ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΑ
ΧΑΡΙΣΜΑΤΑ
Όσον
αφορά στην άρση βαρών, ο άνθρωπος δυσκολεύεται να σηκώσει φορτίο ίσο με το
βάρος του σώματός του. Οι εντομολόγοι όμως μας πληροφορούν ότι η μέλισσα σηκώνει με μεγάλη ευκολία βάρος
25 φορές μεγαλύτερο από το δικό της! Άλλα καταπληκτικά έντομα σηκώνουν βάρος
200 φορές ανώτερο από το βάρος του σώματός τους και στη συνέχεια πετούν με αυτό
το φορτίο. Ένα άλλο έντομο ο «ωτοσκώληξ»
μπορεί να σύρει φορτίο 530 φορές βαρύτερο απ΄ αυτόν κι αναφέρεται ακόμα για
κάποια άλλα έντομα ότι μπορούν να σύρουν βάρος 800 φορές μεγαλύτερο από το δικό
τους.
Υπάρχουν
άλλα ζώα που πετυχαίνουν μυικές επιδόσεις
πολύ μεγαλύτερες από εκείνες του ανθρώπου. Εάν το ράμφος ορισμένων παπαγάλων πιάσει το δάκτυλό μας, το κόβει
αμέσως. Ένας βάτραχος της Ν. Αμερικής
ο «πάμπας» διαθέτει μασέλες τόσο δυνατές, ώστε σκοτώνει ολόκληρο ταύρο. Το
γνωστό φίδι ο «πίθων» σε δευτερόλεπτα συνθλίβει ένα ελάφι κι η προβοσκίδα του
ελέφαντα μπορεί να ξεριζώσει ολόκληρα δένδρα.
Οι βάτραχοι έχουν το «κλειδί» του
έλκους;
Στην
Αυστραλία ζει ένα είδος βατράχου, ο Rheobatrachus Silus, που πολλαπλασιάζεται
με τον εξής τρόπο: όταν το θηλυκό γεννήσει τα αυγά του, τα ...καταπίνει. Η
εκκόλαψη γίνεται μέσα στο στομάχι και τα βατραχάκια βγαίνουν από το στόμα! Σ’
όλη τη διάρκεια της περίεργης αυτής εκκόλαψης η μητέρα δεν τρώει, ωστόσο το
στομάχι της εκκρίνει οξέα. Πώς δεν προσβάλλονται, όμως, τα έμβρυα;
Η
απάντηση σ’ αυτό το ερώτημα μπορεί να βοηθήσει τους επιστήμονες στην εύρεση του
φαρμάκου για τη θεραπεία του έλκους του στομάχου. Μέχρι το 1984 το μόνο βέβαιο
ήταν ότι η ορμόνη προσταγλανδίνη Ε2 παίζει σημαντικό ρόλο στην υπόθεση αυτή.
Ο
άνθρωπος αντέχει στη δίψα 3-4 μέρες, αν όμως εργάζεται στη ζέστη, δεν μπορεί να
αντέξει ούτε μία μέρα. Υπάρχουν, ωστόσο, ζώα που αντέχουν χωρίς νερό μια
βδομάδα και περισσότερο, όπως π.χ. δύο είδη αντιλόπης καθώς κι οι όρυγες που
ζουν σε ξερότοπους. Επίσης οι ά ν τ α κ ε ς μπορούν να μείνουν βδομάδες χωρίς
νερό. Το αξιοθαύμαστο ζώο της ερήμου η κ α μ ή λ α. διασχίζει την έρημο χωρίς
να πιει ούτε μια σταγόνα νερό! Από έρευνες που έγιναν βρέθηκε ότι αυτό
οφείλεται στο ότι οι ρινικοί της διάδρομοι έχουν σπειροειδή διάταξη λαβύρινθου
και καλύπτουν επιφάνεια 1000 τετραγωνικών εκατοστών, ενώ στον άνθρωπο η κάλυψη
φθάνει τα 13 τετραγωνικά εκατοστά. Έτσι ανακτώνται οι υδρατμοί του εκπνεόμενου
αέρα κατά 45%, εκτός από το νερό που συγκρατούν τα νεφρά και οι ιστοί της.
Αντέχει επίσης στην πείνα, γιατί καταναλώνει
το λίπος που έχει συσσωρεύσει στην καμπούρα της, όταν δεν βρίσκει τροφή.
Αντίθετα, ο ελέφαντας χρειάζεται να
πίνει κάθε μέρα 200 κιλά νερό.
Ο
ρινόκερος δεν διακρίνει καλά τα αντικείμενα που βρίσκονται κοντά του, όμως η
ελαττωματική του όραση αναπληρώνεται από μια καταπληκτική όσφρηση. Η κ α μ η λ
ο - π ά ρ δ α λ η προφυλάσσεται με την οξύτατη όρασή της, αφού μπορεί να
διακρίνει τον εχθρό της σε ακτίνα πολλών χιλιομέτρων. Η σ τ ρ ο υ θ ο κ ά μ η λ
ο ς το μεγαλύτερο πουλί της γης, παρά τα μεγάλα και ωραία φτερά της, δεν μπορεί
να πετάξει, τρέχει όμως γρηγορότερα από το ταχύτερο άλογο που υπάρχει. Μια
όμορφη α φ ρ ι κ α ν ι κ ή α ν τ ι- λ ό π η έχει πολλούς εχθρούς και για να
προστατευτεί διαθέτει δυνατή όραση, ακοή κι όσφρηση. Ακόμα, το πήδημά της
φθάνει σε μήκος τα δέκα μέτρα και σε ύψος τα τρία μέτρα!
Υπάρχουν,
επίσης, ζώα τα οποία αμύνονται, εκτοξεύοντας στους εχθρούς τους χ η μ ι κ έ
ς ο υ σ ί ε ς δύσοσμες ή και δηλητηριώδεις. Ωστόσο, ο
πόλεμος με χημικά όπλα δεν αποτελεί
μοναδικό προνόμιο των ζώων. Πολλά είναι τα φ υ τ ά που αυτοπροστατεύονται με χημικές ουσίες,
αφού άλλα απ’ αυτά παράγουν νικοτίνη, καφείνη, κοκαίνη κ.α.
Οι
επιστήμονες που μελετούν τα ζώα και τα φυτά έκαναν μερικές παράξενες
παρατηρήσεις το 1984. Ένας ερευνητής του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ, π.χ.
ανακάλυψε ότι ορισμένα φυτά παράγουν καφείνη, για να απομακρύνουν τα έντομα. Η
καφείνη ζαλίζει τα έντομα, παραλύοντας το νευρικό τους σύστημα.
Σε
πειράματα που έγιναν σε εργαστήριο κουνούπια που αναπτύχθηκαν σε νερό,
ζαλίστηκαν τόσο πολύ, ώστε πνίγηκαν όταν τους χορηγήθηκε μια ελάχιστη ποσότητα
καφείνης.
Άλλα
φυτά διώχνουν τα ανεπιθύμητα ζωύφια με την αντεπίθεση. Βιολόγοι του
Πανεπιστημίου Γκουέλφ, στον Καναδά, εξέτασαν δέκα είδη μανιταριών που
εξελίχθηκαν σε σαρκοβόρα. Τα μανιτάρια αυτά καταβρόχθιζαν μικροσκοπικά
σκουλήκια που ήταν πλούσια σε υδατάνθρακες. Κατά τους βιολόγους, τα μανιτάρια
έτρωγαν τα πλούσια σε ενέργεια σκουλήκια, γιατί το έδαφος του δάσους που
αναπτύσσονταν ήταν φτωχό σε θρεπτικές ουσίες.