Γέν.ιγ:11-13
Και έκλεξεν εις εαυτόν ο Λωτ πάσαν την περίχωρον
του Ιορδάνου· και μετεσκήνωσεν ο Λωτ προς ανατολάς, και διεχωρίσθησαν ο εις από
του άλλου. Ο μεν Άβραμ κατώκησεν εν τη γη Χαναάν· ο δε Λωτ κατώκησε μεταξύ των πόλεων
της περιχώρου, και έστησε τας σκηνάς αυτού έως Σοδόμων. Οι δε άνθρωποι των Σοδόμων
ήσαν κακοί και αμαρτωλοί σφόδρα ενώπιον του Κυρίου.
Έως
Σοδόμων:
κοντά στα Σόδομα. Στα Εβραϊκά λέει απέναντι από τα Σόδομα.
Ο Λωτ είχε κόρες που ίσως να πίεζαν τη μητέρα
τους να πάνε εκεί που έχει “αγορές”. Να μπορούν να αγοράζουν ρούχα όπως οι
κοπέλες των πόλεων. Ίσως ο Λωτ να μην ήθελε να μπει μέσα στα Σόδομα, αλλά από
κάποια στιγμή έχασε τον έλεγχο. Βλέπουμε τον άγγελο αργότερα να λέει στη γυναίκα
του Λωτ να μη γυρίσει πίσω που σημαίνει ότι η καρδιά της ήταν προσκολλημένη
εκεί. Ίσως ο Λωτ να βαρέθηκε τη νομαδική ζωή, το να μένει σε σκηνές. Ίσως να
κουράστηκε και τώρα η πόλη του πρόσφερε μια ήσυχη και εύκολη ζωή.
Βλέπουμε πόσο διαφορετικά έβλεπε ο Λωτ από το
Θεό! Ο Λωτ έβλεπε νερά, χορτάρι, κήπους, πόλεις (σαρκικός οφθαλμός). Ο Θεός
έβλεπε μια γη γεμάτη ανομία και αμαρτία (πνευματικός οφθαλμός). Ησ.νε:8! Πρέπει
να μάθουμε να εκτιμούμε τα πράγματα όπως ο Θεός. Ο Λωτ διάλεξε την ευημερία του
κόσμου με τελικό αποτέλεσμα να χάσει όλα τα υπάρχοντά του, τη γυναίκα του και
κατάντησε να ζει μέσα σε μια σπηλιά.
Γέν.ιγ:14-17
Και είπε Κύριος προς τον Άβραμ, αφού διεχωρίσθη
ο Λωτ απ' αυτού, Ύψωσον τώρα τους οφθαλμούς σου, και ιδέ από του τόπου όπου είσαι,
προς άρκτον και μεσημβρίαν και ανατολήν και δύσιν· διότι πάσαν την γην την οποίαν
βλέπεις, εις σε θέλω δώσει αυτήν και εις το σπέρμα σου έως αιώνος· και θέλω καταστήσει
το σπέρμα σου ως την άμμον της γής· ώστε εάν δύναταί τις να εξαριθμήση την άμμον
της γης, θέλει αριθμηθή και το σπέρμα σου. Σηκωθείς διόδευσον την γην εις τε το
μήκος αυτής και εις το πλάτος αυτής· διότι εις σε θέλω δώσει αυτήν.
Η “έριδα” και ο “χωρισμός” αντί να
προξενήσουν κάποια πνευματική ζημιά στον Αβραάμ, χρησιμεύουν στο να φανερώσουν
τις ουράνιες αρχές που τον κυβερνούσαν και δυνάμωναν την ψυχή του. Τον ελευθέρωσαν
από μια συντροφιά που μόνο θα τον εμπόδιζε. Έτσι, όλα συνεργούν προς το αγαθό
για τον Αβραάμ.
Όταν πάρουμε την απόφαση μέσα στην καρδιά μας
να ακολουθήσουμε το Θεό κατά πάντα, τότε ανοίγει η καρδιά Του, και μας
πλημμυρίζει με τα αγαθά Του. Τώρα ο Αβραάμ είναι όπως ο Θεός τον ήθελε, μόνος -
εμπιστευόμενος απόλυτα Αυτόν - χωρίς εμπόδια.
Ας μην ξεχνάμε, ότι με τον καιρό, ο καθένας
βρίσκει το επίπεδό του. Όλοι που τρέχουν δίχως να έχουν σταλεί, καταλήγουν να
πέσουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο και επανέρχονται σ’ αυτά που κάποτε λέγανε
ότι έχουν εγκαταλείψει. (Παρ.δ:18
Α’Κορ.ι:12 Λουκ.ιγ:30 Ματθ.κδ:13)
Ο Αβραάμ είχε κληθεί από το Θεό να αφήσει την
Ουρ για να πάει στη γη Χαναάν, και γι’ αυτό ο Θεός τον οδήγησε σ’ όλο το δρόμο.
Όταν ο Αβραάμ σταμάτησε στη Χαράν, ο Θεός τον περίμενε. Όταν κατέβηκε στην Αίγυπτο,
ο Θεός τον επανέφερε. Όταν είχε ανάγκη κατεύθυνσης, ο Θεός τον οδηγούσε. Όταν
είχε μια φιλονικία κι ένα χωρισμό, ο Θεός φρόντισε γι’ αυτόν (Ψαλμ.λα:19).
Ο Θεός υπόσχεται να του δώσει όλη τη γη
Χαναάν, κάτι περισσότερο από απλή αποκατάσταση για τη ζημιά που του έκανε ο
Λωτ.
Σηκωθείς
διόδευσον:
Πολλοί πιστεύουν ότι ενώ κάθονται, οι επαγγελίες του Θεού θα έρθουν. Εδώ όμως ο
Θεός μας διδάσκει ότι δεν είναι έτσι. Πρέπει να σηκωθούμε και να βαδίσουμε με
πίστη μέσα στις επαγγελίες Του. Πρέπει να διοδεύσουμε τη γη πριν την κατακτήσουμε,
κι αυτό χρειάζεται πίστη, αυταπάρνηση, προσευχή, καρτερία, εγκράτεια, αγιασμό.
Γέν.ιγ:18
Και εσήκωσε την σκηνήν αυτού ο Άβραμ, και ελθών
κατώκησε πλησίον των δρυών Μαμβρή, αίτινες είναι εν Χεβρών, και ωκοδόμησεν εκεί
θυσιαστήριον εις τον Κύριον.
Ο Αβραάμ ζητάει και
βρίσκει ό,τι χρειάζεται απ’ το Θεό.
Δεν διαβάζουμε πουθενά ότι υπήρχε θυσιαστήριο
μέσα στα Σόδομα. Όλοι όσοι περπατούν προς αυτή την κατεύθυνση, ζητούν οτιδήποτε
άλλο εκτός από θυσιαστήριο. Δεν πηγαίνει κανείς προς τα Σόδομα για να λατρέψει
το Θεό. Άλλα πράγματα ζητάει, αλλά και όταν τα αποκτήσει ποιο είναι το τέλος; Η Γραφή λέει: Ψαλμ.ρς:15.
Μαμβρή σημαίνει πάχος,
δύναμη, ισχύς. Χεβρών σημαίνει σύνδεσμος, ενότητα με την έννοια της συμμαχίας.
