Ιούδ.α:3 Αγαπητοί, επειδή καταβάλλω πάσαν σπουδήν να σας γράψω περί της κοινής σωτηρίας, έλαβον ανάγκην να σας γράψω, προτρέπων εις το να αγωνίζησθε δια την πίστιν, ήτις άπαξ παρεδόθη εις τους αγίους.

Σάββατο 4 Νοεμβρίου 2017

Σωτηρία ψυχών (6)



ΤΟ ΚΟΣΤΟΣ

Επιτρέψτε μου να πω δυο λόγια γι’ αυτούς που προσεύχονται να τους βοηθήσει ο Θεός να σώσουν ψυχές. Έχουν ειπωθεί και γραφτεί πολλά σχετικά με τον «Ευαγγελισμό» ή το «Πώς μπορεί ν’ αυξηθεί μια εκκλησία» στις μέρες μας. Το πρόβλημα στο θέμα του ευαγγελισμού και της αύξησης της εκκλησίας είναι ότι αυτά τις περισσότερες φορές παρουσιάζονται σαν ένα «πακέτο» ή σαν ένα «πρόγραμμα». Ο ευαγγελισμός και η αύξηση της εκκλησίας μπορεί ν’ αποδειχτεί ότι σημαίνει κάτι άλλο αν δεν είμαστε προσεκτικοί. Η εκκλησία μπορεί να χρησιμοποιήσει διάφορους τρόπους, ιδιαίτερα σήμερα που η διαφήμιση και η ηλεκτρονική επιστήμη έχουν μπει τόσο πολύ στη ζωή μας, για ν’ αυξηθούν τα άτομα ή οι επισκέπτες, αλλά οι πιστοί αυτής της εκκλησίας ποτέ δεν θα βαστάξουν το βάρος ή το κόστος που υπάρχει για να σωθεί μία ψυχή.


Ας μην ανοηταίνουμε, αν θέλουμε να σωθούν ψυχές όπως ο Χριστός έκανε και δίδαξε, αυτό θα μας κοστίσει κάτι. Είναι εύκολο να παρακολουθείς μια εκκλησία που διαθέτει όλα τα «ευαγγελιστικά» προγράμματα ώστε ν’ αυξάνει, αλλά ποτέ δεν θα μπορέσεις έτσι ν’ ανακατευθείς προσωπικά με τη σωτηρία των ψυχών. Είναι εύκολο να κρύβεσαι πίσω απ’ τη «μηχανή» δίχως ποτέ να έχεις πληρώσει το κόστος για να σωθεί μία ψυχή.

Ο Ιησούς είπε ότι «ο Υιός του ανθρώπου ήλθε να ΖΗΤΗΣΗ και να ΣΩΣΗ το απολωλός» (Λουκ.ιθ:10) και ήξερε απ’ την αρχή τι σημαίνει να είσαι Σωτήρας. «Ο δε Ιησούς απεκρίθη προς αυτούς, λέγων, Ήλθεν η ώρα διά να δοξασθή ο Υιός του ανθρώπου. Αληθώς, αληθώς σας λέγω, Εάν ο κόκκος του σίτου δεν πέσει εις την γην και αποθάνη, αυτός μόνος μένει εάν όμως αποθάνει, πολύν καρπόν φέρει. Όστις αγαπά την ψυχήν αυτού, θέλη απολέση αυτήν και όστις μισεί την ψυχήν αυτού εν τω κόσμω τούτω, εις ζωήν αιώνιον θέλει φυλάξει αυτήν. Εάν εμέ υπηρετή τις, εμέ ας ακολουθή και όπου είμαι εγώ, εκεί θέλει είσθαι και ο υπηρέτης ο εμός και εάν τις με υπηρετή, θέλει τιμήση αυτόν ο Πατήρ. Τώρα η ψυχή μου είναι τεταραγμένη και τί να είπω; Πάτερ, σώσον με εκ της ώρας ταύτης. Αλλά διά τούτο ήλθον εις την ώραν ταύτην. (Ιωαν.ιβ:23-27).

Ο Ιησούς μας έδωσε το μυστικό της δικής Του επιτυχίας: «Εάν ο κόκκος του σίτου δεν πέσει εις την γην και αποθάνη, αυτός μόνος μένει». Μια μικρή εκκλησία θα παραμείνει μικρή, εκτός εάν πεθάνει ως προς τον εαυτό της. Ο Γολγοθάς ήταν το κόστος για το Χριστό για να γίνει ο Σωτήρας μας. Αυτός είπε: «Εάν εμέ υπηρετή τις, εμέ ας ακολουθή». Ο δρόμος που βάδισε ο Ιησούς είναι ένδοξος, αλλά όχι χωρίς κόστος. Αν θέλουμε να πετύχουμε σ’ αυτό τον τομέα, θα πρέπει πρώτα να συλλογιστούμε αν είμαστε έτοιμοι να πληρώσουμε το κόστος. Αν νομίζεις ότι το να ταχυδρομείς γράμματα, να ψάλεις ωραία, να φωτοτυπείς φυλλάδια και προσκλήσεις είναι αρκετό, κάποια στιγμή θα ξαφνιαστείς.

Ο Ιησούς είπε ότι όπου είναι Αυτός, εκεί πρέπει να είναι και οι υπηρέτες Του. Αν πραγματικά ακολουθούμε τον Ιησού, θα πρέπει να είμαστε έξω, εκεί που ήταν Αυτός. Όταν ο Ιησούς ήταν 12 χρονών, η μητέρα του τον έχασε κι έψαχνε παντού να Τον βρει. Τελικά Τον βρήκε ανάμεσα σε θεολόγους της εποχής να κουβεντιάζει μαζί τους κι όταν Τον ρώτησε που ήταν, Αυτός απάντησε: «Δεν εξεύρετε ότι πρέπει να ήμαι εις τα του Πατρός μου;» (Λουκ.β:49). Όταν όλα τ’ άλλα παιδιά της ηλικίας του ήταν έξω παίζοντας μπάλα, ο Ιησούς βρισκόταν μέσα και ασχολιόταν με τα πράγματα του Θεού.

Μπορεί να ρωτήσει κανείς, γιατί φέρνω αυτή την αρνητική νότα στο θέμα της σωτηρίας ψυχών. Η απάντηση είναι ότι ενώ όλοι θέλουμε την αναζωπύρωση, ποιοι είναι έτοιμοι να πληρώσουν το κόστος της προσευχής, της νηστείας, του να βγεις έξω και να μιλήσεις στους ανθρώπους, για να την έχουμε; Κάποιοι έχουν τη φιλοδοξία να γίνουν αποτελεσματικοί παιδαγωγοί και να εμβαθύνουν στη μελέτη της Βίβλου, αλλά ποιος θα πληρώσει το κόστος των εκατοντάδων ωρών μελέτης προκειμένου να πραγματοποιήσουν τη φιλοδοξία τους; Κάθε Χριστιανός θέλει τη δύναμη να εκβάλλει δαιμόνια, αλλά κανείς δεν θέλει να πολεμήσει μ’ ένα δαιμόνιο. Δεν νομίζω να υπάρχει κανείς που να μην θέλει τη δύναμη που πήρε ο Ιακώβ, αλλά ποιος θα παλέψει όλο το βράδυ στην προσευχή για να την πάρει; Είναι αλήθεια ότι όλοι θέλουμε αποτελέσματα κι επιτυχίες στο θέμα της σωτηρίας των ψυχών, αλλά οι πιο πολλοί προσπαθούμε να προσπεράσουμε ΤΟ ΚΟΣΤΟΣ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΣΩΤΗΡΑΣ.

Ο Παύλος είπε: «Διά τούτο πάντα υπομένω διά τους εκλεκτούς, διά να απολαύσωσι και αυτοί την σωτηρίαν την εν Χριστώ Ιησού, μετά δόξης αιωνίου» (Β’Τιμ.β:10). Αποδέχτηκε την αλήθεια ότι αν ήθελε να δει κάποιους να σώζονται, αυτό θα του στοίχιζε κάτι.

«Υπηρέται του Χριστού είναι; (παραφρόνως λαλώ) πλειότερον εγώ. Εις κόπους περισσότερον, εις πληγάς καθ’ υπερβολήν, εις φυλακάς περισσότερον, εις θανάτους πολλάκις, υπό των Ιουδαίων πεντάκις έλαβον πληγάς τεσσαράκοντα παρά μία, τρίς ερραβδίσθην, άπαξ ελιθοβολήθην, τρίς εναυάγησα, έν ημερονύκτιον εν τω βυθώ έκαμον, εις οδοιπορίας πολλάκις, εις κινδύνους ποταμών, κινδύνους ληστών, κινδύνους εκ του γένους, κινδύνους εξ εθνών, κινδύνους εν πόλει, κινδύνους εν ερημία, κινδύνους εν θαλάσση, κινδύνους εν ψευδαδέλφοις, εν κόπω και μόχθω, εν αγρυπνίαις πολλάκις, εν πείνη και δίψη, εν νηστείαις πολλάκις, εν ψύχει και γυμνότητι, εκτός των εξωτερικών, ο καθ’ ημέραν επικείμενος εις εμέ αγών, η μέριμνα πασών των εκκλησιών. Τις ασθενεί, και δεν ασθενώ; τις σκανδαλίζεται και εγώ δεν φλέγομαι; Εάν πρέπη να καυχώμαι, θέλω καυχηθή εις τα της ασθενείας μου». (Β’Κορ.ια:23-30).

Όταν διαβάζουμε αυτά τα εδάφια, καταλαβαίνουμε γιατί μόνο πολύ λίγοι προσεύχονται να έχουν τη διακονία που ο Παύλος είχε. Σκοπός δεν είναι ν’ απογοητευθεί οποιοσδήποτε θέλει να κερδίσει ψυχές στο Χριστό, αλλά να σβήσει η ιδέα ότι αυτή η δουλειά είναι για επιπόλαιους και ελαφρόμυαλους. Με λίγα λόγια, είναι μια δουλειά για άντρες. Αδελφέ μου, η σωτηρία μιας ψυχής δεν είναι φτηνοδουλειά, τίποτα δεν γίνεται έτσι, απλά, από μόνο του. Πρέπει να εργαστείς για να γίνει.

Ο Ιησούς είπε: «Εάν τις θέλη να έλθη οπίσω μου, ας απαρνηθή εαυτόν, και ας σηκώση τον σταυρόν αυτού καθ’ ημέραν, και ας με ακολουθή» (Λουκ.θ:23).

Πρέπει να καταλάβουμε ότι ο ΣΤΑΥΡΟΣ δεν ήταν το ένδοξο μέρος της διακονίας του Ιησού, αλλά όμως ήταν το μέσο, δια του οποίου έγινε ο Σωτήρας μας. Θα είναι ο δικός σου σταυρός που θα σε κάνει δυνατό κήρυκα. Θα είναι ο δικός σου σταυρός που θα σε κάνει ένα αποτελεσματικό ευαγγελιστή. Θα είναι ο δικός σου σταυρός που θα σε κάνει ένα καλό δάσκαλο Βιβλικού ή Κυριακού σχολείου. Όσο χρήσιμος κι αν γίνεις μέσα στη βασιλεία του Θεού, αυτό που θα καθορίζει την επιτυχία σου, θα είναι ο σταυρός που σηκώνεις.