Ο ΝΟΜΟΣ

Ο ΙΗΣΟΥΣ ΔΙΔΑΞΕ ΟΤΙ ΕΙΧΕ ΕΡΘΕΙ ΝΑ ΕΚΠΛΗΡΩΣΕΙ ΤΟ ΝΟΜΟ

Ματθ.ε:17 “Μη νομίσητε ότι ήλθον να καταλύσω τον νόμον, ή τους προφήτας, δεν ήλθον να καταλύσω αλλά να εκπληρώσω.”

Ματθ.ε:20 “Επειδή σας λέγω, ότι, εάν μη περισσεύση η δικαιοσύνη σας πλειότερον της των γραμματέων και Φαρισαίων, δεν θέλετε εισέλθη εις την βασιλείαν των ουρανών.”

Ο Ιησούς διακήρυξε ότι είχε έρθει όχι για να καταργήσει το νόμο αλλά για να τον εκπληρώσει με τη ζωή και τη διακονία Του.

Ο απόστολος Παύλος αναφέρθηκε σ’ αυτή τη μεγάλη αλήθεια όταν έγραψε, “Οτε όμως ήλθε το πλήρωμα του χρόνου, εξαπέστειλεν ο Θεός τον Υιόν αυτού, όστις εγεννήθη εκ γυναικός και υπετάγη εις τον νόμον” (Γαλ.δ:4).  Σαν ο Θεός, ο Ιησούς Χριστός ήταν ο Συγγραφέας του νόμου, αλλά σαν άνθρωπος, υποτάχθηκε στο νόμο.  Αυτό είναι ένα απ’ τα πιο θαυμαστά σημεία της φανέρωσής Του. Είναι λογικό να πούμε ότι ο Ιησούς σαν άνθρωπος δεν θα μπορούσε να παραβεί το νόμο που ο Ίδιος είχε δώσει.

Για να κατανοηθεί αυτό σωστά, θα πρέπει να ξέρουμε ότι ο νόμος χωριζόταν σε τρία μέρη:

1.  Ηθικός

Αυτός περιλάμβανε τις Δέκα Εντολές κι ήταν μία έκφραση της δικαιοσύνης του Θεού.  Πριν να έλθει ο Ιησούς, κανείς άνθρωπος δεν μπόρεσε να εφαρμόσει αυτό τον ηθικό νόμο.  Ο κύριος λόγος της ύπαρξής του στην Π.Δ. ήταν για να φέρει στον άνθρωπο την γνώση της αμαρτίας και να του δείξει την ανάγκη του για έναν Σωτήρα. “Διά να εμφραχθή παν στόμα, και να γείνη πας ο κόσμος υπόδικος εις τον Θεόν...επειδή διά του νόμου γίνεται η γνώρισις της αμαρτίας”  (Ρωμ.γ:19-20).

2.  Εθιμοτυπικός (τελετουργικός)

Αυτός είχε να κάνει με τον τρόπο λατρείας του Θεού. Περιείχε κυρίως τύπους και σκιές που προεικόνιζαν τον Ιησού Χριστό. Με τον ερχομό του Ιησού, δεν χρειάζονταν πια οι σκιές. “Τα οποία είναι σκιά των μελλόντων, το σώμα όμως είναι του Χριστού”  (Κολ.β:17).

3.  Πολιτικός

Αυτός είχε σχέση με την απόδοση της δικαιοσύνης. Οι νόμοι που κυβερνούσαν την πολιτική ζωή του έθνους ονομάζονταν “κρίσεις” (Εξ.κα:1). Είχαν ευγενή χαρακτήρα, αλλ’ έχουν μικρή εφαρμογή για μας σήμερα.

Ο Ιησούς εκπλήρωσε τη δικαιοσύνη του νόμου. Στην πραγματικότητα, Αυτός ήταν ο πρώτος και ο μόνος άνθρωπος που μπόρεσε να το κάνει. Οι εχθροί Του παρατηρούσαν τη ζωή Του προσεχτικά, προσπαθώντας σε κάτι να τον κατηγορήσουν. Ο Ιησούς υπάκουσε το νόμο στην παραμικρή του λεπτομέρεια.  Δεν υπήρχε ούτε ένα γιώτα ή κεραία που να μην εκπληρώθηκαν στη ζωή του.

Ο ΙΗΣΟΥΣ ΔΙΔΑΞΕ ΟΤΙ Η ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΤΕΛΕΙΩΣΕ ΜΕ ΤΟΝ ΙΩΑΝΝΗ

Λουκ.ις:16 “Ο νόμος και οι προφήται έως Ιωάννου υπήρχον”

Το μήνυμα που ο Ιωάννης ο Βαπτιστής κήρυξε ήταν το εξής: “Μετανοείτε, διότι επλησίασεν η βασιλεία των ουρανών” (Ματθ.γ:2).  Εδώ ο Ιωάννης ανακοινώνει την αρχή της Βασιλείας των ουρανών. Ο Ιησούς είπε ότι απ’ την εποχή του Ιωάννη η Βασιλεία των ουρανών ευαγγελίζεται.  Μ’ άλλα λόγια, η διακονία του Ιωάννη έκλεισε το κήρυγμα του νόμου και των προφητών και με τη διακονία του Ιησού ένα νέο μήνυμα κηρύχτηκε.

Εάν θυμηθούμε το σκοπό του νόμου, δεν θα δυσκολευτούμε να καταλάβουμε αυτή την αλήθεια. Ο ηθικός νόμος ήταν η έκφραση της δικαιοσύνης του Θεού, η οποία εκπληρώθηκε στο πρόσωπο του Ιησού κι ο εθιμοτυπικός νόμος περιείχε τους τύπους και τις σκιές που προεικόνιζαν Αυτόν. Ο σκοπός του νόμου εκπληρώθηκε στο Χριστό και γι’ αυτό δεν υπήρχε λόγος να κηρύττεται.

Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι ο ηθικός νόμος δεν ισχύει πια. Ο Χριστιανός δεν τηρεί τις Δέκα Εντολές από μια νομική άποψη, αλλά επειδή είναι Χριστιανός και ο Ιησούς Χριστός κατοικεί μέσα στην καρδιά του.  Μ’ άλλα λόγια, δεν πράττει δικαιοσύνη για ν’ αυτοδικαιωθεί, αλλά ζει δίκαια γιατί είναι δίκαιος.

Γ.  Ο ΙΗΣΟΥΣ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΕ ΤΙΣ ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ ΤΩΝ ΦΑΡΙΣΑΙΩΝ

Ματθ.ιε:3 “Ο δε αποκριθείς, είπε προς αυτούς, Διά τι και σεις παραβαίνετε, την εντολήν του Θεού διά την παράδοσίν σας;”

Ματθ.ιε:9 “Εις μάτην δε με σέβονται, διδάσκοντες διδασκαλίας, εντάλματα ανθρώπων.”

Ιωάν.ζ:19 “Ο Μωυσής δεν σας έδωκε τον νόμον; και ουδείς από σας εκπληροί τον νόμον;”

Ο Ιησούς καταδίκασε τους Ιουδαίους για τα εξής:

·  Ότι δεν τηρούν το νόμο.

· Ότι παραβαίνουν τις εντολές για τις παραδόσεις τους.

· Ότι διδάσκουν ανθρώπινες εντολές σαν διδασκαλίες

Με την πάροδο του χρόνου οι Εβραίοι συσσώρευσαν πολλές προφορικές παραδόσεις. Αυτές ήταν αποφάσεις που είχαν πάρει κατά καιρούς οι κριτές και οι πρεσβύτεροι.  Αυτές τις παραδοσιακές τελετές κι απαγορεύσεις οι Εβραίοι τις εκτιμούσαν περισσότερο από τις Γραφές.

Αυτές οι παραδόσεις είχαν γίνει ένα τεράστιο βάρος για τους Εβραίους.  Κάποιες απ’ αυτές ήταν η υποχρέωση του πλυσίματος των χεριών πριν και μετά τα γεύματα καθώς και το πλύσιμο ολόκληρου του σώματος, όταν επέστρεφαν απ’ την αγορά, όπου είχαν έλθει σ’ επαφή με τους εθνικούς.

Ο Ιησούς δεν έδωσε σημασία σ’ αυτές τις παραδόσεις και δίδαξε ότι αυτό που εξέρχεται απ’ την καρδιά μολύνει τον άνθρωπο (Ματθ.ιε:18).  Δίδαξε ότι η δικαιοσύνη μας θα πρέπει να υπερβαίνει τη δικαιοσύνη των γραμματέων και Φαρισαίων (Ματθ.ε:20).