Στα 36 έτη ανέρχονταν η
μέση διάρκεια ζωής των Ελλήνων τον 19ο αιώνα, η οποία άρχισε να αυξάνεται,
βαθμιαία, από τα τέλη του συγκεκριμένου αιώνα. Μάλιστα, σε διάστημα μόλις 35
χρόνων, το προσδόκιμο επιβίωσης παρατάθηκε κατά είκοσι χρόνια. Τα παραπάνω στοιχεία
περιλαμβάνονται σε ειδική έκδοση του καθηγητή στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας,
Βύρωνα Κοτζαμάνη.
Ειδικότερα, μέσα σε
περίπου μία τριαντακοπενταετία, το προσδόκιμο επιβίωσης παρατάθηκε, με την εξής
κλιμάκωση: τη χρονική περίοδο 1920-1924, 45 έτη και τη χρονική περίοδο
1955-1959, 65 έτη.
🔻
Αδόκητον συμβάν
επεσκίασε χθες τον χαρμόσυνον κατά τα άλλα εορτασμόν της 39ης Ζαππειάδος
Βιβλίου.
Ως επληροφορήθημεν εξ
εγκυροτάτης πηγής, αλλά και εξηκριβώσαμεν δια της εκείσε αποστολής δαιμονίου
συνεργάτου μας, ιππήλατος άμαξα, από ρυτήρος ελαύνουσα κατά την οδόν την
διατέμνουσαν τον προ του Ζαππείου Μεγάρου χώρον, ολίγου δειν εφόνευε
τεσσαρακοντούτην γέροντα, όστις αμέριμνος διέσχιζε την οδόν αναγινώσκων το
βιβλίον "Κρεολή Σελήνη", το οποίον είχε προ ολίγου προμηθευθή εκ του
53ου περιπτέρου αντί αδρού τιμήματος.
Ερωτηθείς υπό των
προστρεξάντων προς βοήθειαν αγαθών συμπολιτών μας, ο εν λόγω απήντησεν, ότι
είχεν απορροφηθή εκ της αναγνώσεως του βιβλίου, το οποίον, σημειωτέον, ως εκ
του ήκιστα ψυχωφελούς περιεχομένου των εν αυτώ ποιημάτων, προϊόντων γραφίδος
αθλίου στιχοπλόκου, ουδόλως συνιστώμεν εις νεαράς δεσποσύνας.
Περιττόν να προσθέσωμεν,
ότι το περί ου παρ' ολίγον, πλην εξ οικείου πταίσματος, θύμα ήκουσε και δικαίως
εκ μέρους του αμαξηλάτου "τα εξ αμάξης"!
Αθήναι τη 4η Σεπτεμβρίου
1910 - Εκ της Συντάξεως