριστούσε «τον Θεό του, διότι περισσότερον από όλους τους είχε το χάρισμα της γλωσσολαλιάς» (εδ.18)

9) Παρ' όλο που οι Κορίνθιοι είχαν πέσει σε σφάλματα, η τελευταία λέξη του Παύλου στο θέμα αυτό ήταν: «Και την γλωσσολαλιά μην απαγορεύετε.» (εδ.39)

Λοιπόν, υπάρχουν τρεις βασικές χρήσεις για τη γλωσσολαλιά στην Αγία Γραφή.

• Σαν μαρτυρία του Βαπτίσματος του Αγίου Πνεύματος στον πιστό, που τη βλέπουμε στις Πράξεις των αποστόλων.
• Σαν χάρισμα του Αγίου Πνεύματος στη ζωή του πιστού, για προσωπική οικοδομή στην προσευχή του.
• Σαν χάρισμα για οικοδομή του Σώματος του Χριστού, όταν κάποιος μιλάει δημόσια σε άλλη γλώσσα. Αυτό το χάρισμα είναι μήνυμα προς την εκκλησία, το οποίο ακολουθείται από το χάρισμα της ερμηνείας. (Οι χρήσεις του χαρίσματος εξηγούνται στην Επιστολή Προς τους Κορίνθιους).

Η γλωσσολαλιά είναι η ειδική γλώσσα του Αγίου Πνεύματος. Ο Θεός επιθυμεί να εκχύσει το Πνεύμα Του μέσα σου. Θα επικοινωνεί με το πνεύμα σου σε προσωπική προσευχή και μερικές φορές σε μηνύματα προς την εκκλησία. Όταν αυτές οι γλώσσες ερμηνεύονται, το πνεύμα του πιστού φωτίζεται, και η εκκλησία του Ιησού Χριστού οικοδομείται.

Τι θαυμάσιο δώρο που έχει δώσει ο Θεός στην εκκλησία Του! Θα το δώσει και σε σένα επίσης. Εάν ενδιαφέρεσαι να λάβεις το Άγιο Πνεύμα, και να μιλήσεις σε άλλες γλώσσες, σε προσκαλούμε να επικοινωνήσεις μαζί μας τώρα.

«ΕΛΑΒΑΤΕ ΠΝΕΥΜΑ ΑΓΙΟΝ, ΟΤΑΝ ΕΠΙΣΤΕΨΑΤΕ;» (Πράξεις ιθ:2)