Ελπίζω όχι εσύ ή η εκκλησία σου!
Διάβασε Αποκ.ιζ - ιη
Πόρνη; Ναι, υπάρχουν πολύ
καλύτεροι τρόποι για να χαρακτηρίσεις κάτι από το να χρησιμοποιήσεις τη λέξη
«πόρνη». Αλλά ο Θεός χρησιμοποίησε αυτόν τον όρο για να ελκύσει την προσοχή των
ανθρώπων, εσένα έχει τραβήξει την προσοχή σου αυτή η λέξη;
Άσχετα με το πως αισθανόμαστε, αυτή
είναι η λέξη που χρησιμοποιεί ο Θεός, και αυτό μπορεί να μας ξυπνήσει από την δυσλειτουργία
και την δύσκολη θέση που βρισκόμαστε σχετικά με τη διαχείριση της εκκλησίας
στις μέρες μας.
Αν όχι, αν τολμούμε να ανέβουμε
στον άμβωνα, να συμμετέχουμε σε εκκλησιαστικές συναντήσεις, να οδηγούμε μικρές
ομάδες, τάξεις Βιβλικού και οικογένειες, λέγοντας ό, τι εμείς θέλουμε, αγνοώντας
τι ο Θεός θέλει να πούμε, στην πραγματικότητα είμαστε άπιστοι. Αν τολμούμε να
διδάξουμε λάθος διδασκαλίες, δίνουμε μόνο μισές αλήθειες και αρκούμαστε σε απλά
μικρά κηρυγματάκια για νήπια εν Χριστώ, ουσιαστικά εκπορνεύουμε το λόγο του
Θεού και την αλήθεια.
Ας το δούμε προκαταβολικά, από κοντά και προσωπικά. Ας μην
αρνηθούμε την πρόκληση του λόγου του Θεού και ας είμαστε ταπεινοί για να μπορέσουμε
να δούμε που κάνουμε λάθος.
Πρώτα απ’ όλα, ξέρεις τι σημαίνει
πόρνη; Ονομάζεται και πουτάνα στην καθομιλουμένη, δεν είναι μια ευχάριστη, ή αστεία
λέξη. Ίσως ακόμα να έχεις προσβληθεί από τη χρήση αυτής της λέξης. Από τη λέξη
«πόρνη», προέρχεται και ο όρος «πορνογραφία». Αυτό σημαίνει την προώθηση ή/και συμμετοχή
στην σοβαρή αμαρτία της μοιχείας που πληγώνει, κλέβει και καταστρέφει σχέσεις
και οικογένειες. Αλλά, σημαίνει πολύ περισσότερα:
Λευ.ιζ:7 Και δεν θέλουσι
θυσιάσει πλέον τας θυσίας αυτών εις τους δαίμονας, κατόπιν των οποίων αυτοί
πορνεύουσι· τούτο θέλει είσθαι εις αυτούς νόμιμον αιώνιον εις τας γενεάς αυτών.
Ησ.α:21 Πως η πιστή πόλις
κατεστάθη πόρνη, ήτο πλήρης κρίσεων η δικαιοσύνη κατώκει εν αυτή αλλά τώρα,
φονείς.
Ησ.κς:16-18 Κύριε, εν τη
θλίψει προσέτρεξαν προς σέ· εξέχεαν στεναγμόν, ότε η παιδεία σου ήτο επ'
αυτούς. Ως έγκυος γυνή, όταν πλησιάση εις την γένναν, κοιλοπονεί, φωνάζουσα εν
τοις πόνοις αυτής, ούτως εγείναμεν ενώπιόν σου, Κύριε. Συνελάβομεν, εκοιλοπονήσαμεν, πλην ως να εγεννήσαμεν άνεμον· ουδεμίαν
ελευθέρωσιν κατωρθώσαμεν εν τη γή· ουδέ έπεσαν οι κάτοικοι του κόσμου.
Ησ.νζ:3 Σεις δε οι υιοί της
μαγίσσης, σπέρμα μοιχού και πόρνης, πλησιάσατε εδώ.
Ιερεμ.γ:1-14,
Ιεζεκ.ις&κγ,
Ωσ.δ:15 Εάν συ, Ισραήλ,
πορνεύης, τουλάχιστον ας μη ανομήση ο Ιούδας· μη υπάγετε λοιπόν εις Γάλγαλα
μηδ' αναβαίνετε εις Βαιθ-αυέν μηδέ ομνύετε, Ζη ο Κύριος.
Αυτή είναι μια εικόνα που χρησιμοποιείται
στην Παλαιά Διαθήκη και σημαίνει την εγκατάλειψη της διαθήκης του Θεού ή την
απιστία και τη δολιότητα του Ισραήλ. Σημαίνει ακόμα τις πλάνες του λόγου του
Θεού και ότι εμείς, σαν Χριστιανοί, πρέπει να είμαστε σε επιφυλακή έτσι ώστε να
μην διαφθείρουν εμάς ή την εκκλησία που καλούμαστε να υπηρετήσουμε.
Έχει να κάνει ακόμα με ανθρώπους
που δελεάζονται στην αμαρτία, και ενώ ξέρουν ότι είναι αμαρτία και ενώ είναι σε
θέση να αντισταθούν, επιλέγουν να μην υπακούσουν στο Θεό και να υπηρετήσουν το
κακό – διδάσκοντας σκόπιμα το λάθος, τη στιγμή που έχουμε μπροστά μας το λόγο του
Θεού για διόρθωση. Αυτή η λέξη ισχύει και για το πώς οδηγούμε και διαχειριζόμαστε
την εκκλησία Του. Θυμηθείτε, η Αποκάλυψη είναι ένα βιβλίο που γράφτηκε βασικά
προς τις εκκλησίες, πώς να οδηγούνται, να είναι πιστές, πως να χειρίζονται τους
διωγμούς και ούτω καθεξής.
Στην πρώτη εκκλησία, όταν ο
Ιωάννης έγραφε αυτά τα λόγια από το Θεό, υπήρχαν προβλήματα, αγώνες και συγκρούσεις
- ακριβώς όπως έχουμε στις εκκλησίες σήμερα, στην εκκλησία σου, στην εκκλησία
μου, ο αγώνας της πίστης στο εγώ και τις τάσεις του κόσμου ή στον Χριστό σαν Κύριο.
Αυτό προδίδει τον Θεό, όχι μόνο με
πράξεις ανηθικότητας, αλλά προσβάλλοντας τον λόγο Του και αγνοώντας ή
παραλείποντας να διδάξουμε τις εντολές Του - πρωταρχική ευθύνη του ποιμένα της
εκκλησίας.
Κριτ.ιζ:6 Κατ' εκείνας τας
ημέρας δεν ήτο βασιλεύς εν τω Ισραήλ· έκαστος έπραττεν ό,τι εφαίνετο εις αυτόν
ορθόν.
Ιερεμ.β:31-37
Ρωμ.ς:1-2 Τι λοιπόν θέλομεν
ειπεί; θέλομεν επιμένει εν τη αμαρτία, διά να περισσεύση η χάρις; Μη γένοιτο·
ημείς, οίτινες απεθάνομεν κατά την αμαρτίαν, πως θέλομεν ζήσει πλέον εν αυτή;
Ρωμ.ς:14-15 Διότι η αμαρτία
δεν θέλει σας κυριεύσει· επειδή δεν είσθε υπό νόμον, αλλ' υπό χάριν. Τι λοιπόν;
θέλομεν αμαρτήσει διότι δεν είμεθα υπό νόμον, αλλ' υπό χάριν; μη γένοιτο.
Ρωμ.ιγ:8 Εις μηδένα μη
οφείλετε μηδέν ειμή το να αγαπάτε αλλήλους· διότι ο αγαπών τον άλλον εκπληροί
τον νόμον.
Ρωμ.ιγ:10 Η αγάπη κακόν δεν
κάμνει εις τον πλησίον· είναι λοιπόν εκπλήρωσις του νόμου η αγάπη.
Γαλ.ε:14 Διότι όλος ο νόμος
εις ένα λόγον συμπληρούται, εις τον, Θέλεις αγαπά τον πλησίον σου ως σεαυτόν.
Γαλ.ς:2 Αλλήλων τα βάρη
βαστάζετε και ούτως εκπληρώσατε τον νόμον του Χριστού.
Γαλ.ε:22-25 Ο δε καρπός του
Πνεύματος είναι αγάπη, χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, χρηστότης, αγαθωσύνη, πίστις,
πραότης, εγκράτεια· κατά των τοιούτων δεν υπάρχει νόμος. Όσοι δε είναι του
Χριστού εσταύρωσαν την σάρκα ομού με τα πάθη και τας επιθυμίας. Εάν ζώμεν κατά
το Πνεύμα, ας περιπατώμεν και κατά το Πνεύμα.
Ιάκ.β:14-26
Ιούδ.α:4 Διότι εισεχώρησαν
λαθραίως τινές άνθρωποι, οίτινες ήσαν παλαιόθεν προγεγραμμένοι εις ταύτην την
καταδίκην, ασεβείς, μεταστρέφοντες την χάριν του Θεού ημών εις ασέλγειαν, και
αρνούμενοι τον μόνον δεσπότην Θεόν και Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν.
Αποκ.β:20 Έχω όμως κατά σου
ολίγα, διότι αφίνεις την γυναίκα Ιεζάβελ, ήτις λέγει εαυτήν προφήτιν, να
διδάσκη και να πλανά τους δούλους μου εις το να πορνεύωσι και να τρώγωσιν
ειδωλόθυτα.
Η πλειοψηφία των ανθρώπων στις
μέρες του Ιωάννη, δεν είχε επιφυλάξεις ούτε διαμαρτυρόταν να ακολουθήσει μια διεστραμμένη
αυτοκρατορία και να χρησιμοποιηθεί απ’ αυτήν.
Πεποίθησή τους ήταν ότι καθένας
είχε την άδεια να αμαρτάνει. Έτσι, δεν χρειάζεται να υπακούει στον Θεό, στις παραινέσεις
Του, τους νόμους Του, ή οποιαδήποτε πρότυπα ηθικής, και πολλοί Χριστιανοί
αισθάνονταν όπως πολλούς σήμερα, ότι δεν υπάρχει ανάγκη να φέρουν καρπό. Ο Θεός
λέει ότι αυτό είναι κακό, το να προβάλεις το κακό σαν καλό. Αυτό μπορεί επίσης να
εξασκήσει και να προωθήσει τάσεις που δολώνουν και εξασθενίζουν την αλήθεια του
Θεού, χρησιμοποιώντας την σαν δικαιολογία για ακραία ανηθικότητα και κακία.
Το θέμα μας; Αυτό σημαίνει ότι η
επιλογή της αμαρτίας είναι μια εσκεμμένη πράξη, κάτι που ο Θεός μισεί. Το να χρησιμοποιείς
τον άμβωνα για προσωπικό όφελος, διδάσκοντας ψευδή, διασκεδάζοντας τα κατσίκια χωρίς
να τρέφεις τα πρόβατα. Πόρνη ήταν, επίσης, ένας όρος που χρησιμοποιούσε η πρώτη
εκκλησία για τη Ρώμη.
Αυτοί οι άνθρωποι νόμιζαν ότι δεν
είχαν ανάγκη τον Χριστό και ότι θα ξεφύγουν από την κρίση του Θεού! (Μήπως αυτή
η παραπλανητική σκέψη ακούγεται οικεία;). Τέτοιοι άνθρωποι και τέτοιες σκέψεις
είναι ποταπές και αυτοκαταστροφικές, διότι τίποτα δεν μπορεί να προκαλέσει τον
Θεό.
