Ευαγγελίζοντας ένα κόσμο που πνίγεται στα σεξουαλικά προβλήματα

Όταν κανείς ασχοληθεί σοβαρά με τους νέους και τους ρωτήσει από πραγματικό ενδιαφέρον τι τους απασχολεί, αυτό που θα καταλάβει είναι ότι υπάρχει πολύς πόνος. Πολλοί από αυτούς τους νέους μιλάνε για τους αγώνες τους, τον πόνο και τις πληγές τους. Και οι περισσότερες από αυτές τις δυσκολίες έχουν να κάνουν με το σεξ. Αυτή η γενιά έχει πολύ σεξ, βλέπει πολύ πορνό, βιώνει μια τρομακτική ποσότητα βρισιών και δεν μπορεί να καταλάβει πώς μπορεί να σκέφτεται για το πανταχού παρόν – αλλά σπάνια χαρούμενο ζήτημα του σεξ.

Ο Ευαγγελισμός σήμερα απευθύνεται σε έναν κόσμο που πνίγεται στα σεξουαλικά προβλήματα, στις παρεξηγήσεις, με αποτέλεσμα να σκληραίνουν οι καρδιές στο Ευαγγέλιο.

Κατά την σεξουαλική επανάσταση της δεκαετίας του 1960, όταν άνθρωποι επαναστάτησαν ενάντια στην «παραδοσιακή» άποψη του σεξ (π.χ., ισόβιος ετεροφυλόφιλος γάμος), ήξεραν ότι είχαν επαναστατήσει! Νόμιζαν ότι οι παλαιοί τρόποι ήταν καταπιεστικοί και βαρετοί. Έβλεπαν τις εμπειρίες τους σαν απελευθέρωση, νέο τρόπο ζωής και επαναστατικές. Αλλά, κατά κάποιο τρόπο, εξακολουθούσαν να θεωρούν τις πρακτικές τους σαν μη-κανονικές.

Οι σημερινοί νέοι, είναι τόσο απομακρυσμένοι από εκείνο τον καιρό, που νομίζουν ότι η κουλτούρα τους είναι ο κανόνας. Δεν μπορούν να φανταστούν γιατί ή πώς θα μπορούσε κάποιος να περιμένει μέχρι το γάμο για να έχει σεξ. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να μην παίρνουν αντισυλληπτικά χάπια, να μην χρησιμοποιούν προφυλακτικά, και να μην γνωρίζουν πού μπορούν να κάνουν μια άμβλωση, εάν συμβεί «ατύχημα». Αυτοί που κάνουν σεξ στο πρώτο, δεύτερο ή τρίτο ραντεβού (σίγουρα όχι αργότερα απ’ αυτό!) νομίζουν ότι αυτό είναι το φυσιολογικό και αισθάνονται ένοχοι, αν δεν πάνε στο κρεβάτι τόσο γρήγορα σε μια σχέση.

Και όμως οι επώδυνες εκφράσεις στα πρόσωπά τους, η ντροπή στον τόνο της φωνής τους, και η αμηχανία τους, πώς μια τέτοια «φυσική» πράξη έχει ελευθερώσει τόσα στοιχεία πόνου.

Έκαναν σεξ επειδή αισθάνθηκαν ότι έπρεπε να το κάνουν, ακόμη και όταν δεν νιώθανε πάντα ότι ήθελαν. Κάποιοι άνδρες εξέφρασαν βαθιά απογοήτευση, ότι το σεξ τους άφησε να αισθάνονται «άδειοι,» «μοναχικοί», και ένα αίσθημα «πόνου». Οι γυναίκες με άνεση ομολόγησαν ότι έκαναν πράγματα που θα ευχόταν να μην είχαν κάνει. Κάποιες είπαν ότι τώρα συνειδητοποιούν ότι έπεσαν θύματα βιασμού, ακόμα κι αν δεν το σκεφτόταν πριν. Αρκετές είπαν ότι αναρωτήθηκαν «τι έκανα λάθος», επειδή δεν θέλησαν να ενταχθούν στον  πολιτισμό «κάντο με όσους πιο πολλούς μπορείς».

Άνδρες και γυναίκες ομολογούν ότι ανακουφίστηκαν όταν έγιναν Χριστιανοί, βρέθηκαν με συνομήλικους που πίστευαν ότι το σεξ θα πρέπει να περιμένει μέχρι το γάμο, και δεν αισθάνονταν πιέσεις να επαναλάβουν πράγματα για τα οποία τώρα μετανιώνουν.

Πώς αυτό επηρεάζει τις προσπάθειες Ευαγγελισμού; Θα δούμε μερικές περιπτώσεις, αλλά νομίζω ότι η εκκλησία χρειάζεται ένα καταιγισμό ιδεών σχετικά με το πως μπορεί να τροποποιήσει τον ευαγγελισμό για ένα ακροατήριο που ασχολείται με το σεξ, καταπιέζεται από το σεξ έχει καταστραφεί από το εκτός παραμέτρων του Θεού σεξ.

Η αφετηρία μας για το κήρυγμα, τη διδασκαλία και τη μαθητεία σχετικά με το σεξ, πρέπει να είναι το θαύμα και η ομορφιά αυτού του δώρου που ο Θεός δημιούργησε. Μόνο αφού εκθειάσουμε τους τρόπους που η Βίβλος εγκωμιάζει αυτό το τόσο απολαυστικό μέρος του έγγαμου βίου, μπορούμε στη συνέχεια να μιλάμε για «όρια» που προβλέπονται από τον Θεό σαν τρόποι προστασίας κάτι πολύτιμου.

Πρέπει να υπενθυμίζουμε στους ανθρώπους ότι ό, τι αγαπά πιο πολύ ο Θεός, ο διάβολος το μισεί πολύ. Δεν πρέπει να εκπλαγούμε από τα συστήματα του πονηρού. Αν το σεξ είναι τόσο πολύ δυνατό, ευχάριστο, και πρέπει να φρουρείται όπως ο λόγος του Θεού λέει, δεν είναι καθόλου παράξενο που ο Σατανάς θέλει να το καταστρέψει, να το κάνει ακριβώς  το αντίθετο — χωρίς νόημα, επώδυνο, σαν κάτι που αποξενώνει, γεμάτο από λύπη.

Επίσης, πρέπει να εκπαιδεύσουμε τους νέους πιστούς (και τους παλιούς πιστούς) να σκέφτονται Βιβλικά πως ο κόσμος τους μισεί. Ο Ιησούς δεν κράτησε τέτοιες κακές ειδήσεις για προχωρημένα μαθήματα λίγων εκλεκτών. Μίλησε για διωγμούς στο Χριστιανισμό (π.χ., στους μακαρισμούς στην επί του όρους ομιλία). Η χριστιανική άποψη για το σεξ πάντα χλευάζεται και θεωρείται γελοία. Είναι μια μειοψηφική άποψη. Οι διωγμοί λόγω ηθικής «στενότητας» μερικές φορές είναι αρκετά έντονοι. Στον Ιωάννη το Βαπτιστή, στοίχισαν το κεφάλι του.

Για διάφορους λόγους, όποτε η εκκλησία έχει ασχοληθεί - πολύ ρηχά - με το σεξ, δεν προχωρά πέρα από κάποιο «απαγορεύεται». Αυτό δεν βοηθά ούτε εμάς, ούτε τους ανθρώπους που θέλουμε να βοηθήσουμε. Χρειάζεται να μεταδώσουμε εμπεριστατωμένα την ομορφιά των δώρων του Θεού και τη δύναμη καθαρισμού που προσφέρεται μέσα από το Ευαγγέλιο σε όσους την χρειάζονται απεγνωσμένα.