ΤΟ ΙΕΡΑΤΕΙΟ
Ι. Η ΦΥΛΗ ΛΕΥΙ ΔΙΑΛΕΓΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΑ ΙΕΡΑΤΙΚΑ
ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ
Οι ιερείς φρόντιζαν για τις τελετουργίες
στη σκηνή. Ακόμα την έστηναν, την αποσυναρμολογούσαν και τη μετέφεραν
(Αριθ.γ:6-8). Οι Λευίτες είχαν διαλεχτεί αντί τα πρωτότοκα που έπρεπε να ξεχωριστούν
σαν άγια για τον Κύριο, σαν ανάμνηση της προστασίας του Κυρίου τη νύχτα του
Πάσχα (Αριθ.γ:12,13 Έξ.κβ:29-30 Αριθ.η:17-18.
Κάθε Λευίτης εξαγόραζε ένα πρωτότοκο. «Ιδού
εγώ έλαβον τούς Λευίτας εκ μέσου των υιών Ισραήλ αντί παντός πρωτοτόκου
διανοίγοντος μήτραν εκ των υιών Ισραήλ και θέλουσιν είσθαι οι Λευίται εμού»
(Αριθ.γ:12). Όμως, ενώ υπήρχαν 22.273 πρωτότοκα, οι Λευίτες ήταν μόνο 22.000.
Τα υπόλοιπα πρωτότοκα εξαγοράστηκαν με την τιμή των πέντε σίκλων για το καθένα.
Το ποσό αυτό της εξαγοράς, δινόταν στους ιερείς (Αριθ.γ:43-51).
Αυτό είναι τύπος του Ιησού, του ιερέα μας,
που εξαγόρασε κάθε μέλος της εκκλησίας που ονομάζεται «εκκλησία πρωτοτόκων»
(Εβρ.ιβ:23). Ο Πέτρος όμως μας υπενθυμίζει ότι δεν εξαγοραστήκαμε με χρυσάφι,
όπως κάποιοι απ’ αυτούς, αλλά με το πολύτιμο αίμα του Χριστού (Α’ Πέτρ.α:18).
Χωρίς αμφιβολία, αυτή η φυλή διαλέχτηκε από
τη στάση που κράτησε απέναντι στον Κύριο, όταν ο λαός Ισραήλ λάτρευε το χρυσό
μοσχάρι (Έξ.λβ:26). Ο Θεός πάντοτε έχει ένα πιστό υπόλοιπο. Όπως οι Λευίτες
ανταμείφθηκαν επειδή αντιστάθηκαν σθεναρά στην αμαρτία των ημερών τους, κατά
τον ίδιο τρόπο θ’ ανταμειφθούν και σήμερα αυτοί που θα σταθούν για τον Κύριο,
ανάμεσα στους άπιστους ανθρώπους. Το βραβείο μας, όπως και το δικό τους, είναι
ότι είμαστε μέλη ενός Βασίλειου ιερέων (Α’ Πέτρ.β:9).
ΙΙ. Ο ΣΚΟΠΟΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΩΝ,
ΔΟΣΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΘΕΟ
Η Σκηνή, είναι το μοναδικό οικοδόμημα μέσα
στο λόγο του Θεού, με εξαίρεση το ναό του Σολομώντα, που μοναδικός αρχιτέκτονας
του ήταν ο Θεός. Ο ίδιος ο Θεός κανόνισε την τάξη του στρατοπέδου και έδωσε
όλες τις οδηγίες για το πώς έπρεπε να γίνεται η λατρεία. Δεν άφησε περιθώρια
στον άνθρωπο να συγχωνεύσει δικές του ιδέες στο σχέδιο ή να διαλέξει το δικό
του μέρος στο σώμα.
Αυτό το γεγονός και μόνο, αποδεικνύει ότι η
λατρεία του Θεού, για να γίνει αποδεκτή, πρέπει να γίνεται μόνο όπως Αυτός έχει
ορίσει, κι όχι όπως μπορεί να ικανοποιεί κάποιον. Δες Εβρ.η:5 Ιούδ.3
Γαλ.α:8 Ιωάν.ιζ:20 Ματθ.ι:19.
Όπως το μοντέλο ή το πρότυπο για τη λατρεία
στην Παλιά Διαθήκη, δόθηκε στο βιβλίο της Εξόδου, έτσι ο Κύριος έχει δώσει ένα
υπόδειγμα για τη λατρεία στην Καινή Διαθήκη στο βιβλίο των Πράξεων. Ο Ιούδας
μας παροτρύνει να αγωνιζόμαστε για την πίστη που παραδόθηκε μια φορά στους
αγίους και ο απόστολος Παύλος μας προειδοποιεί να μη κηρύττουμε άλλο ευαγγέλιο
απ’ αυτό που κήρυξε αυτός.
Όταν ο καθένας έχει τη θέση του και εκτελεί
τα καθήκοντα που του έχουν επιμεριστεί, υπάρχει τάξη και αποφεύγεται η ανακατωσούρα
και η σύγχυση. Αν κάθε μέλος της εκκλησίας αφήσει το Άγιο Πνεύμα να του
υποδείξει τη θέση του, η εκκλησία θα λειτουργεί άψογα. Ο Θεός θέλει να
εξαλείψει κάθε είδους ανακατωσούρες απ’ την εκκλησία. Δες Α’ Κορ.ιδ:40,33 Α’ Τιμ.γ:14,15 Α΄ Χρον. ιβ:38. Αν κάθε εκκλησία ακολουθούσε
το πρότυπο της εκκλησίας που οδηγήθηκε από τους αποστόλους, δεν θα υπήρχαν
διενέξεις μεταξύ τους. Αναγνωρίζοντας την τάξη πραγμάτων του Θεού, θα
εξαλείφαμε πολλά κακά που σήμερα συμβαίνουν (Μάρκ.ι:37,43 Λουκ.ιδ:7-11
Α΄Κορ.ια:1 Ης.λγ:22 Β΄Τιμ.γ:16). Πολλοί έχουν εξαπατηθεί,
πιστεύοντας ότι εφόσον είναι ειλικρινείς, η λατρεία τους είναι αποδεκτή. Όμως,
αυτό δεν είναι σωστό, η ειλικρίνεια ποτέ δεν μπορεί να πάρει τη θέση της υπακοής.
