Δαν.β:1-24
«Διά τι η βιαία αυτή απόφασις;» (εδ.15). Να υπήρχε ένας Δανιήλ μπροστά μας, όσες φορές κάποια βίαιη απόφαση εκτροχιάζει τη σκέψη μας, λερώνει τα χείλη μας, κηλιδώνει την οικογενειακή ή κοινωνική μας υπόληψη και σκορπίζει γύρω τόσο και τέτοιο κακό, που τίποτα - ούτε και η μετέπειτα μεταμέλειά μας - να μη μπορεί αργότερα να επανορθώσει!..
Η Βίβλος λοιπόν που είναι «ωφέλιμη προς διδασκαλία και νουθεσία» (Β' Τιμ.γ:16), θέλει να μας προστατέψει από τούτο το γκρεμό. Ένας βίαιος άνθρωπος, σπάνια είναι λογικός και ποτέ δεν είναι μετριοπαθής. Ένας βίαιος άνθρωπος, έχει σχεδόν πάντοτε άδικο. Αφήνεται άβουλο έρμαιο στην τυφλή παρόρμηση της στιγμής και ποτέ δεν δίνει στον εαυτό του το χρόνο, να ζυγίσει και να ξανασταθμίσει την ορθότητα της όποιας απόφασής του. Απόφυγε να του μοιάσεις.
Πόσο αντίθετη η συμπεριφορά του Δανιήλ! Θα μπορούσε, όμως δεν απαντάει αμέσως. Δεν σκέφτηκε - «να η στιγμή για μένα, την κερδίζω ή την χάνω, αν ενεργήσω ταχύτατα». Όχι, αντίθετα - «παρακάλεσε τον βασιλέα να δώσει καιρόν εις αυτόν» (16). Έχει ανάγκη να προσευχηθεί στο Θεό, να συμβουλευτεί τους φίλους του.
Δώσε στον εαυτό σου καιρό, σε κάθε σταυροδρόμι εκλογής κι απόφασης. Ποτέ μη γίνεις θύμα των βίαιων παρορμήσεών σου. Καταστάλαξε μπροστά στον Κύριο, με προσευχή και βαθύτατη περισυλλογή. Ο χρόνος, ας σου είναι ωφέλημα κι όχι... θηλειά.
