Από μια ομάδα μαθητών ζητήθηκε να βάλουν στην σειρά τις 10
εντολές, ανάλογα με τη σπουδαιότητά τους. Είναι ενδιαφέρον ότι αυτοί οι μαθητές
θεώρησαν ότι η έκτη εντολή, «Μη φονεύσης» θα πρέπει να είναι πρώτη στη λίστα. Η
έβδομη εντολή, «Μη μοιχεύσης», τοποθετήθηκε επίσης κοντά στην κορυφή. Αλλά η
ομάδα υποβίβασε την πρώτη εντολή, «Μη έχης άλλους θεούς πλην εμού», στο κάτω
μέρος της λίστας. Δεν πίστευαν
ότι ήταν τόσο σημαντική.
Στην λίστα του Θεού, ωστόσο, αυτό είναι μια διαφορετική
ιστορία. Ο Θεός βάζει αυτή την εντολή στην κορυφή της λίστας. Αλλά γιατί είναι
η πιο βασική αδικία προς τον Θεό; Ο λόγος είναι ότι αν σπάσεις αυτή την πρώτη
εντολή, όλες οι άλλες θα διαλυθούν.
Μια μέρα ένας άνθρωπος ήρθε στον Ιησού και τον ρώτησε, «Ποία εντολή είναι πρώτη πασών;» (Μάρκ.ιβ:28).
Ο Ιησούς απάντησε:
Μάρκ.ιβ:29-31 πρώτη πασών των εντολών είναι· Άκουε Ισραήλ,
Κύριος ο Θεός ημών είναι εις Κύριος· και θέλεις αγαπά Κύριον τον Θεόν σου εξ
όλης της καρδίας σου, και εξ όλης της ψυχής σου, και εξ όλης της διανοίας σου,
και εξ όλης της δυνάμεώς σου· αύτη είναι η πρώτη εντολή. Και δευτέρα ομοία,
αύτη· Θέλεις αγαπά τον πλησίον σου ως σεαυτόν. Μεγαλητέρα τούτων άλλη εντολή
δεν είναι.
Με αυτή τη δήλωση, ο Ιησούς ουσιαστικά συνοψίζει τις δέκα
εντολές: Βάλε τον Θεό στη θέση που Του αξίζει. Κάνε Τον το πρώτο πράγμα στη ζωή
σου.
Θα μπορούσε αυτό να ειπωθεί και για εμάς σήμερα; Μια έρευνα
αποκάλυψε ότι ένα μεγάλο ποσοστό πιστεύει ότι είναι απολύτως πιστοί στην πρώτη
εντολή. Με άλλα λόγια, θα μπορούσαν να έχουν προβλήματα με ορισμένες από τις
άλλες εντολές, αλλά γι’ αυτούς, η πρώτη εντολή δεν ήταν πρόβλημα. Αλλά είναι αλήθεια αυτό; Είναι δύσκολο να πω ναι.
Βλέπεις, όλοι έχουν ένα θεό. Όλοι, συμπεριλαμβανομένων των
άθεων, γονατίζουν σε κάποιο βωμό. Δεν λατρεύουμε όλοι τον αληθινό Θεό, αλλά
όλοι κάτι λατρεύουμε. Ο καθένας έχει κάτι στο οποίο πιστεύει, ένα πάθος που τον
οδηγεί, κάτι που δίνει νόημα και το σκοπό στη ζωή του. Για κάποιους, ο θεός
τους είναι τα αγαθά ή τα χρήματα. Άλλοι λατρεύουν τα σώματά τους. Λατρεύουν την
τέλεια σωματική διάπλαση στα γυμναστήρια. Ακόμα άλλοι λατρεύουν την επιτυχία ή την
απόλαυση ή τις σχέσεις. Αλλά όλοι λατρεύουμε κάποιον ή κάτι
Με την πρώτη εντολή, ο Θεός εδραιώνει το γεγονός ότι Αυτός είναι
ο Θεός μας και μας δείχνει τη θέση που πρέπει να έχει στη ζωή μας: «Εγώ είμαι Κύριος ο Θεός σου, …….. Μη έχης άλλους θεούς πλην
εμού» (Έξοδ.κ:2-3). Είναι εκπληκτικό το τι μπορεί να αποκαλυφθεί από μια
απλή μικρή αντωνυμία, όπως το «Εγώ». Μόνο μια λέξη, μεταφέρει μια βαθιά και
θεμελιώδη αλήθεια για το ποιος είναι ο Θεός. Όταν είπε, «Εγώ είμαι Κύριος», ήταν, με αποτέλεσμα να αντικρούσει όλα τα άλλα
συστήματα πεποιθήσεων, συμπεριλαμβανομένου του πανθεϊσμού, του πολυθεϊσμού, του
Ντεϊσμού, της θεωρίας της τριάδας και τη λογική της «Νέας εποχής». Όταν ο Θεός
λέει, «Εγώ ειμί», αποκαλύπτει ότι
είναι ένα Ον, δεν είναι μια απλή δύναμη της φύσης. Σημαίνει «είμαι.... νιώθω, σκέφτομαι, ενδιαφέρομαι».
|
Από τη
Βικιπαίδεια
Αγία
Τριάδα ονομάζεται το σύνολο των προσώπων (υποστάσεων) Του Θεού, στο
Χριστιανισμό. Δηλαδή Ο Θεός είναι Ένας Τριαδικός, επειδή έχει μία ουσία
(φύση), και τρία πρόσωπα (υποστάσεις). Τα τρία πρόσωπα ή υποστάσεις είναι Ο
Πατήρ, Ο Υιός και Το Άγιο Πνεύμα, τα οποία είναι αδιαίρετα και ομοούσια
κατά τη θεότητα, έχουν την ίδια δύναμη και κοινή Θεία ουσία.
|
Ο Θεός δεν είναι μια απρόσωπη δύναμη, όπως διδάσκει ο πανθεϊσμός.
Ούτε είναι ένας από τους πολλούς θεούς, όπως ισχυρίζεται πολυθεϊσμός. Ο Θεός
είπε, «εγώ είμαι Κύριος ο Θεός σας».
Όπως η Α’ Τιμ.β:5 μας υπενθυμίζει, «Διότι
είναι εις Θεός, εις και μεσίτης Θεού και ανθρώπων, άνθρωπος Ιησούς Χριστός».
|
Από τη
Βικιπαίδεια
Ντεϊσμός ονομάζεται η άποψη ότι η λογική μάλλον, παρά η
θεία αποκάλυψη ή η παράδοση, πρέπει να τοποθετούνται στη βάση της πίστης
μας στον Θεό. Οι ντεϊστές απορρίπτουν την οργανωμένη θρησκεία και προωθούν
τη λογική ως τον κρίσιμο παράγοντα στη λήψη ηθικών αποφάσεων. Η λογική αυτή
βάση είθισται να θεμελιώνεται στο κοσμολογικό επιχείρημα (επιχείρημα
σχετικά με το Πρώτο Αίτιο), το τελεολογικό επιχείρημα (επιχείρημα του
Σχεδιασμού), καθώς και άλλες πλευρές αυτού που ονομαζόταν φυσική θρησκεία.
Ο ντεϊσμός κατέληξε να ταυτιστεί με την κλασική πεποίθηση ότι ο Θεός
δημιούργησε μεν τον κόσμο, αλλά δεν παρεμβαίνει πλέον στη λειτουργία του,
μολονότι τούτο δεν αποτελεί απαραίτητο συστατικό του ντεϊσμού.
|
Σε αντίθεση με τη διδασκαλία του Ντεϊσμού, που λέει ότι ο Θεός δεν
έχει κανένα ενδιαφέρον για τις υποθέσεις των ανδρών, η πρώτη εντολή μας δείχνει
ότι έχουμε ένα Θεό που βλέπει, ακούει και νοιάζεται. Ο Θεός υπενθύμισε στο
Ισραήλ ότι τους είχε ευλογήσει και τους προστάτευσε μέχρι αυτό το σημείο: «Εγώ
είμαι Κύριος ο Θεός σου, ο εξαγαγών σε εκ γης Αιγύπτου, εξ οίκου δουλείας».
Η Βίβλος λέει ότι ο Θεός είναι ζηλότυπος. Αυτό δεν σημαίνει
ότι ο Θεός είναι κάποιος που ελέγχει και απαιτεί και πετά με οργή χωρίς κανένα
λόγο ή πρόκληση. Η ζήλια για την οποία μιλάει η Βίβλος, είναι η ζήλια ενός
στοργικού πατέρα που βλέπει τις πιθανότητες και τις δυνατότητες των παιδιών του
και πληγώνεται όταν αυτά τα πράγματα δεν έχουν υλοποιηθεί, ή χειρότερα, έχουν
σπαταληθεί άσωτα.
Ο Ιησούς είπε, «τι
ωφελείται άνθρωπος εάν τον κόσμον όλον κερδήση, την δε ψυχήν αυτού ζημιωθή; ή
τι θέλει δώσει άνθρωπος εις ανταλλαγήν της ψυχής αυτού;» (Ματθ.ις:26). Έχει
ο Θεός την πρώτη θέση στη ζωή σου σήμερα; Ή, επιτρέπεις σε άλλους θεούς να Τον παραγκονίζουν;
