Γιατί ο Ιησούς δίπλωσε την πετσέτα μετά την ανάστασή Του; (που δεν την δίπλωσε!).

Είναι μια πολύ όμορφη ιστορία και θα ήθελα πολύ να την πιστέψω, αλλά δεν μπορώ να βρω κανένα αποδεικτικό στοιχείο ότι είναι ακριβής. Το σουδάριον σημαίνει «μαντήλι ή ύφασμα για το σκούπισμα του ιδρώτα από το πρόσωπο, για τον καθαρισμό της μύτης και για τύλιγμα του κεφαλιού νεκρού». Δεν υπάρχει κανένα αποδεικτικό στοιχείο ότι μπορεί να αναφέρεται σε πετσέτα που χρησιμοποιείται σε γεύμα.

Η λέξη «εντετυλιγμένον» σημαίνει τυλιγμένο, όχι απαραίτητα διπλωμένο.

Και δεν μπορώ να βρω κανένα στοιχείο στο διαδίκτυο που να συνηγορεί ότι η εβραϊκή παράδοση έδωσε μια συμβολική σημασία στην τοποθέτηση της πετσέτας, σ’ ένα γεύμα, που λειτουργούσε σαν μήνυμα από τον κύριο προς τον υπηρέτη, πολύ λιγότερο δε, από «κάθε Εβραιόπουλο».

Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει σημασία στο γεγονός ότι την πρώτη ημέρα της εβδομάδας, μετά τον ενταφιασμό του Ιησού, στον τάφο βρέθηκαν τα σάβανα και ένα μικρότερο ύφασμα χωριστά από τα σάβανα, "χωριστά τετυλιγμένον εις ένα τόπον". Στην πραγματικότητα, είναι ζωτικής σημασίας για την ακρίβεια του κειμένου.

Πολλοί Χριστιανοί, διαβάζοντας ένα άρθρο, δεν κάθονται να σκεφτούν αν αυτό που διαβάζουν είναι αλήθεια, αν συμφωνεί με το λόγο του Θεού. Γιατί; Επειδή ακούγεται ωραίο, ακούγεται σωστό, αισθάνονται καλά, αισθάνονται ότι είναι σωστό, άρα, πρέπει να είναι σωστό, πρέπει να είναι αλήθεια.

Φίλοι μου, το Διαδίκτυο είναι μια μηχανή που αναπαράγει καλά και κακά πράγματα, αλήθειες και ψέματα. Υπάρχουν πολλοί Χριστιανοί, που έχουν καλές προθέσεις και θέλουν να μοιραστούν με άλλους τις ευλογίες τους. Όμως, πολλές φορές το κάνουν με λάθος τρόπο.

Μερικά από τα άρθρα που αναρτούν είναι σωστά και αλήθεια, αλλά σε μεγάλο βαθμό είναι υπερβολικά, είτε αλαζονικά. Στην πρώτη περίπτωση, δεν είναι ντροπή να το κάνουν, στη δεύτερη όμως, είναι αμαρτία να διδάσκεις αλαζονικά κάτι που δεν είναι βιβλικό (Ψαλμ.ιθ:13).

Αυτός που έγραψε το κήρυγμα-άρθρο "Γιατί ο Ιησούς διπλώστε την πετσέτα", υποστηρίζει ότι υπήρχε μια ειδική Εβραϊκή παράδοση σχετικά με τη διπλωμένη πετσέτα. 

Έγραψε: "Η διπλωμένη πετσέτα είχε να κάνει με τον κύριο και τον υπηρέτη του, και κάθε εβραιόπουλο, γνώριζε αυτήν την παράδοση". Τώρα, είναι πραγματικά αλήθεια αυτό; Έχει οποιαδήποτε απόδειξη για αυτό; Ή, είναι απλά μια εφεύρεση του μυαλού του;

Αν πάμε πίσω, στις ημέρες του Ιησού, οι Εβραίοι, οι Πέρσες, οι Έλληνες και οι Ρωμαίοι δεν καθόταν σε όρθια θέση στις καρέκλες γύρω από το τραπέζι με τα πόδια τους κάτω από το τραπέζι για να δειπνήσουν, όπως φαίνεται στο διάσημο έργο του Leonardo Da Vinci, ο Μυστικός Δείπνος. Μάλλον καθόταν όπως τους Ιάπωνες, στο πάτωμα, γύρω από ένα χαμηλό τραπέζι ή πλάγιαζαν σε καναπέδες ή μαξιλάρια γύρω από ένα χαμηλό τραπέζι. Πλάγιαζαν συνήθως στη μία πλευρά και έτρωγαν με το ένα χέρι. Δεν υπήρχαν πιρούνια, κουτάλια και μαχαίρια στο τραπέζι και σίγουρα δεν υπήρχαν πετσέτες.

Όταν κάποιος ανακλινόταν για να φάει, έπλυνε πρώτα τα χέρια του σε ένα μπολ με νερό (συνήθως το έφερνε ένας υπηρέτης). Μπορούσε ή όχι να στεγνώσει τα χέρια του με μια πετσέτα που του έδιναν. Μετά το φαγητό, προφανώς έπλυνε τα χέρια του πάλι.

«Σουδάριον», από τη λατινική λέξη sudarium. Ο Στεφανίδης ερμηνεύει: χειρόμακτρον (πετσέτα), ρινόμακτρον (μυξομάντηλο), ή πανί προς αποσπογγισμόν του υδρώτος.

Κάτι σαν το μαντήλι που ξέρουμε σήμερα, αλλά μεγαλύτερο σε μέγεθος.

Η λέξη «εντετυλιγμένον» που διαβάζουμε στο Ιωάν.κ:7 δεν έχει την έννοια του διπλωμένου σαν πετσέτα ή μαντήλι!

Αφού ο Ιησούς πέθανε στο Σταυρό, ο Ιωσήφ από Αριμαθαίας πήρε το σώμα Του. Με τη βοήθεια του Νικόδημου, ο Ιωσήφ ετοίμασε το σώμα για την ταφή. Το σώμα του Ιησού τυλίχτηκε σε ένα καθαρό λινό ύφασμα (Ματθ.κζ:57-60, Μάρκ.ιε:42-46, Λουκ.κγ:50-53, Ιωάν.ιθ:38-41).

Το λινό ύφασμα ήταν τυλιγμένο γύρω από το σώμα του Ιησού. Ένα άλλο μικρότερο κομμάτι λινού υφάσματος, ένα μαντήλι (σουδάριον) ήταν τυλιγμένο πάνω και γύρω από το κεφάλι του.

Ο Ιωάννης έγραψε: «καὶ τὸ σουδάριον, ὁ ἦν ἐπὶ τῆς κεφαλῆς αὐτοῦ, οὐ μετὰ τῶν ὀθονίων κείμενον ἀλλὰ χωρὶς ἐντετυλιγμένον εἰς ἕνα τόπον» (κ:7). Η λέξη «εντετυλιγμένον» προέρχεται από το ρήμα «εντυλίσσω» που σημαίνει «περιτυλίσσω», δηλαδή καλύπτω κάτι γύρω-γύρω, κάνω ρολό. Το σουδάριον τοποθετήθηκε πάνω από το πρόσωπο του Ιησού και στη συνέχεια τυλίχτηκε γύρω από το κεφάλι Του.

Η λέξη «εντυλίσσω» χρησιμοποιείται στην Καινή Διαθήκη μόνο σε δύο άλλα μέρη:

Ματθ.κζ:59 καὶ λαβὼν τὸ σῶμα ὁ Ἰωσὴφ ἐνετύλιξεν αὐτὸ [ἐν] σινδόνι καθαρᾷ.

Λουκ.κγ:53 καὶ καθελὼν ἐνετύλιξεν αὐτὸ σινδόνι καὶ ἔθηκεν αὐτὸν ἐν μνήματι λαξευτῷ οὗ οὐκ ἦν οὐδεὶς οὔπω κείμενος.

Αυτά τα δύο εδάφια μας λένε ότι, όπως το κεφάλι του Ιησού ήταν τυλιγμένο με το σουδάριον, έτσι και το σώμα Του περιτυλίχτηκε με ένα σεντόνι.

Την ημέρα της ανάστασης του Χριστού, διαβάζουμε στο Ιωάν.κ:12 ότι η Μαρία η Μαγδαληνή είδε «δύο ἀγγέλους ἐν λευκοῖς καθεζομένους, ἕνα πρὸς τῇ κεφαλῇ καὶ ἕνα πρὸς τοῖς ποσίν, ὅπου ἔκειτο τὸ σῶμα τοῦ Ἰησοῦ». Οι θέσεις που καθόταν μας δείχνουν ότι ο μεταξύ τους χώρος, περιέχει τα αποδεικτικά στοιχεία ότι έχει αναστηθεί ο Ιησούς Χριστός. Σ’ εκείνο το σημείο ήταν όπου το σάβανο και το σουδάριον βρισκόταν τετυλιγμένα.

Ο Πέτρος και ο Ιωάννης είχαν δει τα σάβανα πριν από τη Μαρία Μαγδαληνή. Διαβάζουμε στο Ιωάν.κ:4-8:

Έτρεχον δε οι δύο ομού· και ο άλλος μαθητής προέτρεξε ταχύτερον του Πέτρου και ήλθε πρώτος εις το μνημείον, και παρακύψας βλέπει κείμενα τα σάβανα, δεν εισήλθεν όμως. Έρχεται λοιπόν ο Σίμων Πέτρος ακολουθών αυτόν, και εισήλθεν εις το μνημείον και θεωρεί τα σάβανα κείμενα, και το σουδάριον, το οποίον ήτο επί της κεφαλής αυτού, κείμενον ουχί ομού με τα σάβανα, αλλά χωριστά τετυλιγμένον εις ένα τόπον. Τότε λοιπόν εισήλθε και ο άλλος μαθητής ο ελθών πρώτος εις το μνημείον, και είδε και επίστευσε·

Ο Ιωάννης έφτασε πρώτος στον τάφο. Και παρακύψας βλέπει κείμενα τα σάβανα. Αλλά τι τον εμπόδισε να μπει στον τάφο για μια πιο προσεκτική ματιά; Μάλλον ο Ιωάννης ταράχτηκε προς στιγμήν απ’ αυτό που είδε. Προφανώς δεν μπορούσε να πιστέψει στα μάτια του. Σε λίγο φτάνει και ο Πέτρος και μπαίνει στον τάφο. Βλέπει τα σάβανα (σεντόνι) τυλιγμένα εκεί που ήταν το σώμα του Ιησού και το σουδάριο τυλιγμένο χωριστά, στη θέση που ήταν το κεφάλι Του, όχι μαζί με τα σάβανα. Αυτό είδε ο Ιωάννης. Και όταν ξαναμπήκε στον τάφο αμέσως μετά τον Πέτρο, είδε και πίστεψε.

Ο Ιωάννης είχε δει τα αποδεικτικά στοιχεία ότι ο Ιησούς αναστήθηκε, ότι το σώμα του δεν είχε κλαπεί από φίλους ή εχθρούς. Αν είχε κλαπεί το σώμα του Ιησού, οι κλέφτες δεν θα είχαν το χρόνο να ξεδιπλώσουν το σώμα Του.

Το γεγονός των άθικτων και μη ξεδιπλωμένων σαβάνων και σουδάριου, αποδεικνύουν ότι ο Ιησούς σηκώθηκε από την ύπτια θέση, μέσα από τα περιτυλίγματα, και στη συνέχεια μέσα από τον τοίχο του τάφου με το αναστημένο ένδοξο σώμα Του! Αμήν. Δεν ήταν σαν τον Λάζαρο, που έπρεπε πρώτα να ξετυλίξουν τα περιτυλίγματα του, αφού τον ανέστησε από τους νεκρούς (Ιωάν.ια:44).

Η ιστορία:

Ιωάν.κ:7 και το σουδάριον, το οποίον ήτο επί της κεφαλής αυτού, κείμενον ουχί ομού με τα σάβανα, αλλά χωριστά τετυλιγμένον εις ένα τόπον.

Διαβάζουμε ότι το «σουδάριον», που είχε τοποθετηθεί πάνω στο πρόσωπο του Ιησού, δεν ήταν μαζί με τα σάβανα. Η Αγία Γραφή παίρνει ένα ολόκληρο εδάφιο να μας πει ότι η πετσέτα ήταν τακτοποιημένη διπλωμένη, και τοποθετημένη ξεχωριστά από τα σάβανα.

Νωρίς το πρωί της Κυριακής, ενώ ήταν ακόμα σκοτάδι, η Μαρία Μαγδαληνή πήγε στον τάφο και βρήκε ότι η πέτρα είχε κυλήσει από την είσοδο του τάφου. Έτρεξε και βρήκε το Σίμωνα Πέτρο, και τον άλλο μαθητή, αυτόν που αγαπούσε ο Ιησούς. Τους είπε, «Εσήκωσαν τον Κύριον εκ του μνημείου, και δεν εξεύρομεν που έθεσαν αυτόν» (κ:2).  Ο Πέτρος και ο άλλος μαθητής έτρεξαν στον τάφο να δουν. Ο άλλος μαθητής ξεπέρασε τον Πέτρο και έφτασε πρώτος εκεί. Έσκυψε, κοίταξε και είδε τα σάβανα, αλλά δεν μπήκε μέσα.

Ο Σίμων Πέτρος έφτασε και μπήκε μέσα. Παρατήρησε κι αυτός τα σάβανα να βρίσκονται εκεί, ενώ το ύφασμα που είχαν καλύψει το κεφάλι του Ιησού ήταν διπλωμένο και τοποθετημένο «εις ένα τόπον».

Ήταν σημαντικό; Απολύτως!

Είναι πραγματικά σημαντικό; Ναι!

Για να κατανοήσουμε τη σημασία της διπλωμένης πετσέτας, πρέπει να καταλάβουμε λίγο την εβραϊκή παράδοση εκείνων των ημερών. Η διπλωμένη πετσέτα είχε να κάνει με τον κύριο και τον δούλο, και κάθε Εβραιόπουλο ήξερε αυτή την παράδοση.

Όταν ο υπηρέτης έστρωνε το τραπέζι του δείπνου για τον κύριο, έπρεπε να είναι σίγουρος ότι έχει γίνει ακριβώς όπως το ήθελε ο κύριος.

Το τραπέζι ήταν τέλεια στρωμένο, και ο υπηρέτης περίμενε αθέατος, μέχρι ο κύριος να τελειώσει το φαγητό του. Ο υπηρέτης δεν τολμούσε να αγγίξει το τραπέζι, μέχρι να τελειώσει ο κύριος. Τώρα, όταν ο κύριος τελείωνε το φαγητό, σηκωνόταν από το τραπέζι, σκούπιζε τα δάχτυλά του, το στόμα, καθάριζε τα γένια του, έκανε ένα κουβάρι αυτή την πετσέτα και την πετούσε πάνω στο τραπέζι.

Ο υπηρέτης τότε ήξερε ότι μπορούσε να καθαρίσει το τραπέζι. Γιατί εκείνες τις μέρες, η στουμπωμένη πετσέτα σήμαινε, «τέλειωσα».

Αλλά, αν ο κύριος σηκωνόταν από το τραπέζι, δίπλωνε την πετσέτα του και την τοποθετούσε δίπλα στο πιάτο του, ο υπηρέτης δεν θα τολμούσε να αγγίξει το τραπέζι, επειδή... Η διπλωμένη πετσέτα σήμαινε, «Επιστρέφω»!

ΑΛΛΗΛΟΥΪΑ ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙ!!!