«Όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας, οι εξελίξεις, η Ιστορία, η πορεία των
πραγμάτων αποκλείεται να είναι έργο ανθρώπινο. Είναι πολύ μεγάλα όλα αυτά που
εξελίσσονται γύρω μας για να τα αποδώσουμε σε ανθρώπους.» Ίσως από τις πιο
εύστοχες σκέψεις που ακούστηκαν ποτέ επάνω στη Γη.
Υπάρχουν δύο επίπεδα για να διαβάσει και να αναλύσει κάποιος τα όσα
γίνονται γύρω μας, ανάμεσα στους ανθρώπους καθημερινά, αλλά και σε βάθος
χρόνου. Το πρώτο επίπεδο είναι το ανθρώπινο, για κατανάλωση μεταξύ μας, θα
έλεγα. Από ανθρώπους για ανθρώπους. Είναι το επίπεδο που του δίνω το όνομα,
«κουβέντα να γίνεται…». Θα πει ο ένας, θα συμπληρώσει ο άλλος, θα έχει γνώμη
και ο τρίτος της παρέας… Φταίει εκείνος, ο άλλος, το άλλο, και αν είχαμε κάνει
αυτό ή εκείνο, τώρα θα είχαμε, θα ήμαστε, δεν θα είχαμε…
Το άλλο επίπεδο είναι το υπερφυσικό, το υπερβατικό. Στα θεμέλια, στις ρίζες των γεγονότων, των εξελίξεων υπάρχει ο Θεός, τα σχέδιά Του, το θέλημά Του, τα όργανά Του και ο Σατανάς με τα δικά του σχέδια και όργανα. Αυτά που βλέπουμε γύρω μας δεν είναι απλές επιπόλαιες ανθρώπινες κινήσεις προς τη μία ή την άλλη κατεύθυνση. Υπάρχουν δυνάμεις που ενεργούν, υπερφυσικές, εξωανθρώπινες.
Υπάρχει νους πίσω από τα γεγονότα, υπάρχει σχέδιο, στρατηγική και έλεγχος
πλήρης, κι ας νομίζουμε εμείς οι άνθρωποι ότι μόνοι μας επιλέγουμε,
αποφασίζουμε και ενεργούμε. Αυτά που γίνονται γύρω μας αποκλείεται να είναι
έργο ανθρώπινο!
Δεν υπάρχει κρίση! Αυτό που λέμε κρίση στην πραγματικότητα έχει συμβεί
δεκάδες φορές στην Ιστορία της ζωής του ανθρώπου και θα ξανασυμβεί αν
προλάβουμε. Κύκλοι ακμής και παρακμής στόχων, συστημάτων, επιδιώξεων. Κύκλοι
σύνθεσης, διάλυσης, ανασύνθεσης. «Χρόνος
είναι εις πάντα, και καιρός παντί πράγματι υπό τον ουρανόν» (Εκκλ.γ:1).
Μία, άπειρες φορές επιβεβαιωμένη, διαπίστωση του σοφού Σολομώντα. Είναι
σαν να ετοιμάζεται να γίνει πόλεμος και να ακούς να λένε,… πω, πω, πρώτη φορά
μας συμβαίνει κάτι τέτοιο, δεν έχει ξαναγίνει…
Δεν υπάρχει κρίση! Τι υπάρχει τότε; Είναι μέρος ενός παγκόσμιου σχεδίου.
Είναι προετοιμασία, είναι πορεία και εξέλιξη συγκεκριμένου σχεδίου. Είναι τα
επόμενα φυσιολογικά και αναμενόμενα βήματα γνωστού σχεδίου.
Τρία πολύ σημαντικά κεφαλαιώδη θέματα εξυπηρετούν οι σύγχρονες εξελίξεις.
Ο Ιησούς Χριστός, ο Αντίχριστος, η Βασιλεία των Ουρανών. Δεν έχουν σχέση με τη
θρησκεία ή τη θεολογία όλα αυτά που λέμε. Υπάρχει παγκόσμια προετοιμασία ώστε
να συμπληρωθούν τα κομμάτια στο μωσαϊκό των εξελίξεων και να κλείσει ο κύκλος.
Οι μικροί και ανεπαρκείς ηγετίσκοι, οι «μαθητευόμενοι μάγοι» που κυβερνούν τον
κόσμο μας, η παγκόσμια οικονομική σύρραξη, η ανεπάρκεια των συστημάτων που
καταρρέουν τόσο εύκολα, δεν είναι παρά η προετοιμασία του μεγάλου ερχομού του ενός,
του μοναδικού. Θα λύσει τα χρόνια άλυτα παγκόσμια προβλήματα, θα ανασάνουν οι
οικονομίες, θα γιατρέψει πληγές στο σώμα της ανθρωπότητας.
Η παγκόσμια προσδοκία μιας μεγάλης σωτηρίας και ενός μεγάλου σωτήρα. Όχι
όμως από επάνω, αλλά από τη Γη, από ανάμεσά μας. Και όχι για τα επάνω, τα μένοντα,
τα αιώνια, τα αληθινά, αλλά για τα κάτω, τα γήινα, τα πρόσκαιρα. Να έχουμε
ειρήνη μεταξύ μας, να περνάμε καλά, να λυθούν όλα τα προβλήματά μας και να μην
έχουμε καινούργια. Να στήσουμε στα πόδια του έναν άθεο παράδεισο. Ο Θεός δεν
μας χρειάζεται, μπορούμε χωρίς Αυτόν, καλύτερα. Αυτό είναι το πνεύμα της παγκοσμιοποιημένης
Νέας Εποχής. Ο άνθρωπος για τον άνθρωπο. Μόνοι μας μπορούμε. Αρκεί να βρεθεί ο
Ένας, που θα μας ανορθώσει, θα οργανώσει τη ζωή στον πλανήτη Γη προς τη σωστή
κατεύθυνση και θα επιλύσει τα προβλήματά μας.
Αυτός ο ερχομός ετοιμάζεται καθημερινά και συστηματικά. Εμείς το λέμε
κρίση και κοιτάμε πώς θα βγούμε από αυτήν, πώς θα κερδίσουμε πάλι μερικά από τα
χαμένα μας εισοδήματα. Δεν βλέπουμε πιο βαθιά, δεν μπορούμε να δούμε ολόκληρο
το σχέδιο. Δυνάμεις υπερβατικές ενεργούν στον κόσμο μας, ανάμεσα στους ανθρώπους,
και προετοιμάζουν το έδαφος για τον πρώτο και μετά τον δεύτερο ερχομό. Πρώτα αναστημένος
και δοξασμένος Ιησούς Χριστός, ο ερχόμενος Βασιλιάς και Κύριος της αιώνιας ζωής
και δόξας. Θα παραλάβει τους πιστούς Του, τη νύμφη Του, την Εκκλησία Του στην αιώνια
πατρίδα, στον νέο Ουρανό και τη νέα Γη. «Και
είδον ουρανόν νέον και γην νέαν διότι ο πρώτος ουρανός και η πρώτη γη παρήλθε,
και η θάλασσα δεν υπάρχει πλέον» (Αποκ.κα:1).
Μετά ο Αντίχριστος, ο άνθρωπος την ανομίας, «ο αντικείμενος και υπεραιρόμενος εναντίον εις πάντα λεγόμενον Θεόν ή
σέβασμα, ώστε να καθήση εις τον ναόν του Θεού ως Θεός, αποδεικνύων εαυτόν ότι
είναι Θεός» (Β΄Θες.β:4).
Αυτές είναι οι πραγματικές εξελίξεις στις μέρες μας, που χτίζονται
σιγά-σιγά μπροστά στα ανυποψίαστα μάτια μας. Δεν υπάρχει πρόβλημα να το αποκαλούμε
κρίση, να ασχολούμαστε με αυτό, να μας απορροφήσει και να θέλουμε να δραπετεύσουμε.
Αρκεί να μη μάθουμε ποτέ την αλήθεια, να μην αντιδρούμε, να μην υποψιαζόμαστε
τι ετοιμάζεται, να μη δυσκολεύουμε τα πράγματα.
Αυτό ακριβώς το πνεύμα, αυτή τη ζωή προσπαθεί σιγά-σιγά να επιβάλει η νέα
εποχή, η νέα τάξη πραγμάτων. Άνθρωποι κουρασμένοι, πικραμένοι, προδομένοι
κοιτάζουν να περάσουν την κάθε τους μέρα όσο πιο καλά μπορούν, χωρίς να
ρωτιούνται, ούτε να προβληματίζονται. Ούτε ελπίζουν, ούτε ενδιαφέρονται, απλώς
περνούν την κάθε τους μέρα όσο πιο ανώδυνα και ευχάριστα μπορούν. Όμως πού
οδηγεί αυτή η ζωή και νοοτροπία;
Εμείς θα επιμείνουμε με βάση το φως της αποκάλυψης της αλήθειας της Αγίας
Γραφής, που είναι ο λόγος του Θεού. Η προετοιμασία πίσω από την κρίση. Ο νους
πίσω από τα γεγονότα της επιφάνειας. Το σχέδιο πίσω από τα σχέδια. Αυτή είναι η
αλήθεια, που ελάχιστοι την αποδέχονται ή μπορούν να την παρακολουθήσουν.
Υπάρχει φως, υπάρχει αποκάλυψη, υπάρχει πληροφόρηση πλούσια μέσα στις σελίδες
της Αγίας Γραφής, με οδηγό το Άγιο Πνεύμα του Θεού. Αλλά και πάλι, όλα αυτά
μπορούν να αξιοποιηθούν μόνο από όσους θέλουν, από όσους είναι έτοιμοι,
κατάλληλοι, όσους έχουν αυτιά για να ακούσουν, (Αποκ.β:7).
