Ιούδ.α:3 Αγαπητοί, επειδή καταβάλλω πάσαν σπουδήν να σας γράψω περί της κοινής σωτηρίας, έλαβον ανάγκην να σας γράψω, προτρέπων εις το να αγωνίζησθε δια την πίστιν, ήτις άπαξ παρεδόθη εις τους αγίους.

Κυριακή 12 Νοεμβρίου 2017

Προς Ρωμαίους (073)



Γ. Το σημαντικό κίνητρο και ελπίδα (ιγ:11-14)

Αυτό το τμήμα του κεφ.ιγ περιγράφει την ελπίδα που μας ενθαρρύνει να εφαρμόσουμε τα διδάγματα των κεφαλαίων ιβ-ιγ. Το μεγάλο κίνητρο και η ελπίδα μας, είναι η επιστροφή του Κυρίου Ιησού Χριστού. Όπως το κεφ.ιβ ανοίγει με ένα κάλεσμα για προσωπική αφιέρωση, έτσι και το κεφ.ιγ κλείνει με ένα κάλεσμα για προσωπικό αγιασμό.

Ρωμ.ιγ:11 Και μάλιστα, εξεύροντες τον καιρόν, ότι είναι ήδη ώρα να εγερθώμεν εκ του ύπνου· διότι είναι πλησιεστέρα εις ημάς η σωτηρία παρ' ότε επιστεύσαμεν.

Το εδ.11 νουθετεί τους αναγνώστες να γνωρίζουν τους χρόνους και τους καιρούς. Ήταν ήδη ώρα να ξυπνήσουν-ώρα να είναι έτοιμοι, άγρυπνοι και υπεύθυνοι — γιατί η μέρα της σωτηρίας πλησιάζει. Μερικές φορές, η Γραφή μιλάει για τη σωτηρία σαν παρελθοντολογικό γεγονός, μερικές φορές σαν παρόν, και μερικές φορές σαν μελλοντικό. Εδώ την αναφέρει σαν προκαθορισμένο γεγονός, σαφώς διαφοροποιημένο από την παρελθοντολογική εμπειρία της πίστης. (Χρησιμοποιείται ο αόριστος χρόνος (επιστεύσαμεν) που δείχνει μια απλή πράξη στο παρελθόν). Αυτή η παρελθοντολογική πράξη πίστης αντιστοιχεί στον καιρό που πιστέψαμε, δικαιωθήκαμε και αναγεννηθήκαμε. Η μελλοντική στιγμή της σωτηρίας αναφέρεται στην τελική λύτρωσή μας από όλη τη δύναμη και τις συνέπειες της αμαρτίας, συμπεριλαμβανομένης της αλλαγής των φυσικών μας σωμάτων σε ένδοξα, που συμβαίνει κατά την έλευση του Χριστού για την εκκλησία του (Αρπαγή) (Ρωμ.η:23-25, Φιλιπ.γ:20-21.)


Ρωμ.ιγ:12 Η νυξ προεχώρησεν, η δε ημέρα επλησίασεν· ας απορρίψωμεν λοιπόν τα έργα του σκότους και ας ενδυθώμεν τα όπλα του φωτός.

Η αυγή της εμφάνισης του Χριστού πλησίασε. Ενώ συχνά συνδέουμε την έλευση του Χριστού με τα μεσάνυχτα, το εδ.12 χρησιμοποιεί την αναλογία της αυγής, (Η νυξ προεχώρησεν, η δε ημέρα επλησίασεν)που είναι πιο κατάλληλη από την άποψη του πιστού. Η νύχτα της αναμονής σχεδόν τέλειωσε, η μέρα είναι σχεδόν έτοιμη  να ξεκινήσει. Κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να ξέρει πότε ο Χριστός θα έρθει και πάλι (Ματθ.κδ:36), αλλά ο Παύλος περίμενε με ελπίδα την επιστροφή του Χριστού στις μέρες του. Ο Παύλος δεν ήταν λάθος να περιμένει την επιστροφή του Χριστού, γιατί ο Κύριος θέλει την εκκλησία του, σε κάθε εποχή, να είναι έτοιμη και σε αναμονή για τον ερχομό Του (Ματθ.κδ:44). Όταν έγραψε Παύλος, «η δε ημέρα επλησίασε» ο Θεός εμψύχωνε τους πιστούς να περιμένουν πάντα τον Κύριο να έρθει. Αν ο ερχομός του Χριστού ήταν τότε πλησίον, πριν από περίπου 2.000 χρόνια, πόσο μάλλον είναι σήμερα!
Ακριβώς επειδή πλησιάζει η αυγή, ποια πρέπει να είναι η δική μας ανταπόκριση; Πρώτον, πρέπει να αποτινάξουν τα έργα του σκότους — δηλαδή, αμαρτωλές πράξεις. Στη συνέχεια, πρέπει να φορέσουμε τα όπλα του φωτός — δηλαδή, την πανοπλία της δικαιοσύνης. Η εικόνα είναι ενός στρατιώτη που προετοιμάζεται για μια νέα μέρα. Η αναλογία της πανοπλίας  ξεδιπλώνεται στην Εφεσ.ς:11-18.

Ρωμ.ιγ:13 Ας περιπατήσωμεν ευσχημόνως ως εν ημέρα, μη εις συμπόσια και μέθας, μη εις κοίτας και ασελγείας, μη εις έριδα και φθόνον·
Τρίτο, πρέπει να περπατάμε σωστά, όπως και την ημέρα, αποφεύγοντας αμαρτωλές δραστηριότητες. Με άλλα λόγια, θα πρέπει να ζούμε και να ενεργούμε έντιμα, ταιριαστά, και αξιοπρεπώς. Πρέπει να ενεργούμε σαν να ζούμε στο φως της ημέρας, με όλες τις πράξεις μας ορατές από όλους. (Βλ. ιβ:17). Πρέπει να αποφεύγουμε τις αμαρτωλές «νυχτερινές» δραστηριότητες. Η αντίθεση μεταξύ μέρας και νύχτας θυμίζει τα λόγια του Χριστού σχετικά με το φως και το σκοτάδι: Ιωάν.γ:19-21 Και αύτη είναι η κρίσις, ότι το φως ήλθεν εις τον κόσμον, και οι άνθρωποι ηγάπησαν το σκότος μάλλον παρά το φώς· διότι ήσαν πονηρά τα έργα αυτών. Επειδή πας, όστις πράττει φαύλα, μισεί το φως και δεν έρχεται εις το φως, διά να μη ελεγχθώσι τα έργα αυτού· όστις όμως πράττει την αλήθειαν, έρχεται εις το φως, διά να φανερωθώσι τα έργα αυτού ότι επράχθησαν κατά Θεόν.
Το εδάφιο έχει ένα κατάλογο από έξι κακές δραστηριότητες που πρέπει να αποφεύγουμε, σαν τρία ζευγάρια με συγγενικές αμαρτίες.

Ρωμ.ιγ:14 αλλ' ενδύθητε τον Κύριον Ιησούν Χριστόν, και μη φροντίζετε περί της σαρκός εις το να εκτελήτε τας επιθυμίας αυτής.

Αντί να επιδιδόμαστε σ’ αυτές τις αμαρτωλές δραστηριότητες, ας ντυθούμε τον Κύριο Ιησού Χριστό. Αφού πρέπει να γίνουμε σαν τον Χριστό κατά πάντα. Αυτό είναι παρόμοιο με τις προτροπές στην Εφες.δ4:24 και Κολ.γ:12.
Δεν πρέπει να δίνουμε ευκαιρίες στη σάρκα (την αμαρτωλή φύση) να ικανοποιεί τις επιθυμίες της. Δεν πρέπει να συμμετέχουμε σε τίποτα που διεγείρει κρυφές επιθυμίες. Αντί να αφήνουμε την αμαρτωλή φύση μας να σχεδιάζει τρόπους για να ικανοποιήσει τις αμαρτωλές επιθυμίες της, πρέπει να αντιστεκόμαστε σθεναρά στην κυριαρχία των αμαρτωλών επιθυμιών (ς:12) και να θανατώνουμε τα έργα της σάρκας (η:13).