ΤΑΞΗ ΣΤΟ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟ
Ι. ΔΙΕΥΘΕΤΗΣΗ ΤΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ ΚΥΚΛΟΥ
Έξω από την Αυλή, οι Ισραηλίτες
κατασκήνωναν σύμφωνα με ακριβείς οδηγίες του Θεού. Ο εσωτερικός κύκλος
αποτελείτο από τους ιερείς που υπηρετούσαν στη σκηνή και τους εργάτες που μετέφεραν
τη Σκηνή από τόπο σε τόπο, σ’ όλο το ταξίδι τους. Ο Μωυσής, ο Ααρών και οι γιοι
του έπρεπε να κατασκηνώνουν στην Ανατολική πλευρά, ακριβώς μπροστά από τη σκηνή
(Αρ.γ:38). Γι’ αυτό η είσοδος της Ιερουσαλήμ, συχνά ονομάζεται «Η Ανατολική
Πύλη».
Οι Λευίτες είχαν ξεχωριστεί απ’ τις
υπόλοιπες φυλές για να εκτελούν τις υπηρεσίες της σκηνής (Αρ.γ:6-13). Αυτή η
φυλή αποτελείτο απ’ τα παιδιά του Γηρσών, του Καάθ και του Μεραρί (Αρ.γ:17). Οι
Γερσωνίτες έπρεπε να στρατοπεδεύουν Δυτικά (εδ.23), οι Κααθίτες Νότια (εδ.29)
και οι Μεραρίτες Βόρεια της Σκηνής (εδ.35).
Η ευθύνη των Γερσωνιτών ήταν τα καλύμματα
της σκηνής που τα μετέφεραν με δύο βαγόνια και τέσσερα βόδια (Αρ.ζ:7). Οι
Μεραρίτες είχαν στην επιστασία τους τις σανίδες, τους μοχλούς, τους στύλους, τα
υποβάσια κτλ. (Αρ.γ:36,37). Τα μετέφεραν με 4 βαγόνια και 8 βόδια (Αρ.ζ:8). Οι
Κααθίτες φρόντιζαν για τα σκεύη της σκηνής (Αρ.γ:31) που μεταφερόταν πάνω στους
ώμους τους (Αρ.ζ:9).
ΙΙ. ΔΙΕΥΘΕΤΗΣΗ ΤΟΥ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥ ΚΥΚΛΟΥ
Οι φυλές του Ιούδα, του Ισάχαρ και του
Ζαβουλών κατασκήνωναν Ανατολικά, ο Ρουβήν, Συμεών και Γαδ κατασκήνωναν Νότια, ο
Εφραΐμ, Μανασσή και Βενιαμίν κατασκήνωναν Δυτικά, ο Δαν, ο Ασήρ και ο Νεφθαλί
κατασκήνωναν Βόρεια. Αυτοί ήταν οι στρατιώτες, χωρισμένοι σε τέσσερα τμήματα,
ανά τρεις φυλές.
Για να μπει κάποιος στην Σκηνή, έπρεπε να
περάσει από το στρατόπεδο του Ιούδα. Για να μπούμε στο σχέδιο της σωτηρίας του
Θεού πρέπει αναγκαστικά να έρθουμε σε επαφή με τον Ιησού Χριστό, τον λέοντα από
τη φυλή του Ιούδα.
ΙΙΙ. ΤΡΕΙΣ ΤΑΞΕΙΣ ΑΝΘΡΩΠΩΝ
Απ’ όλα αυτά, μπορούμε να δούμε ότι το
στρατόπεδο των Ισραηλιτών ήταν χωρισμένο σε τρεις τάξεις ανθρώπων: τους ιερείς,
τους εργάτες και τους πολεμιστές. Κάθε Χριστιανός, αντιμετωπίζει τρεις εχθρούς:
τον κόσμο, τη σάρκα και το διάβολο. Ωστόσο, και η άμυνά του είναι τριπλή, γιατί
κάθε παιδί του Θεού πρέπει να είναι ένας Εργάτης, ένας Πολεμιστής κι ένας
Λατρευτής. Μερικοί Χριστιανοί, που τους αρέσει να λατρεύουν το Θεό, διστάζουν
να βγουν στον αγρό για δουλειά, ενώ άλλοι είναι όλη την ώρα απασχολημένοι
κάνοντας διάφορα πράγματα στο αμπέλι του Κυρίου τους. Είναι τόσο απασχολημένοι
μ’ αυτό που δεν τους μένει χρόνος για λατρεία και δοξολογία.
Το ότι κάθε παιδί
του Θεού είναι στρατιώτης που πρέπει να φοράει την πανοπλία του Θεού, φαίνεται
από τα παρακάτω εδάφια: Β’ Τιμ.β:3
Εφες.ς:13 Α’ Τιμ.α:18 Β’ Κορ.ι:3-5
Β’ Τιμ.β:4. Οι στρατιώτες δεν πρέπει μόνο να είναι καλά εξοπλισμένοι,
αλλά να είναι πρόθυμοι να υποφέρουν δυσκολίες και να μην εμπλέκονται με τις
υποθέσεις αυτής της ζωής. Τα παιδιά του Θεού είναι ακόμα εργάτες ή υπηρέτες:
Ρωμ.α:1 Α’ Κορ.θ:19,20 Γαλ.ε:13. Σαν λατρευτές, ονομάζονται ιερείς
του Θεού, όχι μόνο επειδή πρέπει συνεχώς να προσφέρουν λατρεία και δοξολογία,
αλλά κι επειδή πρέπει να μεσιτεύουν γι’ αυτούς που είναι ακόμα έξω από την κιβωτό
της σωτηρίας. Δες Αποκ.ε:10 και Αποκ.κ:6. Σαν ιερείς και βασιλείς, θα βασιλεύσουμε
στη γη.
