ΙΙΙ.
Η ΕΡΧΟΜΕΝΗ ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
«Υστερον
θέλει είσθαι τό τέλος, όταν παραδώση τήν βασιλείαν εις τόν Θεόν καί Πατέρα,
όταν καταργήση πάσαν αρχήν καί πάσαν εξουσίαν καί δύναμιν» (Α΄ Κορ.ιε:24)
Α. Ο λίθος που
απεκόπη άνευ χειρών
Η
φράση «άνευ χειρών» μας φανερώνει την υπερφυσική προέλευση του λίθου που
κόπηκε από το όρος. Δεν προέρχεται από άνθρωπο. Δεν θα είναι κάποιο πολιτικό,
αλλά πνευματικό γεγονός. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι δεν θα επιρρεάσει το
ανθρώπινο πολιτικό σύστημα, αντίθετα θα του δώσει ένα τέλος. Αυτό που σημαίνει
είναι ότι η ειρήνη δεν θα έρθει φυσικά, με ανθρώπινες προσπάθειες. Ακόμα, δεν
θα συμβεί βαθμιαία στο παγκόσμιο πολιτικό σύστημα, αλλά θα είναι μια δραματική
- μια κι έξω - σύγκρουση με το σύστημα του αντίχριστου.
Β. Ο
αφανισμός του συστήματος του αντίχριστου
«καί τότε θέλει αποκαλυφθή ο άνομος, τόν οποίον ο Κύριος θέλει
απολέσει μέ τό πνεύμα τού στόματος αυτού καί θέλει εξαφανίσει μέ τήν επιφάνειαν
τής παρουσίας αυτού» (Β’ Θες.β:8).
«Καί εκ τού στόματος αυτού εξέρχεται ρομφαία κοπτερά, διά νά
κτυπά μέ αυτήν τά έθνη· καί αυτός θέλει ποιμάνει αυτούς εν ράβδω σιδηρά· καί
αυτός πατεί τόν ληνόν τού οίνου τού θυμού καί τής οργής τού Θεού τού
παντοκράτορος» (Αποκ.ιθ:15).
Προσέξτε τις φράσεις: «μέ τό πνεύμα τού στόματος αυτού»
και «εκ τού στόματος αυτού εξέρχεται ρομφαία κοπτερά». Μας φανερώνουν τη
φύση της δύναμης που θα συντρίψει τους εχθρούς του Χριστού.
Αντίθετα με τη διαδεδομένη άποψη ότι θα είναι μια μάχη σε
ανθρώπινο επίπεδο με συμβατικά όπλα, η μεγάλη τελική σύγκρουση θα είναι μάλλον
ένα πνευματικό γεγονός. Μετά, θα είναι αλήθεια όπως και σήμερα, ότι «δέν
είναι η πάλη ημών εναντίον εις αίμα καί σάρκα, αλλ' εναντίον εις τάς αρχάς,
εναντίον εις τάς εξουσίας, εναντίον εις τούς κοσμοκράτορας τού σκότους τού
αιώνος τούτου· εναντίον εις τά πνεύματα τής πονηρίας εν τοίς επουρανίοις»
(Εφες.ς:12).
Μ’ αυτό δεν αρνούμαστε την ύπαρξη εξοπλισμών,
συμπεριλαμβανομένων και των πυρηνικών, στα οπλοστάσια του κόσμου την περίοδο
της Δεύτερης Έλευσης. Απλά θέλουμε να επισημάνουμε ότι ο Ιησούς δεν έχει ανάγκη
να πολεμήσει σε ανθρώπινο επίπεδο. Η παρουσία Του και ο λόγος του είναι αρκετά
ώστε να αφανιστούν τα στρατεύματα του κόσμου.
Γ. Η
Βασιλεία του Χριστού θα εκτοπίσει κάθε άλλη βασιλεία.
«Τότε ο σίδηρος, ο πηλός, ο χαλκός, ο άργυρος καί ο χρυσός
κατεσυντρίφθησαν ομού καί έγειναν ως λεπτόν άχυρον αλωνίου θερινού· καί ο
άνεμος εσήκωσεν αυτά καί ουδείς τόπος ευρέθη αυτών· ο δέ λίθος ο κτυπήσας τήν
εικόνα έγεινεν όρος μέγα καί εγέμισεν όλην τήν γήν»
(Δαν.β:35).
Μπορεί να μας είναι δύσκολο να αντιληφθούμε, ιδιαίτερα όταν
βλέπουμε την ολοφάνερη δύναμη της παγκόσμιας κυβέρνησης, ότι έρχεται η μέρα που
όλοι οι πολιτικοί νόμοι θα λήξουν. Όταν εξετάζουμε τη δομή της αρχαίας Ρώμης
και γνωρίζουμε την εξουσία που έχουν κάποιοι ανθρώπινοι οργανισμοί, όπως για
παράδειγμα ο ΟΗΕ, νομίζουμε ότι ο άνθρωπος θα κυβερνά τη γη για πάντα.
Δεν είναι όμως αυτό το θέμα. Θα πρέπει να θυμόμαστε πάντοτε
ότι η ανθρώπινη επιρροή πάνω στη γη είναι εξαιρετικά σύντομη και σαθρή. Για
κάπου 6.000 χρόνια, ο άνθρωπος περπάτησε πάνω στη γη, πειραματιζόμενος μια με
το ένα σύστημα και μια με το άλλο. Όμως, ακόμα και οι καλύτερες ανθρώπινες
προσπάθειες απέτυχαν. Κι αυτό το σύντομο πείραμα θα τελειώσει ξαφνικά, όταν ο
Κύριος που είναι ο αιώνιος Πατέρας, Αυτός που κατοικεί στην αιωνιότητα,
εμφανιστεί. Στο κάτω – κάτω, αυτός είναι ο λόγος Του. Κάθε ανθρώπινη
προσπάθεια, τελικά έχει αποδειχτεί αξιοθρήνητη και σήμερα στεκόμαστε στο χείλος
της εισόδου μιας αιώνιας βασιλείας.
Δ. Η
Βασιλεία του Χριστού ποτέ δεν θα καταστραφεί.
«Καί εν ταίς ημέραις τών βασιλέων εκείνων, θέλει αναστήσει ο
Θεός τού ουρανού βασιλείαν, ήτις εις τόν αιώνα δέν θέλει φθαρή· καί η βασιλεία
αύτη δέν θέλει περάσει εις άλλον λαόν· θέλει κατασυντρίψει καί συντελέσει πάσας
ταύτας τάς βασιλείας, αυτή δέ θέλει διαμένει εις τούς αιώνας»
(Δαν.β:44).
Στο βιβλίο της Αποκάλυψης, αναφέρεται μια περίοδος 1.000
χρόνων, κατά την οποία ο διάβολος δένεται. Στο τέλος αυτής της περιόδου λύνεται
για ένα μικρό χρονικό διάστημα, κατά το οποίο προσπαθεί να μαζέψει και πάλι
τους εναπομείναντες επαναστάτες και να τους στρέψει εναντίον του Θεού. Αυτό
αποκορυφώνει την τελική ήττα και τον αφανισμό του Σατανά.
«Καί ανέβησαν επί τό πλάτος τής γής καί περιεκύκλωσαν τό
στρατόπεδον τών αγίων καί τήν πόλιν τήν ηγαπημένην· καί κατέβη πύρ από τού Θεού
εκ τού ουρανού καί κατέφαγεν αυτούς» (Αποκ.κ:9).
Μετά, ο διάβολος ρίχνεται στη λίμνη του πυρός και του θείου,
για να βασανίζεται ημέρα και νύχτα, εις τους αιώνες των αιώνων.
Απ’ αυτό το σημείο και μετά δεν θα υπάρξει άλλη πρόκληση της
εξουσίας του Ιησού. Ποτέ πια δεν θα σηκωθεί άνθρωπος προσπαθώντας να εδραιώσει
δικιά του βασιλεία. Μπαίνουμε πια σ’ ένα καινούριο αιώνα.
«Καί είδον ουρανόν νέον καί γήν νέαν· διότι ο πρώτος ουρανός
καί η πρώτη γή παρήλθε, καί η θάλασσα δέν υπάρχει πλέον»
(Αποκ.κα:1).
Συμπέρασμα.
«Καί ο θάνατος καί ο Άδης ερρίφθησαν εις τήν λίμνην τού πυρός·
ούτος είναι ο δεύτερος θάνατος» (Αποκ.κ:14).
Το τέλος είναι γνωστό. Η καταδίκη του Σατανά για όλους τους
αγώνες και τις προσπάθειές του είναι σίγουρη. Οι προφητείες του λόγου του Θεού
θα εκπληρωθούν μέχρι κεραίας. Ο Κύριος απ’ την αρχή γνωρίζει τα τέλη.
Πολλά βασίλεια σηκώθηκαν και χάθηκαν πάνω στο πρόσωπο της γης
και χωρίς αμφιβολία το καθένα από αυτά φαινόταν αθάνατο στους συμμετέχοντες.
Αλλά, όλα ήταν πρόσκαιρα αφού κάποια στιγμή νικήθηκαν.
Υπάρχει μόνο ένας αιώνιος Βασιλιάς και η βασιλεία Του είναι η
μόνη που δεν θα παρέλθει.
Οι αγωνιώδεις προσπάθειες των καιρών μας να συσσωρευτούν οι
δυνάμεις όλου του κόσμου προκειμένου να δημιουργηθεί μια συμμαχία ειρήνης,
σίγουρα θα αποτύχει. Δεν πρόκειται να υπάρξει ειρήνη πάνω στη γη με τις
σημερινές κυβερνήσεις, μέχρι ο Άρχοντας της ειρήνης εγκαταστήσει το θρόνο Του.
Αυτή η γνώση δίνει στα παιδιά του Θεού μεγάλη ανακούφιση.
Μπορεί να μην γνωρίζουμε το μέλλον, αλλά
ξέρουμε ποιος κρατά το μέλλον κι Αυτός έχει υποσχεθεί συγκεκριμένα γεγονότα στο
λόγο Του που όλα θα εκπληρωθούν. Το πιο θαυμαστό είναι η ορατή επανεμφάνισή Του
προκειμένου να διαλύσει τα ανθρώπινα συστήματα και να εγκαθιδρύσει μια αιώνια
βασιλεία ειρήνης.
