Ο λόγος του Θεού (19)

ΚΡIΤAI

ΤΙΤΛΟΣ.

Ο όρος «Κριταί» αναφέρεται σε 12 πρόσωπα, που χρημάτισαν αρχηγοί στον Ισραήλ, επί 350 χρόνια περίπου.

Ήταν κάτι παραπάνω από δικαστές. Απελευθέρωναν και οδηγούσαν τον λαό του Θεού μέσα σε δύσκολες και ταραγμένες πολιτικές και θρησκευτικές καταστάσεις.

Ο Εβραϊκός τίτλος είναι «Σοφετίμ» που θα πει «υποστηρίζω και ελευθερώνω» όπως και «εκδικώ και κρίνω ή τιμωρώ».

ΟΙ ΔΩΔΕΚΑ ΚΡΙΤΕΣ

     1. Γοθονιήλ (γ:7-11)
     2. Αώδ (γ:12-30). 
     3. Σαμεγάρ (γ:31) 
     4. Βαράκ & Δεβόρα (δ:1 – ε:31)
     5. Γεδεών & Αβιμέλεχ (ς:1 – θ:57) 
     6. Θωλά (ι:1-2) 
     7. Ιαείρ (ι:3-5)
     8. Ιεφθάε (ι:6 – ιβ:7) 
     9. Αβαισάν (ιβ:8-10) 
   10. Αιλών (ιβ:11-12)
   11. Αβδών (ιβ:13-15) 
   12. Σαμψών (ιγ:1 – ις:31)

Οι 6 από τους 12 είναι οι κύριοι κριτές. Για τους άλλους 6 γνωρίζουμε πολύ λίγα πράγματα.

ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΑ, ΕΠΙΚΡΑΤΟΥΣΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ, ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ.

Καλύπτει διάστημα 350 χρόνων και είναι η συνέχεια της ιστορίας που τελειώνει το βιβλίο του Ιησού του Ναυή. Άρα η περίοδος του είναι από το 1380 - 1030 π.Χ. Το βιβλίο μπορεί να γράφτηκε λίγο μετά από αυτή την περίοδο.

  

  · Η ιστορία του Ισραήλ μέχρι πριν την αιχμαλωσία, χωρίζεται σε τέσσερεις περιόδους που κάθε μία αποτελείται από 400 χρόνια.

  · Από την γέννηση του Αβραάμ, μέχρι τον θάνατο του Ιωσήφ στην Αίγυπτο, είναι 400 χρόνια. Αυτή είναι η περίοδος της οικογένειας.

  · Από τον θάνατο του Ιωσήφ, μέχρι την έξοδο από την Αίγυπτο, είναι 400 χρόνια και είναι η περίοδος των φυλών.

   · Από την έξοδο, μέχρι τον Σαούλ (τον πρώτο βασιλιά του Ισραήλ), είναι 400 χρόνια και είναι η θεοκρατική περίοδος .

  

  · Από την βασιλεία του Σαούλ, μέχρι τον Σεδεκία (αιχμαλωσία από την Βαβυλώνα), είναι 400 χρόνια, η περίοδος της μοναρχίας.

Ο καιρός λοιπόν των Κριτών, είναι στην περίοδο της θεοκρατίας. Υπήρχε μια συνεχής διαδοχή από κυβερνήτες που ήταν μεγάλοι ελευθερωτές, έσωζαν τον Ισραήλ και έκριναν δίκαια τον λαό. Όλοι αυτοί είναι τύποι του Χριστού που είναι ο μεγάλος Κριτής.

Η παράδοση των Εβραίων λέει ότι συγγραφέας είναι ο Σαμουήλ, αλλά η Βίβλος δεν αναφέρει πουθενά κάτι τέτοιο. Ο Σαμουήλ βέβαια έζησε στο τέλος αυτής της περιόδου.

Η κατάσταση που επικρατούσε την περίοδο αυτή, είναι η εξής: Υπήρχαν αρκετά απομεινάρια Χαναναίων, Φιλισταίων, Αμαληκιτών και Αμοραίων, που δεν εξολόθρευσαν εντελώς μετά τις κατακτήσεις του Ι. Ναυή. Αυτοί όλοι έγιναν αγκάθια στα πλευρά του Ισραήλ. Τους παρέσυραν στην ειδωλολατρία, με αποτέλεσμα ο Θεός να τους παραδώσει σε καταπιεστές λαούς που ήταν γύρω τους (Ι. Ναυή κδ:11, Κριτ.β:6-13, β:14). Οι Ισραηλίτες έκραξαν στον Κύριο κι Εκείνος έστειλε τους Κριτές σε τακτά χρονικά διαστήματα και τους ελευθέρωνε (β:16-19).

Την περίοδο αυτή δεν βλέπουμε δυνατή σχέση του λαού με τον Θεό, ούτε δυνατούς κυβερνήτες που θα μπορούσαν να στρέψουν τον λαό στον Κύριο. Τύπος της εκκλησίας χωρίς την ηγεσία του Χριστού, που γίνεται έρμαιο των δαιμονίων.

Ο ΚΥΚΛΟΣ ΤΩΝ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ ΤΩΝ ΚΡΙΤΩΝ

Ο κύκλος αυτός είναι μια συνεχής επανάληψη των ίδιων γεγονότων, που με την σειρά που συνέβαιναν είναι τα έξης:

  · Ο Ισραήλ έπεφτε στην ειδωλολατρία και την αμαρτία (β:11).

  · Ο Θεός στην συνέχεια τους παρέδιδε στα χέρια των εχθρών τους ώστε να αναγνωρίσουν την αμαρτία τους και να κράξουν στον Κύριο (β:14).

  · Ο Ισραήλ προσευχόταν στον Θεό για βοήθεια.

  · Σαν απάντηση ο Κύριος σήκωνε κάποιον και τους ελευθέρωνε από τους εχθρούς τους (β:16).

  · Μετά επακολουθούσε μια περίοδος ειρήνης για λίγο χρονικό διάστημα.

  · Φυσική συνέπεια ήταν να χαλαρώνουν και πάλι, να πέφτουν στην αμαρτία και ο ίδιος κύκλος να επαναλαμβάνεται από την αρχή (β:18-19).

Βλέπουμε λοιπόν ότι τα αποτελέσματα της αμαρτίας είναι δεσμά και θλίψεις, αλλά αν κράξουμε στον Κύριο, όπως ο Ισραήλ, θα φέρει σωτηρία και ελευθερία από τους εχθρούς μας.