Η Αρπαγή είναι η ελπίδα των πιστών, μια ελπίδα που είναι το πιο ισχυρό κίνητρο για να ζήσει κανείς για το Θεό. Αποβλέπουμε στη μελλοντική δόξα με τον Ιησού Χριστό.
Β΄Θες.α:10 Τίτος β:13 Ματθ.κδ:36,39 Β' Τιμ.δ:8 Β΄Θες.β:3 Ματθ.κε:14,24
Τίτ.β:13 «προσμένοντες την μακαρίαν ελπίδα, και επιφάνειαν της δόξης του μεγάλου Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού».
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Κατά την ανάληψή Του στους ουρανούς, μετά την ανάσταση, η μόνη παρηγοριά που ο Κύριος Ιησούς έδωσε στους μαθητές Του, ήταν η υπόσχεση της επιστροφής για να τους παραλάβει στον εαυτό Του. «και θέλω σας παραλάβει προς εμαυτόν, διά να ήσθε και σείς όπου είμαι εγώ» (Ιωάν.ιδ:3). Αυτή είναι η μακάρια ελπίδα όλων των Χριστιανών, από εκείνη τη στιγμή, μέχρι σήμερα.
Η λέξη «αρπαγή» σημαίνει το να αποσπάσει κάποιος κάτι βίαια, διαρπαγή, ληστεία (Ματθ.κδ:43 & Αποκ.γ:10). Γι' αυτό ο λαός του Θεού προσδοκά αυτή τη στιγμή και την περιμένει με ανυπομονησία. Θα είναι μια στιγμή ανεκλάλητης χαράς και ευφροσύνης, όταν η σάλπιγγα ηχήσει και κατεβεί ο Κύριος, σε σύννεφο δόξας, για να παραλάβει την εκκλησία Του.
Ο λόγος που ο λαός του Θεού προσβλέπει στην Αρπαγή με τέτοια συγκίνηση, είναι ότι τότε:1. Θα μετασχηματιστούν τα θνητά σώματα σε αθάνατα.2. Δεν θα υπάρχει πλέον θλίψη και θάνατος.3. Θα είναι πάντοτε με τον Κύριο.
Ι. Η ΕΛΠΙΔΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
Α. Η ευλογημένη ελπίδα
Ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια για τον άνθρωπο, έχει να κάνει με τις συνθήκες κάτω από τις οποίες βρίσκεται μια ψυχή μετά το θάνατο. Η ερώτηση που συνεχώς εγείρεται είναι αν και κατά πόσο, κάποιος που πεθαίνει ζει σε κάποιο άλλο κόσμο, καθώς κι αν αυτή η ψυχή ξέρει τι γίνεται στη γη, ή αν βρίσκεται μαζί με άλλους που τους ήξερε όσο ζούσαν. Δεν μπορούμε να ξέρουμε με κάθε λεπτομέρεια πως είναι τα πράγματα, αλλά ο απόστολος Παύλος έγραψε στην εκκλησία της Θεσσαλονίκης ότι δεν πρέπει να αγνοούν το γεγονός ότι αυτοί που κοιμήθηκαν, θα ζήσουν πάλι στη μέλλουσα ζωή.
Ποιες είναι ακριβώς οι συνθήκες που βρίσκονται οι νεκροί, δεν μπορούμε να ξέρουμε ακριβώς. Αυτό όμως που ξέρουμε είναι ότι θα ζήσουν και πάλι όταν ηχήσει η σάλπιγγα για να αναγγείλει τον ερχομό του Κυρίου για την εκκλησία Του. Δεν πρέπει να αγνοούμε αυτό το γεγονός και θα είμαστε ασυγχώρητοι αν δεν είμαστε έτοιμοι, όταν ο θάνατος μας προλάβει ή όταν ο Κύριος επιστρέψει για να παραλάβει την εκκλησία Του.
Η ελπίδα των ανθρώπων για την ανάσταση, εξαρτάται από το αν πιστεύουν ότι ο Ιησούς Χριστός πέθανε και αναστήθηκε.
«και αν ο Χριστός δεν ανέστη, μάταιον άρα είναι το κήρυγμα ημών, ματαία δε και η πίστις σας» (Α' Κορ.ιε:14).
Οι Σαδδουκαίοι, στις μέρες του Χριστού, δεν πίστευαν στην ανάσταση των νεκρών κι αυτό έφερνε θλίψη και απελπισία σ' αυτούς που αποδεχόταν τη διδασκαλία τους. Ο Παύλος επιδίωξε να απαλύνει αυτή την απόγνωση, λέγοντάς μας ότι αν μπορούμε να πιστέψουμε στην ανάσταση του Χριστού, δεν θα υπάρχει πρόβλημα να πιστέψουμε και στη μεγάλη ανάσταση των νεκρών εν Χριστώ. Αν οι μαθητές είδαν προσωπικά τον Ιησού μετά την ανάστασή Του, το ίδιο, τα παιδιά του Θεού θα δουν τον Κύριο και όλους αυτούς που έχουν φύγει ήδη και είναι μαζί Του.
Τι θα είναι λοιπόν η Αρπαγή; Η πραγματικότητα και η πνευματική ανάταση αυτής της στιγμής, είναι πέρα από κάθε περιγραφή, γι' αυτούς που θα είναι έτοιμοι!
Β. Είναι μια ελπίδα που καθαρίζει.
«Και πας όστις έχει την ελπίδα ταύτην επ' αυτόν, καθαρίζει εαυτόν, καθώς εκείνος είναι καθαρός» (Α' Ιωάν.γ:3).
Καθένας που φιλοδοξεί να ακολουθήσει ένα συγκεκριμένο επάγγελμα στη ζωή του, σπαταλά αρκετό χρόνο προετοιμασίας γι' αυτό. Γιατροί, δικηγόροι, καθηγητές, και δάσκαλοι ξοδεύουν πολλά χρόνια εκπαιδευόμενοι για το μελλοντικό επάγγελμά τους. Επιστήμονες, μηχανικοί και τόσοι άλλοι, δίνουν τους εαυτούς τους στη μελέτη και την προετοιμασία, προκειμένου να γίνουν επιδέξιοι και ειδικοί στο χώρο τους.
Κανείς δεν θέλει να είναι μέτριος, γιατί ζούμε στον κόσμο των εξειδικεύσεων που αρνείται να ανέχεται και να υπομένει τη μετριότητα και την αναποτελεσματικότητα. Παρακινούμενοι από τη φιλοδοξία ή την ελπίδα να γίνουν αυθεντίες στο χώρο τους, θέλουν να διαπρέψουν για να είναι περιζήτητοι. Αφοσιωμένοι σ' αυτό το σκοπό, δεν σταματάνε μέχρι να πετύχουν το στόχο τους. Πολλές φορές, αφού φτάσουν στο επιθυμητό επίπεδο, συνεχίζουν να μελετάνε και να ψάχνουν νέες μεθόδους και ιδέες, προκειμένου να είναι ενήμεροι στις αλλαγές.
Αν αυτοί, στις κοσμικές ενασχολήσεις, δίνουν τόσο χρόνο και κόπο για να προσαρμοστούν σε κάποιο επάγγελμα, πόσο περισσότερο εμείς, δεν πρέπει να δώσουμε τους εαυτούς μας για να προετοιμαστούμε για τον ερχομό του Κυρίου!
Ο καθαρισμός δεν είναι κάτι που συμβαίνει αυτόματα. Απαιτεί αυτοσυγκέντρωση και πολύ προσπάθεια. Οι καρδιές πρέπει να καθαριστούν, τα μυαλά πρέπει να καθαριστούν, τα κίνητρα πρέπει να εναρμονιστούν με το θείο σχέδιο του Θεού, αν θέλουν οι άνθρωποι να καταστούν κατάλληλοι για την Αρπαγή.
Ένας αθλητής, μπορεί να δαπανήσει πολλές ώρες και μέρες για να φέρει σε κάποια επιθυμητή κατάσταση το σώμα του. Τρώει προσεκτικά σωστές τροφές, αναπαύεται αρκετά, ώστε να είναι σε φόρμα τη μέρα του αγώνα. Ωστόσο, δεν πρέπει να είναι δύσκολο και για μας να αφιερώσουμε ώρες και μέρες για ν' αγιαστούμε, προσευχόμενοι, νηστεύοντας και λατρεύοντας, προκειμένου να φέρουμε στην επιθυμητή κατάσταση τις καρδιές και τα μυαλά μας, για το μεγαλύτερο γεγονός που πρόκειται να συμβεί - τον ερχομό του Χριστού.
Η ελπίδα της Αρπαγής καλεί σε καθαρισμό και εξαγνισμό, προκειμένου να είναι κάποιος έτοιμος. Ακούμε κάποιους να λένε, ότι άξιζε που δαπάνησαν τόσα χρόνια της ζωής τους προετοιμαζόμενοι γιατί τώρα την απολαμβάνουν. Πόσο μάλλον ο Χριστιανός δεν θα μπορεί να πει ότι άξιζε τον κόπο, όταν δει τον Ιησού καθώς είναι!
Γ. Ελπίδα που παρηγορεί.
Ο Παύλος τελειώνει την υπεράσπιση της ανάστασης με τα παρηγορητικά λόγια: «Λοιπόν παρηγορείτε αλλήλους με τους λόγους τούτους» (Α' Θες.δ:18). Η ελπίδα που βρίσκεται στην καρδιά του Χριστιανού, περιέχει μεγάλη παρηγοριά.
Έχουμε κάτι θετικό και θαυμαστό να περιμένουμε, κάτι για το οποίο πρέπει να εργαστούμε και να κάνουμε τα πάντα, αφού ξέρουμε ότι δεν θα απογοητευτούμε ούτε θα πλανηθούμε. Στον ουρανό δεν υπάρχει απογοήτευση. Η δόξα του ουρανού απέχει πολύ από κάθε ανθρώπινη φαντασία. Θα δούμε τον Ιησού σε όλη Του τη δόξα!
ΙΙ. Η ΑΠΕΛΠΙΣΙΑ ΤΩΝ ΑΣΕΒΩΝ
Α. Ο ξαφνικός ερχομός του Χριστού.
Υπάρχει τεράστια διαφορά ανάμεσα σ' αυτούς που πεθαίνουν εν Χριστώ και σ' αυτούς που πεθαίνουν μέσα στις αμαρτίες τους χωρίς το Χριστό. Ο άγιος του Θεού περιγράφεται σαν κάποιο που κοιμάται και περιμένει τον ήχο της σάλπιγγας για να σηκωθεί στη νέα ζωή. Ο Χριστιανός ζει και πεθαίνει με την ελπίδα του ερχομού του Κυρίου, αλλά ο αμαρτωλός ζει και πεθαίνει χωρίς ελπίδα. Εξαιτίας αυτού, ζει μια ζωή απόγνωσης και απελπισίας.
Τα λόγια του αποστόλου Παύλου έχουν δώσει ανάπαυση και παρηγοριά σε αμέτρητους ανθρώπους την ώρα που στεκόταν μπροστά στον τάφο κάποιου προσφιλούς ή αγαπητού προσώπου που κοιμήθηκε εν Χριστώ. Ο θάνατος του πιστού είναι προσωρινός, όπως ο ύπνος είναι προσωρινός. Θα συμβεί μια μεγάλη ανάσταση κι αυτό είναι μια ευλογημένη ελπίδα. Ελπίδα σημαίνει χαρά και προσμονή. Όταν δεν υπάρχει ελπίδα, τότε υπάρχει απόγνωση και συνεχής βασανισμός της καρδιάς.
Η επιστροφή του Χριστού για την εκκλησία θα είναι τόσο ξαφνική, που και ο πιο άγρυπνος άνθρωπος δεν θα έχει την ευκαιρία να συμμετέχει, αν δεν είναι ήδη προετοιμασμένος. Η Γραφή περιγράφει αυτό το γεγονός με τα λόγια: «ως κλέπτης εν νυκτί» (Α' Θες.ε:2). Ο κλέφτης έρχεται απρόσμενα, απρόσκλητα, χωρίς προειδοποίηση. Συνήθως είμαστε απροετοίμαστοι όταν έρχεται και μας πιάνει τρόμος. Δεν έρχεται σαν φίλος, αλλά σαν εχθρός που θέλει κάτι που δεν του ανήκει. Φεύγοντας, αφήνει σημάδια λύπης και συμφοράς που δεν ξεχνιούνται εύκολα.
Δεν θα υπάρξει προειδοποίηση πριν έλθει ο Κύριος. Δεν θα υπάρξει ευκαιρία οι άνθρωποι να μετανοήσουν και να τακτοποιηθούν με το Θεό. Θα είναι πολύ δυσάρεστο γεγονός για όσους δεν θα είναι έτοιμοι, αφού θα μείνουν πίσω στη θλίψη και τις τύψεις τους. Οι πιο απαρηγόρητοι άνθρωποι πάνω στο πρόσωπο της γης θα είναι αυτοί που είχαν την ευκαιρία να προετοιμαστούν, επειδή ήξεραν, αλλά δεν την εκμεταλλεύτηκαν.
Η αιωνιότητα είναι ατέλειωτη για να θυμάται κανείς τις χαμένες ευκαιρίες και το χαραμισμένο καιρό που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί σωστά, ζώντας για το Θεό και προετοιμαζόμενος για τον ερχομό Του.
Ματθ.κδ:44 «Δια τούτο και σείς γίνεσθε έτοιμοι διότι καθ' ήν ώραν δεν στοχάζεσθε έρχεται ο Υιός του ανθρώπου»
Β. Η κρίση των ασεβών.
Τα σημεία που θα χρησιμοποιήσει ο Θεός για να αναγγείλει τον ερχομό Του (το κέλευσμα, η φωνή του αρχαγγέλου και η σάλπιγγα του Θεού - Α' Θες.δ:16), θα επηρεάσουν μόνο όσους είναι ήδη έτοιμοι γι' αυτό το γεγονός - τους νεκρούς εν Χριστώ κι αυτούς που είναι ζωντανοί και είναι του Κυρίου. Οι υπόλοιποι θα μείνουν στα μνήματα και πάνω στη γη για να περιμένουν την ημέρα της κρίσης του Θεού.
Δεν θα είναι ευχάριστο γεγονός, να σταθεί κανείς μπροστά στο βήμα της κρίσης του Χριστού, απολογούμενος για τα κακά που έκανε όσο ζούσε. Ο ερχομός του Χριστού θα χωρίσει τον κόσμο σε δύο παρατάξεις, αυτούς που είναι του Χριστού και αυτούς που δεν ανήκουν σ' Αυτόν. Η προετοιμασία για την Αρπαγή πρέπει να είναι το κύριο ενδιαφέρον κάθε ανθρώπου και η πρώτη επιθυμία του κάθε Χριστιανού. Πρέπει να παρακινούμε συνέχεια ο ένας τον άλλο να ζήσουμε γι' Αυτόν, προσμένοντας Αυτόν.
ΙΙΙ. Η ΔΟΞΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ
Α. Ο Χριστός θα δοξαστεί στους αγίους
Ο σκοπός του Ευαγγελίου του Ιησού Χριστού είναι να οδηγήσει τον άνθρωπο ώστε να γίνει - πνευματικά - κατά την ομοίωση του Χριστού, έτσι ώστε η ομορφιά του Χριστού να φανερώνεται στη ζωή του. Ο Ιησούς αλλάζει και μεταμορφώνει ζωές, φέρνοντάς τις από το σκοτάδι στο θαυμαστό Του φως. Ό Ιησούς κατοικεί στην καρδιά του ανθρώπου και τον μετατρέπει σ' ένα νέο κτίσμα εν Χριστώ Ιησού. Ο Κύριος δοξάζεται σ' αυτή την πλήρη αλλαγή της ζωής του ανθρώπου. Αλλάζουν οι ιδέες, η συμπεριφορά, ο δρόμος της ζωής είναι τώρα στο σύνολό του καινούριος.
Ο Ιησούς θα δοξαστεί ακόμα στην επιστροφή Του, όταν κυριολεκτικά θα επιστρέψει για να παραλάβει την εκκλησία Του, ώστε να είναι πάντοτε μαζί. Όταν ένας άνθρωπος σώζεται, αποκτά μια πολύ βαθιά και αξέχαστη εμπειρία. Το ίδιο, όταν ο Κύριος επιστρέψει για να πάρει τους αγίους Του, αυτό θα είναι μια πραγματικά μοναδική εμπειρία που κανείς δεν θα ήθελε να χάσει. Είναι προνόμιο, να έχουμε το Χριστό δοξασμένο μέσα μας.
Β. Η ανάσταση και ο μετασχηματισμός των πιστών.
Είναι πλάνη να πιστεύει κανείς ότι με το θάνατο τελειώνουν όλα κι ότι δεν υπάρχει τίποτα μετά. Ο πιστός που πεθαίνει δεν στερείται τίποτα από το μέλλον. Αντίθετα, η Γραφή πολύ καθαρά μας διδάσκει ότι υπάρχει ένα βραβείο για το Χριστιανό, είτε νεκρός είναι, είτε ζωντανός, όταν επιστρέψει ο Κύριος. Το αν θα αρπαχτεί κάποιος, θα εξαρτηθεί από την κατάσταση της καρδιά του και τον τρόπο της ζωής του. Κανείς δεν θέλει να πεθάνει, αλλά δεν είναι απαραίτητο να είναι κάποιος ζωντανός για να πάρει μέρος στην Αρπαγή.
Επιπλέον απόδειξη αυτού είναι τα λόγια του αποστόλου Παύλου στην Α' Θες.δ:15: «Δια τούτο σας λέγομεν δια του λόγου του Κυρίου, ότι ημείς οι ζώντες όσοι απομένομεν εις την παρουσίαν του Κυρίου, δεν θέλομεν προλάβει τους κοιμηθέντας». Οι ζωντανοί εν Χριστώ τη στιγμή του ερχομού του Κυρίου, δεν θα γίνουν εμπόδιο στους κοιμηθέντες, ούτε θα έχουν κάποιο πλεονέκτημα σε σχέση με τους νεκρούς εν Χριστώ, γιατί όλοι, την ίδια στιγμή, θ' ακούσουν το σήμα του ερχομού Του. Η δύναμη της ανάστασης θα σηκώσει πρώτα αυτούς που είναι νεκροί και θα ακολουθήσουν οι ζωντανοί. Θ' ακουστεί ένα κέλευσμα, μια φωνή αρχαγγέλου και ο ήχος από σάλπιγγα, που όλοι οι νεκροί εν Χριστώ θα καταλάβουν. Το κέλευσμα που θ' ακουστεί από τις αγγελικές υπάρξεις του ουρανού, θα είναι προτροπή ξεσηκωμού, για τον τελικό θρίαμβο και τη μεγάλη νίκη που πραγματοποιείται. Δεν είναι οι άγιοι που ζητωκραυγάζουν, αλλά ο ουρανός που χαίρεται για το λαό του Θεού που πηγαίνει στο αιώνιο σπίτι του.
Τόσος είναι ο ενθουσιασμός που επικρατεί ανάμεσα στις αγγελικές δυνάμεις του ουρανού, που είναι δύσκολο να φανταστούμε πόσο συναρπαστικά θα είναι τα συναισθήματα των λυτρωμένων που απέβλεψαν προς το Σωτήρα, έζησαν γι' Αυτόν, Τον υπηρέτησαν, περίμεναν με υπομονή την επιστροφή Του και τώρα αρπάζονται.
Ο λόγος του Θεού μας αναφέρει μόνο ένα αρχάγγελο ονομαστικά κι αυτός είναι ο Μιχαήλ. Υπάρχουν πολλοί άγγελοι, αλλά μόνο ένας αρχάγγελος. Αναφέρεται στο βιβλίο του Δανιήλ και στην Αποκάλυψη του Ιωάννη κι εδώ αναφέρεται σαν η πηγή της φωνής από τον ουρανό. Ο αρχάγγελος χρησιμοποιείται μέσα στη Γραφή για να προαναγγέλλει σημαντικά γεγονότα, όπως βλέπουμε στο Δαν.ιβ:1-2. Ο Μιχαήλ είναι αυτός που θα προαναγγείλει τον ερχομό του Κυρίου για την εκκλησία Του.
Η σάλπιγγα χρησιμοποιείται στη Γραφή, αλλά και στις μέρες μας για να επιστήσει την προσοχή. Όταν δόθηκε ο Νόμος στο όρος Σινά, ακούστηκε φωνή σάλπιγγας και θα ακουστεί πάλι για να σημάνει την Αρπαγή της εκκλησίας και το τέλος της οικονομίας της χάρης του Θεού προς τους ανθρώπους.
Γ. Τα βραβεία των πιστών.
Εκτός από την εκκλησία, το πιο χαρούμενο μέρος για τον καθένα πάνω στη γη, φυσιολογικά πρέπει να είναι το σπίτι του. Στο σπίτι είναι που αναπαυόμαστε από την ένταση της ημέρας, εκεί ξεχνάμε τα προβλήματα με τα οποία παλεύαμε όλη μέρα, εκεί είναι που απολαμβάνουμε την κοινωνία της οικογένειας. Το σπίτι, είναι ο τόπος όπου χαρούμενες μητέρες, χαρούμενοι πατέρες και χαρούμενα παιδιά μπορούν να κουβεντιάζουν και να γελάνε χωρίς περιορισμούς.
Ο ουρανός θα είναι σα να πηγαίνουμε σπίτι - αλλά σε πολύ μεγαλύτερη κλίμακα. Εκεί είναι που θα μεταφερθούμε τελικά και για πάντα χωρίς τους περιορισμούς και τα εμπόδια που καθημερινά αντιμετωπίζουμε τώρα. Σώματα που έχουν γεράσει, που είναι κουρασμένα ή άρρωστα στη γη, θα αλλαχτούν και θα γίνουν σαν το ένδοξο σώμα του Χριστού. Μυαλά αδυνατισμένα, ταραγμένα και μελαγχολικά θα ανακουφιστούν και θ' αποκτήσουν μια γαλήνια κατάσταση. Ο ουρανός θα ικανοποιήσει όλους όσους βρεθούν εκεί, άσχετα με τους διαφορετικούς χαρακτήρες τους, τις συμπάθειες ή τις αντιπάθειες τους. Εκεί δεν θα υπάρχει δυσφορία ή ανησυχία.
Ακόμα, το ταξίδι αυτό προς τον ουρανό, δεν θα είναι απλά σαν μια επίσκεψη, δεν θα είναι πρόσκαιρο, αλλά για πάντα! «και ούτω θέλομεν είσθαι πάντοτε μετά του Κυρίου» (Α' Θες.δ:17). Θα είναι τόπος χωρίς επιστροφή, τόπος που δεν θα γερνάμε, αλλά ούτε θα χρειαστεί ποτέ να φύγουμε. Είναι πραγματικά θαυμαστό το γεγονός αυτό που περιμένει ο λαός του Θεού, για το οποίο πρέπει να σχεδιάζει και να προετοιμάζεται.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Αξίζει ιδιαίτερης προσοχής το γεγονός ότι ο ένας Θεός που δημιούργησε το σύμπαν και όλα όσα υπάρχουν πάνω στη γη, που πρόσφερε την τέλεια θυσία πάνω στο Γολγοθά, προσφέροντας έτσι σωτηρία στον άνθρωπο και το προνόμιο να γίνει όμοιος με Αυτόν, είναι ο ίδιος ζωντανός Θεός που θα επιστρέψει για τους λυτρωμένους Του. Με την Αρπαγή θα μας πάρει από τη γη στον τόπο που έχει ετοιμάσει για το λαό Του.
Με προσμονή λοιπόν, ο λυτρωμένος λαός του Θεού περιμένει την ευλογημένη εκείνη μέρα και ζει έτσι ώστε να πληροί τις προϋποθέσεις, για να συμμετέχει στην Αρπαγή.Η Αρπαγή θα είναι η υλοποίηση της ελπίδας των έτοιμων και η ώρα της απογοήτευσης για τους ανέτοιμους. Ο καθένας πρέπει να κάνει τα πάντα προκειμένου να είναι έτοιμος εκείνη τη στιγμή.
