Ιωάν.ιζ:21 διά να ήναι πάντες εν, καθώς συ,
Πάτερ, είσαι εν εμοί και εγώ εν σοι, να ήναι και αυτοί εν ημίν εν, διά να
πιστεύση ο κόσμος ότι συ με απέστειλας.
Όχι, ο Ιησούς δεν προσευχόταν για όλους τους πιστούς να γίνουν
ένα άτομο, όπως ο Ιησούς σαν Θεός δεν προσευχόταν
σε ένα άλλο Θεό. Σε αυτό το απόσπασμα, ο Ιησούς μιλάει σαν άνθρωπος, σαν ο Γιος.
Αυτό είναι εμφανές, επειδή ο Ιησούς προσευχόταν στον Πατέρα. Ο Θεός δεν χρειάζεται
να προσευχηθεί. Πώς θα μπορούσε ένας Θεός να προσεύχεται σ’ ένα άλλο Θεό, χωρίς
να ζημιώνεται ο Θεός που κάνει την προσευχή; Γιατί έπρεπε ο Θεός να προσεύχεται
σε Θεό; Γιατί έπρεπε ένας Θεός να απαντήσει σ’ ένα άλλο Θεό; Ο Ιησούς ποτέ δεν
προσευχήθηκε σαν Θεός. Προσευχήθηκε σαν άνθρωπος, ο Γιος, στον Πατέρα. Έχοντας
κατά νου την ανθρώπινη φύση, μπορούμε να δούμε τον Ιησού να είναι ένα με τον Πατέρα.
Με αυτή την έννοια της ενότητας στον σκοπό, το νου και το θέλημα, οι Χριστιανοί
μπορούν να είναι ένα με τον Θεό και ο ένας με το άλλο (Πράξ.δ:32, Α’ Κορ.γ:8-9).
Άλλα εδάφια της Αγίας Γραφής περιγράφουν την ενότητα του
Ιησού με τον Πατέρα, με έναν τρόπο που υπερβαίνει την απλή ενότητα του σκοπού,
με ένα τρόπο που αναγνωρίζει τον Ιησού σαν τον Πατέρα. Αυτό το επίπεδο ενότητας,
είναι πέρα από τη δική μας σχέση, γιατί μιλάει για την απόλυτη θεότητα (Ιωάν.ι:30-33,
ιδ:9). Μπορώ εγώ να πω, όποιος είδε εμένα είδε τον Γιώργο; Νομίζω πως όχι, αλλά
ο Ιησούς είπε ότι έτσι Αυτός και ο Πατέρας ήταν ένα.
