Ιούδ.α:3 Αγαπητοί, επειδή καταβάλλω πάσαν σπουδήν να σας γράψω περί της κοινής σωτηρίας, έλαβον ανάγκην να σας γράψω, προτρέπων εις το να αγωνίζησθε δια την πίστιν, ήτις άπαξ παρεδόθη εις τους αγίους.

Σάββατο 10 Σεπτεμβρίου 2016

Μητέρα, μάννα, μαμά

Εννιά μήνες σ’ έχει μέσα της. Αλλάζει όλη τη ζωή της. Τι θα φάει, τι θα πιει, πως θα καθίσει, πως θα ξαπλώσει. Εμετούς, ζαλάδες, αϋπνίες, νεύρα, εξάψεις. Κάθε 20 μέρες εξετάσεις αίματος. Κάθε μήνα γυναικολογικές εξετάσεις. “Είναι καλά; Ακούγεται η καρδιά;“

Έχει το άγχος 24 ώρες το 24ωρο αν δεν σε νιώσει για λίγο. 


Έχει και τους γύρω της: άντε με ένα κορίτσι - Τι λες (λέει ο άλλος) αγόρι να κάνεις.

Η καημένη το μόνο που την ενδιαφέρει είναι να έχει γερό παιδί..

Σπάζουν τα νερά, έρχονται και οι πόνοι…. επιτέλους το γεννάει. Το βλέπει, το αγκαλιάζει, το φιλάει, δακρύζει.

Ξεκινάει ο αγώνας. Θηλάζει, δεν θηλάζει. Κλαίει το μωρό, γιατί κλαίει τώρα; Έχει κάτι που δεν καταλαβαίνω; Έχει πυρετό, ξενύχτι η μάνα όλη νύχτα. Βήχει, όρθια και εκείνη. Χτυπάει, κλαίει και εκείνη μαζί. Κοιμάται το μωρό την νύχτα αλλά εκείνη βάζει το χέρι της στην καρδιά του να δει άμα χτυπάει, ή το δάχτυλο της κάτω από τη μύτη του… άγχος άγχος..

Μεγαλώνει, σηκώνεται από τις 6 το πρωί να προλάβει να μαγειρέψει πριν φύγει για δουλειά. Άλλο φαγητό για εκείνους, άλλο για το μωρό. Ξυπνάει…. τρέχει να κάνει το γάλα…

Έρχεται το βράδυ. Το χαζεύει ώρες ατελείωτες… Αναρωτιέται: είναι δικό μου αυτό το πλάσμα; Πόσο το λατρεύω!!!

Μεγαλώνει, πηγαίνει σχολείο.. Διαβάσματα από την αρχή και η μάνα. Ξεκινάει να βγαίνει τα βράδια, η μάνα ξενυχτάει στο κρεβάτι της μέχρι να ακούσει το κλειδί στην πόρτα. Τότε ηρεμεί και κοιμάται και εκείνη. Ξεκινάνε και οι καυγάδες.

-Άσε με ρε μάνα με την γκρίνια σου!!!

Κρατάει μούτρα η καημένη από 1 λεπτό έως μια μέρα.. όχι παραπάνω.

Έρχεται η ώρα να παντρέψει το παιδί της…. τρέχει όλη μέρα…

Επιτέλους βγαίνει στη σύνταξη, ώρα για ξεκούραση και ταξίδια!!

-Μάνα θα γίνεις γιαγιά, οπότε μην κανονίζεις τίποτα άλλο, εσύ θα το μεγαλώσεις!!

-Καλά παιδί μου, ότι θες εσύ. Δίπλα σου θα είμαι στον αγώνα σου.

-Του παιδιού μου το παιδί, δύο φορές παιδί μου.

Περνάνε τα χρόνια……. και φεύγει η μάνα .

- Που σαι ρε μάνα να δεις το εγγόνι σου πόσο μεγάλωσε.

-Μου λείπεις μανούλα, δεν σου είπα ποτέ πόσο σ’ αγαπώ.

-Καλό ταξίδι μάνα!!!

-Θα ζεις για πάντα μέσα μου!!!


Ένα χαμόγελο, ένα φιλί, ένα χάδι στη μάνα, είναι η πιο γλυκιά ανταμοιβή.