Ιωάν.α:12-13 Όσοι δε εδέχθησαν αυτόν, εις αυτούς έδωκεν
εξουσίαν να γείνωσι τέκνα Θεού, εις τους πιστεύοντας εις το όνομα αυτού·
οίτινες ουχί εξ αιμάτων ουδέ εκ θελήματος σαρκός ουδέ εκ θελήματος ανδρός, αλλ'
εκ Θεού εγεννήθησαν.
Ρωμ.η:16 Αυτό το Πνεύμα συμμαρτυρεί με το πνεύμα ημών
ότι είμεθα τέκνα Θεού.
Η Αγία Γραφή είναι σαφής ότι όλοι οι άνθρωποι είναι
δημιουργία του Θεού (Κολ.α:16) και ότι ο Θεός αγαπάει ολόκληρο τον κόσμο.
Αλλά δεν είμαστε παιδιά του Θεού εκ φύσεως!
Ο Ιησούς δίνει αυτή την εξουσία μόνο στους πιστούς (εδ.13).
Δεν έχουν το δικαίωμα όλοι όσοι γεννήθηκαν «εκ θελήματος σαρκός» να ονομάζονται
παιδιά του Θεού.
Υπάρχει σαν διδασκαλία και ακούγεται πολύ συχνά, ότι ο Θεός
είναι ο Πατέρας όλης της ανθρώπινης φυλής.
Αν όμως ήμασταν εκ φύσεως τέκνα Θεού, δεν θα χρειαζόμασταν
τη Γραφή να μας πει πως θα γίνουμε!
Στην Γραφή, αυτοί που χάνονται δεν αναφέρονται ποτέ σαν
παιδιά του Θεού. Το Εφες.β:3 μας
λέει ότι πριν σωθούμε «ήμεθα εκ φύσεως
τέκνα οργής» και το Ρωμ.θ:8 λέει
ότι «τα τέκνα της σαρκός ταύτα δεν είναι
τέκνα Θεού, αλλά τα τέκνα της επαγγελίας λογίζονται διά σπέρμα».
Αντί να γεννηθούμε σαν παιδιά του Θεού, γεννηθήκαμε μέσα στην
αμαρτία, η οποία μας χωρίζει από τον Θεό και μας ευθυγραμμίζει με τον Σατανά
σαν εχθρούς του Θεού (Ιάκ.δ:4, Α΄ Ιωάν.γ:8).
Ο Ιησούς είπε «Εάν ο
Θεός ήτο Πατήρ σας, ηθέλετε αγαπά εμέ· διότι εγώ εκ του Θεού εξήλθον και
έρχομαι· επειδή δεν ήλθον απ' εμαυτού, αλλ' εκείνος με απέστειλε» (Ιωά.η:42).
Στη συνέχεια, μερικά εδάφια αργότερα στο Ιωάν.η:44, ο Ιησούς είπε στους
Φαρισαίους ότι «Σεις είσθε εκ πατρός του
διαβόλου και τας επιθυμίας του πατρός σας θέλετε να πράττητε».
Το γεγονός ότι αυτοί που δεν έχουν σωθεί δεν είναι παιδιά
του Θεού φαίνεται επίσης στο Α΄ Ιωάν.γ:10: «Εν
τούτω γνωρίζονται τα τέκνα του Θεού και τα τέκνα του διαβόλου. Πας όστις δεν
πράττει δικαιοσύνην δεν είναι εκ του Θεού, ουδέ όστις δεν αγαπά τον αδελφόν
αυτού».
Υπάρχει τεράστια διαφορά ανάμεσα σ’ αυτούς που έχουν
γεννηθεί σαρκικά και στ’ αληθινά παιδιά του Θεού, που βέβαια ο κόσμος δεν τα
ξέρει:
Α’ Ιωάν.γ:1 Ίδετε οποίαν αγάπην έδωκεν εις ημάς ο Πατήρ,
ώστε να ονομασθώμεν τέκνα Θεού. Διά τούτο ο κόσμος δεν γνωρίζει ημάς, διότι δεν
εγνώρισεν αυτόν.
Ιωάν.α:10 Ήτο εν τω κόσμω, και ο κόσμος έγεινε δι'
αυτού, και ο κόσμος δεν εγνώρισεν αυτόν.
Μην περιμένεις λοιπόν να σε αναγνωρίσει ο κόσμος…
Κάποτε, ο Ιησούς ήταν ο μόνος Γιος του Θεού.
Αλλά ο Θεός, τόσον
ηγάπησεν τον κόσμον, ώστε έδωκε τον Υιόν αυτού τον μονογενή, διά να μη απολεσθή
πας ο πιστεύων εις αυτόν, αλλά να έχη ζωήν αιώνιον.
Τον έδωσε θυσία πάνω στο σταυρό, για να μπορέσει με το
θάνατο, την ανάσταση και την ανάληψή Του να κερδίσει πολλούς υιούς και
θυγατέρες γι’ Αυτόν. Φύτεψε έναν και θερίζει πολλούς.
Αν αυτός ο σπόρος δεν είχε φυτευτεί, κανένας δεν θα είχε
σωθεί.
Ιωάν.ιβ:24 Αληθώς, αληθώς σας λέγω, Εάν ο κόκκος του
σίτου δεν πέση εις την γην και αποθάνη, αυτός μόνος μένει· εάν όμως αποθάνη,
πολύν καρπόν φέρει.
Όποιος έχει γεννηθεί από το Πνεύμα του Θεού, είναι τέκνο
Θεού και για να γίνει κάποιος, πρέπει να έχει καθαριστεί με το αίμα του
Χριστού.
Γι’ αυτό ο Κύριος έπρεπε να πεθάνει, να αναστηθεί, να
αναληφθεί και να παρουσιαστεί σαν ο Αρχιερέας μας στην παρουσία του Θεού για
μας:
Εβρ.θ:24 Διότι ο Χριστός δεν εισήλθεν εις χειροποίητα
άγια, αντίτυπα των αληθινών, αλλ' εις αυτόν τον ουρανόν, διά να εμφανισθή τώρα
ενώπιον του Θεού υπέρ ημών·
Εβρ.θ:7 εις δε την δευτέραν άπαξ του ενιαυτού
εισέρχεται μόνος ο αρχιερεύς, ουχί χωρίς αίματος, το οποίον προσφέρει υπέρ
εαυτού και των εξ αγνοίας αμαρτημάτων του λαού,
Όπως ο αρχιερέας έπαιρνε το αίμα του ζώου και το πρόσφερε
για τις αμαρτίες του λαού, ο Ιησούς σαν ο Μέγας Αρχιερέας μας μπήκε στα Άγια με
το δικό Του αίμα.
Μετά απ’ αυτό, η επόμενη κίνηση ήταν η έκχυση του Αγίου
Πνεύματος.
Το έργο του Ιησού – σαν ο Μέγας Αρχιερέας – να μας κάνει
τέκνα Θεού, δεν είναι τελειωμένο, μέχρι να λάβουμε αυτό που στέλνει από τα
Άγια:
Ιωάν.ις:7 Εγώ όμως την αλήθειαν σας λέγω· συμφέρει εις
εσάς να απέλθω εγώ. Διότι εάν δεν απέλθω, ο Παράκλητος δεν θέλει ελθεί προς
εσάς· αλλ' αφού απέλθω, θέλω πέμψει αυτόν προς εσάς·
Έπρεπε να πάει στον ουρανό, μέσα στα αληθινά Άγια για να
εκπληρώσει την Αρχιερατική διακονία Του και μας λέει ότι αυτό έπρεπε να γίνει
για να μπορέσει να έλθει ο Παράκλητος.
Πως μπορούμε να λέμε ότι είμαστε αληθινά παιδιά του Θεού,
όταν αυτό για το οποίο εισήλθε στα Άγια, δεν έχει εκπληρωθεί στη ζωή μας;
Τώρα, αν κάποιος είναι παιδί του Θεού, αυτό σημαίνει ότι
είναι και κληρονόμος και συγκληρονόμος του πρώτου Γιου του Θεού, του Ιησού
Χριστού (Ρωμ.η:17). Στο εδάφιο 14 του ίδιου κεφαλαίου διαβάζουμε ότι αυτοί που
διοικούνται απ’ το Πνεύμα του Θεού, αυτοί είναι γιοι του Θεού. Αυτό ξεκαθαρίζει
το θέμα, ότι για να είναι κάποιος παιδί του Θεού, πρέπει να διοικείται απ’ το
Πνεύμα του Θεού και μια απ’ τις ειδικές υποσχέσεις του Θεού σ’ αυτούς που
βαπτίζονται με Πνεύμα Άγιο, είναι ότι θα τους οδηγήσει σε όλη την αλήθεια
(Ιωαν.ις:13). Για άλλη μια φορά αποδεικνύεται ότι δεν είναι όλοι οι άνθρωποι
παιδιά του Θεού.
Φιλιπ.β:15 «διά
να γίνησθε άμεμπτοι και ακέραιοι, τέκνα Θεού αμώμητα εν μέσω γενεάς σκολιάς και
διεστραμμένης, μεταξύ των οποίων λάμπετε ως φωστήρες εν τω κόσμω»
Τα παιδιά του Θεού είναι τώρα πάνω στον κόσμο και
λάμπουν σαν φώτα σε σκοτεινό μέρος.
Το Πνεύμα του Γιου του Θεού ερχόμενο μέσα στις καρδιές μας,
και κράζοντας Αβά, ο Πατήρ, δηλώνει την υιοθεσία μας.
Γαλ.δ:4-6 «ότε όμως ήλθε το πλήρωμα του χρόνου,
εξαπέστειλεν ο Θεός τον Υιόν αυτού, όστις εγεννήθη εκ γυναικός και υπετάγη εις
τον νόμον, διά να εξαγοράση τους υπό νόμον, διά να λάβωμεν την υιοθεσίαν. Και
επειδή είσθε υιοί, εξαπέστειλεν ο Θεός το Πνεύμα του Υιού αυτού εις τας καρδίας
σας, το οποίον κράζει· Αββά, ο Πατήρ»
Ρωμ.η:15-17 «Διότι δεν ελάβετε πνεύμα δουλείας, διά να
φοβήσθε πάλιν, αλλ' ελάβετε πνεύμα υιοθεσίας, διά του οποίου κράζομεν· Αββά, ο
Πατήρ. Αυτό το Πνεύμα συμμαρτυρεί με το πνεύμα ημών ότι είμεθα τέκνα Θεού. Εάν
δε τέκνα και κληρονόμοι, κληρονόμοι μεν Θεού, συγκληρονόμοι δε Χριστού, εάν
συμπάσχωμεν, διά να γείνωμεν και συμμέτοχοι της δόξης αυτού»
Επειδή είμαστε γιοι, γι’ αυτό είμαστε και κληρονόμοι της
δόξας που πρόκειται ν’ αποκαλυφθεί.
Γίναμε παιδιά του Θεού όταν σωθήκαμε γιατί υιοθετηθήκαμε
στην οικογένεια του Θεού μέσα από την σχέση μας με τον Ιησού Χριστό (Γαλ.δ:5-6, Εφες.α:5).
