KΕΦΑΛΑΙΟ ΕΒΔΟΜΟ
Γέν.ζ:1 Και είπε Κύριος προς τον Νώε, Είσελθε συ,
και πας ο οίκός σου, εις την κιβωτόν· διότι σε είδον δίκαιον ενώπιόν μου εν τη γενεά
ταύτη·
Όταν η
κιβωτός ήταν έτοιμη, ο Κύριος καλεί το Νώε να εισ - έλθει! Δεν του λέγει «πήγαινε» αλλά «έλα». Το μήνυμα
του Ευαγγελίου είναι πάντοτε μια πρόσκληση και ο Κύριος ακόμα καλεί άνδρες και
γυναίκες να εισ - έλθουν!
Βλέπουμε
τη μακροθυμία του Θεού να εκδηλώνεται περιμένοντας 120 χρόνια. Όλα αυτά τα
χρόνια ο Νώε κήρυττε. Μάλλον το ίδιο θα έκανε και ο Μαθουσάλα που πέθανε ένα
χρόνο πριν τον κατακλυσμό. Όμως ο Θεός μακροθυμεί μέχρι ένα σημείο. Τώρα πρέπει
να πάρει το δίκαιο ανάμεσα από τους άδικους γιατί θα κάνει κρίση. Ο Θεός θα
μπορούσε να είχε αρχίσει από την αρχή, αλλά αφενός εξαιτίας του Νώε και αφετέρου
εξαιτίας της υπόσχεσης που είχε δώσει στη Γέν.γ:15 ότι θα χρησιμοποιούσε το
σπέρμα του Αδάμ και της Εύας, συνεχίζει και σώζει το Νώε. Ο Θεός ποτέ δεν
έρχεται σε αδιέξοδο. Γι’ αυτό όσοι είμαστε με τον Κύριο, δεν θα έλθουμε ποτέ σε
αδιέξοδο όσο μένουμε κοντά Του κάνοντας το θέλημά Του.
Γέν.ζ:2,3 από πάντων των κτηνών
των καθαρών λάβε εις σεαυτόν επτά επτά, άρσεν και το θήλυ αυτού· και από των κτηνών
των μη καθαρών ανά δύο, άρσεν και το θήλυ αυτού· και από των πτηνών του ουρανού
επτά επτά, άρσεν και θήλυ· διά να διατηρήσης σπέρμα επί προσώπου πάσης της γής·
Βλέπουμε
ότι πριν το Λευιτικό νόμο ο Νώε ξέρει ποια ζώα είναι καθαρά και ποια ακάθαρτα.
Πιθανόν αυτός ο διαχωρισμός να είχε γίνει από Αδάμ. Ο Θεός όποτε έρχεται σ’
επαφή με τον άνθρωπο του δίνει εντολές ζωής για να ζήσει. Το ίδιο θα έκανε και
με τον Αδάμ για να μπορεί να στέκεται σωστά μπροστά στο Θεό. Υπάρχει όμως και η
περίπτωση να δόθηκαν αυτές οι εντολές πρώτη φορά στο Νώε, γιατί από τώρα ο άνθρωπος
θ’ αρχίσει να τρώει ζώα ενώ πριν έτρωγε μόνο φυτά και φρούτα.
Μερικοί
πιστεύουν ότι το εδ.2 αυτού του κεφαλαίου έρχεται σε αντίθεση με το ς:19, όμως
δεν είναι έτσι. Η γενική προσταγή ήταν για δυο από κάθε είδος. Όμως τα ζώα που
χρειαζόταν για τροφή (ακόμα και τα προϊόντα τους, γάλα τυρί) και για ενδυμασία
του ανθρώπου θα χρειαζόταν μετά τον κατακλυσμό σε μεγαλύτερους αριθμούς, κι
έτσι τρία ζευγάρια απ’ αυτά θα έπρεπε να υπάρχουν. Το έβδομο ήταν πιθανόν για
θυσία (η:20). Ακόμα βγαίνοντας από την κιβωτό, η βλάστηση όλη θα είχε καταστραφεί
και τα ζώα δεν θα ήταν εύκολο να τραφούν. Χρειαζόταν λοιπόν περισσότερα για να
θρέψουν το Νώε και την οικογένειά του. Ακόμα παρατηρούμε ότι λέει και από τα
πτηνά να πάρει από 7. Αν ήταν μόνο για θυσίες, θα έλεγε μόνο για περιστέρια και
τρυγόνια, που σημαίνει ότι ήταν για τροφή και για να πολλαπλασιαστούν γρήγορα
και εύκολα.
Γέν.ζ:4 επειδή έτι μετά επτά ημέρας εγώ φέρω βροχήν
επί της γης τεσσαράκοντα ημέρας και τεσσαράκοντα νύκτας· και θέλω εξαλείψει από
προσώπου της γης παν ό,τι υπάρχει, το οποίον εποίησα.
Ο Νώε
αφού τέλειωσε την κιβωτό είχε εφτά μέρες να συγκεντρώσει τα ζώα, να μπει ο
ίδιος και η οικογένειά του μέσα και να κλείσει η κιβωτός. Η βροχή δεν άρχισε να
πέφτει ούτε η κρίση ήρθε μέχρι που όλοι ήταν μέσα στην κιβωτό και ο Κύριος είχε
κλείσει την πόρτα. Η είσοδός τους στην κιβωτό ήταν μια πράξη υπακοής και
πίστης.
Γιατί
40 μέρες και 40 νύχτες; Το 40 είναι
αριθμός που δηλώνει δοκιμασία:
· Ο Μωυσής νήστεψε και δοκιμάστηκε 40 μέρες στο όρος Σινά.
· Ο Ηλίας νήστεψε και αυτός 40 μέρες στο ίδιο όρος.
(Α’Βασ.ιθ:8)
· Ο Χριστός νήστεψε 40 μέρες, πειράχτηκε και δοκιμάστηκε απ’
το διάβολο στην έρημο.
· Ο Μωυσής ήταν 40 χρόνια στην έρημο Μαδιάμ.
· Ο λαός Ισραήλ δοκιμάστηκε 40 χρόνια στην έρημο.
Εδώ οι
40 μέρες και νύκτες αναφέρονται στη δοκιμασία όλου του κόσμου, απ’ όπου βγήκαν
σώοι μόνο ο Νώε και η οικογένειά του, όπως από τη γενιά του Ισραήλ που
δοκιμάστηκε στην έρημο, μόνο δύο άτομα σώθηκαν. Ο Χάλεβ και ο Ιησούς του Ναυή.
