ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ α:1

(Αποκάλυψη α:1) Αποκάλυψις Ιησού Χριστού, την οποίαν έδωκεν εις αυτόν ο Θεός, διά να δείξη εις τους δούλους αυτού όσα πρέπει να γείνωσι ταχέως, και εφανέρωσεν αυτά αποστείλας διά του αγγέλου αυτού εις τον δούλον αυτού Ιωάννην,

Στο αρχαίο κείμενο δεν υπάρχει τίτλος για το βιβλίο της Αποκάλυψης. Ο τίτλος «ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΣ ΙΩΑΝΝΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ» προστέθηκε αργότερα.

Η λέξη «Αποκάλυψη» προέρχεται απ’ το ρήμα απο-καλύπτω δηλαδή ξεσκεπάζω κάτι που ήταν κρυμμένο και το κάνω φανερό.

Στο κείμενο η λέξη Αποκάλυψη χρησιμοποιείται:

·        8 φορές με την έννοια του κάνω κάτι σαφές, καθαρό, κατανοητό π.χ.Εφεσ.γ:3

·        7 φορές χρησιμοποιείται για την ορατή παρουσία του Ιησού Χριστού, δηλαδή τη φανέρωσή Του (Ρωμ.β:5  Γαλ.α:12  Β’Θεσ.α:7  Α’Πέτρ.α:7,13  δ:13).

·        Χρησιμοποιείται 2 φορές για τη φανέρωση του Θεού στους αγίους Του (Ρωμ.η:19  Λουκ.β:31).

Είναι πιθανόν ότι υπάρχουν 3 διαφορετικά νοήματα στη χρήση της λέξης «Αποκάλυψις» στο α:1.

·        Εδώ ο Χριστός φανερώνεται στους αγίους Του, δια μέσου των οράσεων που είδε ο Ιωάννης. Γι’ αυτό, είναι απόλυτα ξεκαθαρισμένο στην καρδιά της νύμφης, ότι ο Κύριος θέλει να ετοιμαστεί και να στολιστεί. Καθώς θα προχωράμε στη μελέτη του βιβλίου, θα καταλαβαίνουμε τον Ιησού περισσότερο και περισσότερο γιατί θα Τον βλέπουμε όπως είναι.

·        Βλέπουμε ακόμα τη 2^η παρουσία Του. Αποκαλύπτεται στους ανθρώπους ενώ για 2.000 χρόνια ήταν κεκαλυμμένη (Αποκ.ιθ:11-21).

·        Στα κεφάλαια β & γ υπόσχεται σ’ αυτούς που νικούν, ότι υπάρχει δόξα και τιμή στα επουράνια και κληρονομιά άφθαρτη μαζί Του, γιατί βλέπουμε ότι ο Ίδιος φανερώνεται μέσα στους αγίους Του. Μάλιστα Τον βλέπουμε να περπατά ανάμεσα στις 7 λυχνίες που είναι η εκκλησία στις 7 χρονικές περιόδους που πέρασε και πρόκειται να περάσει. Είναι η παρουσία του Χριστού μέσα στο σώμα Του.

Η αποκάλυψη του Ιησού Χριστού δεν είναι απλά τα γεγονότα των τελευταίων ημερών, αλλά η αποκάλυψη ή φανέρωση του Κυρίου μας μπροστά στα μάτια μας. Φανερώνεται σαν το κέντρο του σχεδίου του Θεού. Αυτός φανερώνει ποιος είναι ο ΓΙΑΧΒΕ και τι θα είναι στο λαό Του, ο οποίος ονομάζεται με το όνομά Του.

Φιλιπ.β:9-11  Εμείς σαν άγιοί Του παίρνουμε το όνομά Του επάνω μας, και το όνομά Του είναι η αποκάλυψη του Νυμφίου στη νύμφη Του.

Είναι η φανέρωση του ένδοξου ανθρώπου Ιησού Χριστού, η αποκάλυψη «την οποία έδωκεν εις αυτόν ο Θεός»

Ο Θεός αποκαλύπτεται σαν ΓΙΑΧΒΕ ΩΣΗΑ μέσα στο Γιο Του. ΓΙΑΧΒΕ ΩΣΗΑ ή ΙΗΣΟΥΣ σημαίνει ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΣΩΤΗΡΑΣ και αυτό είναι το Υπερπάν όνομα.

Πραξ.β:36  Ο Ιησούς έγινε Χριστός και Κύριος. Ο Θεός έκανε τον άνθρωπο Χριστό Ιησού (Α’Τιμ.β:5) Κύριό μας. Δεν ήταν μόνο ο κεχρισμένος του Θεού, ο υπηρέτης του Θεού, αλλά ταυτόχρονα ήταν ο Κύριος των πάντων.

Β’ Πετρ.α:16-18  Έλαβε από τον Πατέρα Θεό δόξα και τιμή.

Αποκ.γ:21  Ο άνθρωπος Χριστός Ιησούς νίκησε!

           

Γιατί ο Θεός έδωσε σ’ Αυτόν την Αποκάλυψή Του;

Διά να δείξει εις τους δούλους αυτού όσα πρέπει να γείνωσι ταχέως.

Ο Θεός αποκαλύπτει τον Ιησού για να μας δείξει τη θέση μας μπροστά Του. Αυτό σημαίνει ότι θέλει να γνωρίζουμε ότι θα γίνουμε κοινωνοί θείας φύσεως, συγκληρονόμοι με τον Ιησού (Β’ Πέτρ.α:4).

Ας θυμηθούμε τον Αβραάμ. Αν κι εμείς είμαστε κοντά στην καρδιά του Θεού όπως ο Αβραάμ, τότε ο Θεός θα μας λέει τα μυστικά Του, αυτά που πρόκειται να κάνει κι ακριβώς αυτό θα γίνει στη μελέτη αυτού του βιβλίου. Είναι πραγματικά μεγάλο το προνόμιο, αλλά και η ευθύνη, να περπατάμε μέσα στο φως και τη γνώση αυτών των πραγμάτων.

Κολ.α:27 Είναι η καρδιά του Θεού που πρέπει να φανερωθεί. Ο Θεός πολλά πράγματα τα έδωσε με παραβολές και αινίγματα για να τα κρύψει από τους σοφούς και τους μεγιστάνες αυτού του κόσμου και να τ’ αποκαλύψει στα νήπια και στα εξουθενημένα του κόσμου, στην εκκλησία Του. Αν όλα τα βαθιά και τα μεγαλεία του Θεού γινόταν γνωστά στους αμαρτωλούς και αμετανόητους, τότε στην κόλαση θα είχαν μεγαλύτερη τιμωρία και κρίση επάνω τους.

Έτσι, ο Θεός επιθυμεί να αποκαλύψει το σχέδιό Του σε ποιους;

εις τους δούλους Αυτού.

Δούλοι είναι οι σκλάβοι, όμως οι άγιοι είναι σκλάβοι αγάπης, δοσμένοι με τη θέλησή τους στην υπηρεσία του Κυρίου. Θέλει λοιπόν ο Θεός να φανερώσει στους δούλους της αγάπης Του (Ψαλμ.μ:6) αυτά τα πράγματα που πρέπει να γίνουν ταχέως. Είμαστε δούλοι αγάπης καθώς διανύουμε αυτό το δύσκολο δρόμο, το γεμάτο θλίψη και δάκρυ, όμως όταν εμφανιστεί θα είμαστε όμοιοι με Αυτόν και θ’ απολαύσουμε μαζί Του την αιωνιότητα (Α’ Ιωάν.γ:2).

Θέλει να δείξει εις τους δούλους αυτού όσα πρέπει να γείνωσι ταχέως (από το 6^ο κεφ. ιδιαίτερα μετά την Αρπαγή).

Αυτό περιλαμβάνει και τα γεγονότα των τελευταίων καιρών δηλαδή, 

·        το άνοιγμα του βιβλίου με τις 7 σφραγίδες

·        τη γέννηση του παιδίου του άρσενος

·        την αρπαγή της εκκλησίας της Φιλαδέλφειας

·        τη Μεγάλη θλίψη

·        τις πληγές

·        τη σφαγή των μαρτύρων

·        τη Δεύτερη Ελευση

·        τη μάχη του Αρμαγεδώνα

·        τη χιλιετή βασιλεία

·        το γάμο του Αρνίου

Ο Ιωάννης έγραψε το βιβλίο αυτό το 96 μ.Χ. στην Πάτμο. Άρα το “όσα πρέπει να γείνωσι ταχέως” εννοεί γεγονότα που θα γίνουν μετά το 96 μ.Χ. κι όταν αρχίσουν να γίνονται, θα γίνουν με μεγάλη ταχύτητα.

Εβρ.α:1 Οι τελευταίες ημέρες άρχισαν πριν 2.000 χρόνια. Είναι η χρονική περίοδος από τη γέννηση του Χριστού μέχρι το τέλος της γης αυτής. 4.000 χρόνια ιστορίας πέρασαν μέχρι την πρώτη έλευση του Χριστού και υπολείπονται άλλες 3000 χρόνια στην ιστορία της γης και μετά μπαίνουμε στην αιωνιότητα. Όταν λοιπόν η εξέλιξη των γεγονότων των τελευταίων ημερών αρχίσει, θα συντελεστεί σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα.

Αυτά τα γεγονότα θα συμβούν πάνω στη γη όταν το σώμα του Χριστού εκπληρώσει τη θέση του σαν το παιδίον το άρσεν, κληρονόμοι Θεού και συγκληρονόμοι Χριστού άμωμοι και άσπιλοι στην παρουσία Του (Αποκ.ιβ:5).

Είμαστε ακριβώς στο χείλος του χρόνου που αυτά τα γεγονότα θα συμβούν. Την ίδια στιγμή ο Θεός δημιουργεί ένα παγκόσμιο σώμα πιστών, τους τελειοποιεί και όταν πάρουν τη θέση που πρέπει μπροστά στον κόσμο και στο Θεό, θ’ αρπαχτούν. Αυτά τα γεγονότα θα γίνουν γρήγορα.

Τότε το Αρνίο, μετά την Αρπαγή, θα πάρει το σφραγισμένο βιβλίο του χρέους της αιώνιας ζωής και θ’ αρχίσει να ανοίγει τις σφραγίδες μια προς μια, ξεπληρώνοντας έτσι το χρέος της αμαρτίας. Από το άνοιγμα της πρώτης σφραγίδας μέχρι την τελευταία πληγή της 7ης σφραγίδας θα μεσολαβήσουν 7 χρόνια. Βλέπουμε λοιπόν ότι το χρονικό διάστημα που θα γίνουν όλα αυτά είναι πολύ μικρό. Άρα τα γεγονότα θα γίνουν με μεγάλη ταχύτητα (Ματθ.κδ:34  Ρωμ.ιγ:11  Λουκ.κα:29-31).

Το ρήμα «αποστείλας» έχει την ίδια ρίζα με την λέξη «απόστολος» που σημαίνει ότι κάποιος στέλνεται κάπου με μια αποστολή, με ένα σκοπό.

Έτσι ο Ιησούς αποστέλλει το μήνυμα της Αποκάλυψής Του, όπως ακριβώς τους αποστόλους Του στον κόσμο. Οι απόστολοί Του είναι οι αγγελιοφόροι Του, οι μηνυτές του Χριστού κι έτσι ακριβώς είναι και το βιβλίο της Αποκάλυψης, αγγελιοφόρος της Αποκάλυψης του Χριστού.

και “εφανέρωσεν” αυτά. Στο κείμενο είναι “εσήμανεν”.

Με άλλα λόγια φανέρωσε με σημεία, με σύμβολα. Ο Ιησούς δια μέσου σημείων ή συμβόλων έδειξε στον Ιωάννη όσα θα γίνουν ταχέως. Για παράδειγμα, βλέπουμε τη Γυναίκα που είναι ντυμένη τον ήλιο και πατά τη σελήνη, βλέπουμε τον δράκοντα με 7 κεφάλια, 10 κέρατα κτλ.

Παντού στο βιβλίο αυτό βλέπουμε σχήματα, πρόσωπα και αντικείμενα που συμβολίζουν κάτι άλλο. Βλέπουμε λοιπόν ότι ο Χριστός σήμανε με σημεία όλα τα επερχόμενα γεγονότα καθώς και την αποκάλυψη του Εαυτού Του.

Η λέξη “εσήμανεν” έχει επίσης την έννοια του να εξηγήσει κανείς κάτι. Έτσι λοιπόν, ο Ιησούς εξηγεί τόσο με λέξεις όσο και με σύμβολα αυτά που θέλει να γνωρίζουμε εμείς σαν λαός Του (Ιωαν.ιβ:33,18,32  κα:19).

δια του αγγέλου αυτού. 

Άγγελος = μηνυτής, αγγελιοφόρος.

Σε ορισμένα μέρη της Γραφής η λέξη άγγελος αναφέρεται σε ανθρώπους, σε άλλα όμως μέρη αναφέρεται σε αγγέλους, σε πνευματικά όντα που παρίστανται στο θρόνο του Θεού και χρησιμοποιούνται απ’ το Θεό σαν μηνυτές ή αγγελιοφόροι. Εδώ μιλά για άγγελο πνεύμα, και μάλιστα λέει “του αγγέλου Αυτού” δηλαδή ο άγγελος αυτός ανήκει στο Θεό. Αποκ.κβ:16

Αποκ.ι:11 Ο Ιωάννης στην πραγματικότητα προφητεύει σε μας μέσα στο βιβλίο της Αποκάλυψης.

Ο Ιωάννης αναφέρεται ονομαστικά μέσα στο βιβλίο αυτό 5 φορές: Στο α:1, α:4, α:9, κα:2, κβ:8. Αυτός είναι ο απόστολος που έγραψε το κατά Ιωάννη ευαγγέλιο και τις τρεις επιστολές του Ιωάννη. Ο ίδιος ο Ιησούς μίλησε για τον Ιωάννη στο Ιωαν.κα:20-24.