Ιούδ.α:3 Αγαπητοί, επειδή καταβάλλω πάσαν σπουδήν να σας γράψω περί της κοινής σωτηρίας, έλαβον ανάγκην να σας γράψω, προτρέπων εις το να αγωνίζησθε δια την πίστιν, ήτις άπαξ παρεδόθη εις τους αγίους.

Πέμπτη 3 Οκτωβρίου 2013

o σταυρός σαν σύμβολο του θεού Ηλιου-Δία

Στίς πρωτοελληνικές διαλέκτους ο σταυρός λεγόταν -ΚΑΡΟΣ από τή ρίζα -ΚΑ, καί αυτή η λέξη διασώζεται σήμερα σέ όλη τήν Ευρώπη ΚΑΡΟΣ = Κ` ΡΟΣ = CROSS, αλλά καί στή λέξη καρώ πού σημαίνει τετράγωνο ή ρόμβος.

Στη ρίζα -ΚΑΣ λοιπόν βρίσκουμε την έννοια τού σταυρού, δηλαδή την ένωση “κάσις” ενός συμβόλου πού είχαν οι σαρακατσάνοι πριν τον Χριστιανισμό. Τον σταυρό στους Σαρακατσάνους τον βρίσκουμε όχι μόνο στο εσωτερικό, μα και στο εξωτερικό των καταλυμάτων τους όπου έβαζαν εμφανώς σταυρό. 


Στούς Σαρακατσάνους βρίσκουμε τόν κύκλο μέ τόν σταυρό σέ κίνηση, ή ΣΤΑΥΡΩΤΟ όπως αλλιώς
λέγεται. Μία μορφή σταυρωτού χορού χορεύεται από
τέσσερις χορευτές πού σχηματίζουν σταυρό κρατώντας τις άκρες δύο μαντηλιών σταυρωμένα μεταξύ τους 
σχηματίζοντας σταυρό. Όταν χορεύουν, οι σταυροί τών
μαντηλιών καί χορευτών διαγράφουν κύκλο. Ο Σταυρωτός χορός 
 των Σαρακατσαναίων μας παραπέμπει στό στίχο τού Ορφικού 
Ύμνου προς τιμήν τού Ηλίου: “τετραβάμοσι ποσί χορεύουν”, 
(Νίκου Πρεάδη: Ο Ορφέας καί οι Ορφικοί, σελ. 48, 1994).

Με σταυρό στην αρχαιότητα συμβολίζουν τον Θεό Ήλιο – Δία και
πιθανότατα ο χορός αυτός να ήταν προς τιμήν τού Θεού Ήλιου-Δία. Η ταύτιση τού σταυρού και τού Ήλιου μπορεί εύκολα να διαπιστωθεί εάν επισκεφθεί κάποιος τα μουσεία στην Κρήτη όπου θα βρεί πλήθος απεικονίσεων σταυρών και ήλιων σε λατρευτικά αντικείμενα. 



 Σταυρό έχει και το πανάρχαιο λάβαρό τους, ο φλάμπουρας. Οι γυναίκες αλλά και οι άνδρες παλαιότερα έφεραν σταυρό τατουάζ στο μέτωπο και στα μπράτσα. Η εξοικείωσή τους με τον σταυρό τούς έκανε να προσέλθουν ευκολότερα στον καθολικισμό. Οι Σαρακατσάνοι υπήρξαν “σταυρο-φορούντες” από την αρχαιότητα και διέδωσαν τον σταυρό σ` όλη την Ευρώπη.Προσφάτως ανακαλύφθηκε λείψανο ανθρώπου στις Αλπεις καλά διατηρημένο στους πάγους, στο οποίο οι επιστήμονες δίνουν ηλικία 4.000 ετών. Το σώμα αυτό είναι καλά διατηρημένο και στό δέρμα του διακρίνονται τατουάζ μέ  σταυρούς! 

  •  σημειωση: Ορφικός Ύμνος στον Ήλιο: "κρᾶσιν ἔχων ὡρῶν, τετραβάμοσι ποσσὶ χορεύων"  Μετάφραση:"έχεις την συνένωσιν των εποχών και χορεύεις (κινείσαι κυκλικώς) με τέσσερα πόδια (ό δημιουργός των τεσσάρων εποχών του έτους)"

Η όλη ιδέα προέρχεται από τον κύκλο του Ηλίου και την δημιουργία των 4 εποχών.

Η σχέση του σταυρού με τον θεό Διόνυσο ίσως είναι ότι η λέξη κάρος από την οποία προέρχεται η λέξη Cross, σημαίνει την μέθη και τον βαθύ ύπνο όμοιο θανάτου. Και η επαναφορά από τον μεθυστικό ύπνο είναι η συμβολική ανάσταση.

Στα σημερινά μαθηματικά το σύμβολο της ένωσης 2 αριθμών είναι + δηλαδή ένας σταυρός. 

Σταυρόσχημα ειδώλια έχουν βρεθεί και στην Χαλκολιθική εποχή πριν ο σταυρός γίνει ηλιακό σύμβολο και αποκτήσει όλη τoν συμβολισμό του “Κάρου”, της θανατηφόρας μοίρας και της αναγέννησης της ζωής.

Το Ειδώλιο του Πωμού είναι ένα προϊστορικό γλυπτό. Βρέθηκε κοντά στο κυπριακό χωριό Πωμός, στην επαρχία της Πάφου. Είναι φτιαγμένο από πικρόλιθο και χρονολογείται περίπου στο 3.000 π.Χ., στη Χαλκολιθική εποχή. Σήμερα βρίσκεται στο Κυπριακό Μουσείο στην Λευκωσία. Η εικόνα του χρησιμοποιείται στην όψη των κυπριακών νομισμάτων του ενός και των δύο ευρώ.

Το ειδώλιο είναι σταυρόσχημο, παριστάνει δηλαδή έναν άνθρωπο με τα χέρια ανοιχτά σε σχήμα σταυρού. Τέτοια σταυρόσχημα ειδώλια βρέθηκαν αρκετά στην Κύπρο, καθώς στην εποχή τους φαίνεται ότι ήταν διαδεδομένα ως φυλαχτά για τη γονιμότητα, ενώ η συμβολική τους σημασία φαίνεται να ήταν η ευχή για καλή γέννα, κάτι που υπογραμμίζεται από το γεγονός ότι μερικές φορές το οριζόντιο τμήμα του ειδώλιου (τα απλωμένα χέρια) αντικαθίσταται από μια δεύτερη ανθρώπινη μορφή σε οριζόντια θέση. 

Η μορφή της σταυρόμορφης φιγούρας είναι στην πραγματικότητα ένας συνδυασμός δύο μορφών. Μιας όρθιας φιγούρας και μιας φιγούρας στην αγκαλιά αυτής σε οριζόντια στάση. Ο γλύπτης τοποθετόντας την οριζόντια φιγούρα πάνω στην κάθετη δίνει την εντύπωση ότι η όρθια φιγούρα έχει τα χέρια ανοιχτά. Μια τρύπα στην κορυφή της όρθιας φιγούρας δηλώνει την χρήση του αγαλματίου ως κρεμασστό στο λαιμό. Εχει ερμηνευτεί σαν μια μητέρα να κουβαλάει το παιδί της, ή ζευγάρι να ερωτοτροπεί, ή ένα φυλαχτό με μαγικές ιδιότητες δύο διδύμων μορφών σε αυτή την στάση.


Αν η σταυροειδής φιγούρα συνδέεται με γυναίκα να κρατάει στην αγκαλιά παιδί τότε ίσως είναι φιγούρα αρχέτυπο για την θεά Εστία που αναπαριστάτε με παιδί στην αγκαλιά (φυσικά οι ομοιότητες με την θεά του ουρανού και το θείον βρέφος δεν είναι συμπτωματικές..).

(πληροφορίες απο awakengr)