Η μεγάλη ευθύνη

Ιεζεκ.γ:12-27
 
Ο Ιάκωβος στην επιστολή του μας πληροφορεί ότι «εκείνος που ξέρει να κάνει το καλό και δεν το κάνει, εις αυτόν είναι αμαρτία» (δ:17). Είναι η αμαρτία, όχι της παράβασης, αλλά της παράλειψης. Τούτη η ιδιαίτερη μορφή αμαρτίας, μπορεί να σημειωθεί σε πολλούς τομείς: την αγαθοεργία, το κοινωνικό παρόν κλπ. Στο ανάγνωσμά μας όμως, αναφέρεται σε σχέση με τον Εργάτη του Θεού.
 

Οι τέσσερεις πτυχές της σωτηρίας - (4) Αγιασμός

Αγιασμός κυριολεκτικά σημαίνει ξεχώρισμα. Στο θέμα μας, σημαίνει αποχωρισμός από την αμαρτία και αφιέρωση στο Θεό. Αγιασμός είναι η διαδικασία να γίνει κανείς δίκαιος – ουσιαστικά σαν το Χριστό.
 

Κατά την αναγέννηση ο Θεός μας αγιάζει (Α΄Κορ.ς:11), αλλά αυτό είναι μόνο η αρχή της όλης διαδικασίας. Ο Θεός συνεχίζει να εργάζεται στη ζωή μας για να μας τελειοποιήσει και να μας κάνει άγιους. Η Γραφή διδάσκει ότι μπορούμε να πετύχουμε την ωριμότητα σ’ αυτή τη ζωή (Β΄Κορ.γ:18, ζ:1,  Εφες.δ:11-15, Β΄πέτρ.γ:18). Αυτό δεν σημαίνει απόλυτη αναμάρτητη τελειότητα όπως το παράδειγμα του Ιησού, αλλά μια σχετική τελειότητα, εφόσον η αμαρτωλή φύση και η πιθανότητα να αμαρτήσει κανείς παραμένουν μέσα στον άνθρωπο.
 

Κ α λ η μ έ ρ α

Επιλογές

Η δυνατότητα να επιλέγουμε

Καμιά φορά σκέφτομαι τη δυνατότητα που ο Θεός έβαλε μέσα μας να μπορούμε να αποφασίζουμε. Ή με άλλα λόγια να μπορούμε να επιλέγουμε. Ολόκληρη η ζωή μας, κάθε ώρα και κάθε στιγμή, αποτελείται από αποφάσεις που παίρνουμε και επιλογές που κάνουμε. Αυτό που καταλαβαίνω και που είναι πολύ σημαντικό, είναι πως ο Θεός δεν αποφασίζει για μας, εμείς αποφασίζουμε. Ο ίδιος ο Θεός έβαλε  αυτή τη δυνατότητα μέσα μας, αυτή την ελεύθερη βούληση να μπορούμε να εκλέγουμε και  να αποφασίζουμε.

Όλη η ωριμότητα και το μεγάλωμα μας με το Θεό,  εξαρτάται από το πώς χρησιμοποιούμε αυτή τη δυνατότητα που έχουμε, δεν είμαστε μηχανήματα ή ρομπότ αλλά έχουμε σαν άνθρωποι, ελεύθερη βούληση. Αυτό είναι που μας διαφοροποιεί από όλη τη φύση γύρω μας και είναι ένα πολύ θαυμαστό πράγμα.

Κ α λ η μ έ ρ α

«ΕΨΩΜΙΣΕ ΤΟΝ ΓΟΜΟ»

Ιεζ.β:1-γ:11

Δύσκολο το έργο στο οποίο ο Θεός απέστειλε τον Ιεζεκιήλ, γι’ αυτό και η πνευματική προετοιμασία θα έπρεπε να είναι κατάλληλη. Ας την παρακολουθήσουμε και... ας τη μιμηθούμε:

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ

Αποκ.ιγ:16 Και έκαμνε πάντας τους μικρούς και τους μεγάλους, τους πλουσίους και τους πτωχούς, τους ελευθέρους και τους δούλους, να λάβωσι το χάραγμα επί της χειρός αυτών της δεξιάς, ή επί των μετώπων αυτών.

Αυτή η ενέργεια του θηρίου να λάβουν το χάραγμα είναι μέρος του ότι έδωσε πνεύ­μα και ζωή στην εικόνα του θηρίου. Και κάνει όλους τους ανθρώπους να λάβουν το χάραγμα είτε στο χέρι τους, είτε στο μέτωπο τους.

Μπορεί να πρόκειται για πραγματικό χάραγμα. Όμως θα δούμε άλλες γραφές, όπου το χάραγμα αυτό ήταν ένα πνευματικό σημείο και όχι πραγματικό.

Αποκ.γ:12 Εδώ είναι σαν σύμβολο ότι ανήκει στον Ιησού, είναι δικός Του.

Αποκ.ιδ:1 Και πάλι αυτό δείχνει ότι ανήκαν στον Ιησού Χριστό, ήταν δικοί Του. Ο νους τους ήταν γεμάτος με την αλήθεια του Θεού. Τον γνωρίζουν και Τον ακολουθούν. Βλέπουμε λοιπόν ότι πρόκειται για κάποιο πνευματικό σημείο.

Κ α λ η μ έ ρ α

Βίαιες αποφάσεις

Δαν.β:1-24

«Διά τι η βιαία αυτή απόφασις;» (εδ.15). Να υπήρχε ένας Δανιήλ μπροστά μας, όσες φορές κάποια βίαιη απόφαση εκτροχιάζει τη σκέψη μας, λερώνει τα χείλη μας, κηλιδώνει την οικογενειακή ή κοινωνική μας υπόληψη και σκορπίζει γύρω τόσο και τέτοιο κακό, που τίποτα - ούτε και η μετέπειτα μεταμέλειά μας - να μη μπορεί αργότερα να επανορθώσει!..
 

Οι τέσσερεις πτυχές της σωτηρίας - (3) Υιοθεσία

Υιοθεσία είναι η πράξη της εκλογής και της τοποθέτησης ενός παιδιού σε σπίτι. Η αναγέννηση δηλώνει ότι είμαστε παιδιά του Θεού εξαιτίας μιας νέας, πνευματικής γέννας. Η υιοθεσία σημαίνει ότι ενηλικιωνό­μαστε σαν παιδιά του Θεού και γινόμαστε κληρονόμοι μετά από συνει­δητή εκλογή Του. Η υιοθεσία λοιπόν, αναφέρεται στη θέση μας σαν παιδιά του Θεού με όλα τα δικαιώματα που απορρέουν απ’ αυτή τη θέση.

Κ α λ η μ έ ρ α

Αταλάντευτοι στόχοι

Δαν.α:1-21

«Ο Δανιήλ έβαλεν εν τη καρδία αυτού να μη μιανθή» (εδ. 8). Μέσα βαθιά στην καρδία του ο άνθρωπος, δίνει τις πιο μεγάλες και κρίσιμες μάχες στη ζωή του. Εκεί, παίρνονται οι κρίσιμες αποφάσεις. Και από κει «οι εκβάσεις της ζωής» (Παρ.δ:23).
 
Τούτο φαίνεται καλά να το ’ξερε ο Δανιήλ, όπως και οι τρεις σύντροφοί του.
 

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ

Aποκ.ιγ:12 Και ενήργει όλην την εξουσίαν του πρώτου θηρίου ενώπιον αυτού και έκαμε την γήν και τους κατοικούντας εν αυτή να προσκυνήσωσι το θηρίον το πρώτον του οποίου εθεραπεύθη η θανατηωόρος πληγή.

Ασκεί, όλη την εξουσία του πρώτου θηρίου, του Α/Χ. Βλέπουμε πόσο δεμένα είναι αυτά τα δύο θηρία που το ένα στηρίζει το άλλο. Και αυτό είναι μια παλιά τακτική του Σατανά να χρησιμοποιεί την πολιτική εξουσία για να στερεώσει τη θρησκευτική εξουσία, και με τη θρησκευτική εξουσία να στερεώνει την πολιτική εξουσία.

Κ α λ η μ έ ρ α

Εαυτούς εξετάζετε αν ήσθε εν τη πίστει

Αυτό που λέμε είναι ότι έχουμε τη βεβαιότητα ότι Τον γνωρίζουμε, όχι επειδή μία φορά μετανοήσαμε, αλλά επειδή συνεχίζουμε να μετανοούμε και σήμερα. Δεν είναι επειδή μία φορά βαδίσαμε μ' Εκείνον. Συνεχίζουμε να βαδίζουμε μ' Εκείνον σήμερα, επειδή Εκείνος που άρχισε ένα καλό έργο, θα το τελειώσει.

Β' Κορ.ιγ:5 Εαυτούς εξετάζετε αν ήσθε εν τη πίστει, εαυτούς δοκιμάζετε. Η δεν γνωρίζετε εαυτούς ότι ο Ιησούς Χριστός είναι εν υμίν; εκτός εάν ήσθε αδόκιμοι κατά τι.

Ο Παύλος είχε έρθει σε μία εκκλησία όπου όλοι επαγγέλλονταν τον Ιησού, αλλά πολλοί απ' αυτούς βάδιζαν σαρκικά. Δεν τους λέει: «Να σας ρωτήσω κάτι; Πότε ήταν η πρώτη φορά που ζητήσατε τον Ιησού Χριστό να έρθει στην καρδιά σας;» Μιλάει για τον παρόντα χρόνο και τους λέει τα λόγια του παραπάνω εδαφίου.

Οι τέσσερεις πτυχές της σωτηρίας - (2) Αναγέννηση

Αναγέννηση σημαίνει καινούρια γέννηση. Είναι κάτι περισσότερο από μεταρρύθμιση ή αναδιάρθρωση της παλιάς φύσης. Ο αναγεννημένος άνθρωπος παίρνει μια καινούρια, άγια φύση, που έχει εξουσία απέ­ναντι στην παλιά αμαρτωλή φύση. Η νέα γέννηση περιλαμβάνει δύο στοιχεία: (1) κατάργηση της δύναμης της παλιάς φύσης (Β΄Κορ.ε:17) και (2) μετάδοση νέας φύσης, που στην πραγματικότητα είναι η ίδια η φύση του Θεού (Εφες.δ:24, Κολ.γ:10, Β’ Πέτρ.α:4).

Αταλάντευτη πορεία

Δαν.ς:1-28

«Καθώς έκαμνε πρότερον» (εδ. 10).

Πλουσιότατο σε πνευματικά μηνύματα, το σημερινό μας ανάγνωσμα. Όμως το παραπάνω εδάφιο, μας δίνει ένα πολύ αποφασιστικής σημασίας μάθημα. Και τούτο είναι ότι, η πνευματική ζωή του ανθρώπου - του αληθινά πιστού - δεν αλλοιούται και δεν μεταβάλλεται, όταν και όσο κι αν οι εξωτερικές συνθήκες μεταβληθούν.

Κ α λ η μ έ ρ α

Πολύ αργά...

Και τον/την ρωτάς, πως ξέρεις ότι έχεις σωθεί. Και σου απαντά: «Λοιπόν, απλά ξέρω ότι το ξέρω.» Τους λες ότι  Υπάρχει οδός, ήτις φαίνεται ορθή εις τον άνθρωπον, αλλά τα τέλη αυτής φέρουσιν εις θάνατον (Παρ.ιδ:12). Και σε κοιτάζουν περίεργα, και χαμογελάνε!!

Άλλοι λένε: «Λοιπόν, ξέρω μέσα στα κατάβαθα της καρδιάς μου ότι είμαι σωσμένος». Η Βίβλος λέει ότι  Η καρδία είναι απατηλή υπέρ πάντα και σφόδρα διεφθαρμένη· τις δύναται να γνωρίση αυτήν; (Ιερ.ιζ:9).

ΑΠΟ ΠΟΥ ΑΡΧΙΖΕΙ Η ΚΡΙΣΗ;

Ιεζ.θ:1 – ι:2
 
Στο παραπάνω ερώτημα, ένας θα βιαζόταν να απαντήσει: «βέβαια από κει που η αμαρτία έχει απελπιστικά πληθύνει». Τέτοια είναι η ανθρώπινη λογική και διαδικασία: Τιμωρείται ο πολύ φταίχτης, έπειτα ο λιγότερο και ούτω καθεξής. Όμως στο σημερινό μας ανάγνωσμα - και όχι μόνο σ’ αυτό - διδασκόμαστε ότι αντίστροφη είναι η διαδικασία του Θεού.
«Αρχίσατε από του αγιαστηρίου μου» (6).
 

Συμβουλή:

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ

Αποκ.ιγ:9 Οστις έχει ωτίον, ας ακούση
 

Ο Θεός λέει σ' αυτούς που είναι πρόθυμοι να λάβουν σοβαρά υπ' όψιν αυτή την προειδοποίηση και την παραίνεση του Θεού, να την τηρήσουν πιστά και θα τους δώσει τον στέφανο της ζωής. Όποιος έχει πνευματικά αυτιά, ας ακούσει τους λόγους του Θεού και τι λέγει το Πνεύμα προς την εκκλησία.

Κ α λ η μ έ ρ α

ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ «ΕΑΝ»

Ιωάν.ιδ:25-31

Από τις μεγάλες και ευλογημένες ομιλίες του Κυρίου μας, αυτή στο ανώγειο, ξεχωρίζει για τον αποχαιρετιστήριο και παραινετικό της τόνο. Είναι ο γλυκύς Κύριος που - υπόσχεται, παρηγοράει, προτρέπει. Την κατήφεια που σκυθρώπασε το πρόσωπό τους για την επικείμενη αναχώρησή Του, θέλει να την αφαιρέσει και να τους κάμει χαρούμενους.

Ναι, Αυτός θα φύγει. Όμως οι μαθητές δεν θα μείνουν ορφανοί (εδ.18). Θα έλθει και θα μείνει κοντά τους για πάντα, σαν «Παράκλητος». Μάλιστα «τους συμφέρει» αυτό (ις:7).

Οι τέσσερεις πτυχές της σωτηρίας - (1) Δικαίωση

«Και τοιούτοι υπήρχετέ τινες· αλλά απελούσθητε, αλλά ηγιάσθητε, αλλ' εδικαιώθητε διά του ονόματος του Κυρίου Ιησού και διά του Πνεύματος του Θεού ημών» (Α΄Κορ.ς:11).

Η σωτηρία που προμηθεύει ο Θεός θα θεραπεύσει κάθε πρόβλημα που δημιούργησε η αμαρτία. Επιτέλους, θα αποκατασταθεί κάθε τι που έχασε ο Αδάμ και όχι μόνο (Ρωμ.ε:15-21) και θα μας κάνει ξανά «συμ­μόρφους της εικόνος του Υιού αυτού» (Ρωμ.η:29, Α΄Ιωάν.γ:2).

Θα δούμε τις τέσσερεις βασικές πτυχές της σω­τηρίας: τη δικαίωση, την αναγέννηση, την υιοθεσία και τον αγιασμό.

Κ α λ η μ έ ρ α

Το αντιστάθμισμα

Ιωάν.κα:15-19

Στο εδάφιο 17 διαβάζουμε ότι· «ελυπήθη ο Πέτρος, που ο Χριστός τον ρώτησε τρεις φορές». Δεν είναι δε δύσκολο να καταλάβουμε, γιατί. Του θύμισε την τριπλή του άρνηση, όταν ο Κύριός του υποβαλλόταν στον εξευτελισμό της θρησκευτικής δίκης.

Όμως, γιατί ο Κύριος συμπεριφέρθηκε έτσι στον Πέτρο; Μάλιστα, δημόσια! Μήπως, δεν «είχε κλάψει πικρά ο Πέτρος για την πτώση του αυτή» (Ματθ.κς:75)! Και μήπως δεν είχε προηγηθεί η προσωπική συνάντηση με το Χριστό (Α' Κορ.ιε:7)! Υπήρχε ακόμη κάποια εκκρεμότητα!..

Βοήθεια ετοιμοτάτη

Σαν τα παιδιά

Μάρκ.ι:14-15 Ιδών δε ο Ιησούς ηγανάκτησε και είπε προς αυτούς· Αφήσατε τα παιδία να έρχωνται προς εμέ, και μη εμποδίζετε αυτά· διότι των τοιούτων είναι η βασιλεία του Θεού. Αληθώς σας λέγω, Όστις δεν δεχθή την βασιλείαν του Θεού ως παιδίον, δεν θέλει εισέλθει εις αυτήν.

Λουκ.ιη:15-17 Έφερον δε προς αυτόν και τα βρέφη, διά να εγγίζη αυτά· ιδόντες δε οι μαθηταί, επέπληξαν αυτούς. Ο Ιησούς όμως προσκαλέσας αυτά, είπεν· Αφήσατε τα παιδία να έρχωνται προς εμέ, και μη εμποδίζετε αυτά· διότι των τοιούτων είναι η βασιλεία του Θεού. Αληθώς σας λέγω, Όστις δεν δεχθή την βασιλείαν του Θεού ως παιδίον, δεν θέλει εισέλθει εις αυτήν.

Κ α λ η μέ ρ α

Προειδοποίηση αγάπης

Πνευματική ανωριμότητα

Ένα αποδεικτικό στοιχείο πνευματικής ανωριμότητας, είναι η επιθυμία να «ξαφνιάζεις» τους ανθρώπους στην "εκκλησία". Δυστυχώς όμως, υπάρχουν "χριστιανοί" που για καιρό τρέφονται από ασυνήθιστα, παράξενα και περίεργα λόγια, τόσο πολύ και τόσο πιεστικά που έχουν γίνει τελείως ακατάλληλοι πνευματικά για να δεχτούν ή να εκτιμήσουν την ορθή διδασκαλία.
 

Βαθμοί τιμωρίας.

Η Βίβλος αναφέρει ότι οι αμαρτωλοί θα υποφέρουν με διάφορους βαθμούς τιμωρίας, ανάλογα με τη γνώση και τις ευκαιρίες που είχαν στη γη. Ωστόσο, αυτό δεν μικραίνει το γεγονός της τιμωρίας που θα γευτούν όλοι οι αμαρτωλοί, ή το μεγαλείο της σωτηρίας που έχασαν. Μας βοηθά όμως να καταλάβουμε λίγο καλύτερα τη δικαιοσύνη του Θεού, και μας ενθαρρύνει να μην κάνουμε εξαιρέσεις στο ευαγγέλιο εξαιτίας συμπάθειας προς αυτούς που φαίνεται ότι τους αξίζει λιγότερη τιμωρία απ’ ότι σε άλλους. Ο Θεός θα αξιολογήσει δίκαια το βαθμό ευθύνης κάθε αμαρτωλού και θα απονείμει ανάλογα την τιμωρία. Η Βίβλος δεν εξηγεί ακριβώς πως ο Θεός θα εφαρμόσει αυτή την αρχή, αλλά τα παρακάτω εδάφια μας διδάσκουν ότι έτσι θα γίνει:

Κ α λ η μ έ ρ α

Μήπως είσαι ψευτοχριστιανός της αίρεσης «Μη κρίνετε»;

Φυλάγεσθε,
 

Από αυτούς τους χριστιανούς που η πίστη τους βασίζεται στις ιδέες τους, στα συναισθήματά τους, σε ότι αυτοί πιστεύουν ότι είναι σωστό και όχι στο λόγο του Θεού.
 

Μήπως,
 

Είσαι «Χριστιανός», που ομολογείς τον Ιησού με τα χείλη σου, αλλά με τα έργα σου Τον αρνείσαι; Δεν είσαι Χριστιανός, ψεύτης είσαι!
 

Τον τελευταίο καιρό, έχω παρατηρήσει μια αυξανόμενη τάση που έχει γίνει πολύ δημοφιλής: την υπεράσπιση κακών και άδικων πρακτικών, με το πρόσχημα του «μη κρίνεις».  

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ

Αποκ.ιγ:7 Και εδόθη εις αυτό να κάμη πόλεμον με τους αγίους, και να νικήση αυ­τούς και εδόθη εις αυτό εξουσία επί πάσαν φυλήν και γλώσσαν και έθνος

Εδόθη εξουσία στο θηρίο να κάνει προμελετημένο πόλεμο εναντίον των αγίων. Στο κεφ.ια:7 είδαμε ότι το θηρίο θα κάνει πόλεμο με τους δύο μάρτυρες, τους αγίους της θλίψης, θα τους νικήσει και θα τους θανατώσει.

Στο Δαν.ζ:21,22 λέγει ότι το κέρας το μικρό, που είναι ο Α/Χ, έκανε πόλεμο με τους αγίους και υπερίσχυσε κατ' αυτών.

Υπάρχουν ορισμένοι που χρησιμοποιούν αυτή τη φράση, ότι το θηρίο έκανε πόλεμο κατά των αγίων, για να αποδείξουν ότι οι άγιοι θα περάσουν μέσα από τη Μεγάλη θλίψη, γιατί διαφορετικά δεν θα μπορούσε να κάνει πόλεμο με τους αγίους και να τους νικήσει.

Κ α λ η μ έ ρ α

Καληνύχτα

Το αντίδοτο του φόβου

Ιωάν.κ:19-23

Το χαιρετισμό που δίνει ο αναστημένος Χριστός στους μαθητές του, τον επαναλαμβάνει δυο φορές, στα εδ.20&21. Φρονούμε, πως η επανάληψη, υπογραμμίζει τη σημασία του. Ακόμη και την απόλυτη επικαιρότητά του.