Ο Θεός που κρίνει

 Α’ Βας.κα:1-29

 

Ο Ιησούς είχε μια συζήτηση με κάποιον που Τον πλησίασε και Τον αποκάλεσε «Διδάσκαλο αγαθό». Απαντώντας είπε: «Τι με λέγεις αγαθόν; ουδείς αγαθός ειμή εις, ο Θεός. Αλλ' εάν θέλης να εισέλθης εις την ζωήν, φύλαξον τας εντολάς» (Ματθ.ιθ:17).

Ο Θεός είναι αγαθός. Είναι γεμάτος καλοσύνη  και αγάπη για τα πλάσματά Του. Αυτή είναι μια από τις πρώτες αλήθειες που μαθαίνουμε. Ο Θεός είναι γεμάτος έλεος, έχει ατελείωτη χάρη, αγάπη και υπομονή για όλους. Δεν είναι δυνατόν να μετρηθεί η αγαθότητά Του, κάτι που αποτελεί μεγάλη παρηγοριά για μας!

Η καλοσύνη του Θεού φανερώνεται από το γεγονός ότι συνεχίζει να συγχωρεί, συνεχίζει να είναι μακρόθυμος. Περιμένει τον αμαρτωλό, κάνοντας υπομονή με τον άνθρωπο. Κάθε πρωί, το έλεός Του ανανεώνεται. Γιατί; Επειδή ο Θεός είναι αγαθός.

Ο Ιησούς δεν μας κάλεσε να είμαστε «Καλοί».

Η καλοσύνη δεν ακολουθεί απαραίτητα την ευσέβεια.

Έχω ένα πρόβλημα. Είμαι από τα άτομα που θέλουν να ικανοποιούν τους πάντες.

Η επιθυμία μου αυτή, να τους κάνω όλους χαρούμενους, ήρθε αρκετά αθώα. Στην εκκλησία μας μαθαίναμε ότι ο Ιησούς ήταν καλός με όλους τους ανθρώπους, ένα συναίσθημα που με ακολούθησε μέχρι την ενήλικη ζωή μου, χειροτερεύοντας την κατάσταση. Αποδεικνύεται ότι κανένας από τον καρπό του Πνεύματος δεν έχει  να κάνει τίποτα με το να είσαι μια ζωή το κορόιδο, αλλά εγώ δυστυχώς ήμουν και είμαι. Δεν μπορώ να πω όχι. Δεν μπορώ να είμαι ειλικρινής. Δεν μπορώ να εκφράσω συναισθήματα, εκτός από ευτυχία.

Εσύ έχεις «Χαρούμενο ημερολόγιο»;

Έχεις ένα «Χαρούμενο Ημερολόγιο»; Είναι σημαντικό για να περνάμε καλά και η «Επιστολή» θα εξηγήσει το γιατί. 

Στις αρχές αυτού του χρόνου, αγόρασα ένα μικρό σημειωματάριο που στο εξώφυλλο έγραφε «Ημερολόγιο ευτυχίας».

Δεν το αγόρασα επειδή ήμουν ένα με την ευτυχία.

Το αγόρασα επειδή δεν ήμουν.

Όλοι θα εκπλαγούμε την ημέρα της κρίσης

Πολλοί θα εκπλαγούν την ημέρα της κρίσης. Επειδή ότι κάνουν στους πιστούς, είναι σαν να τον κάνουν προσωπικά στον ίδιο τον Ιησού, όπως κατάλαβε ο Παύλος.

Πράξ.θ:1-5 Ο δε Σαύλος, πνέων έτι απειλήν και φόνον κατά των μαθητών του Κυρίου, ήλθε προς τον αρχιερέα και εζήτησε παρ' αυτού επιστολάς εις Δαμασκόν προς τας συναγωγάς, όπως εάν εύρη τινάς εκ της οδού ταύτης, άνδρας τε και γυναίκας, φέρη δεδεμένους εις Ιερουσαλήμ. Ενώ δε πορευόμενος επλησίαζεν εις την Δαμασκόν, εξαίφνης ήστραψε περί αυτόν φως από του ουρανού, και πεσών επί την γην, ήκουσε φωνήν λέγουσαν προς αυτόν· Σαούλ, Σαούλ, τι με διώκεις; Και είπε· Τις είσαι, Κύριε; Και ο Κύριος είπεν· Εγώ είμαι ο Ιησούς, τον οποίον συ διώκεις· σκληρόν σοι είναι να λακτίζης προς κέντρα.

Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΚΑΛΟΣΥΝΗ

Σήμερα στην τόσο πολυτάραχη ζωή που ζούμε, δεν είναι και τόσο σύνηθες φαινόμενο να δείχνουμε καλοσύνη. Δυστυχώς οι άνθρωποι ζουν μέσα στην κακιά και το μίσος, και δεν υπάρχει χώρος στην καρδιά τους για καλοσύνες και καλά αισθήματα.

Επειδή αυτό πιθανότατα συμβαίνει και σε χριστιανικούς κύκλους, μπορούμε να μάθουμε και να διδαχτούμε από το λόγο του Θεού, ο οποίος μας προτρέπει «Γίνεσθε εις αλλήλους χρηστοί, εύσπλαχνοι», «Να έχετε καλοσύνη στην καρδιά σας ο ένας για τον άλλο» Εφες.δ:32.

Αι Γραίαι εις τας νέας

«Αι γραίαι ωσαύτως να έχωσι τρόπον ιεροπρεπή, μη κατάλαλοι, μη δεδουλωμέναι εις πολλήν οινοποσίαν, να ήναι διδάσκαλοι των καλών, διά να νουθετώσι τας νέας να ήναι φίλανδροι, φιλότεκνοι, σώφρονες, καθαραί, οικοφύλακες, αγαθαί, ευπειθείς εις τους ιδίους αυτών άνδρας, διά να μη βλασφημήται ο λόγος του Θεού» (Τίτ.β:3-5).