Ι. ΝΑΥΗ (συνέχεια)
ΑΞΙΟΣΗΜΕΙΩΤΟΙ ΤΥΠΟΙ ΤΗΣ ΓΗΣ ΧΑΝΑΑΝ.
Η γη Χαναάν είναι η επαγγελία της ανάπαυσης του Ισραήλ. Δεν
θα είχαν να κάνουν άλλα ταξίδια και ταλαιπωρίες μέσα στην έρημο (Δευτ.ς:10, Λευιτ.κς:6,
Ησ.κη:11-12, Εβρ.δ:8-11).
Είναι ο τόπος της αφθονίας, «γη καλή και ευρύχωρος, γη ρέουσα γάλα και μέλι,....» (Έξοδ.γ:8), «γη σίτου
και οίνου και οι ουρανοί αυτού θέλουσι σταλάζει δρόσον» (Δευτ.λγ:8, ια:10, Λευιτ.κς:5).
Ο Ισραήλ ευλογήθηκε με κάθε υλική ευλογία πάνω στην γη δια μέσου του Αβραάμ, όπως
η εκκλησία ευλογήθηκε με κάθε πνευματική ευλογία στα επουράνια δια μέσου του Χριστού (Εφεσ.α:3, Φιλιπ.δ:19).
Είναι ο τόπος του θριάμβου όπου όλοι οι εχθροί νικήθηκαν και
τα υπερήφανα τείχη κατεδαφίστηκαν (Δευτ.ζ:1, Β' Κορ.β:14, Α' Κορ.ιε:57).
ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΙΔΕΑ.
Με τον αγιασμό και την δια πίστεως αποδοχή των επαγγελιών, αποκτούμε
τα αγαθά του Θεού και αυτό όχι με δικές μας προσπάθειες, αλλά δια Χριστού Ιησού
του Κυρίου μας (Ι. Ναυή α:3-5).
ΣΧΕΣΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΤΟΥ ΝΑΥΗ ΜΕ ΤΗΝ ΠΕΝΤΑΤΕΥΧΟ.
Είναι η εκπλήρωση της υπόσχεσης που έδωσε ο Θεός στην
Πεντάτευχο και ο ακρογωνιαίος λίθος της.
Η Γένεση είναι το βιβλίο των αρχών, όπως και προφητικό του
Ισραήλ και της γης Χαναάν.
Η Έξοδος αναφέρεται στην ελευθερία και την αρχή της ιστορίας
του Ισραήλ σαν έθνος.
Το Λευιτικό αναφέρεται στον Νόμο και στις θυσίες.
Οι Αριθμοί αναφέρονται στην
ιστορία των δοκιμασιών του λαού.
Το Δευτερονόμιο είναι η τελική
ετοιμασία και νουθεσία πριν μπουν στην Χαναάν.
Το βιβλίο του Ιησού του Ναυή είναι η εισαγωγή στην υπόσχεση
του Θεού, και η ύπαρξη του Ισραήλ σαν κράτος με
δικά του όρια. Εκτός από την Γένεση, τα άλλα 4 βιβλία της Πεντάτευχου είναι η προετοιμασία
για την εισαγωγή των Ισραηλιτών στην γη Χαναάν.
ΤΕΛΙΚΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ.
Διάβασε στον Ιερεμ.κγ:8, & Ιεζεκ.λα:21 για το ελεύθερο
δικαίωμα ιδιοκτησίας που έδωσε ο θεές στους Ισραηλίτες πάνω στην γη Χαναάν.
Διαμάχη και κατάκτηση έχουν σαν αποτέλεσμα την απόκτηση των επαγγελιών.
Η κυριότητα των Ισραηλιτών πάνω σ’ αυτή την γη είναι χωρίς
όρους, (Γέν.ιβ:7, ιε:18-21, ιζ:8).
Αλλά η κατοχή και χρησιμοποίηση της γης από τους Ισραηλίτες
είναι με όρους (Δευτ.κθ:9, λ:20).
Στον Χριστιανό σήμερα έχει δοθεί το δικαίωμα ιδιοκτησίας πάνω
σ’ όλες τις ευλογίες του Θεού στα επουράνια (Εφεσ.α:3, Ρωμ.ε:1-11, η:37, Α' Κορ.α:30).
Η ουσιαστική κατοχή και εμπειρία των ευλογιών αυτών
εξαρτάται από την μάχη που δίνουμε για κατάκτηση (Εφες.ς:10-20, Γαλ.ε:25, Β' Κορ.ι:3-6,
Α' Κορ.θ:25-27, Eβρ.δ:11).
Αυτές οι ενέργειες δεν αποκτούνται ποτέ με τα έργα της σάρκας,
αλλά μόνο με την δύναμη της ενέργειας Εκείνου, στην αφιερωμένη ζωή του πιστού
(Ρωμ.ζ & η, Γαλ.ε:22-23).
