Ο Θεός είπε στο Δανιήλ ότι θα ασχοληθεί με τους Ιουδαίους «εβδομήντα εβδομάδες». Αυτό το χρονικό διάστημα περιλαμβάνει τον ερχομό του Μεσσία, τη σταύρωση και τα γεγονότα των τελευταίων ημερών.
Δαν.θ:1, 20, 27 ι:1, 21 Αποκ.ιβ:5, 6, 13, 17 Ματθ.κδ:15, 28 Αποκ. ιγ
«Εβδομήκοντα έβδομάδες διωρίσθησαν επί τόν λαόν σου καί επί τήν πόλιν τήν αγίαν σου, διά νά συντελεσθή η παράβασις καί νά τελειώσωσιν αι αμαρτίαι, καί νά γείνη εξιλέωσις περί τής ανομίας καί νά εισαχθή δικαιοσύνη αιώνιος καί νά σφραγισθή όρασις καί προφητεία καί νά χρισθή ο 'Αγιος τών αγίων» (Δαν.θ:24).
Η βαθιά γνώση της χρονικής τοποθέτησης των προφητικών σχεδίων του Θεού διαφωτίζει και ικανοποιεί το παιδί του Θεού και το μελετητή της προφητείας. Στο συγκεκριμένο θέμα, τίποτα δεν μπορεί να προσθέσει κάτι περισσότερο όσο οι 70 εβδομάδες που περιγράφονται στο βιβλίο του Δανιήλ.
Αναπάντητες ερωτήσεις και η σύγχυση σχετικά με το πότε θα συμβούν συγκεκριμένα γεγονότα μπαίνουν στη σωστή σειρά τους.
Ο Δανιήλ, αυτός ο θαυμάσιος άνθρωπος της εποχής εκείνης, μας γράφει μετά από τις συναντήσεις που είχε με τον Κύριο και οι προφητικές του αποκαλύψεις μας φανερώνουν σήμερα τα γεγονότα του παρελθόντος αλλά και τι πρέπει να περιμένουμε στο μέλλον.
Το ιδιαίτερο θέμα που εξετάζουμε προήλθε μέσα από μεγάλες ωδίνες της ψυχής του Δανιήλ. Μελετώντας, κατάλαβε την προφητεία του Ιερεμία σχετικά με την 70χρονη αιχμαλωσία και βλέποντας ότι είναι καιρός να κλείσει αυτή η χρονική περίοδος, άρχισε να εκζητεί ένθερμα το Θεό σχετικά με το μέλλον του Ισραήλ.
«Καί έστρεψα τό πρόσωπόν μου πρός Κύριον τόν Θεόν, διά νά κάμω προσευχήν καί δεήσεις εν νηστεία καί σάκκω καί σποδώ» (Δαν.θ:3).
Οι Χριστιανοί του 21ου αιώνα θα κάνουν καλά να μάθουν αυτή την αλήθεια, πως παίρνουμε απαντήσεις από το Θεό. Ο Δανιήλ κατάλαβε ότι το μονοπάτι που οδηγεί στο Θεό περνά μέσα από σοβαρή θυσία εκζήτησης του προσώπου του Θεού.
Ενώ ο Δανιήλ προσευχόταν, ο Γαβριήλ, ο αγγελιοφόρος του Θεού, φανερώθηκε έχοντας την απάντηση. Ίσως, αυτή είναι η πιο σημαντική προφητεία αυτού του βιβλίου. Μιλάει για το μέλλον του Ισραήλ από το τέλος της Βαβυλωνιακής αιχμαλωσίας μέχρι τις μέρες του τέλους, τότε που ο λαός του Δανιήλ θα ελευθερωθεί με καταπληκτικό τρόπο τον καιρό της θλίψης.
Οι 70 εβδομάδες που περιγράφει ο Δανιήλ, χωρίζονται σε τρεις διαφορετικές περιόδους της ιστορίας. Το Δαν.θ:25 μιλάει για «έβδομάδες έπτά καί έβδομάδες έξήκοντα δύο» ενώ το εδάφιο 27 μιλάει για μια εβδομάδα σαν σύνολο των 70 εβδομάδων.
Ι. ΟΙ ΕΞΗΝΤΑ ΕΝΕΑ ΕΒΔΟΜΑΔΕΣ
Γεγονότα της Εβραϊκής ιστορίας έχουν προφητευτεί, προκειμένου να μπορέσουμε να καταλάβουμε καλύτερα το σχέδιο που είχε ο Θεός για το λαό Του. Ο Δανιήλ ανησυχούσε γιατί πλησίαζε το τέλος των 70 χρόνων, αλλά ο Θεός του είπε ότι αν και οι Ιουδαίοι θα επιστρέψουν στη γη τους, «εβδομήντα εβδομάδες» ετών πρέπει να περάσουν για να αποκατασταθεί πλήρως το βασίλειο.
«Εβδομήκοντα έβδομάδες διωρίσθησαν επί τόν λαόν σου καί επί τήν πόλιν τήν αγίαν σου, διά νά συντελεσθή η παράβασις καί νά τελειώσωσιν αι αμαρτίαι, καί νά γείνη εξιλέωσις περί τής ανομίας καί νά εισαχθή δικαιοσύνη αιώνιος καί νά σφραγισθή όρασις καί προφητεία καί νά χρισθή ο 'Αγιος τών αγίων» (Δαν.θ:24).
Εδώ, μπορούμε να κάνουμε δύο σημαντικές παρατηρήσεις για τη μελέτη μας.
Οι εβδομήντα εβδομάδες είναι μόνο για την ιστορία των Εβραίων και τη σχέση τους με τους Εθνικούς. Δεν είναι για τους Εθνικούς ή για την εκκλησία.
Οι εβδομήντα εβδομάδες καλύπτουν χρονικές περιόδους που οι Εβραίοι ζουν στη γη τους.
Η εβδομάδα χρησιμοποιείται συνήθως για να δηλώσει 7 ημέρες, όμως χρησιμοποιείται και με μια πιο γενική έννοια. Αν πάρουμε το χρονικό διάστημα των 70 εβδομάδων σαν εβδομάδες ημερών, τότε έχουμε 490 ημέρες, που είναι ένας χρόνος (365) και 125 μέρες. Όμως είναι αδύνατον από τον καιρό της προσταγής του Κύρου να ανοικοδομηθεί η Ιερουσαλήμ μέχρι τον καιρό του Χριστού να είναι μόνο ένας χρόνος και 125 μέρες.
Για να καταλάβουμε τις 70 εβδομάδες, φαίνεται ότι η κατά λέξη μετάφραση είναι «εβδομήντα εφτάρια» και τα «εφτάρια» δηλώνουν χρόνια και όχι μέρες, που σημαίνει ότι μιλάμε για ένα χρονικό διάστημα 490 χρόνων, που χωρίζεται σε τρία μέρη:
1) 7 εβδομάδες = 49 χρόνια,
2) 62 εβδομάδες = 434 χρόνια
3) 1 εβδομάδα = 7 χρόνια.
Α. Οι 7 εβδομάδες
Αυτά τα 49 χρόνια αναφέρονται στην ανοικοδόμηση της Ιερουσαλήμ. Η Ιερουσαλήμ έπρεπε να ανοικοδομηθεί σε «καιρούς στεναχωρίας» (Δαν.θ:25) κάτι που μπορούμε να διαβάσουμε στα βιβλία του Έσδρα και του Νεεμία. Είναι η επιστροφή του υπόλοιπου από το λαό πίσω στη γη τους.
Β. Οι 62 εβδομάδες
Οι 62 βδομάδες καλύπτουν 434 χρόνια και αναφέρονται στο χρονικό διάστημα από την ανοικοδόμηση της Ιερουσαλήμ μέχρι που ο Μεσσίας θα έρθει και θα εκπληρώσει το έργο Του πάνω στο σταυρό.
Πολλοί σχολιαστές κάνουν μια ενδιαφέρουσα συσχέτιση ανάμεσα στην προφητεία του Δανιήλ και τον υπολογισμό του χρονικού μεσοδιαστήματος που αφορά τις 69 εβδομάδες, τοποθετώντας αυτές τις δύο πρώτες περιόδους μαζί (62+7=69).
Γενικά πιστεύεται ότι το 20ο έτος του Αρταξέρξη ήταν το 445 π.Χ. - τότε που εκδόθηκε το διάταγμα ανοικοδόμησης της Ιερουσαλήμ (Νεεμ.β). Από τότε μέχρι το 30 μ.Χ. που σταυρώθηκε ο Χριστός είναι 475 χρόνια. Ωστόσο, οι 69 εβδομάδες αντιπροσωπεύουν 483 χρόνια, γεγονός που φαίνεται σαν αντίφαση αφού υπάρχει μια διαφορά (483-475) 8 χρόνων. Όμως, το Βιβλικό έτος αποτελείται από 360 μέρες κι όχι 365 1/4 που είναι στο Ιουλιανό ημερολόγιο που χρησιμοποιούμε σήμερα. Αν χρησιμοποιήσουμε έτη των 360 ημερών, βλέπουμε ότι αυτό το χρονικό διάστημα είναι ακριβώς 483 χρόνια.
445Χ365,25=162.536,25 ημέρες
το έτος 0= 365,25 ημέρες
30Χ365,25= 10.957,50 ημέρες
Σύνολο 173.859 ημέρες
173.859:360= 482,94166 χρόνια
Αυτή η μέθοδος μέτρησης του χρόνου, αποδεικνύει ότι ο Ιησούς Χριστός είναι ο Μεσσίας που εκκόπη, πλήν ουχί δι' έαυτόν (Δαν.θ:26), γιατί εμφανίστηκε ακριβώς σε 69 προφητικές εβδομάδες ετών από τη διαταγή ανοικοδόμησης της Ιερουσαλήμ. Αυτό ακόμα φανερώνει ότι δεν υπάρχει μεσοδιάστημα ανάμεσα στις δύο πρώτες περιόδους, κι ότι απομένει μία εβδομάδα για να κλείσει το σύνολο των 70 εβδομάδων ετών.
Η φράση «εκκοπή, πλήν ουχί δι' έαυτόν» δείχνει ότι ο Χριστός δεν έλαβε ακόμα τη Μεσσιανική βασιλεία εφόσον αυτό τον καιρό απορρίφθηκε από τους δικούς Του (Ιωάν.α:11).
Η απόρριψη του Ιησού απ' τους ανθρώπους της εποχής Του, διέκοψε τη σειρά των 70 εβδομάδων ετών, και δημιούργησε μια ασαφή και δύσκολο να υπολογιστεί περίοδο χρόνου, που ακολουθεί πριν ξεκινήσει η 70η εβδομάδα.
ΙΙ. Η 70Η ΕΒΔΟΜΑΔΑ
Αυτή η εβδομάδα καλύπτει μια περίοδο 7 ετών που δεν έχουν ακόμα ξεκινήσει. «Καί θέλει στερεώσει τήν διαθήκην εις πολλούς εν μια έβδομάδι· καί εν τώ ημίσει τής έβδομάδος θέλει παύσει η θυσία καί η προσφορά, καί επί τό πτερύγιον τού Ιερού θέλει είσθαι τό βδέλυγμα τής ερημώσεως, καί έως τής συντελείας τού καιρού θέλει δοθή διορία επί τήν ερήμωσιν» (Δαν.θ:27).
Α. Το ακαθόριστο χρονικό διάστημα.
Καταστρέφεται η Ιερουσαλήμ. Σύμφωνα με την προφητεία του Δανιήλ, μετά το θάνατο του Μεσσία, η Ιερουσαλήμ και ο ναός έπρεπε να αφανιστούν (Δαν.θ:26). Ιστορικές αναφορές αποκαλύπτουν ότι ο Ρωμαίος στρατηγός Τίτος με τα στρατεύματά του πολιόρκησε την Ιερουσαλήμ και στη συνέχεια την κατέστρεψε το 70 μ.Χ. Οι Εβραίοι σαν έθνος αφανίστηκαν αυτό τον καιρό και παρέμειναν στην αφάνεια μέχρι τους έσχατους καιρούς.
Ο καιρός της εκκλησίας. Αυτό το χρονικό κενό ανάμεσα στις 69 και την 70η εβδομάδα, είναι ο καιρός της εκκλησίας, ο καιρός που κηρύττεται το Ευαγγέλιο.
Ο θάνατος του Ιησού Χριστού πάνω στο σταυρό έγινε το μέσο με το οποίο οι άνθρωποι μπορούν να λυτρωθούν από τις αμαρτίες τους. Ο απορριμμένος Μεσσίας των Εβραίων έγινε ο Σωτήρας των Εθνικών.
Η εκκλησία δεν αποκαλύφτηκε στο Δανιήλ. Η εποχή της εκκλησίας δεν υπήρξε μέρος της προφητείας του Δανιήλ. Ο Θεός χρησιμοποίησε αυτό το μεγάλο προφήτη για να μιλήσει για το μέλλον του έθνους Ισραήλ.
Το κράτος Ισραήλ αναβιώνει. Στα τέλη της περιόδου της εκκλησίας, σαν σημείο του σύντομου ερχομού του Κυρίου, οι Εβραίοι θα συναχτούν από κάθε γωνιά της γης, πίσω στην άγια γη των πατέρων τους. Το 1948 το κράτος Ισραήλ ήταν πλέον πραγματικότητα, προαναγγέλλοντας ότι το γεγονός της 70ης εβδομάδας του Δανιήλ είναι κοντά.
Η επιστροφή του Κυρίου. Οι περισσότεροι σχολιαστές που ασχολούνται με την προφητεία πιστεύουν ότι η επιστροφή του Ιησού για να αρπάξει τη Νύμφη Του θα κλείσει αυτό το απροσδιόριστο χρονικό διάστημα, και ότι θα συμβεί καθώς θα ξεκινάνε τα 7 χρόνια της τελευταίας εβδομάδας.
Β. Τα εφτά χρόνια της θλίψης.
Η 70η εβδομάδα πρέπει να είναι κι αυτή 7 χρόνια για να ταιριάζει με το επιβεβαιωμένο χρονικό διάστημα των άλλων εβδομάδων. Υπάρχουν κάποιες ενδεικτικές περιοχές για να μελετήσουμε ώστε να καταλάβουμε αυτή τη φοβερή περίοδο που πρόκειται να έρθει σύντομα πάνω σ' όλη τη γη.
Παγκόσμια κυβέρνηση. Παγκόσμιος νόμος και παγκόσμια οικονομία θα είναι τα βασικά στοιχεία. Αυτός ο τύπος της παγκοσμιοποίησης θα φαίνεται σαν η μόνη ελπίδα του κόσμου. Βλέπουμε ακόμα ότι γίνεται μεγάλη προσπάθεια να μειωθεί ο εθνικισμός. Όλα αυτά είναι ο προάγγελος της μίας παγκόσμιας δύναμης που επιτείνεται από το οικονομικό χάος που πλήττει τις περισσότερες χώρες του κόσμου.
Παγκόσμιος ηγέτης. «ο ηγούμενος, όστις θέλει ελθεί» (Δαν.θ:26). Θα είναι σεβαστός σαν πολύ δυναμική προσωπικότητα και χαρακτήρας, καθώς θα ηγείται αυτού του ελκυστικού παγκόσμιου συστήματος που βρίσκεται σε εξέλιξη (Δες Αποκ.ιγ).
Μέσα στη Βίβλο έχει διάφορα ονόματα όπως:
Μικρόν κέρας (Δαν.ζ:8 η:9-12).
βασιλεύς σκληροπρόσωπος καί συνετός εις πανουργίας (Δαν.η:23).
ο ηγούμενος, όστις θέλει ελθεί (Δαν.θ:26).
Ισχυρογνώμων βασιλιάς (Δαν.ια:36).
'Ανθρωπος της αμαρτίας (Β' Θες.β:3,8).
Υιός της απωλείας (Β' Θες.β:3,8).
'Ανομος (Β΄Θες.β:8).
Αντίχριστος (Α' Ιωάν.β:18).
Το θηρίο (Αποκ.ιγ:1,2).
Επικυρώνει διαθήκη. Αυτός ο παγκόσμιος ηγέτης, ο Αντίχριστος, θα κάνει διαθήκη με το λαό Ισραήλ στην αρχή της 70ής εβδομάδας όπως περιγράφεται στο βιβλίο του Δανιήλ. Ίσως και οι δύο έχουν ανάγκη ο ένας τον άλλο, τουλάχιστον αυτή τη χρονική στιγμή. 'Ασχετα με τους σκοπούς, θα έρθουν μαζί. Ο Ισραήλ δεν θα καταλάβει ότι σαν έθνος χρησιμοποιείται για να καλυτερεύσει τη θέση του Αντίχριστου και να του δώσει την άδεια να μπει στο μέλλον στο ναό, στην Ιερουσαλήμ.
Η Εβραϊκή λατρεία αποκαθίσταται. Με την αναστήλωση του ναού, θα αρχίσει ξανά η λατρεία όπως στην Παλιά Διαθήκη. Οι παλιές τελετουργίες και οι θυσίες ζώων θα αναβιώσουν και οι Ισραηλίτες θα το θεωρήσουν σαν δεδομένο.
Οι δύο μάρτυρες. Τα πρώτα 31/2 χρόνια της θλίψης, δύο μάρτυρες θα μαρτυρούν υπέρ του Θεού (Αποκ.ια:3-12). Αυτή η μαρτυρία είναι πιο ισχυρή και δεσμευτική όταν γίνεται από δύο ομάδες ανθρώπων διεσπαρμένων σε όλο το πρόσωπο της γης. Στην Α' Κορ.ιγ:1 ο Παύλος λέει: «επί στόματος δύο η τριών μαρτύρων θέλει βεβαιούσθαι πάς λόγος». Πρόκειται για μια επίσημη μαρτυρία και διακήρυξη για κάτι πολύ σημαντικό.
Είναι δύο μάρτυρες, οι οποίοι προφητεύουν τον καιρό που το βαθύτερο σκοτάδι και η μεγαλύτερη απάτη και το ψεύδος που έχει δοκιμάσει ποτέ ο άνθρωπος, κυριαρχεί πάνω στη γη.
Τον ίδιο καιρό που φαίνεται ότι ο Σατανάς έχει κυριαρχήσει πάνω στη γη και την έχει σκεπάσει με πνευματικό σκοτάδι, ο Θεός έχει τους δύο μάρτυρές Του που θ' αποκαλύψουν το ψεύδος του συστήματος του Α/Χ.
Ένας άλλος λόγος για τον οποίο αυτοί οι δύο μάρτυρες δεν είναι δύο άνθρωποι, αλλά δύο ομάδες ανθρώπων είναι ότι η πόλη στην οποία θα βρίσκονται είναι συμβολική. Στην Αποκ.ια:8 λέει ότι τα πτώματα αυτών θέλουσι κείσθαι επί της πλατείας της μεγάλης, ήτις καλείται πνευματικώς Σόδομα και Αίγυπτος, όπου και ο Κύριος ημών εσταυρώθη.
Γνωρίζουμε ότι δεν υπάρχει κανένα μέρος πάνω στη γη που να καλείται Σόδομα και Αίγυπτος, όπου ο Κύριος ημών εσταυρώθη. Αν όμως πάρουμε αυτές τις πόλεις με την συμβολική τους σημασία, τότε πρόκειται για ένα παγκόσμιο σύστημα, το οποίο είναι τόσο σφιχτά δεμένο, ώστε φαίνεται σαν μια πόλη. Αυτή η πόλη είναι μοναδική, αλλά έχει τρία διαφορετικά ονόματα, και αυτά τα ονόματα είναι συμβολικά και αναφέρονται στην στάση του κόσμου.
Τα Σόδομα έχουν καταστραφεί μαζί με τα Γόμορρα και βρίσκονται στο βυθό της Νεκράς θάλασσας. Δεν υπάρχουν σήμερα σαν πόλεις.
Αίγυπτος δεν είναι το όνομα κάποιας πόλης - η Αίγυπτος είναι κράτος. Όμως η Αίγυπτος είναι τύπος του αμαρτωλού κόσμου.
Ο Ιησούς δε σταυρώθηκε μέσα σε πόλη. Σταυρώθηκε έξω από την πόλη της Ιερουσαλήμ, αλλά μέσα στην «πόλη» της παγκόσμιας Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Η παγκόσμια κυβέρνηση των εσχάτων ημερών αναφέρεται αλλού μέσα στο λόγο του Θεού σαν μια προέκταση ή αναβίωση της παλιάς Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας.
Όταν λέει ότι τα πτώματά τους θα κείνται στην πλατεία της πόλεως της μεγάλης, όπου και ο Κύριος ημών εσταυρώθη, εννοεί τον πνευματικό τόπο που σταυρώθηκε ο Κύριος.
Ακόμα, δύο άνθρωποι δεν μπορούσαν να βρίσκονται σε τρεις διαφορετικούς τόπους ταυτόχρονα. Δεν υπάρχει κανένα μέρος πάνω στη γη που να ονομάζεται και με τα τρία αυτά ονόματα.
Οι δύο μάρτυρες αποκαλούνται δύο λυχνίες που στέκονται ενώπιον του Θεού της γης. Στην Αποκ.α:12 & 20 βλέπουμε ότι οι λυχνίες συμβολίζουν ομάδες ανθρώπων και μάλιστα ήταν 7 λυχνίες που συμβόλιζαν τις 7 εκκλησίες. Αυτός είναι ένας άλλος λόγος για τον οποίο πιστεύουμε ότι οι δύο μάρτυρες είναι δύο ομάδες ανθρώπων και όχι δύο άνθρωποι.
Είναι δύο λυχνίες που δείχνουν συμβολικά το φως του Θεού, το φως του Χριστού. Πρόκειται για την διπλή μαρτυρία των Ιουδαίων και Εθνικών Χριστιανών.
Σπάει η συμφωνία. Μετά από 3 1/2 χρόνια ο Αντίχριστος θα σπάσει τη συμφωνία που έκανε με τον Ισραήλ. Αφού χρησιμοποίησε τους Εβραίους για να πάρει τον ολοκληρωτικό έλεγχο της παγκόσμιας δύναμης, θα τους απορρίψει. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά θα ζητήσει να σταματήσουν οι θυσίες και η λατρεία στο ναό.
Ο Αντίχριστος θα καθίσει στο ναό του Θεού σαν Θεός. Αυτός ο άνθρωπος της αμαρτίας θα θελήσει να πάρει για τον εαυτό του όλη τη λατρεία χωρίς να σέβεται κανένα και τίποτα. Θα μεγαλύνει τον εαυτό του πάνω απ' οτιδήποτε (Δαν.ια:36.39). Οι άνθρωποι θα υποχρεωθούν να τον λατρεύσουν με τη βοήθεια του ψευδοπροφήτη (Αποκ.ιγ:12,15).
Μεγάλη θλίψη. Οι σφραγίδες στην Αποκ.ς-ζ, οι σάλπιγγες στην Αποκ.η,θ,ια, και οι φιάλες στην Αποκ.ις περιγράφουν την πιο φρικτή χρονική περίοδο που έχει περάσει η ανθρωπότητα. Φοβερές συμφορές θα έρθουν πάνω σ' όλη τη γη. Εκτός από την καταπιεστική, δικτατορική ηγεσία του Αντίχριστου, ο Θεός θα επιφέρει τρομερές κρίσεις πάνω στα έθνη. Το νερό θα μετατραπεί σε αίμα, λοιμοί, έλκος κακό, μάστιγες και πληγές, πανώλη, χαλάζι βάρους 40 κιλών θα βασανίσουν όλους τους ανθρώπους.
Αυτά τα εδάφια στην Αποκάλυψη ούτε λίγο ούτε πολύ λένε ότι αυτά τα 7 χρόνια, ο μισός πληθυσμός ης γης θα πεθάνει. Ο μόνος τρόπος για να αποφύγει κανείς αυτή τη φοβερή περίοδο, είναι να είναι έτοιμος όταν ο Κύριος επιστρέψει για να παραλάβει την εκκλησία Του.
Αρμαγεδδών. Ο μεγαλύτερος πόλεμος που έχει γνωρίσει ποτέ ο κόσμος, θα συμβεί στο τέλος της 70ής εβδομάδας. Στην Αποκ.ιθ:15 περιγράφεται «το πάτημα του ληνού του οίνου του θυμού και της οργής του Θεού του Παντοκράτορος». Ο Ιωάννης μας φανερώνει εδώ πως ο Θεός θα «κτυπήσει τα έθνη» καθώς «εκ του στόματος αυτού εξέρχεται ρομφαία κοπτερά» και θα τα ποιμάνει «εν ράβδω σιδηρά».
Ο «ληνός του θυμού του Θεού» πρόκειται να πατηθεί έξω από την πόλη και το αίμα που θα τρέξει από το ληνό θα φτάσει «έως των χαλινών των ίππων» (Αποκ.ιδ:14-20).
Ο Νικητής Χριστός. Ο Ιησούς Χριστός επιστρέφει στη γη και συγκεκριμένα στον Αρμαγεδδώνα για να κατατροπώσει τα στρατεύματα του Αντίχριστου και να εγκαθιδρύσει τη βασιλεία που θα κυβερνήσει τη γη τα επόμενα 1000 χρόνια. Η Αγία Γραφή μας λέει ότι έρχεται πάνω σε άσπρο άλογο έχοντας όλη τη δύναμη στον ουρανό και τη γη (Αποκ.ιθ). Ο Κύριος θα έρθει και οι στρατοί της γης θα διαλυθούν από την οργή Του.
Η θλίψη θα τελειώσει γιατί Αυτός θα φέρει πραγματική ειρήνη στη γη. Εκτός απ' αυτό, το εξαθλιωμένο και κατατρεγμένο έθνος Ισραήλ θα έχει ένα υπόλοιπο που ο Ιησούς θα υψώσει ώστε να γίνει το κυρίαρχο κράτος πάνω στη γη.
Η αναμενόμενη 70ή εβδομάδα του Δανιήλ θα έρθει με ακαταστασία και πολύ οργή, αλλά στο τέλος όλα θα υποταχτούν στον Ιησού ο Οποίος θα αναγνωριστεί Νικητής και Βασιλιάς πάνω σ' όλη τη γη.
ΙΙΙ. Ο ΕΞΑΠΛΟΣ ΣΚΟΠΟΣ
Η Ιερουσαλήμ και το κράτος Ισραήλ έχουν γίνει το επίκεντρο στα παγκόσμια νέα. Από το 1948 που το Ισραήλ αναγνωρίστηκε σαν κράτος, τραβάει συνεχώς την προσοχή ολόκληρου του κόσμου. Μπορεί να φαίνεται παράξενο, που ένα μικρό κράτος ενδιαφέρει τόσο πολύ τα ΜΜΕ σ' όλο τον κόσμο, αλλά αν κανείς προσέξει την προβολή που κάνει η Γραφή σ' αυτό το έθνος και στην πρωτεύουσά του στις έσχατες ημέρες, εύκολα θα καταλάβει.
Ο Δανιήλ πήρε την απάντηση από το Θεό σχετικά με το τι πρόκειται να συμβεί μετά τα 70 χρόνια της Βαβυλωνιακής αιχμαλωσίας. Τρομαχτικά γεγονότα θα συμβούν αυτή την περίοδο των 70 εβδομάδων ετών. Είδε το μέλλον του Ισραήλ και τον εξαπλό σκοπό που όλα αυτά πρέπει να συμβούν.
Α. Νά συντελεσθή η παράβασις
Παράβαση, στη συγκεκριμένη πρόταση, στα Εβραϊκά σημαίνει ανταρσία, εξέγερση. Σαν έθνος επαναστάτησαν ενάντια στο Δημιουργό τους και γι' αυτό το λόγο πήγαν αιχμάλωτοι στη Βαβυλώνα. Η δικαιοσύνη και η κρίση του Θεού τους έστειλε εκεί, εξαιτίας της συνεχούς και επίμονης ανταρσίας στις οδηγίες που τους έδινε μέσα από τους προφήτες Του.
Η αιχμαλωσία τέλειωσε κι ένα μικρό υπόλοιπο επέστρεψε στη γη τους, αλλά μ' αυτό δεν τέλειωσε η παράβαση.
«Καί ο Λυτρωτής θέλει ελθεί εις Σιών καί πρός τούς όσοι εκ τού Ιακώβ επιστρέφουσιν από τής παραβάσεως, λέγει Κύριος» (Ης.νθ:20).
Η παράβαση θα συντελεστεί μόνο όταν ο Λυτρωτής έρθει στη Σιών που δεν είναι άλλος από το νικητή Χριστό στο τέλος της εβδομηκοστής εβδομάδας.
Όταν ο Ιησούς έρθει στην Ιερουσαλήμ, και σταθεί πάνω στο όρος των Ελαιών (Ζαχ.ιδ:4), θα καθαρίσει τον οίκο Ισραήλ όπως λέει: «Καί θέλω σάς περάσει υπό τήν ράβδον καί θέλω σάς φέρει εις τούς δεσμούς τής διαθήκης. Καί θέλω εκκαθαρίσει εκ μέσου υμών τούς αποστάτας καί τούς ασεβήσαντας εις εμέ· θέλω εκβάλει αυτούς εκ τής γής τής παροικίας αυτών καί δέν θέλουσιν εισέλθει εις γήν Ισραήλ, καί θέλετε γνωρίσει ότι εγώ είμαι ο Κύριος» (Ιεζεκ.κ:37-38).
Β. Νά τελειώσωσιν αι αμαρτίαι
Οι αμαρτίες του Ισραήλ, ενάντια στο έλεος του Θεού θα σταματήσουν. Θα δεχτούν το Λυτρωτή σαν Σωτήρα κι Αυτός θα συγχωρέσει τις αμαρτίες τους. Αυτό δεν συνέβη την πρώτη φορά που ήρθε ο Ιησούς, αλλά τα γεγονότα που θα συμβούν την 70ή εβδομάδα του Δανιήλ θα στρέψουν τους Ισραηλίτες στον Ιησού και θα Τον αναγνωρίσουν σαν Λυτρωτή, Μεσσία και Σωτήρα.
«Καί ούτω πάς ο Ισραήλ θέλει σωθή, καθώς είναι γεγραμμένον· Θέλει ελθεί εκ Σιών ο λυτρωτής καί θέλει αποστρέψει τάς ασεβείας από τού Ιακώβ· Καί αύτη είναι η παρ' εμού διαθήκη πρός αυτούς, Όταν αφαιρέσω τάς αμαρτίας αυτών» (Ρωμ.ια:27).
Γ. Νά γείνη εξιλέωσις περί τής ανομίας
Η μεγαλύτερη αμαρτία των Ισραηλιτών, που εδώ αναφέρεται σαν ανομία, ήταν η απόρριψη του Χριστού.
Παρόλα αυτά ο πολυέλαιος Ιησούς θα τους συγχωρέσει εξαιτίας του Γολγοθά, έστω κι αν αυτοί Τον απέρριψαν τότε.
«Καί θέλω εκχέει επί τόν οίκον Δαβίδ καί επί τούς κατοίκους τής Ιερουσαλήμ πνεύμα χάριτος καί ικεσιών· καί θέλουσιν επιβλέψει πρός εμέ, τόν οποίον εξεκέντησαν, καί θέλουσι πενθήσει δι' αυτόν ως πενθεί τις διά τόν μονογενή αυτού, καί θέλουσι λυπηθή δι' αυτόν, ως ο λυπούμενος διά τόν πρωτότοκον αυτού» (Ζαχ.ιβ:10).
Σύμφωνα με το Δανιήλ και το Ζαχαρία οι Ισραηλίτες κάποια στιγμή θ' αλλάξουν γνώμη για τον Ιησού Χριστό και θα συνδιαλλαχτούν με το Θεό δια μέσου του αίματος που χύθηκε στο Γολγοθά και έτσι θα συγχωρεθούν οι αμαρτίες τους.
Δ. Νά εισαχθή δικαιοσύνη αιώνιος
Εδώ αναφέρεται στην περίοδο της Βασιλείας και στον επόμενο καιρό. Θα έρθει μια μέρα για τον Ισραήλ και τη δικαιοσύνη, που ο Βασιλιάς του Ισραήλ θα έρθει και η βασιλεία Του θα αποκατασταθεί. Κάτω από τη διοίκηση του Θεού θα γίνουν το επικρατέστερο έθνος πάνω στη γη. Αυτή η περίοδος για τον Ισραήλ θα είναι τα χίλια χρόνια ειρήνης που θα περάσει όλη η Γη.
Ε. Νά σφραγισθή όρασις καί προφητεία
Ο Ιησούς Χριστός, αφού νικήσει τον Αντίχριστο και τα στρατεύματα του κόσμου στη μάχη του Αρμαγεδδών θα εγκαθιδρύσει τη Βασιλεία του πάνω στη γη. Ο Ισραήλ θ' αποκατασταθεί στην ευλογημένη θέση που θα έχει μέσα στη Βασιλεία του Θεού με τις παραβάσεις, τις αμαρτίες και τις ανομίες του να έχουν συγχωρεθεί. Η όραση και η προφητεία θα διανύσουν την πορεία που απαιτείται και όταν τελειώσουν θα σφραγιστούν.
Ζ. Νά χρισθή ο 'Αγιος τών αγίων
«Καί έλαβεν ο Μωυσής τό έλαιον τού χρίσματος καί έχρισε τήν σκηνήν καί πάντα τά εν αυτή καί ηγίασεν αυτά» (Λευιτ.η:10).
Δεν υπάρχει καμία αναφορά ότι έγινε κάτι ανάλογο κατά την αφιέρωση του ναού του Σολομώντα ή του ναού που αφιερώθηκε όταν επέστρεψε το υπόλοιπο από τη Βαβυλωνιακή αιχμαλωσία. Μάλλον έχει να κάνει ακριβώς μ' αυτόν, τον έκτο σκοπό.
Στο κεφ.μα του Ιεζεκιήλ περιγράφεται ένας όμορφος και μνημειώδης ναός που πρόκειται να χτιστεί για τη Χιλιετία. Κατά τη χιλιετή βασιλεία του Χριστού πάνω στη Γη, αυτός ο ναός θα φιλοξενήσει το θρόνο του Βασιλιά των βασιλιάδων. Δεν θα χρειάζεται η Κιβωτός της Διαθήκης με το ιλαστήριο σαν τόπο κατοίκησης του Θεού, αφού ο ίδιος ο Ιησούς θα είναι εκεί!
«Καί όταν πληθυνθήτε καί αυξηνθήτε επί τής γής, εν εκείναις ταίς ημέραις, λέγει Κύριος, δέν θέλουσι προφέρει πλέον, Η κιβωτός τής διαθήκης τού Κυρίου, ουδέ θέλει αναβή επί καρδίαν αυτών, ουδέ θέλουσιν ενθυμηθή αυτήν, ουδέ θέλουσιν επισκεφθή, ουδέ θέλει κατασκευασθή πλέον. Εν εκείνω τώ καιρώ θέλουσιν ονομάσει τήν Ιερουσαλήμ θρόνον τού Κυρίου· καί πάντα τά έθνη θέλουσι συναχθή πρός αυτήν εν τώ ονόματι τού Κυρίου, πρός τήν Ιερουσαλήμ· καί δέν θέλουσι περιπατήσει πλέον οπίσω τής ορέξεως τής πονηράς αυτών καρδίας» (Ιερεμ.γ:16-17).
Ο ναός της Χιλιετίας θα έχει ένα ιδιαίτερο χρίσμα λόγω της κυριολεκτικής παρουσίας του Ιησού Χριστού και της αποδοχής Του από του Ισραηλίτες σαν Μεσσία.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Με το Ισραήλ στο επίκεντρο της παγκόσμιας προσοχής, είναι συγκινητικό να βλέπεις μέσα από τη Γραφή όλα όσα συμβαίνουν στις μέρες μας.
Αυτή η μελέτη μας αποκαλύπτει ότι στεκόμαστε στο χείλος των καταστροφικών γεγονότων που πρόκειται να συμβούν. Αν καταλαβαίνουμε, όλα αυτά είναι κλήση να προετοιμαστούμε ώστε να είμαστε έτοιμοι.
Αν και οι 70 εβδομάδες που μας περιέγραψε ο Δανιήλ είναι μια εικόνα του Ισραήλ μέσα στην παγκόσμια ιστορία, αυτή η προφητεία μιλάει δυναμικά και προς στην εκκλησία, ότι το απροσδιόριστο χρονικό διάστημα γρήγορα τελειώνει κι ο Ιησούς έρχεται για τη νύμφη Του.
