ΕΡΩΤΗΣΗ:
Είμαι άνθρωπος που ταξιδεύω
λόγω της δουλειάς μου, και έχω επισκεφθεί πολλές εκκλησίες σ’ όλη τη χώρα.
Ανησυχώ για την ευρεία προώθηση της συναισθηματικής «λατρείας» και την φανερή
υποβάθμιση του κηρύγματος του λόγου. Μου φαίνεται ότι πολλοί ποιμένες περνούν
πολύ χρόνο φωνάζοντας, χορεύοντας, πηδώντας, ή τρέχοντας και αυτό το ονομάζουν «λατρεία»,
ενώ όλη την ώρα προειδοποιούν τους ανθρώπους να προσέχουν να μην πέσουν σε
τυπικότητα. Από την άλλη πλευρά, λίγο χρόνος δαπανάται στο κήρυγμα των βασικών
διδασκαλιών της Αγίας Γραφής και όταν
αυτό γίνεται, είναι πολύ ελαφρύ, κηρυγματάκια για μικρά παιδάκια, πολύ
επιφανειακά, που δεν έχει ασχοληθεί κάποιος πάνω από λίγα λεπτά. Λαχταρώ τον
παλιό τρόπο κηρύγματος και διδασκαλίας της Αγίας Γραφής, που εδραιώνει τους
ανθρώπους στην αλήθεια και χαράσσει μια ευθεία γραμμή όσο αφορά στη δικαιοσύνη.
Θα εκτιμούσα τα σχόλιά σας.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ:
Έχω ακούσει πολλούς ανθρώπους να εκφράζουν παρόμοια συναισθήματα
με τα δικά σου. Αλλά, πρέπει να είμαστε προσεκτικοί να μην πέσουμε σε τυπικισμό.
Δεν περιφρονώ τις προειδοποιήσεις εναντίον αυτού του γεγονότος, επειδή είναι
αλήθεια ότι είναι ένας πανταχού παρών κίνδυνος. Τι φοβερό πράγμα θα ήταν να χαθεί
η πραγματική, πνευματική λατρεία!
Νομίζω ότι σωστά εδραιωμένη εκκλησία, είναι αυτή που ο
ποιμένας δίνει έμφαση στο κήρυγμα του λόγου, ενώ την ίδια στιγμή ενθαρρύνει την
ελευθερία του Πνεύματος στη λατρεία.
Το «Πνεύμα» και η «αλήθεια» πάνε χέρι-χέρι στη λατρεία (Ιωάν.δ:24).
Ο Ιησούς είπε στο Ματθ.κβ:29 ότι οι Σαδδουκαίοι υπέπεσαν σε πλάνη, «μη γνωρίζοντες τας γραφάς [που
λαμβάνουμε μέσα από το κήρυγμα και τη διδασκαλία του λόγου], μηδέ την δύναμιν του Θεού [την κίνηση
του Πνεύματος]».
Για να είναι υγιείς, οι άνθρωποι πρέπει να τρώνε μια καλή
και ισορροπημένη διατροφή, να αναπνέουν βαθιά καθαρό αέρα και να ασκούνται.
Κάθε υγιής Εκκλησία και πιστός, πρέπει κατά τον ίδιο τρόπο να τρώει το γάλα και
το κρέας του λόγου, να αναπνέει βαθιά τον φρέσκο, αναζωογονητικό αέρα της
πνευματικής λατρείας και να ασκείται σε πνευματικές ασχολίες μέσα από την
ενεργό υπηρεσία και τον ευαγγελισμό. Όλα αυτά τα στοιχεία είναι εξίσου χρειώδη
και ζωτικής σημασίας για την καλή χριστιανική υγεία και την αύξηση.
Είναι αλήθεια ότι σε πολλές εκκλησίες έχουν παραμελήσει το
κήρυγμα του λόγου, ίσως για να μην ενοχλούν τον κόσμο και να τον κρατάνε μέσα
με διάφορα happenings.
Καλό θα ήταν, κάθε τόσο, να εξετάζουμε το θέμα της λατρείας,
το κήρυγμα και την προσευχή με τα αποστολικά πρότυπα που βρίσκουμε στο βιβλίο
των Πράξεων και σ’ όλη την Καινή Διαθήκη. Φοβάμαι ότι κάποιοι ακολουθούν πρακτικές
που απλά αντέγραψαν από κάποιες εκκλησίες, είτε από την φαντασία τους, που
είναι αδικαιολόγητες από την Αγία Γραφή.
Πώς η πρώτη εκκλησία οδηγούσε τους ανθρώπους σε λατρεία;
Ποιο ήταν το θέμα των κηρυγμάτων τους; Που έδιναν έμφαση; Οι συναθροίσεις τους περιοριζόταν
στο χώρο της εκκλησίας; Πόση έμφαση έδιναν σε πράγματα που κι εμείς
υπογραμμίζουμε σήμερα; Μπορεί να ταρακουνηθεί κανείς καθώς μελετά το βιβλίο των
Πράξεων για να βρει τις απαντήσεις στα ερωτήματα αυτά.
