Πολλοί θα εκπλαγούν την ημέρα της κρίσης. Επειδή ότι κάνουν
στους πιστούς, είναι σαν να τον κάνουν προσωπικά στον ίδιο τον Ιησού, όπως
κατάλαβε ο Παύλος.
Πράξ.θ:1-5 Ο δε Σαύλος, πνέων έτι απειλήν και φόνον
κατά των μαθητών του Κυρίου, ήλθε προς τον αρχιερέα και εζήτησε παρ' αυτού
επιστολάς εις Δαμασκόν προς τας συναγωγάς, όπως εάν εύρη τινάς εκ της οδού
ταύτης, άνδρας τε και γυναίκας, φέρη δεδεμένους εις Ιερουσαλήμ. Ενώ δε
πορευόμενος επλησίαζεν εις την Δαμασκόν, εξαίφνης ήστραψε περί αυτόν φως από
του ουρανού, και πεσών επί την γην, ήκουσε φωνήν λέγουσαν προς αυτόν· Σαούλ,
Σαούλ, τι με διώκεις; Και είπε· Τις είσαι, Κύριε; Και ο Κύριος είπεν· Εγώ είμαι
ο Ιησούς, τον οποίον συ διώκεις· σκληρόν σοι είναι να λακτίζης προς κέντρα.
Αυτό θα ήταν ένα μεγάλο σοκ για τον Σαούλ. Κάποια στιγμή,
αργότερα, ομολόγησε ότι είναι ο μεγαλύτερος αμαρτωλός, γιατί είχε διώξει την εκκλησία
του Θεού (Α΄ Τιμ.α:15, Γαλ.α:13). Κάθε φορά που έριχνε έναν πιστό στη φυλακή, πρόσβαλε
τον Σωτήρα του κόσμου. Λυπούσε τον Δημιουργό του σύμπαντος.
Αλλά όσοι διώκουν τους Χριστιανούς, δεν είναι οι μόνοι που θα
εκπλαγούν την ημέρα της κρίσης. Ο Ιησούς είπε ότι και οι πιστοί θα εκπλαγούν:
Ματθ.κε:34-39 Τότε ο Βασιλεύς θέλει ειπεί προς τους εκ
δεξιών αυτού· Έλθετε οι ευλογημένοι του Πατρός μου, κληρονομήσατε την
ητοιμασμένην εις εσάς βασιλείαν από καταβολής κόσμου. Διότι επείνασα, και μοι
εδώκατε να φάγω, εδίψησα, και με εποτίσατε, ξένος ήμην, και με εφιλοξενήσατε,
γυμνός, και με ενεδύσατε, ησθένησα, και με επεσκέφθητε, εν φυλακή ήμην, και
ήλθετε προς εμέ. Τότε θέλουσιν αποκριθή προς αυτόν οι δίκαιοι, λέγοντες· Κύριε,
πότε σε είδομεν πεινώντα και εθρέψαμεν, ή διψώντα και εποτίσαμεν; πότε δε σε
είδομεν ξένον και εφιλοξενήσαμεν, ή γυμνόν και ενεδύσαμεν; πότε δε σε είδομεν
ασθενή ή εν φυλακή και ήλθομεν προς σε;
Οτιδήποτε κάνουμε για τον ελάχιστο πιστό — «των αδελφών μου των ελαχίστων» — το κάνουμε
για τον Ιησού. Οτιδήποτε. Και δεν το κάνουμε απλά για τον Ιησού, το κάνουμε στον
Ιησού: «εις εμέ εκάμετε».
Όταν βοηθάς ένα αδελφό να μετακομίσει, όταν περάσεις τη μέρα
σου με αδελφούς στο σπίτι μιας χήρας προκειμένου να την βοηθήσετε, όταν
προσεύχεσαι για την αδελφή που έχει απογοητευτεί ή όταν δίνεις χρήματα σ’ ένα
αδελφό για να πάρει κάποια τρόφιμα, να θυμάσαι και σε Ποιον άλλο το κάνεις.
Ακόμη και η μικρότερη πράξη αγάπης που κάνουμε για τους πιστούς, θα
ανταμειφθεί:
Ματθ.ι:42 Και όστις ποτίση ένα των μικρών τούτων
ποτήριον μόνον ψυχρού ύδατος εις όνομα μαθητού, αληθώς σας λέγω, δεν θέλει
χάσει τον μισθόν αυτού.
«Ακόμα και ένα ποτήρι νερό!». Τα περισσότερα έργα που θα
ανταμείψει ο Ιησούς δεν θα είναι μνημειώδη, αλλά μικρές πράξεις καλοσύνης στο
όνομά Του.
Όλες οι πάνες που αλλάζεις, όλες εκείνες οι ιστορίες που λες
στα παιδιά σου το βράδυ, τα τηλεφωνήματα που έχεις κάνει σε αδελφούς, δύο καλά
λόγια που έχεις πει, — όλα θα ανταμειφθούν. Κάθε ευρώ που δίνεις στους φτωχούς,
κάθε επίσκεψη σε γηροκομείο ή σε νοσοκομείο για να δεις άρρωστους αδελφούς, οι
ώρες που πέρασες κρατώντας παιδιά αδελφών, κάθε γεύμα που πρόσφερες, κάθε λέξη
παρηγοριάς, κάθε λόγο που έγραψες για να ενθαρρύνεις κάποιον, κάθε προσευχή για
πληγωμένο πιστό — είναι σαν να τα έκανες στον Ιησού και δεν θα ξεχάσει την
παραμικρή πράξη καλοσύνης. Θυμάται κάθε ποτήρι νερού που δίνουμε στο όνομά Του.
Έτσι, κάνε ότι μπορείς σήμερα για να ευλογήσεις τον αδελφό ή
την αδελφή ή κάποιον που έχει ανάγκη. Δεν είναι ανάγκη να είναι μεγάλο. Και μη
στεναχωριέσαι αν τα θυμάσαι όλα αυτά, επειδή ο Ιησούς θα σου τα θυμίσει την
ημέρα της κρίσης.
